Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Babico3 schreef:Maar aan de andere kant kan ik ook heel erg boos worden om al die meisjes met anorexia, dat ik denk van: Stop gewoon, het zit allemaal in je hoofd, kijk nou hoe dun je bent! Natuurlijk is het niet zo makkelijk, maar toch.
Ik denk dat mensen makkelijker begrip kunnen opbrengen voor mensen met anorexia omdat dunner zijn dichter bij een schoonheids-ideaal ligt dan dik zijn. Mensen kunnen dus wel redelijk snappen dat mensen er alles aan willen doen om dun te zijn, maar niet dat mensen zichzelf dik maken, want dat is in hun ogen lelijker.
Rebeccaa schreef:Zoo, en dat drukt me met mijn neus eens op de waarheid, want eerlijk gezegd denk/dacht ik precies zo..
En eigenlijk kan dat niet, want zowel anorexia áls Obesitas kunnen door problemen komen..
Toekie schreef:Wat mij 'stoort' (en wat je voornamelijk ook in de media ziet) is dat er bij een eetstoornis eigenlijk altijd wordt gedacht aan (extreem) magere mensen, terwijl dat lang niet altijd zo hoeft te zijn.
xDramaQueen schreef:was toen bij oprah een vrouw, die had boulimia al héél lang, die bewaarde haar kots * heb er even geen ander woord voor* in een zak en die verstopte ze achter haar kledingkast tot ze ze weg kon gooien..
xDramaQueen schreef:was toen bij oprah een vrouw, die had boulimia al héél lang, die bewaarde haar kots * heb er even geen ander woord voor* in een zak en die verstopte ze achter haar kledingkast tot ze ze weg kon gooien..
maar als je naar haar keek, een doodnormale vrouw, niet eens dun gewoon normaal..
dressagelady schreef:Wil ik hierbij even een misverstand uit de wereld helpen dat het anorexia hebben áltijd om het 'dun willen zijn' en 'aan het schoonheidsideaal voldoen' gaat. (voor mezelf sprekend). Vaak is het een vorm van controle hebben, het niet kunnen omgaan met bepaalde gebeurtenissen of emoties. Het niet-eten is dan een bep. manier om controle over jezelf en je leven uit te oefenen. En zoals hierboven ook al gezegd is, het braken voelt dan ook inderdaad (heel letterlijk) als het eruit gooien van alle negatieve gevoelens.
Juul schreef:Simpel: Boulimia heeft niet altijd een psychische stoornis als oorzaak, Anorexia daarentegen wel.
Je hebt zát mensen die het niet erg vinden dat ze te dik zijn, eten uit verdriet, eten omdat ze er niet vanaf kunnen blijven etc.
Anorexia is aangetoont een psychische stoornis. En dat is algemeen bekent ook.
Daarom denk ik persoonlijk als ik iemand met anorexia voorbij zie lopen: Pff wat erg, hoop dat het nog beter gaat worden. En bij iemand met zwaar overgewicht: Wat zou daarmee aan de hand zijn?
En tja, mensen met Anorexia worden ook nog vaak genoeg gezien als 'dom' hoor.
vorame schreef:[naam] schreef:Simpel: Obesitas heeft niet altijd een psychische stoornis als oorzaak, Anorexia daarentegen wel.
Je hebt zát mensen die het niet erg vinden dat ze te dik zijn, eten uit verdriet, eten omdat ze er niet vanaf kunnen blijven etc.
Anorexia is aangetoont een psychische stoornis. En dat is algemeen bekent ook.
Daarom denk ik persoonlijk als ik iemand met anorexia voorbij zie lopen: Pff wat erg, hoop dat het nog beter gaat worden. En bij iemand met zwaar overgewicht: Wat zou daarmee aan de hand zijn?
En tja, mensen met Anorexia worden ook nog vaak genoeg gezien als 'dom' hoor.
eten uit verdriet vind ik anders heel erg.
psygische stoornis is dan misschien wat ver gezocht, maar de ene persoon ervaart wel eerder verdriet en het niet lekker in de vel zitten als een ander.
Phylos schreef:xDramaQueen schreef:was toen bij oprah een vrouw, die had boulimia al héél lang, die bewaarde haar kots * heb er even geen ander woord voor* in een zak en die verstopte ze achter haar kledingkast tot ze ze weg kon gooien..
maar als je naar haar keek, een doodnormale vrouw, niet eens dun gewoon normaal..
die show heb ik idd ook gezien!...en inderdaad begrip voor mensen met gewichtsproblemen, welke dan ook, is vaak weinig begrip voor. Maar ik moet toegeven dat ik soms bij dikke mensen wel eens denk: Hoe heb je het zover laten komen...als ik 10 kilo zou aankomen ga ik toch ff bij mezelf na of er wat mis gaat en grijp ik in denk ik. Maar als je dan hun verhaal hoort dan is er eigenlijk altijd wel een 'rede' waarom ze zoveel zijn gaan eten/aankomen...ik ga woensdag in iedergeval die docu op nl3 kijken
Juul schreef:Simpel: Obesitas heeft niet altijd een psychische stoornis als oorzaak, Anorexia daarentegen wel.
Je hebt zát mensen die het niet erg vinden dat ze te dik zijn, eten uit verdriet, eten omdat ze er niet vanaf kunnen blijven etc.
Anorexia is aangetoont een psychische stoornis. En dat is algemeen bekent ook.
Daarom denk ik persoonlijk als ik iemand met anorexia voorbij zie lopen: Pff wat erg, hoop dat het nog beter gaat worden. En bij iemand met zwaar overgewicht: Wat zou daarmee aan de hand zijn?
En tja, mensen met Anorexia worden ook nog vaak genoeg gezien als 'dom' hoor.