Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-10 16:02

Geplaatst: 31-03-10 16:02

super toch

met zo een instelling kom je er echt wel.
en zoals in je profiel te zien zie je er niet on aardig uit dus ken jou het allemaal schelen haha.

ik hoop ook strax over een tijdje te lezen dat het na die poedersuiker tijd weer goed met je gaat

stertke

**Geplaatst**: 31-03-10 17:46

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 31-03-10 17:46

Ik kan hier heel weinig over zeggen.
Alleen dat ik hier echt de tijd voor heb genomen om het te lezen. Heb er ook echt respect voor hoe jij je open stelt!

Heel veel suc6!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-10 10:23

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-10 10:23

Helemaal gemist dat er nog iemand geantwoord had, sorry!!
Maar heel erg bedankt. Hier gaat alles voor de rest z'n gangetje, heb de 19e mn laatste intake gesprek en dan krijg ik een definitief advies te horen. hopelijk is t wat

**Geplaatst**: 12-05-10 20:04

Geplaatst: 12-05-10 20:04

Ik heb je verhaal gelezen, en zoals je zelf al zegt, heel erg verbazingwekkend is het niet dat je depressief bent verklaard. Vaak komt dat volgens mij bij een psychosomatische stoornis in, maar dat weet ik niet zeker...?

In ieder geval... ik kan je niet helpen. Ik kan alleen maar steunen. Het zijn beslissingen die jij allemaal moet maken en eerlijk gezegd vind ik je een heel stabiel en hoopvol persoon voor iemand die dat allemaal mee moet slepen. Maar één ding moet je wel onthouden: niet alles zelf dragen. Ik weet dat dat tegenstrijdig klinkt omdat ik net zei dat je beslissingen zelf moet nemen, maar daarom mag je nog wel over je problemen en gevoelens praten.

Niet opkroppen, niet wegstoppen, niet proberen te doen alsof alles maar goed is. Voel je gevoelens en wanneer je ze voelt, adem dan diep in en uit en stel je voor dat je die gevoelens eruit aan het ademen bent, en het geluk erin. Zo laat je ze los, en zo verwerk je je verleden. Als je eens een keer een dag niks doet kun je zelfs bewust terugdenken aan de periodes dat je het kwaadst was, alles naar boven halen - en dan die adem oefening doen.
Ik zou je evt. via pb precies kunnen uitleggen hoe het werkt, als je wilt, want het werkt echt. Als je dit lang genoeg doet, verwerk je steeds weer een klein stukje, en dan merk je op een gegeven moment dat het je steeds minder doet. Dat is echt zo, want ik heb het zelf ondervonden en ook in andere mensen zien gebeuren.

Eerlijk gezegd zou iedereen het moeten doen, maar het is in jouw geval zo nodig dat ik m'n mond niet kon houden. En mocht het niet helemaal goed werken, dan heb je in ieder geval iets om die 5 maanden wachttijd te overbruggen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-10 20:16

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-10 20:16

Wauw, bedankt voor dat advies Nemurin!

Ook even een update over m'n behandeling! Heb maandag mn eerste behandeling gehad!!!

M'n intaker stond er ook van te kijken hoe snel t gelopen is! Dus ik ben nu in behandeling.

TRouwens Nemurin, ben wél depressief verklaard pas. Helaas.

**Geplaatst**: 12-05-10 20:17

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 12-05-10 20:17

Oh ja dat wist ik ook wel, dus misschien heb ik ergens verwarrend getypt dat je dacht ik dat niet doorhad.

Oeps.

Ik ken het wel hoor - ik dacht een aantal jaren geleden dat ik depressief was. Was het niet, maar daar werd het niet minder vervelend om zeg maar. Hopelijk helpt de behandeling!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-10 20:18

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-10 20:18

Ik hoop het ook Nemurin... Ik hoop het ook.

**Geplaatst**: 12-05-10 20:20

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 12-05-10 20:20

Ik zal een oogje in het zeil houden hier, dan merk ik het vanzelf.

