Depressief zijn in een lockdown

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Amado7

Berichten: 10928
Geregistreerd: 04-06-11
Woonplaats: In het leukste dorp.

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 09:40

Gefeliciteerd nog met je verjaardag Kaat!

pien_2010

Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 10:22

Goedemorgen Kaat, ik wil je even een knuffel geven en fijne dag wensen. Ik denk aan je :*

pateeke
Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 11:00

Kaatastrof schreef:
Als ik dan toch voorzichtig positief mag zijn is dat ik gisteren het zwaarste gesprek tot nu toe heb gehad bij de psychiater, maar wel de meest vruchtbare. In die kamer heb ik gevoeld dat ik écht ziek ben. Dat ik er écht niets aan kan doen. Nee, ik speel dus niet zo maar slachtoffer. Ik heb op die moment gewoon écht geen controle meer. Dat heeft de psychiater nu eens zelf onder ogen konden zien. En het 'grappige' is dat we het heel simpel hebben kunnen uitlokken door mij gewoon te laten stoppen met.. jawel, prutsen. Hij verplichtte mij om stil te zitten. Dus hield ik de tafel vast en probeerde elk vezeltje in mijn lijf - ondanks de gigantische stress - stil te houden. Maar ook daarin heb ik geen controle meer. Sinds ik Setraline heb gekregen kamp ik nog met tremor onder grote druk en die kwam toen ook duidelijk naar omhoog. Daarnaast vertoonde ik verschrikkelijk duaal gedrag en werd ik zo gefrustreerd op mijn eigen gedrag omdat ik ze simpelweg niet onder controle had. Ik kan jullie alleen maar een vage beschrijving geven van hoe het er aan toe gaat, maar ik denk niet dat het te begrijpen valt als je zelf niet zoiets hebt meegemaakt of gezien hebt. De psychiater vroeg nog of ik ging automutileren die avond, gezien de grote spanning die ik ervaarde. Ik heb toen ja gezegd, omdat nee te finaal is en ik me zelf niet wou voorliegen. Ja was een veiliger antwoord. Echter heb ik gisteren niet geautomutileerd aangezien ik mijn vriend nog lang gesproken heb aan de telefoon en zijn woorden mij tot rust hebben gebracht.

Wat goed dat je een goed gesprek had met de psychiater!

Je kan er nog niets aan doen, bent nu de controle nog kwijt. Maar het is niet omdat het je nu niet lukt om anders te reageren dat het je nooit gaat lukken. Ga je er wel vanuit dat je er niets aan kan veranderen, niet kan leren anders te reageren, dan heb je wat men een 'fixed mindset' noemt. Je neemt de situatie zoals die nu is aan als onveranderlijk en vaststaand. De tegenhanger van een fixed mindset is een growth mindset. Met een growth mindset ga je ervan uit dat je nu nog niet anders kan reageren, maar je dat wel kan leren, er groei en verandering mogelijk is, dat je er zelf wel iets aan kan leren veranderen, er controle over kan leren krijgen.
Verandering is echt mogelijk, het is echt mogelijk om er controle over te gaan krijgen (al zal dat niet gemakkelijk zijn), maar je zal dan wel zelf de sprong moeten wagen om hier en daar dingen te veranderen in je gewoontes, nieuwe dingen uitproberen om escalatie te voorkomen, hulp aannemen enz.

