Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-01-09 14:49

Geplaatst: 14-01-09 14:49

Ja je bent gewoon jezelf aan het gek maken ook al weet je dat het nergens op slaat en toch is het gewoon moeilijk en heeeeel vervelend. Mensen die het niet hebben begrijpen het ook niet.
Maar het is gewoon frustrerend als je altijd maar bezig bent met of je het krijgt en of je als je het krijgt weg kan en dat soort dingen.

**Geplaatst**: 14-01-09 15:24

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 14-01-09 15:24

Ik zou jullie wel willen adviseren om het niet te ver uit de hand te laten lopen. Als je er op tijd bij bent kun je bijvoorbeeld met hulp van een psycholoog nog leren om oa je denkpatronen aan te passen. Ik heb echt te lang zo doorgeklungeld, ook met allerlei alternatieve therapieën ( ik zeg niet dat die nooit werken hoor) en zie hier het resultaat. Nu lukt het dus niet meer om mn oefeningen te doen, omdat ik alleen maar de hele dag bezig ben met mn angst. Hopelijk gaat het straks met ad wat beter, maar veel liever had ik het natuurlijk zonder gedaan. Ik wil niemand bang maken, maar zoek aub op tijd hulp/begeleiding bij dit soort problematiek. Dat kan een hoop ellende voorkomen.

**Geplaatst**: 14-01-09 17:01

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 14-01-09 17:01

Ik ben zelf aan de AD en heb nergens meer last van

Zit nu no maar op 5 ipv 10

**Geplaatst**: 14-01-09 18:28

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 14-01-09 18:28

Nou dat geeft hoop iig. Ben hardstikke zenuwachtig om morgen te gaan beginnen. Omdat ik van veel mensen hoor dat het eerst erger wordt. Moet ik echt niet aan denken....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 16:00

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 16:00

Nou dadelijk naar de psycholoog!
Wel een beetje eng want we gaan nu alle symptomen oproepen om er mee om te gaan.
Maar wel beter!

**Geplaatst**: 15-01-09 16:48

Geplaatst: 15-01-09 16:48

Hier ook een patient,al 13 jaar maar had het binnen een half jaar onder contole gelukkig.Ik had een stok achter de deur een buurjongen van mij had daardoor straatvrees gekregen omdat hij eraan toe gaf bepaalde dingn niet meer te doen,en uiteindelijk niks meer doet d betreffende jongen komt nog niet uit zijn eigen straat.]
In het begin snapte ik niet hoe een lichaam je zo voor de gek kon houden,immers tis net of je egt dood gaat.

Mij heeft het geholpen dwars tegen je gevoel in te gaan,alles waar ik het kreeg of grote kans erop had opzoeken.
En dan te zorgen dat het rustig werd door goed te ademen en rationeel denken,ik kon weken misselijk blijven.
Nu nog soms als ik te druk ben of niet goed heb gegeten ,kan het ineens er wezen,ik adem 5 sec in houdt 8 vast en laat 8 tot 10 zolang mogelijk los dan en ik er na 5 min weer oh ja en dextro energie niet te vergeten!!
Ik wens je veel succes het gaat allemaal weer goed komen!!

**Geplaatst**: 15-01-09 16:49

Geplaatst: 15-01-09 16:49

Succes Mellanii! Hardstikke goed dat je hulp hebt en je kunt het!
Laat je nog weten hoe het is gegaan?

**Geplaatst**: 15-01-09 17:06

Geplaatst: 15-01-09 17:06

Ik sluit me er bij aan! ik dacht echt ik ben alleen zo raar zeker maar nee. gelukkig. er zijn veel meer met paniek en hyperventitatie aanvallen.
Ik denk er iedere dag wel heel vaak aan. het gaat nooit uit mijn hoofd. Heb er al heel lang last van.
Ik heb het ook vooral als ik het druk heb en met feestdagen. Zoals met kerst als ik er al aan denk dat ik de hele dag verplicht bij mijn (schoon) familie moet zitten en daar ook nog is verplicht moet eten dan raak ik totaal in paniek. Of ergens uit eten moet. Ik ga daarom ook haast nooit ergens anders eten dan thuis. Want ik kan daar niet rustig zitten. Ik krijg geen hap door mijn keel en wil wel keihard weg rennen.
Ik weet eigenlijk zelf niet waarom je zo raar doet want er is niks aan de hand.
Ik denk dat ik er mee moet leren leven want ik wil niet de rest van mijn leven aan de medicijnen.
Ben er een aantal jaren mee naar de huisarts gegaan, toen heb ik rust gevende medicijnen gekregen maar die waren verslavend en moest ik mee stoppen. Ik moest ook naar ademhaling fysio maar daar ben ik niet meer heen gegaan omdat ik zelf al een heel stuk opgeknapt was en het zelf redelijk onder controle kreeg.

