Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-10 13:36

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-10 13:36

Ik had met ritalin zo last van het rebound effect dat ik soms in een keer ´´wakker´´ werd op plekken dat ik niet meer wist hoe ik er kwam. Met concerta heb ik daar geen last meer van. Wel de eerste dagen dat ik mis greep als ik wat wou pakken maar dat is nu ook weg.

Dagen zonder concerta vind ik nu echt vreemd je ziet in een keer zo veel dingen en de wereld lijkt lichter. Alsof je op die dagen alles binnenslikt. Hoe fijn de concerta ook is het maakt mijn leven wel een stukje minder kleurrijk

**Geplaatst**: 03-04-10 13:57

Geplaatst: 03-04-10 13:57

Ik ben in November of December begonnen met het opbouwen van Concerta. dus eerst 18mga, toen 36mga.
Eerst vond ik het heel lastig. Ik heb namelijk de hyperactiviteit niet zo sterk maar het cónstant nadenken, wegdromen, slechte concentratie. Behalve dan wanneer iets me echt interesseert, dus op school kon ik me al hyperfocussen. Op stage/werk ook want ik vind het geweldig werk. Maar ik moet op mijn stage mijn dag ontzettend goed inplannen, honderd dingen onthouden (pen en papier zijn heilig

).

Vooral daar merk ik verschil. Ik was bang mijn alertheid te verliezen. Ik signaleer namelijk superveel en dat is juist ook een kwaliteit, dan wel eentje die veeel energie kost. Jullie kennen het wel.

En dan mijn gedachtestroom. WAUW. ik kan nu zelf bepalen wanneer ik mijn gedachtes aan en uit zet. Op dagen dat ik geen concerta neem merk ik onmiddelijk dat ik heel de dag aan het denken ben, en mijn sterke stemmingswisselingen ook meteen weer terugkomen.
Ook de vergeetachtigheid.voorbeeld: 4 x op en neer naar boven voor mijn sleutels en telkens met iets anders beneden komen en dan "Ojaaaa sleutels".

edit: Ben nu net een week begonnen met 54 mga
- Ik ben sinds december 7 kilo afgevallen. Mijn impulsiviteit met eten is echt wég. Dat is echt bijzonder. Normaal was ik veel met eten bezig, at ik zonder nadenken. voelde ik me weer dik, maar de discipline was er écht niet om af te vallen. Honderde voornemens, maar écht moeilijk. Niemand begreep dat het zo moeilijk is, ik moest 'gewoon het discipline' opbrengen. Nou dat is voor een ad(h)d-er behoorlijk lastig anders

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-10 14:28

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-10 14:28

@laar: dat afvallen is een ramp he!
Ik moest juist veel eten om op gewicht te blijven en nu val ik dus nog meer af omdat ik nauwelijks eet. Ik heb geen honger en denk er daarom niet aan.

**Geplaatst**: 03-04-10 14:32

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 14:32

Dan is het inderdaad lastig! Voor mij is het wel een prettige bijwerking, aangezien dat ik ook zo'n 10 kilo boven een gezond gewicht zat. Als je al slank bent dan is dat wel een erg vervelende bijwerking idd!

Maar precies, vaak begint mijn maag te rommelen en denk ik.. Oh ik moet eten, maar waar is mijn eetlust?

**Geplaatst**: 03-04-10 14:49

Geplaatst: 03-04-10 14:49

paix schreef:
Ik had met ritalin zo last van het rebound effect dat ik soms in een keer ´´wakker´´ werd op plekken dat ik niet meer wist hoe ik er kwam. Met concerta heb ik daar geen last meer van. Wel de eerste dagen dat ik mis greep als ik wat wou pakken maar dat is nu ook weg.