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-21 11:19

pateeke schreef:
Kaatastrof schreef:
Als ik dan toch voorzichtig positief mag zijn is dat ik gisteren het zwaarste gesprek tot nu toe heb gehad bij de psychiater, maar wel de meest vruchtbare. In die kamer heb ik gevoeld dat ik écht ziek ben. Dat ik er écht niets aan kan doen. Nee, ik speel dus niet zo maar slachtoffer. Ik heb op die moment gewoon écht geen controle meer. Dat heeft de psychiater nu eens zelf onder ogen konden zien. En het 'grappige' is dat we het heel simpel hebben kunnen uitlokken door mij gewoon te laten stoppen met.. jawel, prutsen. Hij verplichtte mij om stil te zitten. Dus hield ik de tafel vast en probeerde elk vezeltje in mijn lijf - ondanks de gigantische stress - stil te houden. Maar ook daarin heb ik geen controle meer. Sinds ik Setraline heb gekregen kamp ik nog met tremor onder grote druk en die kwam toen ook duidelijk naar omhoog. Daarnaast vertoonde ik verschrikkelijk duaal gedrag en werd ik zo gefrustreerd op mijn eigen gedrag omdat ik ze simpelweg niet onder controle had. Ik kan jullie alleen maar een vage beschrijving geven van hoe het er aan toe gaat, maar ik denk niet dat het te begrijpen valt als je zelf niet zoiets hebt meegemaakt of gezien hebt. De psychiater vroeg nog of ik ging automutileren die avond, gezien de grote spanning die ik ervaarde. Ik heb toen ja gezegd, omdat nee te finaal is en ik me zelf niet wou voorliegen. Ja was een veiliger antwoord. Echter heb ik gisteren niet geautomutileerd aangezien ik mijn vriend nog lang gesproken heb aan de telefoon en zijn woorden mij tot rust hebben gebracht.

Wat goed dat je een goed gesprek had met de psychiater!

Je kan er nog niets aan doen, bent nu de controle nog kwijt. Maar het is niet omdat het je nu niet lukt om anders te reageren dat het je nooit gaat lukken. Ga je er wel vanuit dat je er niets aan kan veranderen, niet kan leren anders te reageren, dan heb je wat men een 'fixed mindset' noemt. Je neemt de situatie zoals die nu is aan als onveranderlijk en vaststaand. De tegenhanger van een fixed mindset is een growth mindset. Met een growth mindset ga je ervan uit dat je nu nog niet anders kan reageren, maar je dat wel kan leren, er groei en verandering mogelijk is, dat je er zelf wel iets aan kan leren veranderen, er controle over kan leren krijgen.
Verandering is echt mogelijk, het is echt mogelijk om er controle over te gaan krijgen (al zal dat niet gemakkelijk zijn), maar je zal dan wel zelf de sprong moeten wagen om hier en daar dingen te veranderen in je gewoontes, nieuwe dingen uitproberen om escalatie te voorkomen, hulp aannemen enz.

Uiteraard bekijk ik de zaken met een growth mindset :j Zeker aangezien ik vanaf de lente meer gespecialiseerde therapie zal krijgen. Ik doelde inderdaad eerder op het feit dat ik NU geen controle heb. Maar net zoals met een gebroken been verwacht ik wel dat ik er van kan 'genezen'. Uiteraard zal dat been altijd gevoelig blijven - ik dus ook. Dat is deels ook op biologisch, genetisch niveau zo bepaald. Maar van zodra ik de correcte handvaten heb, hoop ik het in de toekomst allemaal wel beter te kunnen handelen. Vooral dat deeltje stress zal een hele belangrijke zijn omdat dat uiteindelijk de hele essentie is van waardoor ik me slecht begin te voelen.

Ik zit nu wel weer in een gezondere mindset, sta dichter bij mijn emoties en gisteren ervaarde ik echt weer teleurstelling bij het zien van mijn laatste incident. Dat had ik een paar dagen geleden weer totààl niet. Ik hoop dat het nu zo blijft duren, maar ik moet daar ook een beetje voorzichtig mee zijn om niet te zwaar teleurgesteld te worden indien het weer mis gaat.

Wat mijn lymfeklieren betreft denkt de internist niet dat het door mijn zalf komt maar ik ben uit voorzorg toch gestopt met smeren. Maandag gaan ze bloed trekken om te achterhalen wat het veroorzaakt zou kunnen hebben.

Bedankt Pien en Amado voor de berichtjes. Pien, ik wens je uiteraard ook een fijne dag. :knuffel:

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 19:35

Jammer dat het weekend thuis niet door kon gaan...! :(:)

En je bent aan het zoeken. Dat is prima. +:)+
'Wie zoekt zal vinden', en kleine stukjes zijn er al. Een goede 'verbinding' met een vertrouwd persoon, humor helpt - en het gaat over of begint met stress.

genja
Berichten: 4029
Geregistreerd: 12-12-07

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 19:49

Weet niet of het mag daar maar als de spanning zo hoog op loopt is het dan geen optie om even tegen een boksbal te gaan slaan.
Dat je daar de oplopende spanning op kwijt kan?

