Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-10 22:16

Geplaatst: 02-03-10 22:16

De banners hier aan de onderkant en bovenkant van de pagina helpen ook niet echt mee

Maar goed, mods hebben de kwetsende posts gelukkig verwijderd dus ik denk dat we het nu maar beter kunnen negeren en verder gaan met het bijstaan van de TS.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:17

Geplaatst: 02-03-10 22:17

en toch TS kan ik die berichten begrijpen, niet dat is ze goedkeur, vooral de heftigheid waarmee ze gepaard gaan. Maar de onmacht en de frustratie over de manier waarop je zo laks met geboortebeperking en daarna met het leven van je eigen vlees en bloed, je eigen kind omgaat, ja die onmacht die kan ik begrijpen.

Natuurlijk snap ik dat je het liefste hebt dat we allemaal meeleven en bij god wat zou ik graag zeggen dat ik voor 100% met je meeleef en je keuze snap. Maar ik kan het niet, ik kan niet snappen dat iemand de keuze maakt om vrijwillig een gezond kind te laten doden. Gelukkig maar denk ik op zo'n moment.

Rest mij nog de vraag WAAROM hier? Waarom een topic openen over zoiets, wat wil je ermee bereiken? Op een forum waar zoveel mensen zijn, zoveel verschillende zielen met evenveel verschillende gedachten. Als je dat graag wilt moet je ook de andere kant kunnen respecteren. Hoeveel mensen zijn er niet die zo graag een kind willen. Het moet zoveel pijn doen bij hen om te lezen dat iemand zo gemakkelijk met een leven van god omgaat.

Dames alsjeblieft blijf respect voor elkaar houden en ga een blokje om als het je TE erg raakt.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:17

Geplaatst: 02-03-10 22:17

Dennis12 schreef:
Het verpesten van een heel kinderleven is erger, als je er niet voor kunt zorgen.

Hierop ben ik wel benieuwd wat Ulysse1 & Lavien hiervan vinden. Niet negatief of aanvallend bedoeld, maar omdat zij hier zo op tegen zijn, wat vind je dan van de kwaliteit van leven die je het kind dan te bieden hebt?

**Geplaatst**: 02-03-10 22:18

Geplaatst: 02-03-10 22:18

Als je een kind niet kan geven wat het nodig heeft is het imo beter deze keuze te maken. Adoptie wordt er altijd geroepen, maar er zijn onderzoeken gedaan waaruit blijkt dat de kans bij een adoptie kind groter is dat het in de hulpverlening terecht komt / dat het problemen krijgt. Moet je dat dan willen voor "je kind"? Zelf heb ik een hele grote kinderwens, maar als TS dit zo wil respecteer ik dat. Ze denkt iig niet, ach doen we even.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:18

Geplaatst: 02-03-10 22:18

Karin_88 schreef:
Dennis12 schreef:
Het verpesten van een heel kinderleven is erger, als je er niet voor kunt zorgen.

Hierop ben ik wel benieuwd wat Ulysse1 & Lavien hiervan vinden. Niet negatief of aanvallend bedoeld, maar omdat zij hier zo op tegen zijn, wat vind je dan van de kwaliteit van leven die je het kind dan te bieden hebt?

Dit is niet de plek om die discussie aan te gaan correct me if I'm wrong

**Geplaatst**: 02-03-10 22:19

Geplaatst: 02-03-10 22:19

Ts is bezig om haar leven weer goed op de rit te brengen.

Wat als ze het kindje laat komen en ze valt wel terug in een depressie?
De kans bestaat dan dat de baby uit huis wordt geplaatst.
Ik heb zelf PTSS en heb het met de kinderen niet altijd gemakkelijk gehad.

Ik zie het niet als 'doden'. Het zou idd beter zijn geweest als ze er van te voren bij stil had gestaan.
TS sterkte met je keuze.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:19

Geplaatst: 02-03-10 22:19

Baxter schreef:
Helaas Kinderen wil/ neem je niet maar krijg je... Het is niet dat ik rot wil overkomen maar ken namelijk veel mensen die er heel veel moeite voor doen en hebben gedaan om een kind te krijgen..

Ik ben ook heel blij met de kinderen die ik gekregen heb en gun iedereen zijn deel....

Dat bepaalt iedereen toch voor zichzelf? En het feit dat sommige mensen moeilijker kinderen krijgen doet daar imo niets aan af.

