Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-04-10 08:46

Geplaatst: 04-04-10 08:46

zwelgje27 schreef:
Mijn vader zei laatst tegen me: het gaat er niet om wát je doet, maar hóe jij het doet. En dat klopt wel.. Door mijn gedachtes die mij zeggen wat ik allemaal moet en wanneer en in welke tijd dat gebeurt moet zijn, ga je lopen haasten en stressen. Terwijl je dingen met een andere gedachte kunt doen.. Je kunt bewust dingen rustiger doen en ervan proberen te genieten, als te gaan jagen en alleen maar te denken ik moet dit en dat ook nog! En je gedachten een stap voor je lichaam uit te laten lopen..

Dit is letterlijk beschreven hoe ik mij nu voel. Het enige wat ik nu bewust doe is de tijd die ik bij mijn paardje ben. En zelfs dat mag van mij nog relaxter. Onbewust let ik toch altijd nog heel erg op de klok. Het ergste vind ik dat als ik de dingen die ik gepland heb niet af, ik geen voldaan gevoel heb terwijl ik toch erg veel op die dag heb gedaan. Ik probeer wel te 'delegeren', maar voor mijn gevoel krijg ik daar erg weinig respons op. Ik vraag bijvoorbeeld mijn vriend zijn bord en bestek op te ruimen als hij gegeten heeft of de was even op te vouwen. Dit doet hij dus vaak niet, waardoor ik het s'avonds laat voor het slapen nog even snel sta te doen terwijl ik allang in bed had moeten liggen, je wilt toch die 8 uur slaap proberen te pakken.
Leuke is dat mijn moeder nu al klaagt dat ze te weinig aandacht krijgt, ik geen tijd voor haar maak etc. Maar als ze straks in Almere woont heb ik echt geen tijd om steeds daarheen te rijden. Ik heb nu al voor mijn gevoel geen tijd om even met haar af te spreken en bij te kletsen. Dat verhoogd de druk ook weer, omdat ik haar ook niet wil kwetsen of teleurstellen. Maar ik zou gewoon echt niet meer weten hoe ik dat moet gaan doen.

Nou ik ga werken, iedereen fijn pasen nog!

**Geplaatst**: 04-04-10 10:21

Geplaatst: 04-04-10 10:21

Het voorbeeld van even snel bord en bestek opruimen,( want het moet, je rust niet als het er nog staat als je naar bed gaat..,) is inderdaad de manier waarop het de meeste energie kost. In je hoofd is dat een enorme beladen opgave, omdat je je kapot irriteert dat je vriend het niet zelf heeft gedaan. Feitelijk is een bord met bestek even in de keuken neerzetten natuurlijk geen enkele moeite lichamelijk gezien, maar doordat je irritaties zo hoog zitten, ervaar je het als: he, moet ik dat ook nog doen. en maak je je het jezelf eigenlijk zwaarder dan dat het is.

**Geplaatst**: 04-04-10 10:28

Geplaatst: 04-04-10 10:28

Ik heb even een vraagje: hoe ervaren jullie eigenlijk 'pijn op de borst'?
Ik heb zelf niet het idee er veel last van te hebben, maar ik heb nu bijvoorbeeld een stekend gevoel precies tussen mijn borsten, in het midden waar je borstbeen zit. Het voelt eigenlijk gewoon als een spier die overbelast is. Ik heb dat wel vaker gehad, maar dacht dan gewoon dat het spierpijn was ofzo.. Nu heb ik eigenlijk niks gedaan waarvan ik denk dat ik daar spierpijn kan hebben. Als ik diep inadem, steekt het en als ik helemaal rechtop zit met de schouders naar achteren ook.
Ik heb er het minst last van als ik een beetje ineen gezakt zit met schouders naar voren hangend..
Bij pijn op de borst denk ik eigenlijk meer aan de hartstreek en een stekende pijn naar binnen..
Dit lijkt een spier.. Heb het een poos geleden, toen ik nog wel werkte, een keer zo erg gehad dat ik in bed niet kon omdraaien of moeilijk op kon staan, omdat het bij iedere beweging, zelfs iets dieper ademen of lachen, enorm stak..

**Geplaatst**: 04-04-10 15:13

Geplaatst: 04-04-10 15:13

pw Hoe is het? Heb je weer controle over je zelf? Was wel even schrikken te lezen dat het zo heftig ging. :(:)

Sterkte meis. Is het nog gelukt een eerder gesprek te hebben, met behandelaar? Ik hoop echt voor je dat je de trigger vind die deze emoties oproept. Het onbewust opslaan van spanning alleen lijkt mij niet het geval. Een combi van dingen eerder, 1 daarvan is een onbewuste reactie van je vriend lijkt wel.

zwelgje Ja, de baas mailde, nog iets mooiers, hij heeft een aangetekende brief gestuurd. Ik was niet thuis om hem aan te nemen, ben het eigenlijk ook niet van plan, op aanraden van advocaat toch wel doen. Je weet maar nooit wat er in staat. Ik word niet goed van zulke lui, ik heb me echt afgevraagd of ze me dood willen hebben. Waar die gedachte weg kwam weet ik niet, schrok er van.

De pony heeft nog steeds beestjes

Heb hem 4 x behandelt! Pak het nu ouderwets aan, met spiritus. :Y)

Is goed koper en luizen houden er niet van, gaan dan zeker dood.

(pony hoop ik niet)

De noorder brug is een instelling die o.a. mensen met een handicap helpt om te gaan met hun beperking zowel lichamelijk als geestelijk en eventueel helpt naar regulier werk door te kijken en proberen van waar de interesses liggen en wat er nog kan. Met of zonder aanpassingen.