**Geplaatst**: 15-01-09 17:20

Geplaatst: 15-01-09 17:20

sifra01 schreef:
Nou dat geeft hoop iig. Ben hardstikke zenuwachtig om morgen te gaan beginnen. Omdat ik van veel mensen hoor dat het eerst erger wordt. Moet ik echt niet aan denken....

De een reageert heel anders dan de ander.
Ik had daar helemaal geen last van alleen een beetje grieperig/misselijk gevoel.
Soms een beetje hoofdpijn en in de nacht had ik in het begin rare dromen en sliep onrustig

**Geplaatst**: 15-01-09 17:24

Geplaatst: 15-01-09 17:24

@chanelly:Alleen medicatie is eigenlijk ook nooit de oplossing. Misschien kan een goede psycholoog je helpen om ermee om te gaan, of kijken wat de oorzaak is van je klachten. Ik heb zelf het idee dat ik er op een gegeven moment ook aan 'gewend'ben geraakt (misschien niet helemaal de goede woordkeuze), of mijn lichaam dan iig om in bepaalde situaties zo te reageren(of juist mn hersentjes eigenlijk).Niet bewust natuurlijk. Ik denk ook dat iedere keer dat het weer gebeurd het ook meer bevestigd wordt in je hersens. Succes ermee en laat het er niet bij zitten hoor!

**Geplaatst**: 15-01-09 17:25

Geplaatst: 15-01-09 17:25

Haagsemeid schreef:
sifra01 schreef:
Nou dat geeft hoop iig. Ben hardstikke zenuwachtig om morgen te gaan beginnen. Omdat ik van veel mensen hoor dat het eerst erger wordt. Moet ik echt niet aan denken....

De een reageert heel anders dan de ander.
Ik had daar helemaal geen last van alleen een beetje grieperig/misselijk gevoel.
Soms een beetje hoofdpijn en in de nacht had ik in het begin rare dromen en sliep onrustig

Hoop dat het bij mij ook zo gaat. Ik ga zo de eerste nemen. Kreeg je die verschijnselen al na je eerste inname?

**Geplaatst**: 15-01-09 17:27

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 15-01-09 17:27

Nee na een paar dagen had ik het. Welke heb je?
En je kunt het beter na het eten doen dan word je minder snel misselijk

**Geplaatst**: 15-01-09 17:31

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 15-01-09 17:31

@ sifra01 Ik ben er ook aan gewend dat ik het heb.
Mijn vriend en ouders passen zich erop aan en vinden het al heel normaal dat het bij mij hoort.
Het is gewoon niet anders en ik heb na al die jaren me eigenlijk erbij neergelegt dat het bij me hoord.
Het is vervelend en komt op momenten datje het nietkan gebruiken maar de aanvallen zijn al veel sneller onder controle en de buitenwereld ziet erniks van alleen ik voel me vreselijk k*t op dat moment.

**Geplaatst**: 15-01-09 17:36

Geplaatst: 15-01-09 17:36

Haagsemeid schreef:
Nee na een paar dagen had ik het. Welke heb je?
En je kunt het beter na het eten doen dan word je minder snel misselijk

Efexor xr 37,5 mg. Langzaam opbouwen, want ben altijd nogal gevoelig voor medicatie. Wilde zo ff een broodje pakken en dan dat ding innemen. Je zwilt niet weten hoe zenuwachtig ik ben

Maar wss is het dus niet zo dat ik over een uur helemaal op de kop sta (of heel suf ben)
Nou ja, ga het gewoon doen (en dan te bedenken dat ik vroeger zonder problemen allerlei pilletjes wegwerkte op feestjes pfff)

