Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-10-15 23:16

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 29-10-15 23:16

Ja dat klopt maar dat is een beetje een eigen leven gaan leiden denk ik. Ik heb niet echt mensen gezien die zooo zielig waren. Ik kan enkel vanuit mezelf spreken dat er niets in mijn leven zoveel impact gehad heeft als een kind.

En kinderen van anderen luisteren en eten bij mij altijd perfect. En mijn kind luistert en eet bij een ander altijd perfect. Rara politiepet. Dus die vlieger gaat ook niet altijd op.

**Geplaatst**: 30-10-15 00:24

Geplaatst: 30-10-15 00:24

Je hebt ook al een zwaar infarct gehad en kan dus vergelijken?

Ik heb gezien waarop farah reageerde en vond eigenlijk dat ze gelijk had.
Zo schattig en positief was bloembloem haar uiteenzetting niet.

Basicly; heb je geen kinders dan kan jou leven nooit zo zwaar zijn als dat van een moeder dus ik neem je niet serieus. :(:)

**Geplaatst**: 30-10-15 00:56

Geplaatst: 30-10-15 00:56

Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Ik lees zolang je geen kinderen hebt heb je geen idee wat het hebben van een kind/kinderen voor impact heeft. Niet alleen voor je dagelijks leven, maar vooral voor je gevoel. Een kind is een onderdeel van jou, onlosmakelijk verbonden, zeker de eerste jaren. Als er iets is met je kind dan raakt dat je in je ziel. Als het dan ook nog iets is waar je geen controle over hebt dan is dat nog moeilijker.

Mijn leven als moeder is waarschijnlijk niet zwaarder als dat van bijv. een chronisch zieke of sommige andere mensen zonder kinderen, maar zolang ik niet in hun schoenen gestaan heb kan ik daar niet correct over oordelen. Net zoals mensen zonder kinderen niet kunnen bedenken hoe het voelt om kinderen te hebben.

**Geplaatst**: 30-10-15 01:02

Geplaatst: 30-10-15 01:02

Dat maakt toch ook geen jota uit betreffende tips over een kind dat niet wil eten?
Die bij voorbaat niet serieus nemen is haar gebrek. :(:)

Het is niet omdat jij niet chronisch ziek bent, dat jouw tips ivm dingen die daarmee te maken hebben bij voorbaat niks waard zijn.
Wat het 'moeders hebben het zo zwaar' verhaal tussen die 'neem ik niet serieus' opmerking doet snap ik sowieso niet.

**Geplaatst**: 30-10-15 07:24

Geplaatst: 30-10-15 07:24

Ayasha schreef:
Je hebt ook al een zwaar infarct gehad en kan dus vergelijken?

Volgens mij heb ik je daar al eerder over ingelicht. Maar ik trek me terug uit dit gedeelte van de discussie.

**Geplaatst**: 30-10-15 07:45

Geplaatst: 30-10-15 07:45

Waarom maken wij moeders/vrouwen overal zo'n strijd van?

Is het niet met onze kinderen (eten, bedtijd, schoolprestaties)dan wel met onze eventuele partner (want de vaatwasser is op de verkeerde manier ingeruimd

) en het liefst met andere moeders (mijn kinderen zijn braver, eten beter, presteren beter op school) en nu zelfs met kindloze vrouwen (want met kinderen is je leven zwaarder).

Ik kan niet zeggen dat mijn leven zwaarder is geworden sinds ik kinderen heb, wel een stuk rijker. Tuurlijk het is een hoop meer geplan en georganiseer, zeker de eerste jaren als ze nog meer van jou afhankelijk zijn en je hebt/houdt altijd een verantwoordelijksgevoel over hen (gaat het wel goed, zijn ze gelukkig, betekent dat pijntje iets)? Maar verder maakt het het leven ook gewoon heel mooi.

En dat we zelfs ons leven gaan vergelijken met een ander omdat we iets mankeren (niet bagetalliserend bedoeld want ik heb zelf ook een opeenstapeling van ziektes)vind ik wel erg vervelend. Je kunt gewoon niet voor een ander bepalen hoe "erg" of hoe "zwaar" zijn leven is, tenzij je in precies dezelfde situatie en omstandigheden zou belanden. En dan zou je ook precies dezelfde karaktereigenschappen/pijngrens e.d. moeten hebben omdit te kunnen vergelijken.

Misschien moeten we elkaar als vrouwen eens wat meer steunen i.p.v. vergelijken (iets met gras dat altijd groener is.....?

Laatst bijgewerkt door Bmamavan2 op 30-10-15 07:54, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-10-15 07:49

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 07:49

Wat een gehak op elkaar hier zeg, jeetje.

Fijn dat je bent doorgestuurd ts, gelukkig wimpelde de dokter het niet af!