Die pijn die je beschrijft heb ik ook, soms doet mijn hele borstkas zeer, dan weer links of rechts in het midden. Dat eerst dat het mijn astma was die weer opspeelde, nee dus. Stress stress en nog eens stress.

biieniie Ik hoop dat de verbouwing gouw klaar is voor je, dat jullie weer terug kunnen naar jullie eigen stekkie. Dat zal de nodige spanning, die je in je vadershuis hebt, weg nemen. Dat je vriend weinig tot niks meer doet kan ook te maken hebben dat hij zich daar, bij je vader, niet prettig voelt. Het is herkenbaar voor mij, zo heb ik de laatste jaren thuis gewoond, buitenshuis druk bezig en binnen zo weinig mogelijk aanwezig zijn. Mijn vader en stiefloeder (ja, loeder) waren beide alcoholisten. Dat je je zorgen maakt om je broertje is begrijpelijk, had ik ook met mijn zusje. Deze zit nu op een goede plaats bij haar nieuwe vriend, dat geeft wel een geruststelling moet ik zeggen. Alleen zit ze nu 1,5 uur rijden van mij vandaan. De muts. Dingen schrappen????????? Ja heel makkelijk. Welke? Na je studie krijg je wel meer tijd, dus (stom gezegd) geef het nog ff de tijd.

durante Je klinkt heel twijfelachtig over het willen stoppen. Er klinkt nogal wat angst voor het weggestopte in je tekst. Ik zou zeker daar eerst aan werken voor je echt besluit om af te bouwen. Het afbouwen gaat dan beter, zonder dat je bang hoeft te zijn op een terug val. Sterkte ermee.

wendel Een bedrijfsarts heeft zwijgplicht, je kan hem/haar alles vertellen. En tegenover zo'n persoon zitten is alleen maar beter, ze kunnen zien hoe je bent. Sterkte met je sollicitatie, al lijkt het me verstandiger te wachten. Maar ja, wie ben ik.

angela Hoe is het met uzi? En met jou?

En hoe is het de rest?

Ik leef nog, heb zelfs de kermis overleefd. Ze hadden een nieuwe attractie, met een luchthoorn!!!! Die idioten, van 's morgens tot 's nachts om de paar minuten die k*thoorn. AAAAggghhrrr. En de wind stond helemaal niet mijn kant op. Ja dus. Ik ben moe, bekaf en wil RUSTIG slapen. Kan me lol met Koninginnedag weer op, zijn die lui er ook weer. Bah bah en nog eens bah. Weet iemand nog een plekje in the middle of no where? Ik hou me aanbevolen. Mijn pony's verharen als malloten, gister maar goed gepoetst. Lag 's middags voor pampers te pitten in mijn stoel. Mijn beide westernzadels blijken niet geschikt te zijn voor mijn pony's. Dus moet er wat nieuws komen. Ik ga eerst met een schaapsvacht rijden, dan zie ik wel verder. Na het gesprek met de psych over een droom van mij, blijft het nog steeds door mijn hoofd spoken. Moet woensdag er nog eens over nadenken en mailen wat het met me doet. Dus mijn hersenen (heb ik geloof ik) draaien over uren, zelf in mijn slaap hou ik me er mee bezig. Als ik dan droom is het van, wat probeert mijn onderbewuste mij te vertellen? Vermoeiend, kan beter over lekkere acteurs dromen. Veel leuker.

**Geplaatst**: 04-04-10 19:11

Geplaatst: 04-04-10 19:11

zwelgje27 schreef:
Ik heb even een vraagje: hoe ervaren jullie eigenlijk 'pijn op de borst'?
Ik heb zelf niet het idee er veel last van te hebben, maar ik heb nu bijvoorbeeld een stekend gevoel precies tussen mijn borsten, in het midden waar je borstbeen zit. Het voelt eigenlijk gewoon als een spier die overbelast is. Ik heb dat wel vaker gehad, maar dacht dan gewoon dat het spierpijn was ofzo.. Nu heb ik eigenlijk niks gedaan waarvan ik denk dat ik daar spierpijn kan hebben. Als ik diep inadem, steekt het en als ik helemaal rechtop zit met de schouders naar achteren ook.
Ik heb er het minst last van als ik een beetje ineen gezakt zit met schouders naar voren hangend..
Bij pijn op de borst denk ik eigenlijk meer aan de hartstreek en een stekende pijn naar binnen..
Dit lijkt een spier.. Heb het een poos geleden, toen ik nog wel werkte, een keer zo erg gehad dat ik in bed niet kon omdraaien of moeilijk op kon staan, omdat het bij iedere beweging, zelfs iets dieper ademen of lachen, enorm stak..

Toevallig, heb ik ook last van, maar ik heb het altijd aan het roken geweten. Komt dit bij meerderen voor met veel stress?

Inderdaad zoals jij het zegt, als ik voorover gebogen zit heb ik er minder last van en als diep inadem o.i.d. doet het heel veel zeer. Bij mij is het alleen niet precies tussen mijn borsten maar meer naar links, net onder mijn borst. Ik sta er meestal mee op, doe die dag wat rustiger aan en de volgende dag is het weg. Maar nogmaals de vraag, komt dit vaker voor bij veel stress?

Aikon, Ik hoop ook dat het snel klaar is. Over twee weken gaat de boot het water uit voor max twee weken. Dan wordt het onderschip even snel onderhanden genomen. Eigenlijk hadden we verwacht dat het niet meer kon dit jaar, maar we kunnen dus wel. Vorig jaar heeft de schroef een klap gehad dus die kunnen we dan laten repareren. Maar betekent wel weer een maand langer bij papa zitten dan de bedoeling was.
Fijn dat je het goed gaat met je zusje. Mijn broertje wordt dit jaar 17 dus heeft niet echt de mogelijkheid om een stek voor zichzelf aan te schaffen. Bij ons aan boord kan hij wel af en toe logeren, maar voor pertinent 3 personen is hij gewoon te klein. Bovendien valt naast het koken e.d. de financiële zorg dan ook op mij en die kan ik gewoon niet dragen.
Na mijn hbo zal ik door moeten studeren op de universiteit. Dus over 8 jaar ben ik klaar.. Das erg lang om 'even' nog de tijd te geven.. Maar een maand hou ik niet meer vol, dus zal toch een tussen oplossing moeten vinden.

