Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-01-10 19:50

Geplaatst: 19-01-10 19:50

kimmie261 schreef:
$:\$

secricible ik zou een ziekenhuis vooral niet gaan vergelijken met een restaurant waar je (meestal) vrijwillig voor je lol gaat eten,en waar je expleciet komt voor lekker eten,in een ziekenhuis ga je denk ik niet liggen om nu eens "lekker" te eten... ...

mee eens, wellicht ook geen goed voorbeeld. Ik snap ook heus wel dat in een ziekenhuis niet alles goed gaat en dat je gewoon geduld moet hebben, maar ik vind het belachelijk dat mensen alles maar moeten accepteren omdat het slechter of erger kan. Dan heb ik het niet eens alleen over dit geval, maar gewoon over het algemeen.
Volgens Seren moet de TS niet zeuren, want ze had ook een pijnlijke vergroeide arm kunnen hebben. Dat slaat natuurlijk nergens op :S.

**Geplaatst**: 19-01-10 19:58

Geplaatst: 19-01-10 19:58

kimmie261 schreef:
dat weet je dus niet als verpleegkundige,er komt een arts,maar die wil écht niet ook nog eens lastig gevallen worden door tig zusters die gaan bellen wanneer ie nu eens komt...

Wat mij betreft: zeg dat dan

Leg maar uit dat je niet precies weet wanneer die komt en dat je snapt dat het knap irritant is om niet te weten wanneer die dokter er is, maar dat je er helaas niet meer aan kunt doen op dat moment.

Citaat:
om een voorbeeld te geven

Ik heb het voorbeeld gelezen en ik snap dat het vervelend is, maar tegelijkertijd zie ik echt niet in waarom je dan

Citaat:
dus je staat als zuster op een afdeling ook tussen 2 partijen in,de een werkt zich half dood en "komt eraan" de ander wil NU geholpen worden en wil weten wanneer dat dan wel zo snel mogelijk kan...

Dat heb je dan verkeerd. Mensen willen niet NU geholpen worden. Mensen willen in eerste instantie serieus genomen worden, gewaardeerd worden en het idee hebben dat ze in goede handen zijn. Ze willen het liefst daarnaast ook nog snel geholpen worden, maar op enkele botteriken na kunnen mensen heel veel begrip opbrengen voor de situatie. (Om ook een voorbeeld te geven: we hebben 24 uur ingesneeuwd gezeten op het vliegveld. Die hele dag en nacht, terwijl het toch best een rotsituatie was, heb ik precies 1 keer gehoord dat iemand zijn stem verhief. Iedereen bleef zonder problemen wachten, niemand werd boos, het was voor iedereen duidelijk wat er aan de hand was, dat niemand iets kon zeggen en dat het gewoon een rotsituatie was. Pas later werden mensen geirriteerd. Niet omdat de vluchten niet gingen, maar omdat de luchthaven niet meer zorgde voor wat basisvoorwaarden (iets te eten en drinken, en een dekentje.) Alle mensen konden prima snappen dat je bepaalde dingen niet op kunt lossen. Ze kunnen echter minder begrijpen dat je de dingen die je wel kunt, niet doet.

Weet je? Je zou dat gedoe met ok's best kunnen oplossen. Neem een paar maatschappelijke stagiaires aan die af en toe de wachtkamer langs gaan met een kopje koffie. Kost je niks, zij zijn goed bezig en je moet eens zien wat een hoop goodwill je dat al oplevert.

Soms is het echt zo simpel. Wees een beetje vriendelijk, neem de mensen serieus en hou op met de hele tijd defensief te zijn, en je zult zien hoeveel begrip mensen kunnen opbrengen. Niet altijd - natuurlijk niet. Maar wel in het algemeen.

Citaat:
secricible ik zou een ziekenhuis vooral niet gaan vergelijken met een restaurant waar je (meestal) vrijwillig voor je lol gaat eten,en waar je expleciet komt voor lekker eten,in een ziekenhuis ga je denk ik niet liggen om nu eens "lekker" te eten... ...