**Geplaatst**: 30-10-15 09:30

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 09:30

Ik was 5 toen mijn amandelen opspeelden en ik weet het nog prima. Het deed zo zeer dat ik enkel door een rietje kon drinken.

**Geplaatst**: 30-10-15 09:34

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 09:34

Ik ben benieuwd of er idd iets medisch speelt. Heb je snel een afspraak kunnen krijgen bij de kinderarts TS?

**Geplaatst**: 30-10-15 10:20

Geplaatst: 30-10-15 10:20

zonnebloem18 schreef:
Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Ik lees zolang je geen kinderen hebt heb je geen idee wat het hebben van een kind/kinderen voor impact heeft. Niet alleen voor je dagelijks leven, maar vooral voor je gevoel. Een kind is een onderdeel van jou, onlosmakelijk verbonden, zeker de eerste jaren. Als er iets is met je kind dan raakt dat je in je ziel. Als het dan ook nog iets is waar je geen controle over hebt dan is dat nog moeilijker.

In die beschrijving kan ik me helemaal vinden (nota bene als niet-moeder

), maar volgens mij was dat niet wat er in eerste instantie geschreven werd. Dat kwam namelijk eerst voort uit 'niet-moeders kunnen nooit iets zinnigs zeggen want ze hebben geen kinderen en dus weten ze niks', en daarna 'moeders hebben een veel zwaarder leven dan niet-moeders'.
Dat zijn beide stellingen die heel begrijpelijk reactie oproepen.

Pas daarna werd het meer genuanceerd tot wat jij schrijft, maar daar is volgens mij ook niemand het echt mee oneens. Ik in elk geval niet. Ik weet absoluut niet welke impact het heeft om een kind te hebben, en kan het me zelfs nauwelijks voorstellen.

**Geplaatst**: 30-10-15 10:50

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 10:50

Ik vind het altijd zo flauw om mensen zonder kinderen buitenspel te zetten bij vraagstukken die over opvoeding gaan...

Of je nu wel of geen kinderen hebt, hoe opvoeden werkt dat begrijp je of begrijp je niet

Opvoeden van kinderen of dieren dat werkt op een bepaalde manier en iemand zonder kinderen die het principe van opvoeden begrijpt, zal heus een heel goed plan van aanpak voor kunnen stellen

Dat je als ouder dan soms in een situatie zit waarbij dat schitterende theoretische plan toch ineens heel moeilijk blijkt om perfect uit te voeren, dat is weer een andere situatie en puur dat stukje van die impact die het ouderschap daadwerkelijk op je blijkt te hebben als dat kind er is, dat kan wel lastig zijn om in te schatten.

Zo wilde ik absoluut niet met een speentje beginnen, maar binnen no-time had uk er 1 omdat hij daar gewoon ècht behoefte aan bleek te hebben :roll:

Maargoed allemaal off-topic.

Het zou wel gaaf zijn als het hele eetprobleem ineens als sneeuw voor de zon verdwijnt door amandelen te knippen

**Geplaatst**: 30-10-15 12:15

Geplaatst: 30-10-15 12:15

Shadow0 schreef:
zonnebloem18 schreef:
Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Ik lees zolang je geen kinderen hebt heb je geen idee wat het hebben van een kind/kinderen voor impact heeft. Niet alleen voor je dagelijks leven, maar vooral voor je gevoel. Een kind is een onderdeel van jou, onlosmakelijk verbonden, zeker de eerste jaren. Als er iets is met je kind dan raakt dat je in je ziel. Als het dan ook nog iets is waar je geen controle over hebt dan is dat nog moeilijker.

In die beschrijving kan ik me helemaal vinden (nota bene als niet-moeder ), maar volgens mij was dat niet wat er in eerste instantie geschreven werd. Dat kwam namelijk eerst voort uit 'niet-moeders kunnen nooit iets zinnigs zeggen want ze hebben geen kinderen en dus weten ze niks', en daarna 'moeders hebben een veel zwaarder leven dan niet-moeders'.
Dat zijn beide stellingen die heel begrijpelijk reactie oproepen.

Pas daarna werd het meer genuanceerd tot wat jij schrijft, maar daar is volgens mij ook niemand het echt mee oneens. Ik in elk geval niet. Ik weet absoluut niet welke impact het heeft om een kind te hebben, en kan het me zelfs nauwelijks voorstellen.