**Geplaatst**: 04-04-10 19:24

Geplaatst: 04-04-10 19:24

Pijn op de borst heb ik al maanden. Maak me er inmiddels geen zorgen meer over. Het is vaak een teken dat ik weer even te veel heb gedaan en te ver ben gegaan. M'n lichaam roept HOO STOP!
Het doet inderdaad goed zeer. Het voelt bij mij niet als spierpijn, meer alsof er met een mes gestoken wordt. Scherpe pijn. Als dit afzwakt, is het een zeurende, vervelende pijn.
Het maakt bij mij ook niet uit hoe ik zit, het blijft als ik van houding verander.
Komt dus veel voor bij mensen met stress..

Heb verder even geen fut om verder op de anderen te reageren. 't gaat eigenlijk wel redelijk goed verder, maar geen fut.
Ik wens jullie wel nog een fijne tweede paasdag morgen, hopen hebben jullie vandaag een leuke dag gehad!
Doe rustig aan!

**Geplaatst**: 04-04-10 21:21

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-04-10 21:21

Zo veel gepost.
Zal van de week proberen bij te lezen, gaat me nu niet lukken. Ben gisteren naar een vriendin geweest. We zijn gisteravond naar Blof geweest. Was de theatertour en we zaten op de tweede rij. Ik had erg veel spanning in mijn lijf en heb er niet van kunnen genieten, dit ken ik echt niet van mezelf. Ik was zelfs blij dat het afgelopen was. Ben bij mijn vriendin blijven slapen en vanmiddag weer naar huis gegaan. Ik was helemaal kapot (was twee uur rijden). Thuis bijna meteen weer een aanvaring met mijn vriend, gewoon door alle spanning. Ben de spanning na woensdag niet echt kwijt geraakt. Dinsdag toch mijn behandelaar bellen...

**Geplaatst**: 04-04-10 21:27

Geplaatst: 04-04-10 21:27

Ik kan ook niet van dat soort uitjes genieten, hoe graag ik het zou willen. Zie er al tegen op om te gaan, kan er niet van genieten en ben blij als ik thuis ben. Was in november bij de musical Joseph, en kon er niet van genieten, zo jammer!
Herken het dus helaas wel PW, wel vervelend dat je het van jezelf niet herkent!
En zeker weten bellen dinsdag! Dat je het op je vriend afreageerde is niet leuk, wel logisch. Bij je vriendin voel je je "verplicht" om "leuk" te doen, je vriend is vertrouwd, daar kan je je op afreageren. Niet leuk, voor hem niet en zeker niet voor jou. Want dan komt dat schuldgevoel om de hoek kijken, maar het is wel heel logisch denk ik.
:(:)

**Geplaatst**: 04-04-10 21:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-04-10 21:44

Blof kan ik normaal gesproken dus juist wel heel erg van genieten. Vandaar dat ik het niet van mezelf herken. Ben wel vaker in moeilijke periodes naar Blof geweest en dan was het juist heel fijn, even helemaal opgaan in de muziek, even alles van me af zetten, maar dat was nu dus niet zo. Jammer...

**Geplaatst**: 04-04-10 22:09

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-04-10 22:09

Inderdaad herkenbaar, ik vond het altijd heerlijk om een weekendje weg te gaan, even los uit het dagelijkse leventje. Maar de afgelopen keer was zo'n flop, was alleen maar met thuis bezig, hoe ik mijn tijd ook nuttig had kunnen besteden. Was het hele weekend alleen maar gestresst.

Zo naar dat op een gegeven moment de kleine dingen waar je normaal van ontspant uiteindelijk alleen maar stress kunnen opleveren.

Het afreageren op vriendlief is niet leuk, zeker voor hem niet. Herken ik ook, want doe het de laatste paar weken ook heel erg. Ik kan het ook niet goed maken want in mijn ogen doet hij ook erg weinig in bijv. het huishouden. Als ik hem dat dan probeer te vertellen wijkt hij van het onderwerp af of reageert helemaal niet. Dit is regelmatig de druppel dat ik alles op hem afgeef. Niet eerlijk, niet leuk, en je voelt je daarna dubbel schuldig om alles. Maar, hopelijk kan je vent het ook ergens wel begrijpen zodat hij er niet al te zwaar aan tilt. Als je er maar aan denkt wel toe te geven dat je het niet had moeten doen naar hem toe.. Iets wat ik niet altijd kan en dat neemt hij mij wel kwalijk..

**Geplaatst**: 05-04-10 00:13

Geplaatst: 05-04-10 00:13

aikon balen dat de luizen nog niet weg zijn! Hoe is het nu met je hand eigenlijk, nog steeds geen pijnstillers geslikt?
Spiritus! :wow:

hopelijk helpt het, lijkt me voor de pony ook niet ideaal om vaker te moeten gebruiken..
Benieuwd wat er in de aangetekende brief stond dan..
Fijn dat ik nu eindelijk weet wat de noorderbrug is

jammer dat het steeds langer duurt zeg..
Ah kermis ja, verschrikkelijk als je daar vlak bij zit.. dat gaat de hele dag door.. gelukkig heb je het overleefd..
Lastig dat je zo onrustig slaapt met veel dromen..

maaike fijn dat het eigenlijk wel redelijk goed gaat, nu even lekker aan je vermoeidheid toegeven en rust nemen inderdaad..
Wat je zegt van het gevoel van de messteek bij de borst voel ik inderdaad ook, het is bij iedere beweging en ademhaling of als ik lach ofzo dat het steekt, maar dacht zelf dat het een spier was ofzo..
Nu ik erover denk heb ik het inderdaad ook weleens rechts of links van mijn borst, maar dat zijn vaak steken van tijd tot tijd, waar ik niet constant last van heb en schenk ik eigenlijk niet veel aandacht aan..