Waarom niet? In allerlei bedrijfstakken kunnen mensen prima goed werk doen EN klantvriendelijk blijven, ook in situaties van grote drukte en stress. Het is me echt volkomen ontgaan waarom dat in de zorg ineens onmogelijk is.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:00

Re: belachelijke behandeling in het ziekenhuis

Geplaatst: 19-01-10 20:00

Nou Shadow klinkt goed allemaal wat wil jij per maand voor je zorgverzekering gaan betalen? Het driedubbele denk ik..

**Geplaatst**: 19-01-10 20:02

Geplaatst: 19-01-10 20:02

Chocotof schreef:
Eenmaal daar heb ik 20minuten met pijn bij de rontgen gezeten.
Aangezien,de grietjes niet wisten hoe mijn arm op de foto moest.

Die grietjes die eerst 4 mensen erbij moeten halen voor ze n foto kunnen
Maken,. ., alle respect voor ze dat ze in de zorg werken maar als je behoorlijk in de kreukels ligt zir je daar niet op te wachten.[/quote]

Soms is het gewoon even overleggen hoe je iets het best op de foto kan zetten. Ik denk dat je veel meer hebt aan een effectieve foto, dan aan 5 foto's die opnieuw moeten......
Niet alles is altijd zwart-wit. Niet alles is vooraf vastgelegd, soms is intercollegiaal overleg gewoon nuttig.
Met 12,5 jaar in de zorg doe ik dat nog regelmatig.

Uit je beschrijving ben ik het best wel eens dat e.e.a. geen schoonheidsprijs verdiend, maar jou denigrerende reactie verdiend die ook zeker niet.

Ik heb ook weleens een jonge patient gehad die aan zustertje-pesten-deed, die heb ik na een waarschuwing lik-op-stuk gegeven, als mensen niet voor rede vatbaar zijn dan lopen ze niet over me heen!

**Geplaatst**: 19-01-10 20:05

Geplaatst: 19-01-10 20:05

Inderdaad...aan de ene kant zeurt men dat de verzekeringen zo duur zijn en aan de andere kant zeurt men dat men moet wachten bij de röntgenafdeling.

Men moet roeien met de middelen die men heeft.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:11

Geplaatst: 19-01-10 20:11

Stephanie100 schreef:
Nou Shadow klinkt goed allemaal wat wil jij per maand voor je zorgverzekering gaan betalen? Het driedubbele denk ik..

Maatschappelijke stagiaires kosten niets

Kopje thee kost je ook de kop niet. Verder gaat het echt vooral om de houding en daar heb je echt geen geld voor nodig. Met een chagrijnig gezicht zeggen dat je niet weet wanneer de dokter komt, is namelijk niets goedkoper dan hetzelfde op vriendelijke toon zeggen.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:12

Geplaatst: 19-01-10 20:12

Vaak krijgen verpleegsters ook te horen dat er zo iemand komt. Die boodschap brengen ze dan over. Hoe vaak gebeurt het niet dat een dokter onderweg naar een patient nog even weggeroepen wordt naar de poli, naar de eerste hulp of assistentie tijdens een operatie.....

Ik bedoel hiermee dat als je in een ziekenhuis bent je nooit zekerheid kunt krijgen over wanneer je precies geholpen wordt. Ik zal wel een rare druif zijn maar ik heb daar begrip voor.....

**Geplaatst**: 19-01-10 20:12

Geplaatst: 19-01-10 20:12

Shadow0 maatschappelijke stagaires?? die dan op zaterdag ochtend opgeroepen moeten worden om een artsassistent te vervangen en kopjes koffie rond te gaan delen en die niet weten hoe lang dat gaat duren,daar waar koffieapparaat staat??

neh,gaat hem niet worden...daarnaast alles draait om geld in ziekenhuizen,alles is te duur...zoals ook personeel,redt je je met 4 man,oke dan kan er mooi 1 per dag af,voor dezelfde productie toch??