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-21 20:28

Janneke2, het is inderdaad erg jammer maar ik ben zelf heel erg verbaasd hoe goed ik er mee om ga. Ik heb hier 2 dagen alleen gezeten in mijn kamer en ben niet overmand geweest door eenzaamheid. Nu ben ik fysiek wel niet helemaal lekker, dus wellicht heeft dat er ook mee te maken dat ik mij zo vanzelf wat rustiger weet te houden.

Hey Genja, bedankt voor het goedbedoeld advies. Echter heb ik al eerder uitgelegd waarom ik niet tegen een boksbal aan wil slaan aangezien verschillende mensen dat al als tip hebben gegeven:
Kaatastrof schreef:
Dat boxen is een heel mooi idee maar daarmee hebben we hier in het begin geëxpermenteerd en daar werd ik alleen maar meer opgejut van. Daarbij kunnen zulke zaken ook juist woede voeden, want je leert jezelf die motoriek en dat gedrag aan en dan is dit toepassen op een persoon niet eens zo'n heel bizar grote stap (zeker niet op een moment waar ik emotioneel de controle zou verliezen).


Ik heb vandaag nog even met mijn begeleider/verpleger gesproken en hij denkt helaas dat ik klierkoorts heb -O- Dat is wel niet zo grappig aangezien je je daar lang flink ellendig van kan voelen. Zeker nu ik al genoeg kwaaltjes heb gehad de laatste tijd wat echt aantoont dat mijn immuunsysteem onder mijn (chronische) stress begin te lijden.. Ik heb gelukkig wel geen koorts, al voelt het wel zo, maar dat kan door de ibuprofen komen die de boel wat onderdrukt. Mijn hele lijf doet wel pijn en voelt vermoeid, maar dat is iets wat ik wel snel ervaar bij griep/virale infecties.

senna21

Berichten: 13286
Geregistreerd: 17-03-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-01-21 21:39

Klierkoorts? Wij noemen dat de ziekte van Pfeiffer, denk ik. Daar kun je lang last van hebben, vooral vermoeidheid.
Sterkte.

xBontfire

Berichten: 2651
Geregistreerd: 13-08-11

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-02-21 11:17

Wat is dat voor iets klierkoorts? Vervelend dat er weer een kwaaltje bovenop komt.. :(:)

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 11:25

Even copy paste van deze link
Klierkoorts of mononucleose is in de volksmond beter bekend als de ‘kusziekte’. Soms spreekt men ook van de ziekte van Pfeiffer. Klierkoorts is het gevolg van een infectie veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus. Dit virus wordt doorgegeven via het speeksel; vandaar de naam ‘kusziekte’.

Net terug van mijn bloedafname en viel gelukkig wel mee dit keer ondanks de stagiaire verpleegster toch wel stress had door mijn onduidelijke venen :+ Ik heb straks ook een afspraak met de internist voor nog verder onderzoek. Verder voel ik me best belabberd, maar vooral fysiek dan. Ik heb constant pijn en loop echt rond als een oud vrouwtje. Gisteren kon ik niet slapen door mijn getril en constant het gevoel te hebben dat ik koud heb. Koorts heb ik nochtans niet. Daarnaast ben ik ook duizelig als ik beweeg. Ik denk dat het dus een rustige week zal zijn die vooral op bed gespendeerd zal worden..

pien_2010

Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-02-21 12:50

Kaat, eet je wel genoeg? En ben je wel genoeg op gewicht?

