Bokt.nl

unicorn_kiss schreef:

Sinds wanneer moet je een diploma hebben om uit ervaring of uit mening een eventuele richting te geven
Mag jij niet aan je wagen werken omdat je geen mecanicien bent?

GJ9 schreef:

Een stoornis is pas een stoornis als het beperkend is voor het dagelijkse leven en,..

_Vanes_ schreef:

Ze noemen het geen stoornis maar een syndroom.....(als je het over asperger hebt dan)

Een stoornis ontstaan door "trauma in levensgebeurtenissen" kan je proberen te "helen".

Een milde vorm van Autisme cq Asperger is iets waar je je hele leven mee moet doen, niet over gaat, en op sommige punten (sociale interactie, zelfbewustzijn) iets handiger mee om moet leren gaan, daarbij gebruik makend van de talenten, die je juist wel hebt. Er zijn vele positieve sites te vinden via google.

Pollewoppy schreef:

Het boek dat himyar noemde is er ook in het nederlands, "de kracht van het nu". (Tenminste, volgens mij bedoelde je die?) Is inderdaad echt een aanrader!

Himyar schreef:

Het gaat er op zich ook niet om dat je naar een oorzaak kunt wijzen, het gaat er om dat je in het hier en nu er mee aan de slag gaat om de persoon te worden die je wilt zijn. Soms kan het daarbij echter wel handig zijn als je een oorzaak kunt vinden, maar soms is die niet te vinden. Als je heel gevoelig bent, zou het net zo goed wel kunnen zijn gekomen doordat je toch beinvloed werd door het feit dat je ouders voor langere tijd geen warme band meer met elkaar hadden. Maar dat hoeft natuurlijk niet de oorzaak te zijn.
Laatst wees iemand mij op deze website: http://www.selfinexile.com/

lillybee schreef:

ik wacht mijn intake van het GGZ nog af. eind van deze maand.

ik heb geen traumatische ervaring meegemaakt.
ik ben in het verleden wel behandeld voor ptss, maar dat is wel zo'n beetje afgehandeld, en daarbij kan ik over die gebeurtenis nu niet meer emotioneel raken ofzo.

het was gewoon dat ik op mijn 15e verjaardag mijn viendje van 17 moest aftrekken, ik wou het eigenlijk niet, maar hij zeurde zo ontzettend door, en hij pakte mijn pols beet en duwde mijn hand zo richting zijn onderbuik.

tja, niet de leukste eerste sexuele ervaring, maar goed. het is 8 jaar geleden en ik zou die jongen nu ook gewoon recht aan kunnen kijken zonder mij daar anders bij te voelen. we waren jong. en ik naief.


ik denk echter wél, dat die gebeurtenis zo is gegaan, als het is gegaan dóórdat ik wel ergens een kronkel in mijn hoofd heb die niet deugt.

op sex gebied ben ik wel abnormaal.
Ik ben verschillende keren een beetje vreemd aangekeken in mijn jeugd, ook door toenmalige vriendjes, dat ze het raar vonden dat ik nooit uit mijzelf wou flikflooien...Het kwam simpelweg niet in mij op. Ik heb er nooit behoefte aan gehad nadat de eerste puberale nieuwsgierigheid over was.
Ik wist wat het was, en daar mee uit.

zo is het nu nog steeds.
ik heb uit mijzelf geen behoefte aan seks.
Maar ik functioneer lichamelijk wel op dat gebied, ik vind het ook niet vervelend, en soms ook écht lekker. Maar eht initiatief zal nooti van mij af hangen. Ook heb ik geen enkele fantasie in die richting. Blijkt ook vreemd te zijn, omdat schijnbaar een groot deel van de bevolking wel van experimenteren houd.

hm van mij hoeft die hele poppekast niet.

Ik kan mij niet voorstellen dat er een nare gebeurtenis uit mijn verleden is, wat ik echt bewust heb weg gedrukt, of de waarheid van verbogen heb. Dan zou ik ergens toch een piepklein stemmmetje moeten hebben die zegt dat er iets goed mis is geweest?


ik heb echt een stabiele en veilige jeugd gehad.
mijn ouders hielden 100% van mij en mijn broertje.
en ze hadden weleens onenigheid maar dat werd nimmer voor de kinderen uitgevochten. Ze waren goede opvoeders, samen een team.
Samen zijn ze er nooit uitgekomen, maar ze zijn pas gescheiden toen ik het huis uit was. ik heb dit altijd al aan zien komen, en vond het zeker geen schok of iets dergelijks.

maar geblokkeerd voel ik mij zeker.

ik weet nog dat ik een keer samen met mijn vriend naar een reading was. Was erg intressant, en ondanks mijn sceptische denkbeeld op dit soort dingen wist deze medium wel veilloos dingen te vertellen over mijn vriend zijn overleden moeder.

na de reading in de zaal, mocht je naar voren komen voor een healing. dat zou ook blokkades weg kunnen nemen.
mijn vriend zij dat ik het eens moest proberen, maar ik was als de dood.

Ik ben toch bang, dat er iets in mij schuilt, een persoonlijkheid die ik niet onder controle kan houden. en mijn rust, kalmheid en eigenlijk is het haast een soort kilheid / klinisch, plastisch, oppervlakkigheid voelt wel super veilig.

ik heb mijzelf altijd onder controle.
ik zal mijzelf nooit verliezen in emoties.
en ik heb wel eens gedacht, wat als iemand mij zo weet te raken, dat IK boos word, en dan heb je mij goed pijn moeten doen, maar als ik boos word...wat gebeurd er dan? word ik dan een soort tirade van woede? word ik dan net zo gek als sommige volwassenen die hun hele gezin uitmoorden?

ik ben in helemaal niks een controle freak, ik geef zelfs liever de touwtjes uit handen. Maar op dit gebied zeg ik, ik wil alles rationeel kunnen blijven doen.

en met die instelling kun je ook geen ruzie maken. Wat is het nut van ruzie als je het later tch weer bij gaat leggen. Mensen die ruziën zeggen ALTIJD onrelevante kwetsende dingen tegen elkaar. je gaat zoeken naar de zwakke plekken en die blootleggen.
ik vind eht bizar gedrag. We zijn geen beesten? als je gewoon blijft nadenken, is het zoiets doms.

ik voel mij niet erkend, en niet welkom, en niet omarmt door de wereld, door de mensen. Maar daar verlang ik ook helemaal niet naar. Ik wil geen deel uitmaken van "mankind"
we zijn niet zo geëvolueerd als we denken. Mensen zijn zo vol van zichzelf.
Terwijl de meerderheid compleet achterlijk is. Ik heb hierbij een beeld voor ogen wat de meesten wel herkennen zullen, maar niet willen uitspreken omdat het kwetsend is.
Het is ook kwetsend, maar je kan er niet omheen.

ik erger mij echt een beetje aan sommige stereotype mensen.
een beetje erg.

gelukkig bestaan er ook een hele hoop toffe mensen, die mij dan weer het tegenlicht laten zien. En dat geeft mij wel weer positieve energie.

en het is eindelijk weer een beetje lente weer. vandaag stapte ik in de auto, en voor het eerst was het zo dat het in de auto warmer was dan buiten, gewoon omdat hij in het zonnetje had gestaan. zalig.