Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-19 11:22

Geplaatst: 06-11-19 11:22

Sjolvir schreef:
Meelezer....
Geen woorden voor.... wat erg voor jou, maar ook voor je gezin... Je hebt je kinderen een superstart gegeven, de fundering voor de rest van hun leven, ook al heb je ze veel te kort kunnen liefhebben en troosten en te kort vreugde met ze kunnen delen, dit stukje zullen ze altijd bij zich hebben in al hun doen en laten en jou in hun hart....

Ik wil jou en je gezin heel veel sterkte wensen.... het leven is soms gewoon zo oneerlijk....

Hier ga ik in mee, ik kom woorden tekort...

**Geplaatst**: 06-11-19 11:23

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 11:23

Toen ik ineens zoveel berichten erbij zag was ik al bang voor een slechte update. Wat verschrikkelijk

**Geplaatst**: 06-11-19 11:37

Geplaatst: 06-11-19 11:37

Ik had gister ook al gereageerd en net als bij vele laat het me niet los.

Ik ken je niet persoonlijk, heb amper gereageerd in dit topic maar lees en voel wel trouw mee.

Door jou verhaal ben ik meer gaan genieten van mijn jongens en ben ik ga inzien dat het allemaal niet zo vanzelf sprekend is.

Lieve Quera
Heel erg bedankt.
Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 06-11-19 11:41

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 11:41

Ook ik heb gisteren al gereageerd, maar ook mij laat het niet meer los.

En net als RoosDeG al aangeeft; door jouw verhaal ben ik ook in gaan zien dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is en dat we moeten genieten van ieder moment.

Dank je wel Quera en wederom veel sterkte voor jou en iedereen om je heen die jou lief heeft.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:42

Geplaatst: 06-11-19 11:42

Alles is al gezegd. Maar wat Sjolvir hierboven zegt in verband met de kinderen is waar: de fundamenten zijn gelegd, de inprentingsperiode is de belangrijkste fase en vormt de basis voor de rest van hun leven. Die basis is gewoon helemaal goed, als ik zo lees.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:43

Geplaatst: 06-11-19 11:43

Och nee.

Geen woorden voor dit vreselijke bericht. Wat is dit een oneerlijke strijd die je hebt moeten voeren. Ik weet gewoon niets te zeggen. Niets dat niet al gezegd is.

Ik heb zoveel bewondering hoe jij alles hebt aangepakt, vecht en geniet.

**Geplaatst**: 06-11-19 11:57

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 11:57

Ik heb me hier nooit gemeld... wel meegelezen maar dit raakt me echt ontzettend.
Ik wens je kracht toe.
Vechter..

**Geplaatst**: 06-11-19 12:09

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 12:09

Hier ook een stille meelezer..

Heel veel sterkte, liefde en kracht gewenst voor jou en je naasten

**Geplaatst**: 06-11-19 12:12

Geplaatst: 06-11-19 12:12

NatasjavE schreef:
Naar aanleiding van een PB die ik met Pien had..

Mijn beide ouders zijn overleden als gevolg van een verkeersongeval toen ik 4 jaar oud was.

En ik kan onderschrijven wat Junia zegt. Ik heb mijn moeders liefde en nabijheid altijd gevoelt.

Ik ben niet gelovig of wat dan ook...maar zo voelde het voor mij wel.

Ik ben door mijn oma opgevoed(de moeder van mijn moeder(zij was wel gelovig) en iedere keer als we een Jacobsladder zagen zei ze: kijk daar kijkt je moeder tussen de wolken naar je om te zien of het goed met je gaat.

En nog altijd als ik een Jacobsladder zie dan kijk ik naar boven en zeg ik: Dag mama.
En dan voel ik dat ze er voor me is.

Goed gedaan Natasja.

want dit was niet gemakkelijk voor je!

Ik kreeg van haar deze lieve post Roby en ik vond dat jij hem hoorde te hebben.
Immers je meiden, je kinderen, zijn het allermoeilijkste om los te laten.
Natasja vertelde dat ze zich zo herkende in mijn post die ging over ervaringen met kinderen van vrienden die toch goed terecht zijn gekomen en zich zeer herkende in de post in van Junia , daar ze zelf ook heel goed gaat, en de band en de liefde met haar moeder altijd heeft ervaren na haar overlijden.

Ik hoop dat je dit een beetje kan troosten en daarom heb ik Natasja gevraagd om het juist wel op te schrijven voor je. In haar bescheidenheid wilde ze haar eigen ervaring juist niet in jouw topic neer zetten. Dat vond ik een gemiste kans voor jou.

Knuffel en bedankt hé meid

voor wat je ons allemaal hebt gegeven. Dat draag ik en wij mee de rest van ons leven.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:14

Geplaatst: 06-11-19 12:14

Nog een stille meelezer.
Ik kan geen woorden vinden om te omschrijven hoe ik met je meeleef en hoe verschikkelijk ik dit vind.
Heel veel liefde, rust en kracht gewenst!