Ik vind het raar dat mensen twijfelen aan het vermogen van de TS om de zwangerschap af te willen breken, maar niet twijfelen aan het vermogen om een kind goed op te voeden mocht ze het houden.
Terwijl ze notabene zelf zegt dat ze dat laatste momenteel niet als optie ziet.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:20

Geplaatst: 02-03-10 22:20

Lieveli, heb je gelijk in.. Maar omdat ze die 'negatieve' punten van dit topic ook aanhaken, zou ik die graag lezen.. Maar je hebt gelijk

Sorry

**Geplaatst**: 02-03-10 22:21

Geplaatst: 02-03-10 22:21

ulysse1 schreef:
Ik kan dit echt niet goedkeuren , dit is een leven dat ze beeïindigt, ik kan er echt niet bij hoe licht de meeste er hier over gaan

het is een levensvatbaar wezentje.. het is niet een leven dat je beeindigd..
als dit wezentje nu naar buiten komt, leeft het gewoon niet (lang)

Laatst bijgewerkt door Limanade op 02-03-10 22:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-03-10 22:22

Geplaatst: 02-03-10 22:22

Jeetje heftig allemaal!
Kan even geen goede woorden vinden om te reageren op alles,
maar vraag me af hoe het nu is met jou en je vriend?

Je schreef hierover als laatste dat je weer een plek om te
wonen moest gaan zoeken, maar is het dan nu over tussen jullie?

Dat lijkt me helemaal zwaar! Sterkte!

**Geplaatst**: 02-03-10 22:23

Geplaatst: 02-03-10 22:23

BraveSpots schreef:
MamboBeach schreef:
Wat ik bedoel te zeggen is dat TS weet wat ze doet en waar ze mee bezig is en dit bedoel ik niet aanvallend!
Ik ken namelijk ook vrouwen die echt onwijze spijt hebben gekregen na een abortus.

En zo bestaan er ook veel vrouwen die er geen spijt van hebben. Denk je niet dat dat iets héél persoonlijks is dat zich niet laat te voorspellen? Al zeker niet via het internet.

Ik begrijp je zin niet helemaal...

Er zijn vrouwen met en zonder spijt idd, ik bedoel alleen maar dat 2 kanten bekeken moeten worden en niet dat het even nu niet uitkomt...

**Geplaatst**: 02-03-10 22:25

Re: Ik kies voor abortus. Steun en hulp gezocht.

Geplaatst: 02-03-10 22:25

Wat is spijt?

TS neemt nu een keuze omdat ze weet dat ze het kindje niet kan bieden wat het nodig heeft.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:26

Geplaatst: 02-03-10 22:26

@bravespots: helaas kan ik het niet met je eens zijn... het is niemand zijn beslissing om kinderen te "nemen"
(gezonde) kinderen krijgen is nog steeds een gift... hoe je het ook went of keert....

**Geplaatst**: 02-03-10 22:26

Geplaatst: 02-03-10 22:26

pff ik volg dit topic al van het begin en heb de laatste 3 pagina's niet gelezen, Maar mij bekruipt een gevoel van onmacht dat jij je niet bedenkt en dit echt gaat doorzetten.

Ik begrijp je standpunt zeker wel, Ik moet zeggen ik heb 2 kinderen waarvan 1 nu 10 maanden oud is, Toen ik zwanger raakte stond ik op het punt om met mijn vriend uit mekaar te gaan, Ik was depresief ne ben mijn baan verloren daardoor.
Ik was helemaal op en totaal niet aanspreekbaar zelf stalgenoten merkten het al (aan de telefoon).

Ik heb altijd gezegd als ik weer zwanger word (van een 2de) laat ik het weghalen, en weet je toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, Was ik stiekem blij en heb dan ook gehouden.
Ik ben zo enorm opgeknapt en uit die depressie, Mijn relatie is helemaal op en top beter kan gewoon niet.

Mijn eerste kind heb ik alleen opgevoed zonder haar vader,
Die kwam na 9 maanden vast te zitten, Op dat punt ben ik alles verloren mijn huis mijn baan gewoon mijn alles.
En heb werkelijk 1 jaar bij mijn pa gewoond met mijn hele hebben en houden op 1 kamer incl mijn dochter.
En niemand die mij vroeg hoe het ging of mij bijstond.
Zelf nu nog laat haar pa haar in de steek en heb inmiddels nu bijna 1 jaar niks meer van die gehoord (nog niet eens een belletje met haar verjaardag)

vraag eens of ik het nog heb gered

ja zeker ik ben er heel sterk uit gekomen en vecht met alles wat ik heb
voor mijn eigen vlees en bloed.

