Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
germie schreef:Het woordje onzin ging over het feit dat je mij respectloos noemt. Dat is namelijk niet zo.
Maar ik heb het nu meerdere keren herhaald. Het is nu wel duidelijk lijkt mij.
Even goede meningen verder.
.
dromertje2 schreef:Ik heb nog in een woonhuis gewerkt voor mensen met fysiek en mentaal beperking en daar waren er toch verschillende eind 60/ begin 70.
ElviraKelan schreef:dromertje2 schreef:Ik heb nog in een woonhuis gewerkt voor mensen met fysiek en mentaal beperking en daar waren er toch verschillende eind 60/ begin 70.
Ze zijn er. 1 collega van mij loopt over de 70 inmiddels, mijn oom is ergens achter in de 60 geworden.
Maar geen van beide hebben het syndroom van down. Dat lees ik ook in jouw antwoord niet terug
ElviraKelan schreef:Onali schreef:Meestal worden ze 60/70, vaak speelt dementie dan al wel een rol.
Ik zie graag cijfers van onderzoeken hierin
ElviraKelan schreef:Desondanks snap ik wel wat Morris bedoelt San87 want het lijkt niet uit te maken dat je ondanks een beperking/beperkingen prima gelukkig kan zijn
dromertje2 schreef:_San87_ schreef:Ja, je nog lang niet geboren kind behoeden voor een (zware) handicap is écht helemaal hetzelfde.
Ik heb het niet over een zware handicap, maar over een vinger missen.
Het 1ste doe je om zwaar lijden te voorkomen, het 2de niet. Het 2de neigt meer naar enkel de perfectie willen.
dromertje2 schreef:Ik dacht dat iedereen vrij is om te reageren, toch?
Ik deel daarin dezelfde mening als Morris.
cobiie schreef:Ik zie er geen meerwaarde in om God bij deze discussie te halen, dat is gedoemd om vooral off topic te gaan.
Voor mij is de “kwaliteit” van leven het belangrijkste criterium voor het weg laten halen van een embryo.
Ik zal mij gelijk zeer open stellen voor “grote oliebol” over mij heen krijgen ivm mijn eigen ervaring:
Wij hebben een bevalling vroegtijdig opgewekt omdat ik zwanger was van een baby met een grote hartafwijking waarmee hij nooit de kinder ic had verlaten, meerdere operaties had moeten ondergaan en dan nog niet ouder dan 9 maanden zou worden.
SusanH schreef:cobiie schreef:Ik zie er geen meerwaarde in om God bij deze discussie te halen, dat is gedoemd om vooral off topic te gaan.
Voor mij is de “kwaliteit” van leven het belangrijkste criterium voor het weg laten halen van een embryo.
Ik zal mij gelijk zeer open stellen voor “grote oliebol” over mij heen krijgen ivm mijn eigen ervaring:
Wij hebben een bevalling vroegtijdig opgewekt omdat ik zwanger was van een baby met een grote hartafwijking waarmee hij nooit de kinder ic had verlaten, meerdere operaties had moeten ondergaan en dan nog niet ouder dan 9 maanden zou worden.
Wat een moeilijke beslissing moet dat zijn geweest. Maar zo dapper en ook uit liefde voor je kind.
Mijn man heeft een neef die een kindje met een hele grote hartafwijking heeft gekregen. Niet naar voren gekomen op de echo's. Helaas zijn zij (en dan met name mijn man's aangetrouwde nicht) heel ver gegaan met behandelingen. Jongetje is op 8 jarige leeftijd overleden. Terwijl veel mensen om hen heen al veel eerder zo iets hadden van, waarom? Jongetje had geen kwaliteit van leven. Kon niet normaal naar school. Had 24/7 beademing nodig, zat aan de sondevoeding. En ieder verkoudheidje was een trip naar de IC.
Ik heb ook de filmpjes van Nieuwsuur bekeken over kinderen met een hele zware beperking en weinig kwaliteit van leven. Deze kinderen zijn ook geboren ondanks dat er bij screening niks uit kwam zover ik begrijp. Maar dan zijn de opties om er een eind aan te maken ineens heel beperkt. Ik vind dat krom. Waarom daar niet naar kijken en de wet en regelgeving aanpassen zodat er meer mogelijkheden komen om weloverwogen de keus te kunnen maken dat het genoeg is geweest.
ElviraKelan schreef:Desondanks snap ik wel wat Morris bedoelt San87 want het lijkt niet uit te maken dat je ondanks een beperking/beperkingen prima gelukkig kan zijn
elnienjo schreef:ElviraKelan schreef:Desondanks snap ik wel wat Morris bedoelt San87 want het lijkt niet uit te maken dat je ondanks een beperking/beperkingen prima gelukkig kan zijn
Maar ten koste van wat? Ten koste van de ouders die hun leven heel anders in moeten richten vanwege hun zorgkindje? Ten koste van de zorg die al steeds minder wordt en waar men steeds meer voor moet gaan betalen? Een screening, een abortus en een nieuwe kans op een volkomen gezond kind bespaart je omgeving zoveel zorgen en stress. Want geloof maar dat je ouders zorgen, verdriet en stress over hun volwassen zorgenkindjes blijven hebben tot ze de kist in gaan.
ElviraKelan schreef:Bij de geboorte van een kind moet je je leven toch al anders inrichten.
Dan vind ik dat je niet moet kiezen voor kinderen.
De zorg is er juist voor dit situaties dus ik zie hier het probleem niet van in.
En wb dat de ouders hun zorg, verdriet etc er over hebben... de impact hangt nu ook weer samen met acceptatie