PW Wat jammer dat je niet kon genieten van het optreden van Blof.. Voor mij wel heel herkenbaar. Ik ben begin februari naar een feest geweest, waar ik normaal gesproken ook echt altijd van kan genieten en alles in kwijt kan, hoe moe of niet lekker in mijn vel ik ook zit, van die muziek krijg ik altijd een kick en kan ik alles van me af zetten. Alleen nu was dus de eerste keer dat dat me niet lukte.. Ik hoorde wel dat er heerlijk werd gedraaid, maar het lukte gewoon niet.. Ik stond alleen mijn tranen in te houden en ben eerder naar huis gegaan.. En was heel opgelucht dat ik thuis was, al had ik veel geld aan het kaartje uitgegeven, dat interesseerde me niks..
Vind het wel knap dat je bij een vriendin bent blijven slapen, dat kost ook veel energie.. Tenminste, dat heb ik wel als ik niet in mijn eigen bed lig..
Echt heel jammer dat je niet hebt kunnen genieten.. helemaal omdat je weet dat dat hetgeen is waar je altijd juist wél van kunt genieten.. Vind het echt rot voor je..
Goed dat je dinsdag je behandelaar gaat bellen.
Sterkte.. :(:)

**Geplaatst**: 05-04-10 20:36

Geplaatst: 05-04-10 20:36

Rustig hier.. Hoe is het met iedereen? Hoe zijn jullie het paasweekend doorgekomen?
Ik heb gisteren gebruncht met de familie en lekker zitten schilderen met mijn nichtje..
Vandaag weer eens paardgereden.. Ik moet zeggen dat ik me goed voel.. Hopelijk blijft het gevoel er..
Ben heel benieuwd hoe het morgen gaat op mijn werk. Om 12.00 begin ik met 2 uurtjes..
Ik heb er wel goede hoop op, ben wel een klein beetje zenuwachtig..

**Geplaatst**: 05-04-10 22:08

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 05-04-10 22:08

Vind het erg vervelend dat ik deze plek gebruik als uitlaatklep terwijl ik nog niet eens de moeite heb genomen in het verhaal van anderen te verdiepen. Moet er toch even uit. Wil het wel gaan doen, maar niet nu.

Vandaag complete breakdown gehad. Ging mijn paardje rijden, bak was een drama door de regen van de afgelopen dagen, je zakte er bijna 10 cm in weg en kon er amper lopen. Ongeveer 5 min stappen van stal is een groot grasveld waar wel goed te rijden was. Half uur heerlijk kunnen rijden, ging helemaal super en ze was heel braaf. Ik wilde bijna af gaan ronden en toen liep ze in 1x super kreupel. Hoeven gecontroleerd op iets scherps maar niks te vinden. Ze is niet weg gegleden of gestruikeld. Helemaal niks. Ik heb d'r nog geen maand en ik heb dit alweer.
Thuis kwam vriendlief met zijn maat binnen, ontzettend druk. Hele verhalen over de boot en hoe goed ze wel niet gewerkt hadden en weet ik het allemaal. Meerdere malen gevraagd om te kalmeren. Geen vraag hoe mijn dag was geweest, alles draaide weer om hem. Toen ben ik geflipt. Kon er niet meer tegen. Ben tegen iedereen compleet uit mijn dak gegaan om vervolgens naar boven te vluchten. Heb aan 1 stuk door gehuilt. Vriend is wel boven geweest maar alleen maar boos en dat mijn gedrag nergens op sloeg en is weer weg gegaan.

Heb al ruim 2 jaar geen psycholoog meer gezien maar ga dit wel weer oppakken. Ik heb woensdag tentamen maar voel me niet in staat om te leren terwijl ik hem moet halen.
De druk is echt te hoog..

**Geplaatst**: 06-04-10 10:08

Geplaatst: 06-04-10 10:08

Het is zeker rustig hier Zwelgje, hoop een goed teken

Fijn dat jij een leuk paasweekend hebt gehad en je goed voelt! Vandaag naar je werk is spannend, zie je er tegen op, of enkel gespannen? Wordt er ook al iets van je verwacht, of is er zijn genoeg? Succes! Ben benieuwd hoe het gaat!

Biieniie; wat vervelend dat het fout ging. Het lijkt me een goed idee om weer even contact met je psych om te nemen. Wat vervelend dat je juist nu een tentamen hebt en dat je het tentamen moet halen. Ik zou dat nu ook niet aankunnen. Hopelijk vind je een beetje rust om het voor elkaar te krijgen. Welke opleiding doe je? En welk jaar?

**Geplaatst**: 06-04-10 10:46

Geplaatst: 06-04-10 10:46

Zo ik ga even proberen bij te lezen...

Aikon: Was het wel een goed gesprek bij de psych woe? Het is wel vrij normaal dat het veel losmaakt en je aan het denken zet. Niet altijd leuk, maar daar zit uiteindelijk wel de vooruitgang. Wel goed dat je er op terug moet komen wat het met je doet. Het is goed om daar ook even de tijd voor te nemen. Het is vermoeiend, maar hou maar voor ogen dat je gewoon keihard aan het werk bent.

Lekker he dat verharen? Bij ons verharen ze ook zo. Ben je uitgebreid aan het poetsen tot je er zelf zowat bij neervalt, maar de haren blijven komen

Biieniie: Allereerst welkom in het topic. Wat een verhaal. Ik herken wel het een en ander in wat je schrijft over familie. Je voelt je verantwoordelijk, trekt je alles heel erg aan. Je moet proberen om daar wat losser in te worden, voor jezelf te gaan kiezen. Hoe moeilijk dat ook is. Je maakt je druk om dingen waar jij geen (of weinig) invloed op hebt, hoe moeilijk ook, het is verspilde energie. Ik heb dit zelf ook heel lang gehad en ging dit pas zien toen ik letterlijk meer afstand nam van mijn familie. Hopelijk kunnen je vriend en jij snel weer op de boot, zodat je je ook echt op jezelf kunt richten. Nu je bij je vader in huis zit, zul je je toch voor een deel aan moeten passen ja en dat maakt het alleen maar lastiger.

