Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-09-17 10:31

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 10:31

Het klinkt ook zo lekker "de kinderbestrijding".

**Geplaatst**: 20-09-17 10:47

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 10:47

Dilemma's.... Ik val hier zomaar even binnen.
Misschien kunnen jullie me helpen relativeren, of herkend iemand zich hier in.

Ik zit heel erg in twijfel.
Wil ik wel of geen kindje (er even vanuit gaande dat het lukt mochten we willen)
Eigenlijk is het heel simpel, ik voel me opgejaagd door mijn leeftijd (33) en voel me daardoor verplicht om erover na te denken.
Eigenlijk heb ik altijd gedacht kinderen te willen, maar nu ik er echt serieus over na moet denken (volgens mijzelf) weet ik het niet zo zeker meer.
Ik vind kindjes ook echt wel leuk, maar voor mezelf ook?
Stel je voor dat we een huilbaby of zelfs een gehandicapt kindje krijgen, ik weet niet of ik dat aan kan.....

Tja en toen bleef ik steken.
Want eigenlijk willen we ook nog zoveel voor ons zelf doen.

**Geplaatst**: 20-09-17 10:49

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 10:49

Ik denk dat je in dit topic al snel te horen krijgt niet aan beginnen

**Geplaatst**: 20-09-17 10:50

Geplaatst: 20-09-17 10:50

Bij twijfel niet inhalen. En dat geldt voor eigenlijk alles wel in het leven. En hoe staat je partner er in?

Hoewel ik betwijfel of dit het juiste topic voor je is, hier zitten voornamelijk mensen die geen kinderen willen (en daar al aardig tot volledig van overtuigd zijn).

**Geplaatst**: 20-09-17 10:59

Geplaatst: 20-09-17 10:59

MariekeTV schreef:
Dilemma's.... Ik val hier zomaar even binnen.
Misschien kunnen jullie me helpen relativeren, of herkend iemand zich hier in.

Ik zit heel erg in twijfel.
Wil ik wel of geen kindje (er even vanuit gaande dat het lukt mochten we willen)
Eigenlijk is het heel simpel, ik voel me opgejaagd door mijn leeftijd (33) en voel me daardoor verplicht om erover na te denken.
Eigenlijk heb ik altijd gedacht kinderen te willen, maar nu ik er echt serieus over na moet denken (volgens mijzelf) weet ik het niet zo zeker meer.
Ik vind kindjes ook echt wel leuk, maar voor mezelf ook?
Stel je voor dat we een huilbaby of zelfs een gehandicapt kindje krijgen, ik weet niet of ik dat aan kan.....

Tja en toen bleef ik steken.
Want eigenlijk willen we ook nog zoveel voor ons zelf doen.

Vervelend voor je! Belangrijke dingen om bij stil te staan zijn: hoe is je leven op dit moment? Heb je het gevoel dat je leven compleet is nu, dat je een gelukkig en betekenisvol leven leidt? Hoe staat je partner erin? En puur praktisch: heb je financieel een goede basis? Komen er erfelijke ziektes voor bij jouw of je partners familie?
Misschien helpt het om je af te vragen hoe je leven er over 10 jaar uit zou zien in een ideale situatie. Past een kind daarin? Denk je dat een kind op dit moment iets belangrijks toevoegt?

Belangrijkste is toch wel dat je je niet laat opjagen door je omgeving. Dit is iets wat jij en je partner (of jij alleen als je geen partner hebt) alleen kunnen bepalen. Niet de TV, niet je (schoon)ouders, niet de buren, alleen jij/jullie

**Geplaatst**: 20-09-17 11:13

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 11:13

En dan natuurlijk de vraag:
Wíl je écht kinderen?
Of heb je ze altijd in je toekomstbeeld gezien omdat het er nou eenmaal een beetje bij hoort in het leven?