(overigens werd het opgelost hoor,eerst dat de AA maar tot 12 uur hoefden te blijven,en uiteindelijk hebben wij zelf als OK zusters gezegd blijf maar op de EHBO,wij redden het wel alleen....dus deden we assisteren/instrumenteren tegelijkertijd,wat dus daarna standaard werd,en er een poppetje van de lijst weggestreept kon worden...)

klinkt allemaal leuk hoor,maar als je er zelf werkt loop je tegen 100 dingen aan,en ja als je weet dat een arts later komt,kan je dat inderdaad even meldden,klopt hoor,had ik wel gedaan,maar ja,soms kom je amper meer toe aan die patient die toch naar huis gaat.

en de andere kant heb ik ook gezien,ben net 2x geopereerd en 2x opgenomen geweest,en ook de eerste keer zou er een arts smorgens komen,en kwam pas om 4 uur...ach..heb er niet moeilijk over gedaan,kan gebeuren,lag er droog en warm..who cares...

**Geplaatst**: 19-01-10 20:14

Geplaatst: 19-01-10 20:14

Shadow, ik heb kort geleden een interessant boek gelezen: als Disney de baas was in het ziekenhuis...
Waar het vaak mis gaat in de patientvriendelijkheid is wanneer je klantvriendelijkheid moet laten varen ivm iets wat de prioriteit heeft.
Jammer genoeg doen die prioriteiten zich steed svaker voor, dit heeft te maken met allerlei veranderingen in de zorg.

Zoals ik net aanhaalde had ik eens een jonge vrouw liggen die wilde gaan douchen en die even hulp nodig had met omkleden, dit ivm infuus en verband.
Terechte vraag en normaal gesproken geen probleem.
Ik heb netjes uitgelegd dat ik bezig was, met onbekende duur omdat iemand heel ziek was.
(lees: lag bijna dood te bloeden)
Ze belde vervolgens nog 3!!!!! keer.
Dat is niet alleen zustertje pesten, dat is gevaarlijk gedrag voor medepatienten omdat ik alle bellen na moet lopen, iemand kan ook bellen ivm cardiale klachten......

Op zo'n moment stel je je prioriteiten en dat is heel vervelend voor IEDEREEN, voor A de patient die zo slecht gaat B de patient die moet wachten C de verpleegkundige die ook wel weet dat de rest van de afdeing ligt te wachten.

Begrip vanuit alle kanten werkt het beste, dat moeten verpleegkundigen in zien en patienten.

Shadow, stagiaires moeten begeleid worden. En niet overal kun je koffie schenken, patienten op SEH blijven ip nuchter tot na het onderzoek.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:17

Geplaatst: 19-01-10 20:17

En ook nog: als je de topictitel en de openingspost van TS leest, komt het bij mij al over als een enorme zeur. Dat is mijn eerste indruk.

Heb er nog begrip voor dat TS dit getypt heeft met een behoorlijk vervelend gevoel in haar arm, waardoor lontje aardig kort is. Maar ik vermoed dat TS ook de verpleging aardig bezig gehouden heeft.

En je kunt echt niet altijd verwachten dat de verpleging die onder enorme druk staat, vriendelijk blijft tegen iedereen. Je leert je pappenheimers wel kennen en onderscheiden: de mensen die normaal doen en de mensen waar je het tòch nooit goed bij doet.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:19

Geplaatst: 19-01-10 20:19

Ontzettend vervelend voor je dat je het zo ervaren hebt. Maar mag ik vragen wat je ermee bereikt om dat op deze wijze te uiten en bijv. woorden als "grietjes" te gebruiken? Verandert dat jouw opname of de wijze waarop het nu loopt?:)

Ja er is een hoge werkdruk. Maar vooral: ja, overal worden fouten gemaakt. Ik ben er bij jou niet bijgeweest, dus god, wie weet hebben ze zich wel hemeltergend gedragen. Maar nu spaar je frustratie, spui je die hier en blijf je daar boos. En wat nou als je daar eens het gesprek aan gaat? En dan niet boos, maar met de eerlijke woorden dat je je hier gewoon niet goed bij voelt. Niet het hen persoonlijk kwalijk nemen, maar vragen of je een manier kunt vinden die meer past bij jou?