Je vraagt om tips en dan vooral waar wij in gesneden hebben. Dit is leuk om te horen, maar wij kunnen niet voor jou bepalen waar jij in gaat veranderen. Ik raad je aan om hier hulp bij te zoeken (goed dat je zelf ook aan geeft dat weer op te willen pakken). Ook het hoog leggen van de lat is een hardnekkig iets namelijk, dat los je niet zo even op. Ik weet het uit ervaring...

Verder sluit ik me helemaal aan bij de reactie van Zwelgje. Het gaat er inderdaad om hoe je de dingen doet. Niet zozeer wat je doet. Als je het hoe weet aan te passen, komt de rest vanzelf mee.

Ik begrijp dat je zelf het idee hebt dat je probeert te delegeren, maar het heeft geen zin als je het uiteindelijk toch wel weer voor hem opknapt. Wat je daarmee feitelijk zegt is: "Je hoeft mij niet serieus te nemen" Klinkt heel hard, maar zo is het wel. Je stelt je grens niet duidelijk genoeg en laat over je heen lopen. Ergens kan je de schuld niet helemaal bij je vriend neerleggen, want je houdt het zelf ook in stand. Niet leuk om te horen, maar door de dingen op die manier te gaan bekijken, kun je er wat mee. Je kunt alleen jezelf veranderen, niet een ander...

De pijn op je borst is héél kenmerkend voor stress. Het heeft vaak ook te maken met dat je door stress anders gaat ademen. Het is in ieder geval allemaal heel verklaarbaar.

De situatie ligt hier bij mij en mijn vriend wel een beetje anders. Het gaat hier niet om dingen als het huishouden. Het is eerder zo dat hij mij triggert met bepaalde opmerkingen. Ik ben er alleen nog niet achter hoe en wat precies. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik heel goed praten en zijn we allebei bereid om naar ons eigen aandeel in het geheel te kijken.

Wat ontzettend rot dat je vriend alleen maar boos op je is en weinig moeite lijkt te doen om je te begrijpen. Kun je niet eens goed met hem praten en uitleggen dat je op je tenen loopt en daardoor om hele kleine dingen kan flippen? Misschien moet je het hem uitleggen in een brief? Denk wel dat je er wat mee moet, dit kan toch niet lang zo door gaan lijkt me.

Zwelgje: Ik kon zeker mijn verhaal in de groep kwijt. De begeleidster was heel lief. Echt tips heb ik niet gekregen. Moet dit maar weer eens met mijn behandelaar gaan bespreken. Ik moet voor mezelf helder krijgen waarom ik zo boos word. Pas dan kan ik er echt wat aan doen denk ik. Nu gebeurt het iedere keer weer. Heb wel heel fijn nog weer met mijn vriend gesproken. Het is echt een toppertje.

Wat goed van je dat het al beter lukt om het voeren uit handen te geven. Ik vind dat je het goed aanpakt door dan ook echt niet te gaan. Fijn dat je er ook positieve ervaringen bij hebt

Ga zo door!!

Wat ontzettend jammer dat je je verdriet niet met je vriend kan delen. Het is ontzettend hard om zo'n reactie te krijgen. Hij snapt het dus niet

Weet wel dat het niet raar is dat je nog zoveel verdriet hebt om je pony. Dat mag en is eigenlijk alleen maar heel mooi. Dat zegt mijn vriend iedere keer als ik verdrietig ben om Droef, dat hij het zo mooi vindt om te merken hoeveel Droeffie voor mij betekende. Ik ben heel blij om te lezen dat je je verdriet wel oprecht kwijt kan bij je vriendin. Dat is belangrijk. Fijn ook dat het zo goed voelde :(:)

Goed dat je op je werk geweest bent. Jammer dat het wel tegenviel, maar wel begrijpelijk.
Knap dat je gaat opbouwen. Ik denk dat het wel goed is om regelmatig op de werkplek te zijn, anders wordt de drempel steeds hoger. Ik was ook regelmatig op mijn werk, zonder iets te doen. Het is dan makkelijker om weer te gaan. Het is belangrijk dat het goed voelt en neem pas de volgende stap in het opbouwproces als jij daar klaar voor bent. Moet je nu meteen de hele week 2 uur per dag? Ik ben heel benieuwd hoe het je vandaag vergaan is. Het is logisch dat je gisteren wat zenuwachtig was.

De pijn op de borst door spanning is ook vaak een spierenkwestie. Niks om je zorgen over te maken inderdaad. Psycho-somatisch noemen ze dat

Maar zoals Maaike ook zegt kan het soms veel gemener voelen dan alleen spierpijn.

Maaike: Goed om te horen dat het wel redelijk gaat. Hoe was je dag gisteren en hoe voel je je nu?

**Geplaatst**: 06-04-10 18:27

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 06-04-10 18:27

Het is rustig hier.

Zwelgje hoe is het op je werk gegaan?
En hoe is het met de rest?

Ik heb een rustige dag gehad. Vanochtend niet naar de groep geweest, ik moest naar de tandarts. Was wel lekker om niet naar de groep te hoeven. Ik heb ook mijn behandelaar niet gebeld. Vind het eigenlijk een beetje raar om hem om ieder wisse-wasje te bellen, zal het toch ook een keer zelf op moeten gaan knappen. Bovendien heb ik maandag al een afspraak staan. Ik heb nog wel heel veel last van spanning en onrust. Gelukkig gaat het tussen mij en mijn vriend wel goed. We hebben net samen de hond gewassen, was wel gezellig.