**Geplaatst**: 20-09-17 11:49

Geplaatst: 20-09-17 11:49

MariekeTV schreef:
Dilemma's.... Ik val hier zomaar even binnen.
Misschien kunnen jullie me helpen relativeren, of herkend iemand zich hier in.

Ik zit heel erg in twijfel.
Wil ik wel of geen kindje (er even vanuit gaande dat het lukt mochten we willen)
Eigenlijk is het heel simpel, ik voel me opgejaagd door mijn leeftijd (33) en voel me daardoor verplicht om erover na te denken.
Eigenlijk heb ik altijd gedacht kinderen te willen, maar nu ik er echt serieus over na moet denken (volgens mijzelf) weet ik het niet zo zeker meer.
Ik vind kindjes ook echt wel leuk, maar voor mezelf ook?
Stel je voor dat we een huilbaby of zelfs een gehandicapt kindje krijgen, ik weet niet of ik dat aan kan.....

Tja en toen bleef ik steken.
Want eigenlijk willen we ook nog zoveel voor ons zelf doen.

Ik lees al een hele tijd hier mee, maar reageer hier toch maar eens op.

Wij hebben heel lang in hetzelfde dilemma gezeten. Wij zijn nu 31 en 32, zijn 16 jaar samen en hebben altijd gezegd later waarschijnlijk wel kinderen te willen. Wanneer, geen idee... Dus zo gaan er al jaren voorbij waarin wij er eigenlijk nog geen zin en tijd voor hebben en zo af en toe stellen we de vraag nog weer, willen we wel kinderen. We houden allebei van onze vrijheid, geen verplichtingen. Ondertussen zijn we er dus over uit dat we hier gewoon beiden niet aan toe zijn, of simpel gezegd gewoon geen zin in hebben. Te veel verantwoordelijkheid, te veel verplichtingen.. Ook bang zijn voor een gehandicapt kindje etc.. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar ik ben blij dat ze van een ander zijn. Ook heb ik helemaal niks met baby's, vanaf een jaar of twee zijn ze leuk, maar baby's vind ik echt niks aan! En zo hebben we dus besloten om lekker zo verder te leven, doen wat we leuk vinden en met niemand verder rekening hoeven te houden.. Maar ook wij hebben heel lang in dit dilemma gezeten, want ook verwachtingen e.d. spelen dan mee. Maar liever spijt van dat je geen kinderen hebt genomen dan dat je spijt krijgt van een kind..

**Geplaatst**: 20-09-17 11:59

Geplaatst: 20-09-17 11:59

Ik dacht van mijzelf ook altijd dat ik moeder zou worden en dan het liefst nog van een groot gezin.
Opleiding gedaan in de pedagogiek en heb nu mijn eigen kinderopvang.

Maar inmiddels moet ik er niet aan denken om zwanger te raken (28 jaar oud nu) en een kindje te krijgen terwijl ik dus wel van kinderen hou en echt met heel veel liefde activiteiten met ze doe en ze verzorg. Maar als ze allemaal opgehaald zijn ben ik zo blij met mijn vrijheid. Ik ben gek op baby's, dreumesen en peuters. Daarboven ook leuk maar iets minder mijn vakgebied. Ook pubers vind ik leuk. Maar zelf... Alsjeblieft zeg.

Oh ik vind kinderen trouwens alleen leuk als ze onder mijn verantwoordelijkheid vallen en papa en mama de deur uit zijn

Kinderen 'in het wild' vind ik dan weer vreselijk..

Ik hou van slapen, mijn lichaam die nog heel is aan alle kanten, mijn pony's, mijn hond, mijn vriend.. Mijn bedrijf is nog jong dat wil ik laten groeien, mijn vriend en ik willen nog veel reizen maken, we besteden beide veel tijd aan onze hobby's (paarden/hond en karpervissen) Dat krijgt allemaal ontzettend te lijden van een zwangerschap/kindje. Imo weegt dat niet op tegen het plezier van een kindje hebben. Daarbij alle stress qua tijd en geldissues.