En dan straks naar huisgaat, bedenkt dat de ziekenhuiswereld complex is en dat je nu gelukkig weer zelf de regie over hoe je alles wilt en doet in handen hebt..

Laetitia: geef in een consult voorafgaand aan ok heel duidelijk de eerdere gang van zaken aan, en waar je bang voor bent. Wat ze niet weten kunnen ze niet voorkomen

En voor iedereen die zijn of haar rechten zo nadrukkelijk opeist in een ziekenhuis: het heeft geen zin.

O ja, je moet wachten en ja, er is weinig tijd en ze kunnen op je proberen of niet alles weten. Je bent gewoon niet voor je plezier in het ziekenhuis, je bent kwetsbaar en kunt niet alles zelf regelen - dat maakt je ook veel "vatbaarder" voor andere emoties.
Ga uit van het goede in de mens

Jij zit daar niet voor je lol, zij proberen hun werk te doen. Zij maken ook fouten. En soms helpt een beetje coaching (niet commentaar!) erbij om "jouw" manier te vinden. En soms is jouw manier niet mogelijk. Dan hard werken aan herstel, en thuis extra genieten van je mogelijkheden om je eigen leven weer te leven

**Geplaatst**: 19-01-10 20:23

Geplaatst: 19-01-10 20:23

ik weet ook niet wat maatschappelijke stagaires zijn? Iig zou ik het niet op prijs stellen als ik ergens als stagaire koffie moet gaan rondbrengen daar doe ik geen opleiding voor.

Artsen zeggen altijd dat ze er zo aankomen, en dan breng je dat over dan is eht nog niet goed. Als iemand dat 3x vraagt wordt dat wel irritant en dat is iets waar je als vpk geen invloed op hebt. Zeker chirurgen hebben het onwijs druk en geen tijd om overal even langs te gaan. Mensen denken dat als ze in het ziekenhuis zitten dat dan een arts ten allen tijde voorhanden is.

Bovendien TS hoe vervelend je gebroken arm ook is het is gewoon geen spoed. Als ik denk wat ik dagelijks zag op de afdeling aan acute situaties... Daar krijg je als patiënt weinig van mee. Bovendien moet je savonds als er geen keukendienst is al het eten zelf rondbrengen en als je denkt dat je de enige bent die niet zelf kan eten moet ik je teleurstellen dan zijn er nog minstens 5 anderen die dat ook niet kunnen. Gezien je toch geen warm eten had kan dat best even wachten toch...

Ik kan goed doorwerken en ik werk ook hard maar echt daar in de zorg moet je soms op 10 plaatsen tegelijk zijn. Buiten het feit van allerlei telefoontjes (van afdelingen, familie, artsen, andere disciplines) en dan nog bellen van allerlei mensen (die zustertje moeten pesten, dement zijn, suicidaal of gewoon ineens onwel worden) en dan nog je gewone taken mbt de verzorging en verpleging maakt soms dat jij met je gebroken poot even moet wachten.

Klagen is altijd makkelijk

Laatst bijgewerkt door dell_1 op 19-01-10 20:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-10 20:23

Geplaatst: 19-01-10 20:23

kimmie261 schreef:
Shadow0 maatschappelijke stagaires?? die dan op zaterdag ochtend opgeroepen moeten worden om een artsassistent te vervangen

Nee, niet vervangen.

Citaat:
en kopjes koffie rond te gaan delen en die niet weten hoe lang dat gaat duren,daar waar koffieapparaat staat??

Ja

Een koffieapparaat doet het namelijk waardeloos op gebied van glimlachen en gewoon medemenselijkheid. Ook dit wekt alleen maar de indruk dat je echt niet snapt waar het om gaat. Het gaat niet om de koffie, het gaat ook niet om de wachttijd, het gaat om de manier waarop!

