Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-07-10 00:18

Geplaatst: 16-07-10 00:18

laetitia schreef:
Karin!

Zwanger raken van een of andere staaf is zo gebeurd

**Geplaatst**: 16-07-10 07:56

Geplaatst: 16-07-10 07:56

laetitia schreef:
@Lante: ik vind het best logisch dat de biologische moeder ook af en toe even een break wil van haar zorgen met de kinderen.

Ze heeft kinderen met haar ex, daar hebben ze destijds denk ik vrij bewust samen voor gekozen. Maar als het dan op een scheiding uitdraait is toch vaak de moeder die de meeste zorg op zich krijgt/neemt.

De vaders hebben het na een scheiding (naar mijn ervaring) meestal wel makkelijker. Ze zien de kinderen eens in de zoveel weken en kunnen een nieuw leven opbouwen.

De exvrouw houdt de zorg van de kinderen en moet daarnaast toch ook proberen om een nieuw leven op te bouwen.

dus ik snap best dat de biologische moeder af en toe 'vrij' wilt van de zorg voor de kinderen.

en MB:

Uhhh, ik denk dat je/jullie het niet helemaal begrijpen; ze wonen namelijk bij ons en wij (ik vooral, bewust geen kinderen, omdat de verantwoordelijkheid zo groot is en ik zo gelukkig ben met mijn beestjes en okay, omdat ik lichamelijk niet zo sterk ben ook) wil heel graag dat ze zo nu en dan, al is het maar één keer in de maand een heel weekend bij hun moeder zijn, omdat het contact met de moeder nu eenmaal heel belangrijk is voor een stabiele emotionele ontwikkeling en omdat ik vind dat wanneer je drie kinderen op de wereld zet je daar ook best wel IETS voor in mag leveren, één weekend per maand lijkt me dan niet zo gek dacht ik...

Dan hebben wij ook nog eens even tijd om er even samen tussenuit te gaan of gewoon lekker even ons ding te doen.

Het is inderdaad begonnen dat ze bij haar woonden en toen hadden wij ze gewoon om het weekend en in de vakanties de helft van de vakantie. Toen vond ik het trouwens wel wat weinig, want je kunt qua opvoeding weinig tot niks bijdragen in die korte tijd, maar dit is wle het andere uiterste...

Co ouderschap is mooi als je allebei verantwoordelijkheid wil dragen voor de kinderen, als één van de ouders dit niet wil of kan, dan wordt het niks.

**Geplaatst**: 16-07-10 08:18

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 08:18

Als je beiden besluit geen kinderen te willen, kan natuurlijk één van de twee zich laten steriliseren. (de man dus, hi hi....wat mij betreft)

**Geplaatst**: 16-07-10 08:27

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 08:27

Bij mannen ligt dat soms wat gevoelig is mijn ervaring!

En ik doe het ook niet.

**Geplaatst**: 16-07-10 08:28

Geplaatst: 16-07-10 08:28

Lante schreef:
Bij mannen ligt dat soms wat gevoelig is mijn ervaring! En ik doe het ook niet.

Ach watje

dan heb ik het goed geregeld

**Geplaatst**: 16-07-10 08:39

Geplaatst: 16-07-10 08:39

Morris schreef:
Lante schreef:
Bij mannen ligt dat soms wat gevoelig is mijn ervaring! En ik doe het ook niet.

Ach watje

dan heb ik het goed geregeld

Vertel..., die van jou wilde wel?

**Geplaatst**: 16-07-10 09:20

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 09:20

@Lante, dan heb ik jullie situatie totaal verkeerd ingeschat.

Mijn excuses!

Meestal is het namelijk andersom (in mijn eigen ervaringen dan ;-)

.

Man heeft "er geen zin meer in" en kiest voor een nieuw, ander leven zonder gezin en alle verantwoordelijkheden die een gezin met zich meebrengt.

Kennisje van me heeft dit bij de hand gehad, haar ex komt af en toe geeneens opdagen als hij afgesproken heeft om zijn zoontje te komen halen voor het weekend.

Jochie heeft een keer letterlijk tegen zijn moeder gezegd "Mama ga je snel een nieuwe papa voor mij zoeken?"

Ken ook een situatie van toen ik begin 20 was, meisje uit mijn vriendinnengroep.
Haar vader was ineens, na 25 jaar huwelijk, verliefd geworden op een jongere collega.