Dagen zonder concerta vind ik nu echt vreemd je ziet in een keer zo veel dingen en de wereld lijkt lichter. Alsof je op die dagen alles binnenslikt. Hoe fijn de concerta ook is het maakt mijn leven wel een stukje minder kleurrijk

Ik vind dit een heel leuk topic, superinteressant om verschillende ervaringen te lezen. Ik heb hierbij weer een tegenovergestelde ervaring namelijk

Zonder medicatie zie ik ook veeeeel meer dingen maar ik vind de wereld helemaal niet lichter lijken. Zou je me kunnen uitleggen wat je daar precies mee bedoeld? Ik vind namelijk de wereld zonder medicatie een grote hoop chaos waar ik enorm gestressd van raak.

Afvallen heb ik jammergenoeg niet gedaan door medicatie. Was het maar waar, ik mag nog aardig wat kilootjes afvallen. Nou heb ik ook 'weinig' (relatief weinig, voor een adhd'er vrij weinig dus) last van impulsiviteit dus mn eten had ik al wel aardig onder controle. Het verminderen van eetlust ken ik wel, dat had ik vooral bij ritalin en veel minder bij concerta. Maar ook dat probleem had ik voor medicatie al regelmatig en jammergenoeg val ik niet af als ik een tijdje weinig eet.
Wel is het zo dat veel adhd'ers veel eten (en veel snacken tussendoor) vanwege de adhd. Mijn zus is neurofeedbackpsychologe en werkt veel met kinderen met adhd dus van haar hoor ik hele interessante dingen. Het hele verhaal is iets te ingewikkeld (heb ik zo ook niet meer paraat), maar het komt erop neer dat de meeste adhd'ers juist te trage (bepaalde, weet niet meer welke) hersengolven hebben. De hyperactiviteit is dan een soort compensatie om je wakker te houden, net zoals eten dat doet. Eigenlijk eten en snacken de meeste adhd'ers zoveel omdat ze anders niet genoeg energie hebben om hun hersenen actief te houden (terwijl je ervaring dus tegenovergesteld voelt, het voelt alsof je hersenen continu doordraaien). Dit is trouwens een heel bekend effect dus misschien vertel ik hier wel iets waar iedereen al van op de hoogte is

Mijn punt ermee is vooral dat het dus niet zozeer gebrek aan 'wilskracht' is (wat veel mensen denken) of impulsiviteit, maar ook eraan kan liggen dat je lichaam om energie "schreeuwt".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-10 14:57

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-10 14:57

Ik heb het idee dat de wereld meer licht geeft waardoor de kleuren feller op mij afkomen. Beetje moeilijk uit te leggen.

Het is leuk om met andere add/adhd-ers te praten om dat dingen die andere vaak gek aan mij vinden die mensen het zelfde hebben. (zoals mijn 101 angsten)

Ik ben echt werkelijkwaar overal bang voor. Maar met mijn concerta een stuk minder! Dan heb ik wel nogsteeds hoogtevrees en blijven spinnen eng. Maar ik ben niet meer bang voor de mensen verkleed als paashaas en dat soort dingen.

**Geplaatst**: 03-04-10 15:01

Geplaatst: 03-04-10 15:01

haha zulke erge angsten heb ik nooit gehad gelukkig maar ik ben zeker een stuk angstiger dan de meeste mensen. Ook heeeel erg schrikkerig. Als je dat zegt en mensen reageren dan met: oh dus als ik ineens BOE roep schrik je? Eh ja, dan schrik ik dus ook....

Kleuren feller kan ik me wel wat bij voorstellen, zo is het voor mij al duidelijker uitgelegd hoor

Zelf heb ik dit dus niet echt maar dat komt denk ik vooral omdat het word overschaduwd door de chaos en stress die ik continu voel. Kleurtjes kan ik me dan eerder aan ergeren

Ik ga dr eens op letten, nog nooit bewust gedaan dus wie weet heb ik dat stiekem ook wel

**Geplaatst**: 03-04-10 15:05

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 15:05

Waar is dat bij jullie vastgesteld dat jullie dat hebben? Door een psycholoog? Of had je zelf vermoedens?