[quoteneh,gaat hem niet worden...daarnaast alles draait om geld in ziekenhuizen,alles is te duur...zoals ook personeel,redt je je met 4 man,oke dan kan er mooi 1 per dag af,voor dezelfde productie toch??[/quote]

Ik snap niet wat dit er precies mee te maken heeft? De dingen die ik voorstel kosten namelijk niks: geen extra tijd, geen extra geld. (Nou ja, een paar kwartjes voor de koffie.)

Dus ik snap echt niet wat je met dit argument bedoelt.

Citaat:
klinkt allemaal leuk hoor,maar als je er zelf werkt loop je tegen 100 dingen aan,

Nou? En? Denk je dat de gezondheidszorg de enige werkomgeving is in de wereld waar dat gebeurt? Denk je dat anderen niet in zulke situaties komen?

Wat mij betreft bevestigt jouw reactie mijn beeld alleen maar: er werken veel te veel mensen in de gezondheidszorg die niets van een beetje menselijkheid en vriendelijkheid snappen en alleen maar in de verdediging gaan. Dat heeft niks met geld te maken, maar alles met houding. Die kun je veranderen, als je dat wilt. (En het is de moeite. Er is namelijk in mijn hele leven niet 1 enkele situatie geweest waarin frustratie ervoor zorgde dat de dingen makkelijker gingen en sneller op te lossen waren. Wat je ook doet, het benaderen vanuit een calimero-standpunt is ALTIJD frustrerender en minder efficient.)

**Geplaatst**: 19-01-10 20:27

Geplaatst: 19-01-10 20:27

Stephanie100 schreef:
ik weet ook niet wat maatschappelijke stagaires zijn? Iig zou ik het niet op prijs stellen als ik ergens als stagaire koffie moet gaan rondbrengen daar doe ik geen opleiding voor.

Maatschappelijke stagiaires zijn middelbare scholieren die stage moeten lopen bij iets 'maatschappelijks'. Dus geen geneeskundestudenten. Hoewel. Misschien dat het ook voor hen heel leerzaam is, want blijkbaar wordt dat onderdeel in de opleiding nu niet echt goed meegenomen, gezien de grote moeite die zoveel mensen in de gezondheidszorg daarmee hebben

**Geplaatst**: 19-01-10 20:29

Geplaatst: 19-01-10 20:29

Ik vind je verfrissende blik eigelijk best leuk, maar net haalbaar. Stagiares moeten begeleidt worden. Dat kost tijd+geld.
Heel veel afdelingen willen geen 1e jaarsleerlingen meer, en zeker geen 1e jaars stagiares, die gaan meestal naar andere zorgsettings. Er is gewoon weg geen tijd om ze te begeleiden.

Er wordt op koffie enorm bezuinigd overigens (ik doe daar stiekem niet aan mee

)
Ik steek mijn hand in het vuur voor het goede hart van mijn collega's. Er zijn er helaas wel te veel afgestompt geraakt door bezuinigingen, verhogingen in werkdruk, minder personeel en dan de ene waar ik persoonlijk de schurft aan heb: productie draaien.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:30

Geplaatst: 19-01-10 20:30

Je gaat niet middelbare scholieren zomaar op een afdeling zetten met allemaal zieke mensen hoor. Wat je daar allemaal ziet is echt niet zomaar voor jongeren geschikt.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:31

Geplaatst: 19-01-10 20:31

Shadow0 schreef:
Maatschappelijke stagiaires zijn middelbare scholieren die stage moeten lopen bij iets 'maatschappelijks'. Dus geen geneeskundestudenten. Hoewel. Misschien dat het ook voor hen heel leerzaam is, want blijkbaar wordt dat onderdeel in de opleiding nu niet echt goed meegenomen, gezien de grote moeite die zoveel mensen in de gezondheidszorg daarmee hebben

Iedere opleiding geneeskunde heeft verplicht een zorgstage waarin een student verzorgende is voor een aantal weken. Mocht je specifieke hiaten zien in de studies, ben ik benieuwd naar je commentaar (en ja, commentaar heb ik - niet voor niets bestuur gedaan), maar zomaar roepen "blijkbaar is het nu niet goed" vind ik niet onderbouwd. Alleen al omdat het merendeel van degenen die er nu rondlopen niet van huidige opleidingen komen...