Heel veel sterkte en succes!

**Geplaatst**: 12-05-10 20:27

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 12-05-10 20:27

Je hebt het niet makkelijk gehad en je bent zelf ook niet makkelijk geweest. het is inderdaad niet gek dat je depressief bent verklaard.
Ik kan me enigszins erg goed inleven in je verhaal.. heb bijna hetzelfde meegemaakt. Maar ik ben er gelukkig veel sterker uit gekomen, misschien ook wel rond mijn 18e erg depressief geweest.... ik kreeg iig ademhalingsproblemen enz waardoor ook niks meer lukte. Maar ik ben wel een vechter en heb me overal door heen gesleept.

Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is, geef niet op. Je moet nu echt aan je eigen toekomst gaan werken en die heb je zelf in de hand. Erg veel sterkte iniedergeval en mocht je iemand zoeken om mee te praten met een vergelijkbaar verhaal... je mag me pben

**Geplaatst**: 12-05-10 22:54

Geplaatst: 12-05-10 22:54

Volgens mij heb je nog bij mij op school gezeten :oo

maar meid, echt respect voor je dat je jezelf er zo doorheen slaat! Tips heb ik niet voor je, wil je alleen veel sterkte wensen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-10 22:55

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-10 22:55

ok nou ben ik nieuwschierig... Foto!

En bedankt

**Geplaatst**: 13-05-10 12:35

Geplaatst: 13-05-10 12:35

Tja, je ouders kies je helaas niet. Wel hoe je nu verder gaat en volgens mij ben jij een hele sterke vrouw. Probeer de stoornissen niet als slecht te zien maar als positief. Ze geven aan dat er dingen verwerkt worden en dat je nu tijd voor jezelf moet nemen. Het zal lang duren en moeilijk worden maar je gaat er veel beter en sterker uitkomen dan dat je nu bent. Zeker weten!

Belangrijkste is nu om praktische zaken te regelen.
Is er iemand bij wie je tijdelijk in zou kunnen wonen? Zo niet, dan heb je een inkomen nodig. Je zou moeten uitzoeken hoe het zit met een Wajong uitkering.
Heb je iemand op school (decaan oid) aan wie je de situatie globaal uit kan leggen? Scholen hebben meestal iemand die van alles weet over regelingen met de IBG en extra financiële ondersteuningen. Eventueel kan je een aangepast schema maken om toch nog iets te doen aan school maar niet meer dan je nu kan.
Misschien dat je huisarts hier nog een rol in kan spelen? Er zijn overal potjes voor mensen in jouw situatie maar je moet ze wel kunnen vinden. Ik weet verder ook geen concrete dingen maar ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen.

**Geplaatst**: 13-05-10 16:00

Geplaatst: 13-05-10 16:00

Jeetje meid, wat een verhaal! :(:)

Wat heb jij een hoop meegemaakt.
Ik snap heel goed dat je het op momenten even helemaal hebt gehad met alles
en iedereen. Ik hoop dat je weet dat dit niet jou schuld is, dat jij er niks aan kunt doen.
Ik hoop dat er mensen zijn met wie je kunt praten, en anders zijn er nog alle mensen op bokt
die graag jou verhaal aanhoren en met je mee leven. Heel veel sterkte! :(:)

Ik zou je nu het liefst een hele dikke knuffel geven

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-10 16:13

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-10 16:13

Dankjullie wel allemaal

en ik sla me er wel doorheen hoor.

het is alleen op sommige momenten wat moeilijker dan andere.

Ik ben ook heel angstig, word heel snel bang.. maar dat odnerdruk ik automatisch, dus heb het niet direct door, dat is echt heel vervelend. bijvoorbeeld met paardrijden heb ik dat nu, en paard voelt dat aan en reageert daar weer op, waar ik weer op reageer .... etc......

Best iritant. mja zoals ik al zei, komt allemaal wel weer goed.