**Geplaatst**: 06-11-19 12:18

Geplaatst: 06-11-19 12:18

Lieve Quera ik heb je verschrikkelijke berichtje gelezen... het kwam ontzettend hard binnen. Het is ook zo ontzettend oneerlijk.

Ik wil jou en je familie heel veel sterkte wensen de komende tijd.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:18

Geplaatst: 06-11-19 12:18

Ik vind het heel bijzonder om te hebben mogen merken hoe jij in deze hele situatie staat en met jou de vaste club die hier post.

Diep respect heb ik voor jullie allemaal en ik wil jullie allemaal meegeven dat jullie mijn denkwijze een stukje hebben veranderd in positieve zin. Als ik zo voor mij lees denk ik niet alleen die van mij...

Ik weet niet goed wat te zeggen voor komende tijd anders dan: ik hoop dat je de tijd in kan vullen op een manier die bij jou en je mooie gezin past

**Geplaatst**: 06-11-19 12:24

Geplaatst: 06-11-19 12:24

poeh.

Gisteren jou bericht al gelezen, tranen over m'n wangen.
Naar de koelkast gelopen en een biertje op je gedronken, omdat ik zo trots ben op hoe jij er mee om gaat!
Vannacht super raar gedroomd en geslapen, maar voor jou moet dat helemaal vreselijk zijn.
Nu eindelijk, hoop ik, een paar woorden gevonden.
Lieve Ro, ik hoop van harte dat je nog van je lieve kindjes, je knappe man, je ouders en schoonouders mag genieten en dat ook jij toch nog even naar de Efteling kan en nog mooie en pijn vrije dagen heb!

Dikke knuffel! :+:

**Geplaatst**: 06-11-19 12:30

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 12:30

*nog een stille meelezer.

Ik kan niet anders dan je héél véél sterkte te wensen.
Stilletjes hoop ik nog heel veel updates van je te mogen lezen.
Ik hoop dat je pijnvrij bent en van je mooie gezin en familie aan het genieten bent. Dat je de dagen doorkomt zoals je ze zelf wilt doorkomen en dat een dagje Efteling nog haalbaar is.

Lieve Ro. Dikke knuffel.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:40

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 12:40

En iedere keer als ik Bokt open, hoop ik op een wonder. Op een update dat er toch nog iets mogelijk is.

Het blijft in mn hoofd spoken

**Geplaatst**: 06-11-19 12:46

Geplaatst: 06-11-19 12:46

Je bent zo dapper quera. Zelfs met zoveel klachten altijd nog positief, nuchter en in staat om grapjes te maken. Je hebt een prachtig gezin en ik weet zeker dat zij jouw intense liefde voelen en altijd zullen blijven voelen.

Ik heb het niet vaak dat mensen zo'n indruk op me maken, maar ik praat zelfs regelmatig thuis over jou en je situatie. Ik vind je een prachtig mens en hoewel mijn moederhart bloed voor je kinderen weet ik ook zeker dat zij net zo krachtig zullen worden als jij. Ze hebben een waanzinnig voorbeeld aan je en jouw liefde zullen ze hun leven lang met zich meedragen.

Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte en liefde toe.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:52

Geplaatst: 06-11-19 12:52

Hier ook een stille meelezer.
Wat was het confronterend om te lezen, als jonge moeder van 2 kleine kinderen komt het zó hard binnen, wat een nachtmerrie

En wat heb ik onwijs veel respect voor je, de kracht en de moed die jij hebt zijn ongekend!

Ik wil jou, en natuurlijk je man en kinderen en de rest van je familie alle sterkte en kracht toewensen.

**Geplaatst**: 06-11-19 12:53

Geplaatst: 06-11-19 12:53

Jeetje... ik heb geen woorden. Mijn moederhart huilt

Ik wens je zoveel sterkte in deze fase en veel sterkte voor je familie.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:06

Geplaatst: 06-11-19 13:06

Geen moederhart hier, ik huil wel mee. Ik wens jou en jouw omgeving, familie, vrienden en kindjes, man, heel veel sterkte toe bij deze laatste stap in dit aardse bestaan. Verder weinig woorden voor. Wat ik wel mooi vind, zijn alle betrokken reacties. De kracht die jij jezelf hebt gegeven met het beeld wat jij hier af geeft, powervrouw. En daar gaat iedereen in jouw omgeving retetrots op zijn. Jij hebt er niks aan, hierna. Weet dat je veel mensen hebt geinspireerd. Dat je mensen terug hebt gebracht in de essentie. Daarmee heb jij je licht doen schijnen, zonder al te zweverig te willen klinken. Jouw kindjes gaan op een dag dit topic waarschijnlijk terug lezen. Hoop dat iemand het wellicht uitprint, mocht bokt ooit in een andere vituele versie verschijnen. Ze gaan lezen hoe geliefd en krachtig jij in het leven staat en hoe zeer jij geniet van het leven en van jouw liefde en naastenliefde. Heel veel kracht en wijsheid toegewenst bij deze momenten en ik hoop dat je nog lang onder ons mag zijn en mag omringen met jouw liefde en licht. Zonder al te veel pijn en mooi samenzijn. Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 06-11-19 13:08