Mijn standpunt ik vind het 16,5 week al moord gezien er dan wel al een hartje klopt (levensvastbaar of niet) en ik vind dat dit verboden moet worden onder een bepaalde draagperiode.

Dat is dus MIJN standpunt.
Maar ik begrijp je aan de andere kant ook wel.

(sorry dit moest er gewoon even uit)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-10 22:27

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-10 22:27

Caira: Ik snap jou reactie en gedachtegang (en met jou die van vele anderen hier) ook heel goed, en daar heb je ook volkomen gelijk in.
Het klinkt bot en harteloos, maar ik heb helaas geen andere keuze.
Als ik alle geld en tijd van de wereld had, en alle omstandigheden optimaal waren, dan was het wellicht een andere keuze geweest.
Maar op dit moment is het niet haalbaar om dit kind geboren te laten worden.

Ja ik voel het soms, niet bewegen, maar in de weg zitten als ik buk bijvoorbeeld.
En ja, met de echo maken drukten ze er ook op, dat voelde ik ook.
Maar om mezelf te beschermen kan ik niet teveel erbij stil staan hoe of wat.
Ik heb via pb heel veel verhalen gelezen, en deels al op gereageerd (niet op alles want het gaat me echt te vlug) van bokkers die ook een zelfde situatie hadden, en een abortus hebben gepleegd.
Het valt me echt niet makkelijk, maar ik MOET dit doen.
Ook voor het kind.
Ook ik ken in mijn naaste omgeving mensen die moeite doen om zwanger te raken, en dat is extra wrang natuurlijk.
Maar zo is het wel!
Bedoel dit niet aanvallend, maar als aanvulling op de "Waarom?" vraag.

En waarom hier op bokt?
Omdat ik me op dit forum het mest thuis voel, de meeste mensen lopen met ervaring denk ik (iig de meeste vrouwen?)
En dit voor mij het meest toegankelijke forum is.

Met mijn vriend en mij gaat het na wat dingen op een rijtje zetten en veel praten beter.
Hij steunt me zowieso, maar we geven ook de relatie nog niet op (gelukkig!)
Dat geeft me al veel rust.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:27

Geplaatst: 02-03-10 22:27

MamboBeach schreef:
Ik begrijp je zin niet helemaal...

Er zijn vrouwen met en zonder spijt idd, ik bedoel alleen maar dat 2 kanten bekeken moeten worden en niet dat het even nu niet uitkomt...

Maar denk je niet dat de TS écht wel de beide kanten heeft bekeken voor ze haar zwangerschap laat afbreken?
Ik kan me moeilijk voorstellen dat ze daar onze 'hulp' zou voor nodig hebben. Het gevoel dat hierbij komt kijken zorgt er automatisch voor dat je alle opties overweegt. Denk ik.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:29

Geplaatst: 02-03-10 22:29

Ik volg dit topic ook vanaf gisteren (niet ALLES gelezen) maar onley, jij hebt een punt!

**Geplaatst**: 02-03-10 22:29

Geplaatst: 02-03-10 22:29

Baxter schreef:
@bravespots: helaas kan ik het niet met je eens zijn... het is niemand zijn beslissing om kinderen te "nemen"
(gezonde) kinderen krijgen is nog steeds een gift... hoe je het ook went of keert....

amen....

Citaat:
iemand die wel wil, word het leven bij weggetrokken, iemand die niet wil,neemt zo een leven weg...

**Geplaatst**: 02-03-10 22:30

Geplaatst: 02-03-10 22:30

Laat ik het zo stellen mensen, wat had ik moeten doen op mijn 16de net in me eerste vastigere relatie. Zelf nog op school. Vriend herstellende van psychiatrisch verleden. Had ik me ouders er mee moeten belasten? Had ik mijn leven weg moeten gooien en alleenstaande moeder moeten worden? Want bij lange na had mijn vriend dat toen nog niet getrokken en had de relatie geen stand gehouden. Had ik dat kindje enkel liefde kunnen geven maar geen normaal onderdak enz enz. Nee dat vindt ik niet eerlijk tegenover het kindje en mezelf.
Oke is was 11 dagen zwanger. Maar alsnog is het echt de keuze van ts zelf en kunnen en mogen wij daar niks over zeggen. Het is zeker moeilijk maar als ik toen der tijd zo ver was geweest had ik het wellicht ook weg laten halen maar daar kan ik nu niet over oordelen eerlijk gezegt

**Geplaatst**: 02-03-10 22:31

Geplaatst: 02-03-10 22:31

Jij roept ook dat je dit ook MOET doen voor het kindje...
Maar weet je wel hoeveel mensen dolgraag zelf een kindje willen opvoeden, ook van iemand anders maar het ze niet gegund is op 1 of andere manier??
Ook adoptiekindjes kunnen in een warm en liefdevol nest terecht komen...

