Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Zqw39 schreef:Ik kan en durf ook echt niet te overgeven. Als ik iemand met kotsneigingen zie raak ik in paniek, en wil ik 'vluchten'. Ik ben liever een hele dag misselijk dan dat ik 1 keer overgeef. Als ik heb overgegeven ben ik niet meer misselijk, maar ben ik daarna heel erg trillerig en huilerig.

Chiqa schreef:Ja dat was een onderdeel van de therapie. onder begeleiding van de therapeut ga je dus heel rustig naar die stap toewerken, (dmv cognitieve therapie) maar zoals ik al zei is dit geen garantie dat je er dus van kan 'genezen' of beter mee om kan gaan, sterker nog het kan veel erger worden.
Dit vertellen ze je ook voordat je er mee begint.
Ik heb dus wel diverse malen in mijn leven moeten 'braken' maar het is er nooit beter of anders door geworden, sterker nog die momenten kan ik me nog haarfijn voor de geest halen en dat was puur horror zoals een emetofoob dat kan omschrijven.
Ik ben overigens dus ook bang voor mensen die braken.
Je heb verschillende gradaties in die fobie;
Bang om zelf te moeten braken
Bang om anderen te moeten zien of horen braken
Beide.
Bang voor besmetting
Bang voor dronken mensen, kermissen en pretparken
Bang om te reizen (Vliegtuig, auto)
Allemaal.
Ik heb ze dus echt allemaal.


kon het echt niet aan