**Geplaatst**: 15-01-09 17:38

Geplaatst: 15-01-09 17:38

Chanelly schreef:
@ sifra01 Ik ben er ook aan gewend dat ik het heb.
Mijn vriend en ouders passen zich erop aan en vinden het al heel normaal dat het bij mij hoort.
Het is gewoon niet anders en ik heb na al die jaren me eigenlijk erbij neergelegt dat het bij me hoord.
Het is vervelend en komt op momenten datje het nietkan gebruiken maar de aanvallen zijn al veel sneller onder controle en de buitenwereld ziet erniks van alleen ik voel me vreselijk k*t op dat moment.

Als je het zelf kunt accepteren scheelt dat al zoveel. Maar het gevoel blijft zo rot. Ik dacht in het begin altijd dat iedereen echt zou denken van 'wat doet dat meisje raar?' Maar ze zien het meestal idd niet eens....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 17:38

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 17:38

Heey heey
Ben net terug en het ging super!
Altijd als ik daar ben geweest voel ik me weer helemaal vol van het vertrouwen.
Ze vind dat ik echt lef heb omdat ik de paniek opzoek om het te kunnen bestrijden zeg maar, en ik ga het niet uit de weg, teminste dit probeer ik zo min mogelijk te doen!
Gewoon onder ogen komen en dan is er eigenlijk niks aan de hand!
Heb een ademhalingsoefening mee na huis gekregen en volgende week beginnen we pas met de symptomen oproepen, wel eng maar wel super goed, zo kom ik er ook achter dat er eigenlijk niks is om bang voor te zijn, maar dat je ze zo weer weg krijgt!
Nou op hoop van zegen he !

Iedereen sterkte ermee..
Maar ze raadde me de pillen wel echt af.
Dadelijk raak je er aan gewend en vergeet je ze een keer, ja dan krijg je pas een flinke aanval.
Je doet het dan ook niet zelf, maar die pillen.
Ik doe bewust zonder de pillen omdat ik bang ben er echt aanhankelijk van te worden en hier heb ik geen zin in!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 17:39

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 17:39

sifra01 schreef:
Chanelly schreef:
@ sifra01 Ik ben er ook aan gewend dat ik het heb.
Mijn vriend en ouders passen zich erop aan en vinden het al heel normaal dat het bij mij hoort.
Het is gewoon niet anders en ik heb na al die jaren me eigenlijk erbij neergelegt dat het bij me hoord.
Het is vervelend en komt op momenten datje het nietkan gebruiken maar de aanvallen zijn al veel sneller onder controle en de buitenwereld ziet erniks van alleen ik voel me vreselijk k*t op dat moment.

Als je het zelf kunt accepteren scheelt dat al zoveel. Maar het gevoel blijft zo rot. Ik dacht in het begin altijd dat iedereen echt zou denken van 'wat doet dat meisje raar?' Maar ze zien het meestal idd niet eens....

Nee inderdaad, meestal ga ik dan even weg van iedereen en even opmezelf tot rust komen

**Geplaatst**: 15-01-09 17:42

Geplaatst: 15-01-09 17:42

Hee, wat goed dat het zo goed gaat! Zonder pillen moet je zeker doen als je dat redt! Vind het ook heel knap dat je er zo mee bezig bent en het zelfs opzoekt in de therapie, is idd lef voor nodig....Keep up the good work!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 17:47

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 17:47

Dankjewel!!

Maar hoe gaat het met jou??
Ben je ook in therapie geweest of ??
Groetjes

**Geplaatst**: 15-01-09 17:51

Geplaatst: 15-01-09 17:51

Mellanii schreef:
Dankjewel!!
Maar hoe gaat het met jou??
Ben je ook in therapie geweest of ??
Groetjes

Ja, heb er al 4 jaar last van en heb al heel wat therapieën gehad. Ook bij een psycholoog, maar helaas was hij zelf net begonnen en wist ook niet zo goed wat hij ermee aan moest. In die tijd wilde ik nooit medicijnen. Maar nu gaat het zo slecht dat ik wel moet. Ben nu inmiddels ook bij een goede psychologe, dat is best heftig, maar wel heel goed. Voor mij nu dus een combinatie van beide.