**Geplaatst**: 19-01-10 20:32

Geplaatst: 19-01-10 20:32

Chocotof schreef:
Ook netjes op n formulier ingevuld wat ik wou eten maar in plaats van yogurt kreeg ik boterhammen die ik niet kon smeren.

Je 'bestelt' in een ziekenhuis voor 2 dagen later. Je dacht toch niet dat het een à la carte restaurant was? De eerste twee dagen krijg je het standaard-menu. Hebben ze je ongetwijfeld uitgelegd, maar zal niet zijn aangekomen...

**Geplaatst**: 19-01-10 20:33

Geplaatst: 19-01-10 20:33

Mijn broer heeft ooits eens zijn pols gebroken bij het basketballen (lees: zijn hand hing als het ware los van zijn arm en werkelijk alle botten staken uit).
We zijn naar de 1e hulp gegaan waar mijn broer maar liefst 8 uren heeft liggen wachten tot hij eindelijk geopereerd kon worden. Hij mocht geen pijnstilling want zijn maag moest leeg zijn. Na het 3e uur kwam een zuster hem voorbereiden op de operatie.. moest die ziel dus nog een keer 5 uur wachten..

Verschrikkelijk vond ik het voor hem... MAAR, je wilt niet weten hoeveel spoedgevallen ertussendoor komen. Is misschien niet fijn, maar er zijn helaas niet zoveel artsen als patienten.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:38

Geplaatst: 19-01-10 20:38

Mystery, dat vind ik dus wel slecht, je kunt zowel zetpillen als injecties toedienen.

Ik vind wel dat je kritisch mag zijn, graag zelfs, maar met respect en onderbouwing.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:38

Geplaatst: 19-01-10 20:38

Mijn tante kreeg 3 jaar geleden de diagnose mee onbehandelbaar en hooguit nog een jaar.
Mijn oom wilde het perse verborgen voor haar houden en ik wilde niet meer op bezoek, kon het niet meer verdragen.

Toen ze eindelijk stierf na 9 maanden chemo en alle ellende omdat ze dacht dat ze beter zou worden, stuurde hij me weg, maar zij riep me terug.
Ik ben er bij geweest en heb zon spijt dat ik haar zo in de steek liet maar was zo boos dat zij het niet mocht weten, oke voor haar man, hij zal wel gedacht hebben dat hij het goed deed maar het ziekenhuis, de dokters, waarom hadden ze het haar niet verteld, dan had ze kunnen kiezen, die bulshit chemo, voor niets of gewoon nog een aantal maandjes van haar kinderen genieten, wie kan me dat uitleggen?

Edit, de dag dat ze stierf, toen lag ze zo te lijden, zelfs toen ze diep sliep door de morfine en ik me afvroeg , waarom alleen morfine kwam er nog geen direct antwoord van de dokters.

Op aandringen van mijn moeder werd er gevraagd waarom wel morfine en geen vocht, ofte wel ze stierf een keiharde dood, zo wilde niemand het, echt niemand.

Na de vragen werd er gezegd, tja als u haar nog iets wil vertellen, brengen we haar bij maar dat wordt wel ongemakkelijk voor Mevrouw.

Het is geen nummer geweest, het was de liefste tante van de wereld en omdat niemand maar ook niemand zelfs ik niet het op kon brengen om te zeggen dat ze dood ging, is ze een keiharde pijnlijke dood gestorven en mag ik dan boos zijn op de dokters dat vooral zij haar in deze leugen hebben laten sterven.

