mylittlejoy schreef:Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik nog 2 paarden, waarvan één geblesseerd. Ik kon toen tot een week of 20 eigenlijk wel makkelijk doorrijden, dus heel veel sport had ik daarnaast niet nodig. Daarna reed ik niet meer, maar was ik wel nog vrijwel dagelijks op stal om te longeren, wandelen, etc. Dus ik was wel lekker in beweging en liep ook nog elke dag naar mijn werk. Nu is een van beide paarden weggevallen, dus heb ik zelf wat meer ruimte, al kom ik nog steeds tijd te kort om echt te gaan sporten.
Hier trouwens absoluut geen horrorbevalling de eerste keer. Ik was begonnen met gebroken water om 4u 's nachts, vervolgens netjes weeën en op anderhalf uur weeënstorm na vond ik het echt prima te doen. Uiteindelijk waren we iets na 12u in het ziekenhuis en is ze om 12.45u geboren, dus dat is echt supervlot gegaan. Ik had zelf twee kleine hechtingen nodig, maar herstelde heel snel en had echt weinig last. Wat ik van tevoren niet had verwacht is dat ik zelf de ontsluitingsweeën veel pijnlijker vond dan het persen. Dat laatste stukje vond ik echt goed te doen, terwijl ik daar vooraf het meest tegenop zag.
Ik vond de persweeën niet zo heftig, eigenlijk wel relaxed zelfs. Maar misschien dat dit verband heeft met dat mijn bekken behoorlijk los zitten dus dat er veel ruimte is.
Wat ik van te voren niet verwacht had als je flink scheurt richting de anus dat ze ter controle van de scheur een vinger naar binnen stoppen.
Daar heb ik echt nog nooit iemand over gehoord.