**Geplaatst**: 06-04-10 18:30

Geplaatst: 06-04-10 18:30

He PW, goed dat je een rustig dagje hebt gehad. Was je wel aan toe

Lekker van het zonnetje genoten?
Ik wel, heb bijna de hele dag in de tuin doorgebracht, beetje tijdschriften zitten lezen, met m'n camera allerlei bloemetjes en beestjes vastgelegd en de hond eens goed geborsteld.. Ben zelfs verkleurd

Zo heerlijk weer!

**Geplaatst**: 06-04-10 18:56

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 06-04-10 18:56

Wat fijn dat jullie een lekker dagje hebben gehad.

Ben alweer wat gekalmeerd over mijn paardje. Ze liep vandaag alweer op 4 benen en niet meer zo onregelmatig. Of dit komt omdat ze alweer energie heeft en er doorheen loopt durf ik niet te zeggen. Erg jammer dat ze nu kreupel is met dit mooie weer..

Gisteravond heel lang gesprek gehad met vriendlief. Situatie helemaal uitgelegd van top tot teen, mijn ergenissen, mijn stress, continue het gevoel hebben dat je iets moet. Heb het idee dat hij het nu wel beter begrijpt, bepaalde dingen in mijn gedrag ook erkent en zal zijn bijdrage meer proberen te leveren. Hopen dat hij dat ook doet, want het zal dubbel zo hard irriteren als hij het niet na komt en ik alsnog druk bezig ben.

Zit ernstig te twijfelen me voor het tentamen van morgen uit te schrijven. Weet nog niet of ik dit ook daadwerkelijk ga doen. Heb wel besloten dat ik donderdag tot zondag de stad uit ga. Even weg uit de herrie. Vriend blijft ook thuis. Even een paar verwen dagen voor mezelf. Hopen dat ik er ook van kan genieten.

**Geplaatst**: 06-04-10 19:03

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 06-04-10 19:03

Heb je mijn berichtje nog gelezen Biieniie?

**Geplaatst**: 06-04-10 20:04

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 06-04-10 20:04

Ja ik heb het gelezen,

dankjewel voor je reactie.

Wat jij zegt over het delegeren. Wanneer het niet gedaan wordt ik het toch wel oplos. Heb je gelijk in, dat is ook wat gebeurde. Na het gesprek van gisteren hoop ik toch dat dit minder voorkomt. Zo heeft hij vandaag 2 wassen gedraait, en de spullen van het koken net opgeruimd. Dus er is een klein beetje resultaat.

Dat ik mijn familie los moet laten klopt, toen ik net uit huis was ging het ook veel beter met me omdat ik er minder mee bezig was. Nu ik weer thuis zit trek ik het mij allemaal veel meer aan. Wat mijn broertje betreft weet ik niet of ik het los kan laten, ik voel mij toch verantwoordelijk als zijn grote zus.

Ik kon ook altijd heel goed met mijn vriend praten, alleen de afgelopen weken is dat iets minder geworden. Hij begreep de veranderingen in mijn gedrag ook niet helemaal. De sex werd minder en dat nam hij mij kwalijk, hierdoor werd het voor mijn gevoel een verplichting en dat kon ik hem niet uitleggen. Nu begrijpt hij het allemaal wel meer. Ik hoop dan ook dan hij er wat mee doet en niet uiteindelijk alles nog op mij laat vallen.

Nog 3 weekjes zijn we terug aanboord.

**Geplaatst**: 06-04-10 21:15

Geplaatst: 06-04-10 21:15

Biiniie Gelukkig dat je paardje vandaag alweer wat beter loopt, hopelijk kun je snel weer rijden. Goed dat je met je vriend hebt kunnen praten. Hopelijk snapt hij het inderdaad en zal hij wat meer aan je denken met bepaalde dingen..
Vind het goed van je dat je weer contact gaat zoeken met een psycholoog.
Waar ga je het weekend heen? lekker inderdaad even tijd voor jezelf.. Ga je alleen?
Over je tentamen kan ik je geen advies geven. Aan de ene kant denk ik; probeer het gewoon, ja heb je, nee kun je krijgen. Misschien haal je het. Maar als je moet betalen voor een herkansing tja, moeilijk.. ik weet niet hoe groot je de kans acht dat je het haalt..? Succes met je keuze..
Wat goed dat je vriend vandaag al zo zijn best heeft gedaan door 2 wassen te draaien en de keuken op te ruimen! Heb je hem hiervoor ook bedankt of laten weten hoe fijn je het vind? Hij doet wel zijn best voor je dus, dat is erg fijn!

PW Wat fijn toch dat je zo goed met je vriend kunt praten! ik blijf het maar zeggen.. haha
De meeste mannen zijn niet zulke praters. Bijzonder ook dat je vriend het mooi vind als je om Droef huilt.. Ik heb het idee dat mijn vriend het misschien gewoon moeilijk vind ofzo.. ik weet het niet, maar ik vind het al zo moeilijk om het verdriet toe te laten en er over te praten.. Dus wanneer ik er dan een keer over begin is het extra demotiverend wanneer ik zo'n soort reactie krijg van hem, al bedoeld hij het misschien goed..

Mede door die reacties stop ik het alleen maar eerder weg vrees ik.. Ik was vandaag van plan het tegen hem te zeggen hoe vervelend ik het vind dat ik mijn gevoel hierdoor steeds maar wegdruk.. Maar ben er nog niet toegekomen.. Misschien vanavond..
Vaak denk ik dan: ach misschien heeft ie wel gelijk.. dat ik niet erover door moet blijven zeuren, hij heeft er niks aan en er veranderd ook niks aan, ik krijg mijn allerbeste maatje er niet mee terug.. Het maakt me steeds meer een stukje gevoelozer lijkt het net...
Lekker dat je vandaag rustig dagje gehad hebt, het was heerlijk weer om de hond te wassen! Als je denkt dat je het 'volhoudt' tot maandag voordat je je behandelaar ziet, hoef je misschien niet te bellen.. Ik weet niet hoe vol hij zit.. en of je evt tussendoor makkelijk terecht zou kunnen.. Misschien kun je tussendoor telefonisch advies vragen als je daar behoefte aan hebt..?