Hij is op stel en sprong bij hun weggegaan en is toen meteen bij die nieuwe vriendin ingetrokken. Die vrouw had een jong kindje van rond de 3 jaar.
Daar ging nu alle aandacht naar toe, aan zijn eigen kinderen had hij eigenlijk geen boodschap meer.

Ze probeerden steeds met hun vader af te spreken maar die gaf aan dat hij het 'te druk had'. Uiteindelijk waren ze het zó zat dat ze in de auto zijn gestapt en naar zijn nieuwe onderkomen zijn gereden en daar hebben aangebeld.
Ze waren NIET welkom! Hij heeft ze geeneens binnen gelaten!!
Hij heeft gezegd dat ze eerst een afspraak moesten maken en dat hij nu geen tijd voor ze had!!

Hierna hebben ze alle contact met hem verbroken (zou ik ook doen).

Maar goed, ik ken dus dit soort verhalen uit mijn omgeving en dat is dan mijn referentiekader.

Natuurlijk kan het ook andersom voorkomen (dat de moeder geen boodschap meer heeft aan haar kinderen) maar die ken ik zelf niet.

**Geplaatst**: 16-07-10 09:24

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 09:24

Nee, volgens mij is dit ook wel een uniek geval (gelukkig maar). Wat die vaders betreft: dat is niet minder waardeloos dan dit, maar van een moeder verwacht je het nog minder dan van een vader (raar, maar dat gevoel heb ik dan). gelukkig heeft mijn kerel wèl verantwoordelijkheidsgevoel.

**Geplaatst**: 16-07-10 10:41

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 10:41

Lante, ik begrijp je verhaal hoor maar ik had het niet direct over jouw situatie, maar min of meer dat de kinderen meestal bij de vrouw wonen.

Ik kan me in jullie situatie goed indenken dat je ook wel eens wat tijd voor jezelf wilt hebben!

Wat betreft mannen in een andere gezinssituatie terechtkomen met andere kinderen. Vaak is het ook de moeder die dan tegen de kinderen zegt dat de vader geen tijd meer voor ze heeft. Onderschat dit niet hoor, ik ken verhalen van beide kanten maar over het algemeen vind ik vrouwen loeders... Het spijt me om dat te zeggen maar kinderen worden heel vaak als machtmiddel gebruikt. De vrouw is zielig etc.

Ouders zouden ALLEBEI eens aan hun kinderen moeten denken.

**Geplaatst**: 16-07-10 10:46

Geplaatst: 16-07-10 10:46

Wow Laetitia, wat een l*l van een vent zeg.
Bij mij in de fam was het andersom, vader wou zijn kinderen heel graag zien, moeder verzon steeds dingen waardoor ze niet thuis waren als hij ze op kwam halen en ondertussen zeggen dat papa niet was gekomen... Die man is er letterlijk aan onderdoor gegaan.
(lees net bericht van MB, inderdaad dit was zo'n loeder)
Je bent niet de enige met dat gevoel hoor Lante, van een vrouw verwacht je het ook minder (of is dat omdat we stiekem toch nog stereotype denken?). Niet alleen jouw vent heeft verantwoordelijkheidsgevoel, jij doet het toch ook maar, echt supergoed van je!
Hoe zijn de kinderen eronder?

**Geplaatst**: 16-07-10 11:27

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 11:27

De kinderen doen het eigenlijk (gelukkig) heel goed naar omstandigheden. Daar zijn we heel blij om.

**Geplaatst**: 16-07-10 13:52

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 13:52

Morgen gaan we naar het verjaardagsfeestje van een 1-jarig meisje. Er zullen minstens 6 kinderen zijn...hoe blijf ik in de 'relax en geen lawaai' modus?

(ps heb echt geen hekel aan kinderen, maar ze procuderen zoveel lawaai en chaos en hectiek op een paar vierkante meter...)

**Geplaatst**: 16-07-10 14:18

Geplaatst: 16-07-10 14:18

Lante schreef:
Bij mannen ligt dat soms wat gevoelig is mijn ervaring! En ik doe het ook niet.