**Geplaatst**: 03-04-10 15:11

Geplaatst: 03-04-10 15:11

Caye schreef:
Waar is dat bij jullie vastgesteld dat jullie dat hebben? Door een psycholoog? Of had je zelf vermoedens?

Ik had zelf vermoedens omdat mijn broer en zus allebei de diagnose hadden gekregen (mijn broer al op jonge leeftijd, maar toen heette het nog MBD en recentelijk nieuwe testen wezen op adhd en mn zus is getest naar aanleiding van een burn out). Toen ben ik me erin gaan verdiepen en alle puzzelstukjes vielen op zn plaats. Zoveel problemen in mn leven waren ermee te verklaren! Daarom heb ik me laten testen bij Altrecht, centrum adhd. Ik wilde me niet zomaar laten testen maar echt grondig, ik wil geen diagnose om de diagnose maar omdat ik een verklaring wil en daarmee oplossingen. Hier werken ze met een team met o.a. psychologen en psychiaters. De intake was 3 gesprekken, 2 met mijzelf en eentje met mn ouders erbij om de kindertijd te bespreken. Aan de hand hiervan, en een vragenlijst, is de diagnose gesteld.

Mag ik je vragen waarom je dit wilt weten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-10 15:19

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-10 15:19

Caye schreef:
Waar is dat bij jullie vastgesteld dat jullie dat hebben? Door een psycholoog? Of had je zelf vermoedens?

Ik had zelf een vermoeden en mijn ouders ook.
Toen naar de psychiater door verwezen deze vroeg testen die ik als kind moest doen (ook adhd testen) en daar uit bleek dat het al half was vestgesteld door ?? langer geleden.

**Geplaatst**: 03-04-10 16:09

Geplaatst: 03-04-10 16:09

Zwerte schreef:
heel herkenbaar allemaal!
Ik ben vorig jaar gediagnosticeerd met adhd, op mn 25e. Had ik het maar eerder geweten want met medicatie ging er een wereld voor me open!
Begonnen met ritalin, heeeeeeerlijk die pieken maar enorm veel last van rebound en vanwege de hoge dosering die ik nodig heb (werkte maar 2 uurtjes, zat op 70 mg per dag aan het einde) kreeg ik wel veel bijwerkingen zoals enorm droge mond.
Overgegaan op concerta en ik mis hierbij zeker de ritalinpieken maar een gelijkmatig effect gedurende de dag heeft ook veel voordelen. De rebound met ritalin was echt te heftig elke keer, die achtbaan word je ook niet gelukkig van. Ik ben zoveel makkelijker in de omgang nu, veel minder snel gefrustreerd vooral en natuurlijk minder last van alle prikkels om me heen Ik ben er echt heeeeel blij mee (slik 54 mg) en ben niet van plan om er ooit mee te stoppen.
Wat betreft emoties afvlakken, het enige wat bij mij geremd wordt is dus mijn mate van frustratie. Zonder medicatie kan ik me echt aan alles en iedereen ergeren en met medicatie heb ik dit nauwelijks meer. Verder geen afvlakking van emoties, sterker nog, ik wordt juist vrolijker van medicatie (of eigenlijk word ik gewoon chago zonder medicatie) omdat alles zoveel makkelijker gaat.
Het enige wat minder goed gaat met medicatie is autorijden en winkelen. Autorijden omdat ik dit superleuk vind en mn hyperfocus erbij kan gebruiken. Met medicatie zie ik echter niet meer alles al kilometers van tevoren aankomen en kan ook niet 1000 auto's tegelijk in de gaten houden, wat zonder medicatie wel ging. Dat is wel een beetje wennen voor me maar het voordeel is wederom dat ik rustiger ben. Winkelen kan ik beter doordat ik de mensen om me heen beter kan hebben maar het scannen van producten gaat zooooooooveel trager... ik ben gewend dat ik ergens langs een schap kan lopen in normaal tempo, en alsnog elk product te kunnen zien. En dat gaat nu ook een stuk trager!
Maar de voordelen wegen veel zwaarder dan die paar kleine nadeeltjes.
Wel erg jammer dat ik elke maand 80 euro extra kwijt ben aan mn concerta en melatonine...