**Geplaatst**: 13-05-10 16:28

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 13-05-10 16:28

heey,

heb je verhaal gelezen...

ik ben zelf ook depressief (geweest)
zit nu aan een hoge dosis anti-depressiva, dus merk er niks meer van.

zou jij ook niet aan de pillen kunnen, voel je je meteen beter.
en veel minder moe.

dit stukje komt echt zo over van, ga aan de pillen, en ik heb er geen verstand van ofzo.

maar ben zelf 2x opgenomen geweest, loop al sinds mijn 4e elke week bij psychologen, en psychiaters om te praten enzo.
en ben op gegeven moment zo depressief geworden, dat ik zelfmoordpogingen heb gedaan.
hierdoor werd ik gedwongen opgenomen.
(heb ook nogal wat meegemaakt.)

maar zoals jij zegt, ben vaak moe, zie het niet zitten, maar ben een strijder.
dan zijn anti-depressiva net even dat zetje wat je nodig heb

**Geplaatst**: 14-05-10 22:45

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 14-05-10 22:45

Jeetje wat naar allemaal. ik zag hier ook iets voorbij komen over wajong (sorry heb niet alles gelezen) weet niet of je daar al mee bezig bent, zo niet zou ik er indd achter aan gaan, het duurt namelijk ook erg lang voor je m krijgt heb er zelf ervaring mee omdat ik ook een wajong heb

**Geplaatst**: 15-05-10 03:56

Geplaatst: 15-05-10 03:56

Herkenbaar verhaal! Moeder, alcohol, geen vader, depressie.. Alleen had ik verder niemand van familie oid waar ik terecht kon.

Ben erg depressief geweest, heb me heel eenzaam gevoeld en er kwam niets uit mij handen. In totaal een jaar uit de roulatie geweest.

Uit eigen ervaring wil ik je dan ook meegeven dat therapie belangrijk is en dan ook vooral iemand met wie het klikt, dus hopelijk is dat helemaal het geval. Sporten en bewegen! Ik ben helemaal niet sportief maar mijn vriend trok me het bos in om hard te lopen fo te gaan moutainbiken. Contact met dieren en vooral paarden kunnen erg positief werken. Dan niet het rijden maar het verzorgen aangezien je veel lichamelijk contact maakt en je daardoor openstelt. Ritme, rust en regelmaat! Eet regelmatig en verzorg jezelf goed! Want dat ben je waard! Bij dit alles hebben medicijnen mij ook erg goed geholpen maar dit is een 'helper' en geen 'oplosser'!

Je bent jong en tijd heelt veel wonden! Het komt allemaal weer op zijn pootjes!

Ben er ook helemaal bovenop en sta weer vol in het leven! Studeer ook weer. Enige verschil is dat ik niet meer tot het uiterste door kan gaan maar echt rust moet nemen voordat ik over mijn theewater heen ben.

Succes!

**Geplaatst**: 15-05-10 09:02

Geplaatst: 15-05-10 09:02

FireScorpion schreef:
Ik ben ook heel angstig, word heel snel bang.. maar dat odnerdruk ik automatisch, dus heb het niet direct door, dat is echt heel vervelend. bijvoorbeeld met paardrijden heb ik dat nu, en paard voelt dat aan en reageert daar weer op, waar ik weer op reageer .... etc......

Haha dat ken ik helaas, maar dat kwam door eraf vallen bij het aangalopperen en toen bijna een trap in mijn hoofd na krijgen. Kom je inderdaad wel weer overheen, maar duurt even. Dus gewoon uren blijven maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-10 09:06

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-10 09:06

Hihi ben ook nogal eens van deze donder afgevallen

heeft het enorm aangesterkt, ander paard heb ik t veel minder snel.