Ik denk dat als je serieus twijfelt het beter niet kunt doen.

**Geplaatst**: 20-09-17 14:05

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 14:05

MariekeTV, ik ken twee gevallen (dat klinkt ook erger dan dat ik het bedoel) waar er eigenlijk helemaal geen rammelende eierstokken waren, maar er wel een gezin is gesticht en er is geen spijt. Hebben de dames in kwestie ook echt wel leuke kindjes, dat scheelt.

Fokken is gokken en dat geldt ook voor kinderen. Daarnaast is er nog een grote boze buitenwereld waarin je je kind moet opvoeden tot leuke en redelijk sociale volwassene. Goede uitdaging

Redenen om het niet te doen: lees dit topic (of 1 van de 864378 topics van de mamabrigade en maak negatieve argumenten van hun positieve argumenten door 'niet' toe te voegen aan de zin

). Voor mij persoonlijk is het argument dat ik mijn leven zoals het nu is te leuk vind: 2 paarden waarvan 1 actief in een tijdrovende discipline (waar ik ook nog voor in het bestuur zit), heel veel concerten, een leuke baan en middle of nowhere-vakanties. Ik wil daar geen concessies aan doen, omdat ik niet denk dat een kindje nog iets kan toevoegen.

**Geplaatst**: 20-09-17 14:23

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 14:23

Zolang je het niet zeker weet: niet doen
Het gooit gewoon je leven overhoop dus je moet het ook echt willen en niet half.

**Geplaatst**: 20-09-17 14:35

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 14:35

Er staat hier net een ventje van misschien 5 of 6 tegen de tuinmuur aan te zeiken!

Ik ben te verbaasd om er wat van te zeggen...

**Geplaatst**: 20-09-17 14:40

Geplaatst: 20-09-17 14:40

MariekeTV schreef:
Dilemma's.... Ik val hier zomaar even binnen.
Misschien kunnen jullie me helpen relativeren, of herkend iemand zich hier in.

Ik zit heel erg in twijfel.
Wil ik wel of geen kindje (er even vanuit gaande dat het lukt mochten we willen)
Eigenlijk is het heel simpel, ik voel me opgejaagd door mijn leeftijd (33) en voel me daardoor verplicht om erover na te denken.
Eigenlijk heb ik altijd gedacht kinderen te willen, maar nu ik er echt serieus over na moet denken (volgens mijzelf) weet ik het niet zo zeker meer.
Ik vind kindjes ook echt wel leuk, maar voor mezelf ook?
Stel je voor dat we een huilbaby of zelfs een gehandicapt kindje krijgen, ik weet niet of ik dat aan kan.....

Tja en toen bleef ik steken.
Want eigenlijk willen we ook nog zoveel voor ons zelf doen.

Als je naar de laatste gemiddeldes kijkt heb je nog ruim 10 jaar om er over na te denken mits jullie beide vruchtbaar zijn

**Geplaatst**: 20-09-17 16:26

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 16:26

En anders zijn er Italiaanse dokters! :))

**Geplaatst**: 20-09-17 16:32

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 16:32

Het enige leuke aan een kind lijkt mij de Bixie-categorie. Zo'n wurm op mijn enorme Tinker van 1.65 en dat dan braaf rondsturen. Maar ja, om daar nou een kind voor op de wereld te slingeren... Dus heb nou een deal met een vriendinnetje, zij werpt een kind en ik mag er Bixie mee starten {:}

**Geplaatst**: 20-09-17 16:37

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 16:37

Zo'n deal heb ik ook met een aantal mensen: zij hebben kinderen, ik mag er leuke dingen mee doen

En weer inleveren na een paar uur, of als ze zich niet gedragen

**Geplaatst**: 20-09-17 16:39

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 16:39

Of als ze misselijk zijn van de combinatie snoep/friet/dagje uit :))