TS, je zegt in je openingspost dat je er zo'n zombie van wordt en dat effect moet verminderen na verloop van tijd, maar krijg je dan niet 'gewoon' een te hoge dosering? Ik ben nooit een zombie ofzo geweest maar heb vanaf pilletje nr 1 alleen maar positieve effecten gehad ervan. Maar ik geloof dat ik vrij ongevoelig voor medicatie ben (niet alleen adhd medicatie) dus misschien ben ik wel een 'uitzondering'? Maar ik heb vaker gehoord dat je te suf kan worden als de dosering te hoog is.

Je legt het echt goed uit wat de effecten zijn,als ik dat aan m'n kinderen vraag dan kunnen ze daar geen duidlijk antwoord op geven.
Het lijkt me wel wennen idd als bepaalde dingen juist langzamer gaan en je de hyperfocus mist.Dat gevoel is juist wel lekker met werken of autorijden idd

**Geplaatst**: 03-04-10 16:35

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 16:35

waar ik het mee vergelijk is dat het zonder ritalin is alsof er 3 radio's en 3 tv's en een paar pc's aan staan, de hele dag lang, allemaal met geluid aan, tv ook met beeld... En allemaal hebben ze constant het nieuws opstaan, oftuwel, je wil steeds naar allemaal tegelijk luisteren omdat ze allemaal belangerijk lijken. En die radio's en tv's en computers kon ik niet uitzetten, dus steeds trokken ze mn aandacht en als ik met iets bezig was, dan was er wel weer iets anders wat op dat moment écht belangerijk leek en mn aandacht nodig had.

Nu met ritalin zijn de radios en tvs en computers er nogsteeds wel een beetje, maar ik kan ze nu zachtjes zetten, en soms zelfs helemaal uitzetten.
Ik kan nu kíézen waar ik mijn aandacht aan besteed, ipv dat alles zich zo opdringt dat ik steeds mn aandacht verleg.

En ik kan nu prioriteiten stellen, en tegen mezelf zeggen, dit MOET nu echt gebeuren... Voorheen was het zo dat ik dingen eindeloos bleef uitstellen, want er was steeds wat anders wat ook moest gebeuren, of soms vergat ik gewoon compleet wat ik moest doen. En dan niet alleen dat ik mn sleutels nog moest pakken, maar ook dat ik bv mn huur nog over moest maken, de afwas doen, inschrijven voor een vak, etc...
Tis net alsof mn hersens nu zijn opgeruimt, nouja, ongeveer dan. Alles zit nu in de laatjes waar het in hoord, met labels die zeggen wat erin zit. Ipv dat alles in 1 grote bak rondzwerft. (helaas willen de labeltjes nogsteeds wel eens verwisselen ofzo:P)

**Geplaatst**: 03-04-10 16:36

Geplaatst: 03-04-10 16:36

Ik had zelf mijn vermoedens en heb doorverwijsbrief aan de huisarts gevraagd en vervolgens is het vastgesteld door een psycholoog

(middels 4 uur lang vragenlijsten met vriend + familie erbij)

Ik had met de medicatie het idee dat het laagje vermoeidheid wat continu op mij heen hangt zo goed als verdwenen was.

**Geplaatst**: 03-04-10 16:53

Geplaatst: 03-04-10 16:53

Airborn schreef:
waar ik het mee vergelijk is dat het zonder ritalin is alsof er 3 radio's en 3 tv's en een paar pc's aan staan, de hele dag lang, allemaal met geluid aan, tv ook met beeld... En allemaal hebben ze constant het nieuws opstaan, oftuwel, je wil steeds naar allemaal tegelijk luisteren omdat ze allemaal belangerijk lijken. En die radio's en tv's en computers kon ik niet uitzetten, dus steeds trokken ze mn aandacht en als ik met iets bezig was, dan was er wel weer iets anders wat op dat moment écht belangerijk leek en mn aandacht nodig had.