Bij die van mij wel in ieder geval _O-

**Geplaatst**: 16-07-10 14:19

Geplaatst: 16-07-10 14:19

laetitia schreef:
Morgen gaan we naar het verjaardagsfeestje van een 1-jarig meisje. Er zullen minstens 6 kinderen zijn...hoe blijf ik in de 'relax en geen lawaai' modus?

(ps heb echt geen hekel aan kinderen, maar ze procuderen zoveel lawaai en chaos en hectiek op een paar vierkante meter...)

1 jaar valt nog mee, de herrie neemt pas toe als ze een jaar of 2, 3 zijn

Ga je toch tijdens d'r slaapje

**Geplaatst**: 16-07-10 14:26

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 14:26

Zij is pas één maar de rest van de neefjes en nichtjes zijn rond de 5 - 13.

En wat koop je voor een meisje dat 1 wordt? Ze kan nog niets toch?

**Geplaatst**: 16-07-10 14:29

Geplaatst: 16-07-10 14:29

Is dit niet juist een partijtje voor de moeders? Want een feestje voor een 1 jarige is toch overdreven???

**Geplaatst**: 16-07-10 14:55

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 14:55

Een zacht knuffeltje ofzo? Of iets wat beweegt?

**Geplaatst**: 16-07-10 14:57

Geplaatst: 16-07-10 14:57

russel schreef:
Is dit niet juist een partijtje voor de moeders? Want een feestje voor een 1 jarige is toch overdreven???

Ik vind het niet gek hoor, kinderen hebben toch meestal een grotemensen verjaardag en kinderverjaardag. Dus waarom met 1 niet en met 2, 3,.... wel? En opa's en oma's zijn over het algemeen toch niet te weerhouden

**Geplaatst**: 16-07-10 15:33

Re: Bewust Kinderloos: deel ll

Geplaatst: 16-07-10 15:33

Meestal willen de moeders heel graag een feestje geven

Mijn stiefzus is bijvoorbeeld dol op het organiseren van kinderfeestjes. Ze doet elk jaar een thema en pakt dan groots uit. Vorig jaar toen mijn neefje 1 werd was het thema Winnie the Pooh en dit jaar zou het Elmo zijn.

Ze heeft zeker een half jaar allerlei dingetjes van Elmo bij elkaar gespaard (uitnodigingen, bekertjes, speeltjes, vlaggetjes, you name it).

Maar een paar dagen voor het feestje ging het toch niet door omdat ze midden in een verbouwing zaten en ze niet hadden verwacht dat de verbouwing niet al af zou zijn.

Kindje zelf zit er denk ik niet mee, die is pas 2.

Verjaardag van zaterdag zou eigenlijk ook niet door gaan omdat dinsdag de moeder van mijn vriends zwager is overleden.

Maar zijn zwager wilt het verjaardagsfeestje voor zijn eenjarige dochter toch uiteindelijk wel door laten gaan (terwijl zijn moeder dus is overleden dinsdag...maar misschien is dat ook wel een reden om juist feest te vieren

. Ik ken haar verder niet ;-)

).

**Geplaatst**: 21-07-10 15:08

Geplaatst: 21-07-10 15:08

En Laetitia, hoe was het feestje, heb je het overleefd??
hebben jullie dit topic al gezien???
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=2&t=1325641

**Geplaatst**: 21-07-10 15:53

Geplaatst: 21-07-10 15:53

Feestje viel gelukkig erg mee

.

De rest van de kinderen was er niet dus het was alleen de baby en zijn broertje van 5 die mijn vriend de hele dag heeft bezig gehouden...Toen ik mijn vriend zo met hem aan het spelen zag ging er wel iets door mij heen hoor. Hij zou zo'n leuke vader zijn, ben ook heel erg bang dat hij toch de wens krijgt om wel kinderen te willen.

Maar ik denk niet dat ik het aankan, ik ben altijd zo enorm moe...(ziekte van Pfeiffer gehad toen ik 17 was en nooit uitgeziekt omdat ze er pas na 1,5 jaar achter kwamen).

Daarnaast realiseer ik me door bijvoorbeeld onderstaand topic dat opvoeden echt niet altijd makkelijk is en vooral heel veel energie, tijd en frustraties kost.

[LZP] Probleempjes met mijn kind

Als je echt heel graag kinderen wilt, dan heb je het er voor over. Dan neem je denk ik dit soort perikelen voor lief, maar als je al bang wordt door het lezen van zo'n topic voor de impact die kinderen op jouw leven hebben dan denk ik dat het een goed besluit is om het bij een hondje of desnoods een katje te laten...