Overigs heb ik 1500,- na mijn nichtje overgemaakt en tot de dag van vandaag geen contact meer met ze.
Het geld is normaal bij ons, als er iemand zo dicht bij je staat en overgaat betaal je mee (woonwagenbewoner) maar ben er nooit meeer geweest, kan dat niet meer stom he.

Laatst bijgewerkt door eppie38 op 19-01-10 20:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-10 20:38

Geplaatst: 19-01-10 20:38

mistery schreef:
Mijn broer heeft ooits eens zijn pols gebroken bij het basketballen (lees: zijn hand hing als het ware los van zijn arm en werkelijk alle botten staken uit).
We zijn naar de 1e hulp gegaan waar mijn broer maar liefst 8 uren heeft liggen wachten tot hij eindelijk geopereerd kon worden. Hij mocht geen pijnstilling want zijn maag moest leeg zijn. Na het 3e uur kwam een zuster hem voorbereiden op de operatie.. moest die ziel dus nog een keer 5 uur wachten..

Verschrikkelijk vond ik het voor hem... MAAR, je wilt niet weten hoeveel spoedgevallen ertussendoor komen. Is misschien niet fijn, maar er zijn helaas niet zoveel artsen als patienten.

Dat vind ik dan weer wèl extreem. Vooral bij open breuk loop je toch het risico op infecties. Maar 8 uur is sowieso ècht te lang. Daar is vast iets goed misgegaan. Dit is vast de bedoeling niet geweest.

**Geplaatst**: 19-01-10 20:38

Geplaatst: 19-01-10 20:38

Ik hoop dat je inmiddels lekker thuis zit. Alvast heel veel beterschap met je arm.

Over je ervaring in het ziekenhuis, ik denk dat hoe je behandelt wordt toch wel aan het ziekenhuis ligt.
Ik ben laatst een week opgenomen geweest, en werd daar ontzettend goed behandeld. Mijn eten was prima te doen (niet bepaald 5 sterren maar ach, ik kotste toch alles eruit) Ze smeerden mijn brood netjes. Ben nooit afgesnauwd, goed wel op mijn vingers getikt maar dat was eigen schuld haha. En bovendien namen ze altijd de tijd voor me. Ik kon mooi op tijd weg etc. Enige nadeel was dat knopje. Duurde soms 10 min voordat er iemand antwoorde. Vooral midden in de nacht was dat vervelend wanneer dat infuus begon te piepen.

3 dagen voordat ik in dat ziekenhuis werd opgenomen, was ik ook in een ander ziekenhuis opgenomen. Met de ambulance daarheen en de hele mikmak. Maar daar waren ze toch een stuk minder vriendelijk. Lag op de eertse hulp, verging van de pijn werkelijk, en moest gewoon 2 uur in dat bed blijven wachten

Het was koud bah en had me toch een onaardige verpleger. Die snauwde alleen maar naar me dat ik niet zo moest zeuren blabla. Terwijl ik wel alleen in een vreemde omgeving was, en voelde me echt gewoon niet fijn. Nou met alle pijn en moeite paar testjes gedaan en toen kreeg ik eindelijk Thank God pijnstillers. Toen konden ze 'niks vinden' oftewel stel je niet aan, ziek het maar uit met een aspirine, en werd ik naar huis gestuurd. Ben nog nooit zo belachelijk behandeld. Paar dagen daarna toen ik inmiddels al in dat andere ziekenhuis lag kreeg ik een brief met de bevindingen zogenaamd. Stond er op dat papier dat ik een kermend meisje was

Oftewel grote aansteller.

Maargoed dat kermende meisje was mooi wel doodziek naar huis gestuurd uiteindelijk en na 3 dagen dermate ziek dat ik midden in de nacht in een ander ziekenhuis ben opgenomen en direct die zondag daarna geopereert ben. Bleek een blindedarm die dus al was gescheurd een paar dagen waardoor al die viezigheid en pus al door mijn hele buik zat. Dus toen moest ik een week blijven. O wat vervloekte ik dat andere ziekenhuis toen! Ik wil ze eigenlijk nog een klachtenbrief schrijven, maargoed wat schiet ik daar uiteindelijk mee op.