**Geplaatst**: 20-09-17 16:42

Geplaatst: 20-09-17 16:42

Ik heb een deal dat ik de kinderen van vrienden en vriendinnen zo min mogelijk hoef te zien. _O-

**Geplaatst**: 20-09-17 17:14

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 17:14

Dat bixie geneuzel zit ik dan weer minder op te wachten. Heel je dag kwijt om met een paard door de ring te wandelen waar je kabouter op meelift

**Geplaatst**: 20-09-17 20:32

Geplaatst: 20-09-17 20:32

Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben met de gedachtes en angsten over een huilbaby of gehandicapt kindje. Anderen doen of het uitzonderingen zijn. Waarom heb ik dan zoveel uitzonderingen om me heen en zal je dadelijk zien dat ik de uitzondering ben. Anderen bagataliseren je gevoelens daarover. Daardoor voel ik mezelf raar debiel en afwijkend.

**Geplaatst**: 20-09-17 20:38

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 20:38

Ik denk dat veel mensen daar bang voor zijn maar dat het sociaal niet zo geaccepteerd is om dat uit te spreken.

**Geplaatst**: 20-09-17 20:40

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 20:40

Dat denk ik ook wel ja.

**Geplaatst**: 20-09-17 20:54

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 20:54

Je mag het idd niet uitspreken, want dan zijn de mama's met een gehandicapt kind op hun tenen getrapt.

Ik heb 50% kans op een kind met mijn ziekte en met een beetje pech zou die dan direct in een rolstoel komen volgens de specialisten. Om over de risico's voor mezelf als hartpatiënt nog maar te zwijgen. Voor mij dé reden om geen kind te willen. Mijn beste vriendin heeft nu een kleine van een paar maand en vind dat wel leuk, als ik gezond zou zijn dan zou het mss gaan kriebelen maar bovenstaande is genoeg om mijn eierstokken permanent te bevriezen...

**Geplaatst**: 20-09-17 21:22

Geplaatst: 20-09-17 21:22

Ik was er ook bang voor. Wij hebben dat ook laten testen, maar kregen daar behoorlijk negatieve reacties op.

''Maar laat je het dan weghalen als het gehandicapt is?''

Eh ja. Dat is het idee wel ja. En dat vonden veel mensen heel schokkend. Maar niet ieder Down kindje is zo'n leuke knuffeldownie als je op RTL 4 ziet. Daar kan zoveel leed achter zitten, dat wilden we een kind niet aan doen.

En dan nog heb je geen garantie dat het een gezond kindje is, dus ja toen hij eruit kwam vond ik het wel spannend. En toch heb ik het risico genomen, dat wel. Maar pas echt gerust was ik toen een kennis op visite kwam, zij heeft een meervoudig gehandicapt kind. En zij vond onze zoon heel anders dan haar kind, dat stelde me echt gerust.

En alsnog kan hij tegen een trein aanlopen en meervoudig gehandicapt raken, tja. Garanties krijg je gewoon niet.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 29-06-18 09:49, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Naam verwijderd

**Geplaatst**: 20-09-17 21:30

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 21:30

En toch is dat iets wat ik maar moeilijk kan begrijpen.
Als je een kinderwens hebt, dan wil je een kindje...maar dan alleen een 'goeie'?
(Niet levensvatbaar vind ik daarop een uitzondering).
Het klinkt heel zwart-wit en kort door de bocht, maar een handicap is een van de risico's als je besluit dat je kinderen wilt.
Als je ze graag wilt, hou je toch onvoorwaardelijk van je kindje of toch van eentje die goed is net wat meer?

Ik snap dat het hard overkomt, zo bedoel ik het niet, ik vind het alleen oprecht lastig te begrijpen.

**Geplaatst**: 20-09-17 21:32

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 20-09-17 21:32

De liefde zal niet minder zijn... Maar het effect op je leven des te groter