Nu met ritalin zijn de radios en tvs en computers er nogsteeds wel een beetje, maar ik kan ze nu zachtjes zetten, en soms zelfs helemaal uitzetten.
Ik kan nu kíézen waar ik mijn aandacht aan besteed, ipv dat alles zich zo opdringt dat ik steeds mn aandacht verleg.

En ik kan nu prioriteiten stellen, en tegen mezelf zeggen, dit MOET nu echt gebeuren... Voorheen was het zo dat ik dingen eindeloos bleef uitstellen, want er was steeds wat anders wat ook moest gebeuren, of soms vergat ik gewoon compleet wat ik moest doen. En dan niet alleen dat ik mn sleutels nog moest pakken, maar ook dat ik bv mn huur nog over moest maken, de afwas doen, inschrijven voor een vak, etc...
Tis net alsof mn hersens nu zijn opgeruimt, nouja, ongeveer dan. Alles zit nu in de laatjes waar het in hoord, met labels die zeggen wat erin zit. Ipv dat alles in 1 grote bak rondzwerft. (helaas willen de labeltjes nogsteeds wel eens verwisselen ofzo:P)

$_/-\o_$ en amen.Ik geloof dat ik mezelf ook maar eens laat testen

**Geplaatst**: 03-04-10 18:45

Geplaatst: 03-04-10 18:45

Airborn schreef:
waar ik het mee vergelijk is dat het zonder ritalin is alsof er 3 radio's en 3 tv's en een paar pc's aan staan, de hele dag lang, allemaal met geluid aan, tv ook met beeld... En allemaal hebben ze constant het nieuws opstaan, oftuwel, je wil steeds naar allemaal tegelijk luisteren omdat ze allemaal belangerijk lijken. En die radio's en tv's en computers kon ik niet uitzetten, dus steeds trokken ze mn aandacht en als ik met iets bezig was, dan was er wel weer iets anders wat op dat moment écht belangerijk leek en mn aandacht nodig had.

Nu met ritalin zijn de radios en tvs en computers er nogsteeds wel een beetje, maar ik kan ze nu zachtjes zetten, en soms zelfs helemaal uitzetten.
Ik kan nu kíézen waar ik mijn aandacht aan besteed, ipv dat alles zich zo opdringt dat ik steeds mn aandacht verleg.

En ik kan nu prioriteiten stellen, en tegen mezelf zeggen, dit MOET nu echt gebeuren... Voorheen was het zo dat ik dingen eindeloos bleef uitstellen, want er was steeds wat anders wat ook moest gebeuren, of soms vergat ik gewoon compleet wat ik moest doen. En dan niet alleen dat ik mn sleutels nog moest pakken, maar ook dat ik bv mn huur nog over moest maken, de afwas doen, inschrijven voor een vak, etc...
Tis net alsof mn hersens nu zijn opgeruimt, nouja, ongeveer dan. Alles zit nu in de laatjes waar het in hoord, met labels die zeggen wat erin zit. Ipv dat alles in 1 grote bak rondzwerft. (helaas willen de labeltjes nogsteeds wel eens verwisselen ofzo:P)

Wat heb je dat goed uitgelegd!! Ik kan mezelf hier helemaal in vinden +:)+

Hier nog lang geen laatjes met labels, maar wel een paar grote dozen vol met info, in plaats van rondvliegende bestanden ala Harry Potter, door mijn hoofd.

Helaas kan ik al die tv's niet uitzetten, maar inderdaad wel wat naar de achtergrond drukken.