**Geplaatst**: 21-07-10 16:01

Geplaatst: 21-07-10 16:01

Gelukkig ging het feestje dus goed.

Ik begrijp jou standpunt ook goed.
Ook ik ben niet in het bezit van een gezond lichaam, maar had toch graag kinders gehad.
Ben daar ook ver in gegaan maar toen was mijn lijf ook nog gezond.
Nu...achteraf kan ik dus zeggen....ik ben blij dat ik ze niet heb, al moet ik eerlijk zeggen dat er altijd wel een steek door me heen gaat als ik weer een baby'tje zie hoor.
Maar goed...je hebt het niet allemaal voor het kiezen.
Mijn ex man heeft me ook verlaten omdat ineens bleek dat hij toch wel kinderen wilde (en dat terwijl hij altijd zei ze niet te willen en zeniet te zullen missen).
je weet het dus gewoon nooit.....je kunt niet in de toekomst kijken en alleen maar op het goede hopen.

**Geplaatst**: 21-07-10 16:16

Geplaatst: 21-07-10 16:16

Onassa schreef:
En Laetitia, hoe was het feestje, heb je het overleefd??
hebben jullie dit topic al gezien???
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=2&t=1325641

Ja, dit is echt heel bizar zeg!
Ik zou echt niet voor mezelf in staan als ik zoiets zou zien gebeuren, dan denk ik toch dat ik dat kind een flinke schop of duw had verkocht.
BAH! Word altijd boos als mensen dieren onnodig pijn doen. Helaas gebeurd dat nog te vaak.

**Geplaatst**: 21-07-10 16:33

Geplaatst: 21-07-10 16:33

Maar Onassa, het gebeurd ook heel vaak andersom.

Dan besluit je samen dat je graag kinderen wilt, gaat hier samen mee aan de slag. Vervolgens ben je zwanger en beval je van jullie kindje en na een aantal maanden (of jaren) ziet je partner het gezinsleven niet meer zitten en zegt :evaw:

.

Vaak komt het daarna voor het grootste deel op de vrouw neer (opvoeding, kind blijft vaak bij de vrouw) en man begint een nieuw leven zonder gezin, omdat hij dan weer 'vrij' kan zijn.

Mijn vriend kan nu wel zeggen "schat ik neem ook een groot deel van de opvoeding op me, we doen het samen. Jij hoeft niet alles alleen te doen". Maar als hij na een aantal jaar de benen neemt (heb niet zoveel vertrouwen meer in eeuwige trouw) moet ik het toch echt allemaal alleen doen.

Je moet er nooit van uitgaan dat partners voor altijd bij elkaar blijven, bedenk altijd "wat als we uit elkaar gaan? Wat voor consequenties heeft dat?"

Ps: over dat hondje: dit is een kindje van 6. Vreselijk daar ben ik het mee eens. Maar een kindje van 6 heeft nog niet het besef van een volwassenen en aangezien er ook heel veel volwassenen zijn die WILLENS en WETENS dieren mishandelen met hun volle verstand neem ik het een volwassene veel meer kwalijk dan een kind van 6.

Maar dat is mijn persoonlijke mening

**Geplaatst**: 01-08-10 23:23

Geplaatst: 01-08-10 23:23

@laetitia: idd, maar ik kan me goed voorstellen dat je zo'n kind dan wel een schop onder zijn kont wil geven. Een normaal kind doet zoiets niet imo.

[LZP] Probleempjes met mijn kind

Pff word al moe als ik dat lees!

Laatst zei mijn zus tegen me dat ze me wel een 'moederfiguur' vond, omdat ik van dieren hou. Ik zei dat ik babies ook wel leuk vond, maar zodra ze beginnen te huilen niet meer, en daarnaast heb ik niks met oudere kinderen. Zei ze tegen me dat ik daar vast wel 'in zou groeien'. Die logica begrijp ik dus echt niet! Ik moet dus maar wat kinderen gaan baren omdat ik misschien wel van ze ga houden :o?

Ook dacht ze dat als je 45 bent, je dan misschien wel spijt krijgt als je ze niet hebt. Ik weet zeker dat ik geen spijt ga krijgen. Ik vind dat ook een rare reden..