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 13:35

Hey Pien. In het begin van mijn opname in het andere ziekenhuis (en de paar weken er voor thuis) at ik heel slecht. Hierdoor was ik 5 kg afgevallen op korte tijd. Sinds ik antidepressiva gekregen heb is mijn eetlust terug in orde gekomen maar momenteel is die dus weer niet heel fantastisch door dat ik mij belabberd voel. De kilo's die ik kwijt was zijn er inmiddels wel bijgekomen. Ik ben 1m50 en weeg pakweg 52-53 kg. Mijn BMI is dan 23,1 (maar ze zeggen wel dat de BMI minder geschikt is voor mensen onder 1m58). En onder de 18,5 ben ik te mager - boven de 25 te dik.

pien_2010

Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-02-21 13:41

Gelukkig dat is dan in perfect in orde. Mijn BMI is het zelfde en 52-53 kg is gewoon prima. Want daar kun je het ook koud van krijgen. Dus ben opgelucht dat je gewoon lekker normaal eet. Is belangrijk.
Ik ben het wel met je eens dat psychisch onwel bevinden door werkt naar het lichamelijke. Ze zeggen niet voor niets een gezonde geest in een gezond lichaam. Dus wellicht kun je ook wandelen, blijkt erg goed te zijn voor je hersenen en hier in Frankrijk maken ze reclame voor elke dag!! een half uurtje wandelen. Dus niet rennen, maar gewoon wandelen.
Misschien een idee Kaat.

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 13:53

Ik ben deze zomer gaan backpacken en dus veel gaan wandelen. Daar kan ik heel erg van genieten, lekker in de natuur zijn. Liefst in the middle of nowhere of in een omgeving met allemaal kleine dorpjes. Maar dat is nu niet mogelijk.

Afbeelding

Afbeelding

Ik kan hier wel een half uur op het terrein wandelen, maar ik ben het hier zo beu gezien :o Helaas mag ik het terrein niet af zonder begeleiding van bezoek. Om de boel wat interessanter te maken ben ik dus beginnen skaten hier, maar daar heb ik nu de energie niet voor. Zelf rondstappen is echt ellendig want ik heb veel rugpijn.

Ik moest destijds van mijn psychologe voor mijn opname ook elke dag buiten komen. Ik was daar met volle moed mee begonnen maar toen liep er vanalles mis waardoor ik enorm gedemotiveerd ben geraakt..
Laatst bijgewerkt door Kaatastrof op 01-02-21 14:00, in het totaal 1 keer bewerkt

pien_2010

Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-02-21 13:59

Dat is jammer. Heb je misschien een opa of oma die met jou kan gaan wandelen elke dag, tenminste als dit geaccepteerd wordt als begeleiding. Van veel hangen , zitten en liggen, krijg ik in ieder geval vreselijk veel rugpijn.
Tja als het niet gaat dan gaat het niet, maar jammer vind ik dit wel. Of bv ipv gesprek binnen doen met de begeleider dit buiten doen tijdens een wandeling. Dit in het kader van meedenken.

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-21 14:05

Als ik regelmatig yoga doe naast het lopen kan ik mijn rugpijn goed onder controle houden maar denk dat het nu echt te wijten is aan mijn ziek zijn. Ik ben ook een beetje draaierig dus moet het sowieso rustig aan doen.. Ik ben liever een beetje voorzichtig dan dat ik mezelf onnodig push en zieker wordt ofzo.. Actief zijn komt heus wel weer terug. Alleen wel balen dat ik eerst moest rusten met mijn pols/hand, dan een week echt depri geweest ben waardoor ik nergens zin in had en nu dus weer beperkt ben in wat ik kan doen. Mag nu wel eens stoppen :o

Gesprek buiten wil ik wel eens voorstellen :j Sowieso probeer ik dan in het weekend indien mogelijk als ik thuis ben ook wat actiever te zijn dankzij de verzorging van de paarden, eens te gaan wandelen met de honden, ..

Mirei
Berichten: 190
Geregistreerd: 26-04-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-02-21 22:35

Hei kaat, hier weer een berichtje uit het hoge koude Noorwegen, -23 :brr: ... Ik zoek elke keer weer even jou berichten op, reageer niet heel vaak maar denk vaak aan je.
Hopelijk voel je je lichamelijk snel weer iets beter zodat je weer wat kan oppakken. Ik wens je het allerbeste toe.. wees sterk, want als ik jou berichten lees zie ik een sterk persoon voor me, ze is momenteel zoekende maar komt er zeer zeker wel uit!!