Prioriteiten stellen gaat ook beslist beter, al moet ik nog geregeld mailtjes aan mezelf sturen met de dingen die belangrijk zijn voor het moment. Nadeel is dan wel weer dat ik mail moet openen, een ander mailtje zie, afgeleid ben en savonds met het afsluiten van de computer ineens denk :)*

Oh ja! Dát ging ik hier doen! :roll:

dus dan stuur ik het mailtje weer vrolijk door aan mezelf voor de volgende dag. Terwijl ik dit typ, weet ik dat er al 2 mailtjes van mezelf in mijn inbox zitten die níet "gedaan" zijn

Verder heb ik trouwens heel veel moeite met geluid! Ik hoor werkelijk alles, elk vogeltje fluiten (het is nu met de lente ook wer zo onwijs lawaaierig buiten

) ik hoor elke auto of motor of ambulance in de verre omtrek, alleen kan ik heel moeilijk plaatsen hoe ver weg ze zijn. Ik ben werkelijk met regelmaat aan de kant gegaan omdat ik dacht dat de ambulance die ik hoorde dichtbij was. Als ik in het bos wandel met mijn honden en ik hoor geblaf, moet ik keihard concentreren om erachter te komen of het een hond dichtbij betreft, of eentje in een tuin van een boerderij aan de rand van het bos.

Wat angsten betreft, praat me er niet van! Ik slik daarvoor ook nog extra pilletjes.

De trilfunktie van mijn telefoon staat standaard uit omdat ik daar zó van schrik dat ik helemaal van slag kan raken.

De diagnose is bij mij 2 keer gesteld door psychiaters van het GGZ. Ik was er zelf echt nooit opgekomen omdat ik dacht dat iedereen zo was

Alleen dat ik toevallig niet zo handig en slim was ofzo?

**Geplaatst**: 03-04-10 19:47

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 19:47

nou dat zal ik vertellen

maar toch niet teveel loslaten op het i-net.

Wij hebben veel troubles in het gezin. En ik eigelijk al heel me leven. Altijd afgedaan als zware vervelende dwarse puber. ( en echt ik was een nightmare voor me ouders en iedereen )
Ik ben nog steeds: perfectionistisch/alles in de gaten houden/controlfreak. vaak chago. stemmingswisselingen.
Heel erg panisch gefrustreerd. heel lastig als je 4 kids heb.
1 van mijn kids wordt nu getest op ADHD. Hebben ook ggz hulp. Maar dat is ook door traumas uit verleden.
Mijn begeleidster kwam vorige keer met een voorzichtig verhaal. ( na dat ze mijn verhaal over mijn leven aanhoorde e hoe ik in elkaar zit.. ik noemde dat ik ben een moeilijk persoon om mee te leven. ) zij kwam met ADD aan zetten. En dat ik me daar wat meer in moet lezen.
mijn zoon ADHD.. ok.. dat moet ergens vandaan komen mss.
En tja.. nu ik veel lees over ADD .. thats me :oo

Maar ik wil daar niet echt aan

voel dat al snel als stempel op me lijf drukken.
Maar ik zit nu thuis. Burnout.. en heb antidepressiva. nu kan ik redelijk de boel hendelen. Maar als het ff druk is..draai ik door.

Wordt zo moedeloos van me zelf.

**Geplaatst**: 03-04-10 19:49

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 19:49

Als mijn man harde muziek luisterd in huis ( cd lekker hard)
Dan .. ineens moet het geluid ZACHT of uit. Ik wordt dan zooooo onrustig dat ik rusttt wil. En als hij vraagt: waarom dan?
Dan zeg ik: ik kan het niet uitleggen het MOET!!

Ik ben super gefocused op alles. Ik hoor zelfs soms de oplader van foon zoemen

Als me jongste dochter met pannen en lepels speelt dan raak ik soms gek van dat geluid. En pak ik het af en geef haar zacht speelgoed.

