Marlyy schreef:Ik was 11 en durfte het echt niet te vertellen, na een jaar kwam me moeder erachter
Woooww hoe heb je dat zo lang gedaan?
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Relaxed schreef:Theeglas schreef:Ik werd het op vakantie in Spanje op de camping dus kwam terug wandelen (met wcrol in de hand haha) en moest ook huilen. Weet eigenlijk niet waarom, denk ook wel geschrokken door al het bloed. Dus tampon gekregen en vervolgens gewoon gaan zwemmen. Heb wel elke seconde achter me gekeken of er geen spoor bloed in het water lag was gelukkig niet het geval
Pff erg idd, die onzekerheid in het begin!
Damber, wat goed dat je vader het meteen al doorhad!
Relaxed schreef:Zilfstar schreef:Ach ach wat een gedoe hier om een heel normaal verschijnsel.
Ik en mijn moeder waren (en nog) altijd heel close en ik had al een paar keer wat verkleuring gehad. En ja dat had ze allang in de was gezien en het erover gehad dat dat dus het beginstadium was enzo. Heel normaal allemaal bij ons. Toen het dus eindelijk zo ver was, heb ik het dan ook gewoon gezegd: Mam nu ben ik echt ongesteld. In haar familie (gewoon NL hoor, maar elke generatie veeeeel dochters) was het 'traditie' dat er dan een feestje gedaan werd. Gewoon met het gezin hoor: Ik kreeg een kaart met daarop de datum, mijn lievelingstaart gingen we bakken en we vierden dat ik bij de volwassen vrouwen hoordeEn dat mocht van mij iedereen weten hoor. In mijn familie werd dat zeer gewaardeerd en nou ja, beetje speciaal dus. Omdat je kind af bent zeg maar...
Nou voor zo'n 'normaal verschijnsel' maakten jullie er anders wel een hoop poeha omheen