Ik herken mezelf helemaal

Ik heb exact hetzelfde als jij, TS, maar dan op 4 plaatsen. Ik heb nu 1 implantaat op een plaats waar mijn tand was uitgevallen maar er geen "grote" tand zat. Op 3 andere plaatsen heb ik nog melktanden. Heb 8 jaar beugels moeten dragen om plaats vrij te maken/houden voor het implantaat, maar ik moest net als jij tot mijn 17de wachten tot het implantaat. Nu heb ik het exact 3 jaar en ik ben er ontzettend blij mee!
De operatie zelf... Tja, ik heb het niet voor spuiten dus ik werd al flauwtjes toen ze kwamen aanzetten met de verdoving

Het is een erg raar gevoel, de operatie. Je voelt alles, maar het doet geen pijn. Chirurg had overigens wel een doekje over mijn ogen gelegd (vroeg eerst nog of ik wou meekijken maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt

) zodat ik niets kon zien.
Het verloop: eerst krijg je je verdoving. Vervolgens maken ze een heel klein sneetje in je tandvlees. Dan komt (voor mij persoonlijk) het naarste: ze boren in je kaak een gat met een boortje. En bloed dat je vrolijk door je mond doet spatten, yum

Vervolgens bevestigen ze het implantaat met een soort mini-krik (zoals dat ding om je auto omhoog te heffen als je een band wil vervangen

) in je kaak, zodat die lekker stevig zit. Als laatste naaien ze de boel weer dicht met 2 hechtingen. De hechtingen waren bij mij draad die na een week tijd vanzelf oplosten. Op een halfuurtje was ik weer buiten.
Maar pijn voel je absoluut niet. Het is een raar gevoel als ze zo in je mond zitten te prutsen en boren, maar mijn misselijkheid kwam er meer van dat ik dacht aan al dat bloed in mijn mond en... yuk

Aanvankelijk "spant" het ook wat in je kaak rondom het implantaat, maar dat word je ook snel gewoon. Natuurlijk loop je nog wel een halve dag rond met een verlamd gezicht

En je moet met het eten wat opletten, want dat sneetje/de hechtingen zijn erg gevoelig.
Na het plaatsen moet je implantaat 6 maanden (of minder? weet niet meer) ingroeien. Daarna moest ik weer naar de kaakchirurg om een ander vijsje erin te draaien en vervolgens naar de tandarts om de kroon (de tand zelf dus) op te meten. De kleur van je kroon wordt afgestemd op de kleur van je andere tanden.
Als je nog vragen hebt, shoot

Het is absoluut niets om je zorgen om te maken, ik heb me achteraf maar al te vaak bedacht dat het iets was waar ik zo'n ding van maakte maar uiteindelijk viel het ontzettend goed mee. En de misselijkheid/narigheid tijdens de operatie zelf is gewoon omdat ik erg zwak ben op het gebied van spuiten, naalden, bloed etc. in mijn mond