Ik wordt volgende maand 30. En wil gewoon weten of ik "normaal " ben. Want breekt me zo op

**Geplaatst**: 03-04-10 20:16

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 20:16

Caye, ADD en ADHD zijn geen stempel, als je de diagnose hebt, is voor mensen om je heen net zo min te zien, of net zo duidelijk, dat je het hebt als zonder. Mensen die aan de hand van je gedrag je nu verdenken van ADD of ADHD zullen dat daarna nogsteeds denken, mensen die niets door hebben hebben dan nogsteeds niet door, tenzij je het ze zelf vertelt. Er word echt gene bordje om je nek gehangen

Echter, het hebben van de diagnose, betekend dat je weet WAAROM je nooit iets volhoud. Waarom je altijd in een chaos leeft. Waarom je zo reageert op geluid. Waarom je zo "moeilijk" bent.

En als je de diagnose hebt, kun je begeleid worden door experts die weten hoe ze mensen met ADD en ADHD hun leven zo makkelijk mogelijk kunnen laten leven. Je kan medicijnen krijgen die je kunnen helpen om de extremen van de ADD en ADHD wat kunnen verminderen.
Want dat is wat de medicijnen doen, of horen te doen. Ze normaliseren je gedrag wat. Het is niet je caracter wat veranderd, alleen de manier waarop je je caracter en gevoelens en gedachtes en impulsen uit word rustiger, kalmer, gelijkmatiger. Daardoor word het zowel voor jezelf als voor je omgeving veel makkelijker om met je om te gaan.

En vergis je niet, ook zonder de medicatie is er veel waarmee de diagnose je kan helpen. Zoals ik al zei, je krijgt een gevoel van herkenning. En je realiseert je dat je niet stom bent, of sloom, of asociaal of wat dan ook. Alleen gaat er chemisch gezien iets fout in je hersens waardoor je je anders uit en je concentratie heel anders werkt.
En met kleine aanpassingen in je leven, kun je daar al veel makkelijker mee leven.

Ook voor de omgeving kan het makkelijker zijn, omdat ze zich kunnen inlezen in ADD en ADHD. Daardoor word het makkelijker begrip op te brengen. En daardoor kan het ook makkelijker zijn om manieren te vinden een ADHD'er zover te krijgen dattie bv de afwas doet, opruimt, etc etc etc.

Ik ben zelf zoveel gelukkiger nu. Ik kan zoveel makkelijker met mezelf door 1 deur... En anderen met mij. Ik kan nu luisteren naar mensen, zonder ze iedere 2 min te onderbreken. Ik kan wachten op mijn beurt in een discussie. Ik kan bij het onderwerp van gesprek blijven ipv steeds van onderwerp te veranderen...
Mn humeur is veel stabieler, ik heb minder stress doordat ik meer overzicht heb...

**Geplaatst**: 03-04-10 20:24

Geplaatst: 03-04-10 20:24

Snap ik helemaal Caye! En ook dat je er niet aan wilt hoor

Je wil het liefst gewoon, GEWOON zijn!

Oh man en dat van dat geluid, snap ik ook! Ik heb zelfs oordopjes die me soms dan wat rust geven, maar dan ben ik weer "bang" dat ik enge geluiden, of paniek geluiden van de dieren, mis en dan ontspan ik nog niet

Hoe moeilijk ook het nu lijkt te accepteren dat je waarschijnlijk ADD of ADHDer bent, geloof me alsjeblieft wanneer ik zeg dat het straks toch zoveel duidelijk gaat maken en dat je daardoor in elk geval niet meer zo boos of veeleisend naar jezelf hoeft te zijn.

