Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-08-09 10:05

Geplaatst: 18-08-09 10:05

Cowgirl schreef:
Ik heb 1 vraag aan jullie:

Zijn jullie verandert door wat je hebt of hebt gehad?

Zeker weten. Ik heb grenzen en die geef ik luid en duidelijk aan. Niet mee eens? Helaas pindakaas, mijn lijf, mijn grens. Aufzoutzen als je dat niet kan accepteren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-09 10:38

Re: Je zeikt/stelt je aan, ik geloof niet dat je ziek bent

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-09 10:38

Ik heb hem verder niet meer gesproken, heb er ook (op dit moment iig) helemaal geen behoefte aan

Daarnaast weet ik dat het alles uitleggen me veel energie gaat kosten en steek dat liever in andere dingen dan iemand die het waarschijnlijk toch nooit gaat begrijpen

Breghje knap dat je dat zo kunt, ooit hoop ik ook zo makkelijk te kunnen praten, niet mee eens dan heb je pech

**Geplaatst**: 19-08-09 10:49

Geplaatst: 19-08-09 10:49

Een 'echte' vriend zou je proberen te begrijpen en dat doet hij zo te lezen niet..
Ik zou het nog 1 keer uitleggen en als hij dan weer zo lomp doet hem lekker aan de kant zetten.

**Geplaatst**: 21-08-09 06:49

Geplaatst: 21-08-09 06:49

Nijn schreef:
Breghje knap dat je dat zo kunt, ooit hoop ik ook zo makkelijk te kunnen praten, niet mee eens dan heb je pech

Is bij mij ook gegroeid hoor, en met hulp van een psych. Heel fijn iemand waar je alles bij op zijn bordje schuift en waaruit hij de dingen filtert waar je mee aan de slag moet

. Uiteindelijk doe je het zelf, mensen om je heen zullen niet veranderen als jij ze geen grenzen aangeeft. En als je begint met grenzen aangeven zal je meer weerstand voelen, ze waren gewend op een bepaalde manier met je om te gaan en als dat anders wordt... oei... maar bedenk dat voor elke deur die voor je neus wordt dichtgegooid er ergens anders een raam voor opengaat. En mijn psych gaf me deze raad mee: "Zoek geen steun waar je die niet krijgt." Daar leef ik nog steeds naar.

**Geplaatst**: 21-08-09 07:01

Geplaatst: 21-08-09 07:01

laten liggen.

Manlief zit ook in zo'n situatie, ik zie het altijd aan zijn gezicht of houding, maar een ander niet, en het is moeilijk voor 'buitenstaanders' om aan te nemen dat hij bij constant last heeft. Zoals je zelf zegt, daar loop je niet de hele tijd over te klagen (of je hebt met momenten niets anders te doen

) en daarom lijkt het voor anderen alsof het helemaal niet zo erg is. 2 van mijn vriendinnen lijken het mij kwalijk te nemen dat dit ook mijn, en niet alleen zijn, sociaal leven sterk beïnvloedt (ja hé, als ik zie dat ie zo slecht is dat hij mss naar de Spoedafdeling moet, ga ik echt niet op stap hoor), wel die kunnen tegenwoordig de boom in.

Geen moeite insteken Nijn, Breghje heeft volledig gelijk. Je kan je energie toch beter in jezelf steken ? :(:)

**Geplaatst**: 21-08-09 13:55

Geplaatst: 21-08-09 13:55

Ik zou niet eens een uitlegmail sturen, ik zou dit sturen:

Hoi dinges,

Het is duidelijk dat wij verschillen van mening over hoeveel energie ik heb. Eén ding weet ik zeker: ik ga de energie die ik heb niet verspillen aan iemand die hem niet waard is. Het ga je goed.

Nijn

Het is iemand die zegt je vriend te zijn. Getuigt het van vriendschap als hij dit op deze manier zo doet bij jou? Nog via msn ook? Als hij twijfelt over hoe jij je voelt (waar hij in de eerste plaats geen fiets mee te maken heeft), kan hij ook gewoon een gesprek met je aangaan. Je vragen stellen. In plaats daarvan veroordeelt hij je en trekt hij in twijfel wat je zegt, via msn, zonder echt naar jou te luisteren. Daar zou ik mijn energie niet aan willen besteden. Het klinkt makkelijker dan gezegd, maar zulke mensen kosten je alleen maar energie. En dat is volgens mij het laatste wat jij op dit moment kunt gebruiken.