**Geplaatst**: 15-01-09 17:59

Geplaatst: 15-01-09 17:59

Ik doe meestal als ik het voel aankomen heel langzaam ademhalen en door de neus in en door de mond langzaam uitblazen. Dat werkt wel.
Ze zeggen ook dat als je een liedje gaat zingen of iets hardop gaat lezen het ook beter word. probeer maar is het werkt echt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 18:14

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 18:14

sifra01 schreef:
Ja, heb er al 4 jaar last van en heb al heel wat therapieën gehad. Ook bij een psycholoog, maar helaas was hij zelf net begonnen en wist ook niet zo goed wat hij ermee aan moest. In die tijd wilde ik nooit medicijnen. Maar nu gaat het zo slecht dat ik wel moet. Ben nu inmiddels ook bij een goede psychologe, dat is best heftig, maar wel heel goed. Voor mij nu dus een combinatie van beide.

Oei dat is wel minder inderdaad!!
Wel balen dat je eerste psycholoog er niet veel vanaf wist.
Maar ik merk zelf nu al dat als je erover praat en meer over te weten komt, dat het een stuk minder eng word.
Ook met mijn psycholoog durf ik er gewoon echt open over te praten omdat ik er steeds minder bang voor ben.
Maar meestal als ik het voel aankomen ga ik naar huis, maar nu heb ik zoiets van ja en nu blijf ik gewoon en zie ik wel waar het eindigt!
Even hard voor mezelf zijn anders gaat het verkeerd..
Sterkte ermee Meid..!

**Geplaatst**: 16-01-09 17:48

Geplaatst: 16-01-09 17:48

Mellanii, die psycholoog had gelijk hoor, je hebt lef en je bent een kanjer! Ik heb zo het idee dat je er best wel vanaf komt, alleen 'even' door de zure appel heen bijten, maar wat je zo schrijft klinkt erg hoopvol...

@Sifra: Jij ook succes met je pillen.
Bijwerkingen komen meestal niet direct, maar geleidelijk en zijn ook voor iedereen anders. In mijn geval heb ik twee, drie dagen last van misselijkheid gehad en was ik af en toe wat duizelig, daarna ben ik een week lang euforisch geweest (gewoon eng blij, zag het helemaal zitten, alles was mooi enz., erg apart, maar wel een erg lekker gevoel, dat wel

) en daarna werd ik weer een beetje 'normaal'. Gevoelens worden wel iets onderdrukt maar niet zoveel dat je niets meer voelt, meer dat alles niet komt binnenstormen maar netjes aanklopt, zeg maar...

**Geplaatst**: 17-01-09 15:55

Re: Paniekstoornis neemt leven over

Geplaatst: 17-01-09 15:55

Ik was in het begin ook enorm zenuwachtig toen ik er net aan begon had zoveel enge verhalen gehoord.
Ik ga proberen in september te stoppen

**Geplaatst**: 17-01-09 15:58

Geplaatst: 17-01-09 15:58

sifra01 schreef:
Haagsemeid schreef:
Nee na een paar dagen had ik het. Welke heb je?
En je kunt het beter na het eten doen dan word je minder snel misselijk

Efexor xr 37,5 mg. Langzaam opbouwen, want ben altijd nogal gevoelig voor medicatie. Wilde zo ff een broodje pakken en dan dat ding innemen. Je zwilt niet weten hoe zenuwachtig ik ben
Maar wss is het dus niet zo dat ik over een uur helemaal op de kop sta (of heel suf ben)
Nou ja, ga het gewoon doen (en dan te bedenken dat ik vroeger zonder problemen allerlei pilletjes wegwerkte op feestjes pfff)

die heb ik ook en ben er helemaal vanaf

heb wel 75mg, wssn moet ik mijn hele leven dit medicijn slikken omdat ik een stofje in mijn hersenen te snel afbreek of helemaal niet aanmaak maar met die medicijnen durf ik alles weer gelukkig.
Ik had overgrens last van straatvrees.
pshygoloog ben ik mee gestopt want daar ben ik niet verder mee gekomen, eigenlijk alleen maar met de medicijnen.