MaaikeOok een lekker dagje gehad in de zon dus.., klinkt goed! fijn dat je van je rust hebt kunnen genieten, heb het idee dat je er al meer aan toe geeft of niet?

Vandaag op mijn werk ging wel goed eigenlijk. Met het oplopen van de werkplek had ik wel weer even de tranen die naar boven kwamen, maar ik kon ze al sneller in bedwang houden.. Iedereen was ook heel aardig gelukkig. Heb (nog) geen idee gehad van scheve gezichten ergens, iedereen is eigenlijk belangstellend.
De duizeligheid van de ruimte die op me af kwam was ook al minder dan vorige week. Dat zal wel steeds meer gaan wennen denk ik.. Gelukkig was het heel rustig, dus voelde ik me niet heel schuldig dat ik 'niks' deed. Het was wel gek om niet veel te doen, en voelde me een beetje alsof ik net nieuw was ofzo.. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn als het wat drukker is.. Vrijdag ga ik weer voor 2 uurtjes.. Wat ze volgende week voorstellen weet ik niet.. Is denk ik afhankelijk hoe ik deze week heb ervaren..

Vanmorgen heb ik mijn shet even flink gepoetst, dus die is weer een laag bontjas kwijt..

En na het werk ben ik bij mijn vriend langsgeweest en met mijn schoonmoeder in de tuin gezeten..
Voel me nu wel weer even een beetje 'prikkelig' door de tv die naar mijn idee te hard staat en mijn vader die erdoorheen praat... ben denk ik ook wel een beetje moe..
Was om 4.00 al wakker en heb het 5.00 en 6.00 zien worden, toen de wekker 8.30 ging had ik het gevoel dat ik net sliep..

En heb gedroomd dat mijn shet heel erg ziek was en ik de DA erbij moest halen.. gelukkig zag ze er vanmorgen prima uit

**Geplaatst**: 06-04-10 21:54

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 06-04-10 21:54

Dankje zwelgje,

ik kreeg overigens eerder de vraag welke opleiding ik doe. HBO Accountancy, 1e jaars Duaal.

Ik ga alleen weg, naar mijn oom in België. Wordt ik heerlijk verwend, kan met de kinderen spelen, een boekje lezen en mijn paardje meenemen om te rijden in het bos. Dus dat is erg fijn.

Ik heb mijn vriend wel bedankt voor alles wat hij gedaan heeft. Is met zijn maat naar de boot gegaan om mij even rustig te laten leren. Geen idee wat mijn kansen zijn. Kan het volgend blok nog overdoen. Maar wordt wel erg druk voor de zomer want tentamen van het eerste blok moet ik ook over doen. De rest heb ik alles gehaald. Maar zijn wel 7 punten per tentamen en die heb ik net nodig om volgend jaar bij KPMG aan de slag te kunnen.

Net gesprek met mijn vader gehad, gezegd dat ik even niet meer kan rennen. Op mijn tenen kan lopen om het huis op orde te houden terwijl hij ook een geringe bijdrage levert. Weinig begrip, maar wat verwacht je van een verslaafde. Verteld mij alleen maar hoe scheef mijn relatie is en blabla terwijl zijn sletje (nooit eerder gezien) mijn broertje aan het ontbijt vraagt of hij nog huiswerk heeft. Hoe scheef is dat?

Maargoed.

Fijn dat het goed ging op je werk

**Geplaatst**: 07-04-10 09:10

Geplaatst: 07-04-10 09:10

Biienniie: wat fijn dat je een beetje met je vriend hebt kunnen praten. Dat zal vaker nodig zijn is mijn ervaring. Ze onthouden het nooit zo lang namelijk

Dus na een tijdje moet je ze er weer even aan herinneren. Mannen he... Wel fijn dat je het idee hebt dat hij je wat beter begrijpt. Super dat hij de wassen heeft gedaan en wat heeft opgeruimd. Dan is je boodschap inderdaad begrepen.

Nog 3 weekjes je kop boven water proberen te houden...
Dat is pittig, maar wel fijn dat je weet waar je naar toe leeft. Het is niet uitzichtloos. Dan zal het makkelijker worden om een aantal dingen los te laten. Ik begrijp dat je het moeilijk vindt om het van je broertje los te laten, maar dat is toch echt typisch iets waar jij geen invloed op hebt en ook niet verantwoordelijk voor bent. Hij is ook al 17 hoor. Ik snap het overigens wel heel goed. En zo groot verantwoordelijkheidsgevoel kan vreselijk knagen. Dit is echt een mooi onderwerp om bij je psycholoog te bespreken.

Jammer dat je vader je niet begreep, maar inderdaad, waarschijnlijk zat er ook niet meer in. Wel heel moeilijk, ben je zo dapper om het gesprek aan te gaan, valt het (ookal is het tegen beter weten in) toch weer tegen. Jammer dat hij zo oordeelt over jullie relatie. Alsof hij daar in deze situatie een goed beeld van krijgt. Ik zou er in ieder geval niet te lang bij stil staan als ik jou was.

Lekker dat je er even een weekendje tussen uit gaat. Hopelijk doet het je goed.
En het tentamen zou ik gewoon proberen. Zoals Zwelgje ook al zegt, nee heb je, ja kun je krijgen

Als je het nu haalt scheelt dat aan het eind van het schooljaar weer.