En daar kan ik me dan weer helemaal in vinden. (in Shadow dus)

**Geplaatst**: 30-10-15 12:19

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 12:19

Ik ben ook enorm blij dat ik met mijn 20 jaar geen kinderen heb, heb wel de nodige oppaservaring om te kunnen twijfelen aan het feit of ik ooit kinderen wil. :')

Maar ik had al niet het idee dat TS haar probleem met een pedagogische tactiek op te lossen was omdat ze overkomt als een betrokken, lieve, consequente moeder die het beste wil voor haar kind en daarvoor buiten haar normale doen en laten wil kijken. Ze heeft alles al geprobeerd en ik ga er van uit dat het iets met de amandelen is waardoor het kindje straks vreet als een varken 's avonds!

**Geplaatst**: 30-10-15 16:30

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 16:30

Moderatoropmerking:

ik wil er even op wijzen dat dit topic behoorlijk offtopic gaat.dit is niet de bedoeling dus graag terug naar het oorspronkelijke onderwerp.

**Geplaatst**: 30-10-15 23:13

Geplaatst: 30-10-15 23:13

pmarena schreef:
Opvoeden van kinderen of dieren dat werkt op een bepaalde manier en iemand zonder kinderen die het principe van opvoeden begrijpt, zal heus een heel goed plan van aanpak voor kunnen stellen

Ehum nou als je goed bent met dieren wil dat niet zeggen dat je goed bent met kinderen of andersom.
Bepaald niet zeg, heb het bewijs al genoeg gezien, dus die vlieger gaat niet op.
Maar idd kan iemand zonder kinderen natuurlijk best een nuttige bijdrage leveren, alleen wanneer het gaat om het echte begrijpen en het gevoelsdeel, dan denk ik toch echt dat die personen minder goed mee kunnen praten.

TS hoe is het nu? Is er al verder onderzocht of wanneer gaat dat gebeuren?

**Geplaatst**: 30-10-15 23:19

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 30-10-15 23:19

Komt vooral omdat het gevoel wat je hebt bij je kind pas te begrijpen is, wanneer je een kind hebt.
Je kan je daarvoor er wel iets bij voorstellen, maar het echt voelen van die sterke gevoelens is toch net even anders.
Het is makkelijker om iets aan te nemen van iemand die moeder is, die echt van dezelfde diepe valkuillen weet.

**Geplaatst**: 30-10-15 23:48

Geplaatst: 30-10-15 23:48

Duhelo schreef:
Moderatoropmerking:
ik wil er even op wijzen dat dit topic behoorlijk offtopic gaat.dit is niet de bedoeling dus graag terug naar het oorspronkelijke onderwerp.

en ik quote mezelf maar even voor de mensen die het zouden gemist hebben.
Graag terug naar het originele onderwerp, eetproblemen bij een jong kind. Nuttige tips mogen uiteraard gegeven worden, TS kan reageren op relevante vragen.
Over opvoeding en dergelijke kan verder gepraat worden in topics die daarover gaan of er kan een nieuw topic geopend worden over kinderen opvoeden.

**Geplaatst**: 12-11-15 13:48

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 12-11-15 13:48

Dan heb ik nog 1 laatste tip, maar ik heb niet het gevoel dat ts geholpen wil worden. Volgens mij vindt ze de aandacht ervoor ook wel prettig?

Ik heb iemand ingeschakeld voor mijn dochter die thuis is in de chinese geneeskunst. Die kijken verder dan lichamelijke klachten. Daar heeft mijn dochter ongelooflijk veel aan gehad. Het bracht op heel veel plekken rust, niet alleen met eten. Dochter is behandeld (en in sommige gevallen is het zelfs op te voeren bij de verzekeraar) en ze ging zienderogen vooruit. Maar uit privacy voor mijn kinderen ga ik daar niet over uitwijden op internet. Wie meer wil weten stuurt maar PB

**Geplaatst**: 12-11-15 14:02

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 12-11-15 14:02

Ik vind je opmerking a nergens op gebaseerd en werkelijk waar zwaar onfatsoenlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-15 14:03

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-15 14:03

idefix4 schreef:
Ben benieuwd wat de dokter zegt.

Om nog even te refereren aan deze reactie, zoals je inmiddels kunt lezen ben ik bij de HA geweest en hebben we een doorverwijzing naar het ziekenhuis gekregen. Voor de rest mag er gespeculeerd worden, ik vind het prima.

**Geplaatst**: 12-11-15 14:16

Geplaatst: 12-11-15 14:16

idefix4 schreef:
Dan heb ik nog 1 laatste tip, maar ik heb niet het gevoel dat ts geholpen wil worden. Volgens mij vindt ze de aandacht ervoor ook wel prettig?

Werkelijk grof....

idefix4 schreef:
Ik heb iemand ingeschakeld voor mijn dochter die thuis is in de chinese geneeskunst. Die kijken verder dan lichamelijke klachten. Daar heeft mijn dochter ongelooflijk veel aan gehad. Het bracht op heel veel plekken rust, niet alleen met eten. Dochter is behandeld (en in sommige gevallen is het zelfs op te voeren bij de verzekeraar) en ze ging zienderogen vooruit. Maar uit privacy voor mijn kinderen ga ik daar niet over uitwijden op internet. Wie meer wil weten stuurt maar PB

Ah zat dus tussen de oren? Waar ging het mis in de opvoeding?