Dus zo zie je 2 ziekenhuizen, 2 compleet verschillende ervaringen. En had weinig met pijn te maken. Had na mijn operatie, en vooral dat dagje daarvoor ook al flinke pijn.

Zo maargoed mijn verhaal was dat weer. Ik hoop dat je je snel beter voelt

**Geplaatst**: 19-01-10 20:39

Geplaatst: 19-01-10 20:39

Shadow0 ,nou is dan maar goed dat ik er 7 jaar geleden mee gestopt ben met in de gezondheidszorg te werken (overigens wel tot groot verdriet van mijn collega's en de artsen die daar werkte)...

als calimero

....wat ik bedoel is dat er echt geen mensen ergens gaan lopen waar ze makkelijk af kunnen met koffie apparaat..

in een ziekenhuis gaat het niet om gezelligheid kent geen tijd,daar gaat het alleen maar om medisch handelen en mensen met medische klachten helpen...

je gezellig vermaken doe je maar elders.

en helaas lees je niet in de berichten dat mensen wél hun best doen,maar ook roeien met de riemen die ze hebben,en prioriteiten moeten stellen in hun werk,en helaas ,een patient die naar huis gaat is prioriteit 0

das ontslag brief klaarleggen en uitzwaaien....

maar goed zou zeggen,ga een jaartje op afdeling werken en dan eens kijken wat je te zeggen hebt....dat het allemaal net iets minder eenvoudig is als gesteld wordt.

daarnaast was ik altijd een opgewekte zuster hoor...veel voor mensen gedaan...nooit lelijk gedaan ofzo,zit nl niet in mijn aard..

maar weleens niet snel genoeg gereageerd naar zin van de patient,vast en zeker...dus zal ik ook wel een keer de rotzuster zijn geweest...

ach ik heb niet meer als mijn best altijd gedaan,kon er niet meer van maken,denk 100den mensen in mijn vrije tijd en snachts omdat zij onverantwoordelijk bezig waren geweest, geholpen bij operaties..heb mijn best voor de mensheid gedaan..

ondankbaar werk is het..zoals ik nu lees ben je in de grote massa genomen iemand die niets meer van menselijkheid in zich heeft...

en bedankt!

**Geplaatst**: 19-01-10 20:43

Geplaatst: 19-01-10 20:43

Shadow0 schreef:
Stephanie100 schreef:
ik weet ook niet wat maatschappelijke stagaires zijn? Iig zou ik het niet op prijs stellen als ik ergens als stagaire koffie moet gaan rondbrengen daar doe ik geen opleiding voor.

Maatschappelijke stagiaires zijn middelbare scholieren die stage moeten lopen bij iets 'maatschappelijks'. Dus geen geneeskundestudenten. Hoewel. Misschien dat het ook voor hen heel leerzaam is, want blijkbaar wordt dat onderdeel in de opleiding nu niet echt goed meegenomen, gezien de grote moeite die zoveel mensen in de gezondheidszorg daarmee hebben

Dus de arts en verpleegkundigen hebben het te druk, laten iedereen te lang wachten..
En nu moeten ze ineens koffie gaan schenken ....

Verpleegsters doen echt wel wat anders dan alleen maar de dingen die je aan bed ziet. Nadat ze dat gedaan hebben moeten
ze nog tig van andere dingen doen. Zorgen is meer dan alleen ´zorg´, de afdeling moet geregeld worden. De behandelingen
moeten up to date gehouden worden (je wilt niet nog steeds met een klauwhamer in je narcose worden geslagen, ofwel

)
en de stagiaires die naar voren worden gehaald door sommigen leren het ook niet vanzelf.

Wat niet wil zeggen dat je daarom je patienten af mag snauwen. Maar om nu te insinueren dat ze ook maar koffie
moeten leren schenken omdat ze geen sociale vaardigheden geleerd hebben $:\$