Zwelgje:Ik kan me voorstellen dat je door onbegrip je gevoel steeds verder wegstopt. Laat je niet misleiden dat dat goed zou zijn, omdat je flink moet zijn. Weggestopte emoties zorgen op den duur voor veel meer ellende en pijn. Ze komen vroeg of laat toch een keer. Ookal krijg je er je pony niet mee terug, iets veranderen doet het wel degelijk. Wanneer jij je verdriet er kan laten zijn voor wat het is, wordt het op den duur minder, verwerk je het. Zolang je er tegen blijft vechten, blijf je je ellendig voelen en ga je je waarschijnlijk zelfs alleen maar ellendiger voelen. Vandaag toch maar met je vriend praten dus

Echt doen hoor, is belangrijk :(:)

Mijn behandelaar zat heel vol, vandaar dat er deze keer zo lang tussen zat voordat ik weer een afspraak had. De kans is klein dat hij tussendoor een plekje zou hebben. Ik red me wel. Uiteindelijk moet ik het in de toekomst ook zelf doen en kan ik niet bij iedere kleinigheid bij iemand aankloppen.

Ik vind je positief klinken over je werk. Je relativeert je spanningsklachten, dat is echt knap!! Fijn dat het rustig was, kwam voor jou wel even heel goed uit. Goed dat je niet meteen vandaag weer gaat en pas vrijdag weer. Doe volgende week ook nog lekker kalm aan hoor, overhaast het opbouwen niet, dan ben je zo weer terug bij af. Is mij helaas ook gebeurd.

Hoe heb je deze nacht geslapen?

Ik heb zelf weer beroerd geslapen. Komt ook omdat ik nog te druk in mijn hoofd was toen ik naar bed ging. Was bij een kennis op bezoek geweest en de hele avond zitten praten. Ik was om 12 uur pas thuis en toen meteen mijn bed ingedoken. Alles blijft dan malen. Ik moet echt eerst tot rust komen voordat ik ga slapen. Vanavond dan maar een nieuwe poging.

Ik ga zo wandelen met Dinky en een oud collegaatje. Dat collegaatje zit sinds november thuis met een zware burnout. Ze is de vierde inmiddels (ik was er één van). Ik ben blij dat ik daar weg ben...

**Geplaatst**: 07-04-10 14:22

Geplaatst: 07-04-10 14:22

Sorry, ff een ego post.

De aangetekende brief heb ik binnen. Geen idee wat ik er mee moet zeg. Staat in dat ze me proberen te bellen en dat ik, volgens hun, niet opneem. Ze hebben me nooit gebeld. De gekken. Als ik, voor vandaag (mooi op tijd geweest met aangetekend versturen zo voor de feestdagen), geen contact met ze op neem sturen ze de formulieren zonder mijn handtekening terug naar uwv.??????????????? Ik weet nie, volgens mij moest ik dat spul opsturen. Contact persoon van bedrijfsarts is niet bereikbaar. Word steeds gezegd "belt u wel terug" Nog steeds niet dus, sinds vorige week donderdag. Gister en vandaag weer gebeld, krijg steeds het zelfde te horen.
Net een mevrouw van het CIZ aan de telefoon gehad over de noorder brug. Ben af gewezen! Waarom? Ik ben nog "indienst" bij werkgever. Klootezooi ook. Wil je vooruit word je weer tegen gehouden. Om te janken gewoon.
Lekker allemaal. Loop sinds gister met een vreselijke pijnlijke verkramping in mijn hand/pols (stress), heb hem 's avonds pas met geweld recht kunnen krijgen, het ding gespalkt. Dat deed verdomd zeer, de halve nacht wakker gelegen van de pijn. Nu nog steeds. Ga zo maar weer een tramadol nemen. Morgen maar uwv bellen voor hulp met invullen van formulier. Hier kom ik niet verder mee zo. Als ik niet depressief was werd ik het wel. Vraag me af in wat voor een wereld we leven.

**Geplaatst**: 07-04-10 15:23

Geplaatst: 07-04-10 15:23

Aikon: Wat een gedoe allemaal! Daar wordt je inderdaad niet vrolijk van! Wat vervelend dat de Noorder Brug je afgewezen heeft, het leek juist zo goed voor je. Logisch dat de pijn gelijk weer toeneemt, maar fijn is het niet!
Hoop dat er snel wat duidelijkheid voor je komt en een goed alternatief, want zo wordt elk stapje vooruit weer tegengehouden!
Sterkte ermee!

Zwelgje: Wat fijn dat het goed ging op je werk. Wat knap dat je je tranen in bedwang kon houden, aan de andere kant is het wel logisch dat er tranen kwamen. Het is toch weer een stap dat je naar je werk gaat. Fijn om te ervaren he? Dat men belangstellend en aardig doet.
Ik zou niet te snel opbouwen, doe rustig aan. Hoe voelt het achteraf?
Ik was namelijk 2 weken terug even langs geweest, op dat moment ging het goed, maar achteraf werd ik zo onrustig.. Viel dat bij jou mee?

PW: Met een vol en druk hoofd gaan slapen gaat ook niet he

. Logisch dat je om die tijd naar bed gaat gelijk, maar misschien volgende keer eerst even rustig worden met een kop thee ofzo? Kost dan wel tijd, maar als je in je bed gaat malen duurt het vaak langer.
Lekker gewandeld met je oude collega? Hoe is je dag verder?

Ik had vanmorgen controle bij de ha voor m'n medicatie. Was goed. Bewegende gordijnen etc. waar ik over vertelde is een bijwerking van de medicatie en/of horend bij de hyperventilatie die ik toch wel blijk te hebben (oppervlakkig ademen, duizelig, pijn op de borst). Maar het zien van bewegende gordijnen en vloerbedekking kan ook een vorm van hallucinaties zijn en dat is weer een bijwerking van de medicatie.
Liet even een aantal moedervlekken checken gelijk, hij vindt er één verdacht. Volgende week terug om die weg te laten halen.
Verder ben ik snel geirriteerd, kan weinig hebben.