**Geplaatst**: 12-11-15 14:19

Geplaatst: 12-11-15 14:19

tita schreef:
@ farahdiba46 je kun je toch wel voorstellen dat een mens bijna hetzelfde leven leid als jij maar met kinderen het drukker heeft?

Als ik nu moe van mijn werk en paard kom plof ik op de bank en kook ik niet...of mijn partner doet het maar ik niet. Ik ben moe en wil niet.
Maar met een kind is het anders en als die dan dwars gaat liggen tijdens eten..... Is zonde van je laatste beetje energie.....
Na eten ben je nog niet klaar met je kind.

Ik denk dat werkende moeders het iid drukker hebben en zwaarder dan mensen zoals jij en niet altijd zin hebben om een strijd te moeten voeren

Ik heb wel eens gezegd tegen een "collega-moeder" dat ik vóór ik een kind had, wel eens moe was van sporten (paardrijden, vechtsport plus wedstrijdtrainingen) of werk... maar sinds ik een kind heb weet ik wat èchte vermoeidheid is. Ze wist precies wat ik bedoelde. En iemand zonder kinderen begrijpt dat gewoon niet. Echt niet. :')

Wat de amandelen betreft als reden voor gebrek aan eetlust: dat zou al een boel verklaren... Eerst maar eens kijken wat de artsen ervan zeggen.

Laatst bijgewerkt door Zoolgangster op 12-11-15 14:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-11-15 14:20

Geplaatst: 12-11-15 14:20

idefix4 schreef:
Dan heb ik nog 1 laatste tip, maar ik heb niet het gevoel dat ts geholpen wil worden. Volgens mij vindt ze de aandacht ervoor ook wel prettig?

Ik heb iemand ingeschakeld voor mijn dochter die thuis is in de chinese geneeskunst. Die kijken verder dan lichamelijke klachten. Daar heeft mijn dochter ongelooflijk veel aan gehad. Het bracht op heel veel plekken rust, niet alleen met eten. Dochter is behandeld (en in sommige gevallen is het zelfs op te voeren bij de verzekeraar) en ze ging zienderogen vooruit. Maar uit privacy voor mijn kinderen ga ik daar niet over uitwijden op internet. Wie meer wil weten stuurt maar PB

Wat een BS. TS is er mee verder aan het gaan via een wetenschappelijk onderbouwde manier uitgevoerd door mensen die daar ook effectief voor gestudeerd hebben. Kind wordt dus geholpen en niet via "chinese geneeskunst" (wtf moet dat voorstellen?)

Zoolgangster; vermoeidheid van kinderen is de enige echte vermoeidheid?

**Geplaatst**: 12-11-15 14:22

Geplaatst: 12-11-15 14:22

Ayasha schreef:
idefix4 schreef:
Dan heb ik nog 1 laatste tip, maar ik heb niet het gevoel dat ts geholpen wil worden. Volgens mij vindt ze de aandacht ervoor ook wel prettig?

Ik heb iemand ingeschakeld voor mijn dochter die thuis is in de chinese geneeskunst. Die kijken verder dan lichamelijke klachten. Daar heeft mijn dochter ongelooflijk veel aan gehad. Het bracht op heel veel plekken rust, niet alleen met eten. Dochter is behandeld (en in sommige gevallen is het zelfs op te voeren bij de verzekeraar) en ze ging zienderogen vooruit. Maar uit privacy voor mijn kinderen ga ik daar niet over uitwijden op internet. Wie meer wil weten stuurt maar PB

Wat een BS. TS is er mee verder aan het gaan via een wetenschappelijk onderbouwde manier uitgevoerd door mensen die daar ook effectief voor gestudeerd hebben. Kind wordt dus geholpen en niet via "chinese geneeskunst" (wtf moet dat voorstellen?)

Zoolgangster; vermoeidheid van kinderen is de enige echte vermoeidheid?

Misschien je kind met stokjes laten eten? Tadaa, opgelost

**Geplaatst**: 12-11-15 14:24

Geplaatst: 12-11-15 14:24

@ayasha: ik had een karate trainer die zei: als jullie helemaal doorgaan tot je niet meer kunt, heb je nog altijd zo'n 10% over...
Bij karate klopte dat... Vergeleken bij het hebben van kinderen bleek het een lachertje.

Kinderen blijven dag en nacht energie kosten, karate niet. Dat zal het verschil misschien ook verklaren.