HHorseA
Berichten: 684
Geregistreerd: 04-03-17
Woonplaats: Belgie

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-21 05:27

Aangezien ik al heel de nacht wakker lig, te piekeren....


Idd je dieren hbb een goede invloed op je, daar word ik blij van ,vind dat toch de beste therapie <3 . En ja je lichaam. Het heeft weer wat tijd nog om te genezen. Maar dat komt goed kaat! Maar snap je wel. Dat je er een dipje door krijgt, tmag idd gaan stoppen.:( ...moh ge kruipt wel were recht e kaat... ni pleuje zegge ze hier in gent :P knuff

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 07:23

Mirei schreef:
Hei kaat, hier weer een berichtje uit het hoge koude Noorwegen, -23 :brr: ... Ik zoek elke keer weer even jou berichten op, reageer niet heel vaak maar denk vaak aan je.
Hopelijk voel je je lichamelijk snel weer iets beter zodat je weer wat kan oppakken. Ik wens je het allerbeste toe.. wees sterk, want als ik jou berichten lees zie ik een sterk persoon voor me, ze is momenteel zoekende maar komt er zeer zeker wel uit!!

Wauw wat gaaf dat jij in Noorwegen zit. Ik heb een grote liefde voor de Scandinavische landen en plan na mijn opname met mijn vriend van de PAAZ naar Zweden te trekken met tussenstop in de regio rond Oslo. Lijkt me fantastisch mooi. Bedankt voor je lieve woorden <3

Hah Candy, jij ook slapeloze nachtem? Ik ben momenteel vervloekt door het feit dat ik 's avonds/s nachts plots heel actief word waardoor ik dus totaaaal niet moe ben. Gisterenavond had ik ook eventjes geen last meer van mijn lijf, maar ik gok dat de dagelijkse pijnstillers nu z'n werk stilletjes aan beginnen te doen. Alleen ben ik dus rond 2 u 's nachts gaan slapen en lag ik nu al om 10 voor 6 klaarwakker :( Gisteren hadden ze me 's nachts een Temesta gegeven, denk dat het anders hetzelfde liedje was. Nu voel ik me lichamelijk echt weer k*t: rugpijn, last van mijn linkeroor, nekpijn en no way dat ik terug in slaap geraak :roll: Echt zo frusterend en die frustratie van slecht slapen bouwt dan alleen maar op in de loop van de dag met weerslag ook op mentaal vlak heb ik geleerd uit het verleden.

Als het goed is heb ik vandaag wel de uitslag dus ik hoop met een bang hartje dat ze me meer kunnen helpen maar ik vrees er voor. Die internist dat me gisteren bekeken heeft, heeft er alleszins niet veel kaas van gegeten. Die man doet consultaties alsof het een formule 1 circuit betreft.. Van mijn bloedafname staat mijn arm ook heerlijk bont en blauw. Iets van stagiaire die panikeerde door mijn vervelende venen.. Ze zat er wel direct in nochtans. :+

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 08:58

Koorts met twee verschillende thermometers. Swab en quarantaine dus, echt ellende :(

pien_2010

Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-21 09:48

:knuffel: Sterkte Kaat, niet grappig. Hou je sterk!

Anoniem

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-21 09:53

Damn dat is naar :(:)

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-21 10:26

Oj meis - het zit je niet mee!

Onder de wol! En eventueel met koptelefoon en rustige muziek 'om ook het koppie' ;) rust te gunnen.

Beterschap!

Kaatastrof

Berichten: 6415
Geregistreerd: 04-09-11
Woonplaats: Pajottenland

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-21 13:25

Geen Corona, wel nog steeds flink ziek. Mocht net terug verhuizen en van die paar 100 meters op de gang helemaal nat in het zweet. Mijn bloed is binnen, nu afwachten of ik de dokter straks kan zien om ze te bespreken..

HHorseA
Berichten: 684
Geregistreerd: 04-03-17
Woonplaats: Belgie

Re: Depressief zijn in een lockdown

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-02-21 14:30

:(:) oooh kaat ffff :(:) hopelijk snel beter