Geplaatst: 06-11-19 13:08

Willekes schreef:
Geen moederhart hier, ik huil wel mee. Ik wens jou en jouw omgeving, familie, vrienden en kindjes, man, heel veel sterkte toe bij deze laatste stap in dit aardse bestaan. Verder weinig woorden voor. Wat ik wel mooi vind, zijn alle betrokken reacties. De kracht die jij jezelf hebt gegeven met het beeld wat jij hier af geeft, powervrouw. En daar gaat iedereen in jouw omgeving retetrots op zijn. Jij hebt er niks aan, hierna. Weet dat je veel mensen hebt geinspireerd. Dat je mensen terug hebt gebracht in de essentie. Daarmee heb jij je licht doen schijnen, zonder al te zweverig te willen klinken. Jouw kindjes gaan op een dag dit topic waarschijnlijk terug lezen. Hoop dat iemand het wellicht uitprint, mocht bokt ooit in een andere vituele versie verschijnen. Ze gaan lezen hoe geliefd en krachtig jij in het leven staat en hoe zeer jij geniet van het leven en van jouw liefde en naastenliefde. Heel veel kracht en wijsheid toegewenst bij deze momenten en ik hoop dat je nog lang onder ons mag zijn en mag omringen met jouw liefde en licht. Zonder al te veel pijn en met een mooi samenzijn. Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 06-11-19 13:27

Re: En dan staat je leven ineens op zijn kop.

Geplaatst: 06-11-19 13:27

Ook bij mij blijf dit in mijn hoofd.

Je berichtje dat de efteling niet kon doorgaan voor jou en je kindjes samen.
Ik weet niet of je al van stichting ambulance wens weet maar zij kunnen je misschien nog helpen om die dag te beleven.

https://www.ambulancewens.nl/contactinfo

**Geplaatst**: 06-11-19 13:43

Geplaatst: 06-11-19 13:43

Goh ,ik lag om 5 uur vannacht nog te denken over je verdrietige berichtje. Wat is het leven toch oneerlijk. ik kan niet anders doen dan je te bedanken voor dit fijne topic die me een kijkje heeft laten nemen in een fantastisch gezinnetje en een toffe, stoere , vrolijke meid heeft laten kennen.

Ik ben trots op je, ondanks dat ik je niet ken, maar je bent zo moedig endapper.... Nogmaals een hele dikke knuffel en sterkte en kracht. Ik hoop dat je nog een hele fijne tijd hebt met je lieve gezinnetje en familie.

In gedachten ben ik bij je...

**Geplaatst**: 06-11-19 13:45

Geplaatst: 06-11-19 13:45

Ook ik kruip even onder mijn meeleessteen vandaan.

Ik wil je ongelofelijk veel sterkte toewensen in deze tijd. Geniet van alle dingen die je nog kan meemaken.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:45

Geplaatst: 06-11-19 13:45

Vanaf het begin heb ik meegelezen met dit topic. Nooit heb ik gereageerd, vooral uit zelfbescherming. Dat klinkt egoïstisch, en dat is het misschien ook. Zelf moeder van een tweejarige raakt dit me in het diepst van mijn ziel. Soms kies ik er daarom voor om verhalen niet bij me binnen te laten komen.
Echter vind ik dat ik nu niet egoïstisch moet zijn, vandaar nu toch een berichtje in dit topic. Lieve vrouw, wat ben je een bijzonder mens en wat heb je veel mensen geraakt. Woorden schieten verder tekort, ik wou dat het anders was en dat jij en je familie dit nooit hadden hoeven meemaken.
Ik wens je heel veel kracht en liefde toe, ook voor jouw familie.

**Geplaatst**: 06-11-19 13:50

Geplaatst: 06-11-19 13:50

Ik post niet vaak maar lees wel in stilte mee. Wat een vreselijk bericht! Wat is het leven soms keihard..klote kanker! Je bent verdorie dezelfde leeftijd als mijn dochter. Je zou nog een vol leven voor je moeten hebben..
Ik heb diep respect voor de manier waarop je je tocht met ons deelt. Ik hoop dat je dochters later dit topic tegen komen en lezen wat voor geweldige moeder ze hadden.
Hoe ze met haar verhaal vele harten geraakt heeft.
Heel veel kracht voor jou en je familie.