Charlotte, heel stom om te zeggen maar ik ben 'blij' dat ik niet de enige ben. Niet dat ik blij ben dat het jou is overkomen, integendeel.. dit wens ik niemand toe

En tsjah medicatie..... liever niet. Doe het liever op mn eigen houtje. Klinkt naïef maar het hele gedoe 'medicijnen' staat me zo tegen $:\$

hmn mossel, van wat ik begreep bij altrecht, is dat als ik m echt nodig heb, ik m binnen 3 weken zou kunnen hebben. (nou lijkt mij dat vrij sterk, de overheid kennende 8)7

)

**Geplaatst**: 15-05-10 12:55

Geplaatst: 15-05-10 12:55

Tuurlijk is het fijn om te weten dat je niet de enige bent! Voor mij is die periode dan voorbij maar is het nog steeds fijn om te horen dat ik niet de enige was. Al wens ik natuurlijk niemand een depressie toe. Daarbij wil ik je echt adviseren om open te staan voor medicijnen. Die kunnen gewoon net dat extra zetje geven. Uiteindelijk heeft je lichaam een tekort aan eeen bepaald stofje waardoor je jezelf blij kan voelen, de medicijnen vullen dat tekort aan. Daarbij houden ze die op een constant niveau zodat je daarna er weer mee kan stoppen zonder afhankelijk te zijn van medicijnen. Bij mij heeft het erg geholpen dat een vriend met suiker de vergelijking maakte dat hij ook gewoon insulline nodig heeft aangezien zijn lichaam het niet aanmaakt. Waarom zo dat bij depressie anders zijn? Ik had een zware depressie maar een vrij lage dosering ssri's hebben geholpen.

Ach, en hoe stom het ook klinkt.. 't Komt wel goed..!

**Geplaatst**: 15-05-10 17:54

Geplaatst: 15-05-10 17:54

FireScorpion schreef:
Hihi ben ook nogal eens van deze donder afgevallen heeft het enorm aangesterkt, ander paard heb ik t veel minder snel.

Charlotte, heel stom om te zeggen maar ik ben 'blij' dat ik niet de enige ben. Niet dat ik blij ben dat het jou is overkomen, integendeel.. dit wens ik niemand toe

En tsjah medicatie..... liever niet. Doe het liever op mn eigen houtje. Klinkt naïef maar het hele gedoe 'medicijnen' staat me zo tegen $:\$

hmn mossel, van wat ik begreep bij altrecht, is dat als ik m echt nodig heb, ik m binnen 3 weken zou kunnen hebben. (nou lijkt mij dat vrij sterk, de overheid kennende )

mijn ervaring is iig dat ze zich vooral niet haasten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-10 17:26

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-10 17:26

Nou ik ben net terug van de psycholoog, en ik ben niet zo blij....

Heb net te horen gekregen dat mijn psychosomatische klachten waarschijnlijk nooit meer helemaal weg zullen gaan... tword wel iets minder, maar zal er de rest van m'n leven mee blijven lopen (dit is de verwachting tenminste)

Ben nu wel een beetje down, is een enorme klap om dat te horen te krijgen zeg

ben er nu een beetje ondersteboven van...

**Geplaatst**: 17-05-10 19:42

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst: 17-05-10 19:42

Nou als je alleen maar een "beetje" down bent vind ik het nog reuze meevallen, ik vind dat jij zo positief bent geweest in alles (wat met een depressie nogal knap is) dat je best wel even een beetje down mag zijn.

Het is tenslotte niet leuk te horen dat je waarschijnlijk niet meer helemaal kunt functioneren.
Aan de andere kant...
"Waarschijnlijk" laat een heleboel ruimte.

Sterkte hoor! Neem lekker een baaldag.

**Geplaatst**: 17-05-10 19:51

Geplaatst: 17-05-10 19:51

jou helpen kan ik niet,
alleen zeggen dat het heel knap van je is dat je doorzet
en weet wat je wilt !
En ik wil je veel succes wensen met alles :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-10 20:15

Re: 18 Jaar, en Depressief.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-10 20:15

dankjulliwel :(:)

doet me goed jullie reacties te lezen. m'n vriend komt zo, gewoon om er voor me te zijn.