**Geplaatst**: 03-04-10 20:35

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 03-04-10 20:35

Caye: of je die 'stempel' nu wel of niet opgedrukt krijgt, jij verandert er niet door. Maar kan me voorstellen dat het lastig accepteren is, destemeer omdat er zo ontzettend veel vooroordelen rondom ADHD heersen. Ik zeg ook altijd "ik heb moeite met concentreren" ipv "ik heb ADHD" want bij dat laatste zien mensen het direct als excuus terwijl concentratieproblemen an sich blijkbaar wél geoorloofd zijn

Overigens hoef je idd niet aan de medicatie en kan alleen de diagnose al heel veel helpen, de bevestiging idd dat je niet lui, stom of opstandig bent. Ik heb geen medicatie maar heb mijn leven nu wel enigszins op orde, beter dan voor de diagnose.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-10 23:16

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-10 23:16

Toen ik de diagnose had kreeg ik wel het idee van ik ben nu anders! En ging ik meer lezen over adhd en mij ook steeds meer zo voelen. Maar het voelt fijn om te weten dat je niet vervelend raar of stom bent maar dat wat jij bent een naam heeft. Dat er meer mensen zijn die het hebben.

Hier ook mensen die veel dingen hebben die adhders hebben?
Ik heb bijv. dislexie en ik was motorich gestoord.

**Geplaatst**: 04-04-10 09:07

Geplaatst: 04-04-10 09:07

Ik vond het ook eerst even schrikken toen mijn kinderen hun 'diagnose' kegen (Mijn zoontje heeft ook ppd-nos)Ik vond het zo raar omdat ze toch anders bleken te zijn als de andere kinderen op school bv. en in de buurt maar het verklaarde wél hun gedrag en veel duidelijkheid over waarom ze zo zijn.
Door die diagnose ben ik anders met de kinderen gaan omgaan en daardoor werd het langzaamaan wat leefbaarder in het gezin.

**Geplaatst**: 04-04-10 14:24

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 04-04-10 14:24

Ik heb er stiekem nog best moeite mee. Ik zie het wel als een verklaring voor hoe ik ben. Maar ergens geloof ik het niet helemaal ofzo. Ik denk dat dat er mee te maken heeft dat mijn vader het een beetje onzin vindt. Ik kan het niet helemaal uitleggen, maar het hoort er misschien wel bij als je je diagnose nog niet zo lang hebt.

**Geplaatst**: 04-04-10 14:50

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 04-04-10 14:50

Laar, zoals eerder al gezegt, je bent de kenmerken, en de kenmerken zijn het probleem lijkt me toch? bedoel dat is de reden waarom je uiteindelijk de "diagnose" adhd hebt gekregen. Je vader kan daarmee adhd wel onzin vinden, maar vraag hem eens of hij je problemen an sich wel erkent. Want dat is uiteindelijk wat jullie moeten accepteren. En dat is waar je, met therapie en meds, aan gaat werken.
Het is niet zozeer de diagnose die je moet "geloven" het zijn de problemen die je hebt die de reden zijn dat jij of je ouders zijn gaan kijken wat er "mis is" die je met erkennen en waar je mee om moet gaan. Uiteindelijk is ADHD of ADD ook maar het naampje voor het beestje.

Vergelijk het eens met een kind dat voor het eerst spruitjes eet. Als je niet vertelt dat het spruitjes zijn, en je maakt er een leuk verhaaltje bij, zal de meerderheid van de kinderen het zo eten. Maar als je dan opeens vertelt dat het spruitjes zijn... dan is het opeens vies, want alle vriendjes vinden het ook vies!

**Geplaatst**: 04-04-10 16:20

Re: Het leed dat concerta slikken heet!

Geplaatst: 04-04-10 16:20

Da's een mooie vergelijking inderdaad Airborn!

Het is inderdaad niet zozeer de diagnose, dat is maar een stempeltje. En ik denk dan ook dat ik moeite heb met dat stukje 'geloven' omdat anderen een standaard beeld bij adhd hebben. iemand die druk is --> heeft ADHD.

Onzin, want ik ben lang zo hyper niet. Vooral eigenlijk heel snel denken, constant denken, heeel snel praten en dan vooral ook heel onsamenhangend voor de luisteraar (ik volg mijn verhaal nog prima hoor :))

).

Bedankt voor je lieve reactie iig!