**Geplaatst**: 02-03-10 22:31

Geplaatst: 02-03-10 22:31

Poe hee wat heftig.Ik zou het beslist niet kunnen.Zwangerschap al zo ver gevorderd en er zit al een heus kindje.Dat kindje heeft er zelf niet om gevraagd,maar het is er al,en groeit in je buik.
Persoonlijk zou ik de gevolgen van mijn laksheid(de pil niet nemen en wel sex hebben)onder ogen zien en het kindje een kans op leven gunnen.Dan maar bij iemand die erg graag een baby wil,maar niet kan krijgen.Natuurlijk zou dat een hele moeilijke tijd zijn maar in mijn ogen ben je dat je kind verschuldigd.
Maar dit is mijn persoonlijke mening en ieder heeft een recht op zijn eigen mening.
Evengoed wil ik je sterkte wensen met alles en ik hoop voor je dat je er geen last van krijgt in de toekomst.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:31

Geplaatst: 02-03-10 22:31

Baxter schreef:
LifeSucks schreef:
Heino:
Ik heb me altijd voorgehouden dat ik pas kinderen wil als ik in de 30 ben, en mijn eigen leven heb geleefd.
Heb ook een tijd helemaal geen kinderen gewild.

Helaas Kinderen wil/ neem je niet maar krijg je... Het is niet dat ik rot wil overkomen maar ken namelijk veel mensen die er heel veel moeite voor doen en hebben gedaan om een kind te krijgen..

Ik ben ook heel blij met de kinderen die ik gekregen heb en gun iedereen zijn deel....

Toch is het zelf de keuze die je maakt om wel of geen kinderen te krijgen en dan ongewenst een kind krijgen op een moment in je leven waarin je de zorg niet kan dragen. Ik vind het heel erg cru om het moord te noemen helemaal omdat ik het idee heb dat de helft die het roept zelf totaal gaan idee hebben hoe het is om zelf in die positie te staan.

De 'oma' van mijn doodgemaakte kind is 27 keer zwanger geweest waarvan op 1 tweeling na alles een miskraam is geweest. De andere helft van de tweeling is dood geboren. We hebben haar niks verteld over mijn abortus. A. omdat ik absoluut niet omgepraat etc wilde worden over mijn/onze keuze en helemaal niet kwalijk genomen worden. B. omdat ik haar niet wilde kwetsen met mijn keuze.
Mijn mening : als je dit zelf te zwaar vind om te volgen, volg het dan niet maar stop de TS 'aan te vallen' op haar keuze. Ze heeft haar keuze gemaakt en hier goed over nagedacht.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:32

Geplaatst: 02-03-10 22:32

Ik vind het heel goed dat TS serieus nadenkt voordat ze een kindje op de wereld zet.

Er zijn zoveel mensen die kinderen krijgen zonder er serieus over na te denken of ze in staat zijn het kindje alles te bieden wat een kindje nodig heeft.

Het feit dat TS zich bewust is van het feit dat zij niet de capaciteiten en omstandigheden heeft waarin een kindje zorgeloos en beschermd met alle liefde kan opgroeien vind ik erg respectabel.

De wachtlijsten bij jeugdzorg zijn al lang genoeg...goed dat TS haar verantwoordelijkheid neemt (niet dat kindje van TS per definitie niet goed terecht zal komen, maar ze denkt er wél over na).

**Geplaatst**: 02-03-10 22:32

Geplaatst: 02-03-10 22:32

Ik snap sommige bokkers niet helemaal...De TS geeft duidelijk aan met welke reden ze dit topic heeft aangemaakt en als je dan sommige berichten leest/las...Gelukkig is er al een hoop rotzooi weggehaald door een mod...

Misschien dat de bokkers die er graag over willen discussieren er een topic over aan maken...? Hoewel er daar ook genoeg van zijn geweest....

TS, heel veel sterkte de komende tijd...Misschien is het een troost: Ik zou hetzelfde gedaan hebben wanneer ik in jouw schoenen zou staan....

**Geplaatst**: 02-03-10 22:32

Geplaatst: 02-03-10 22:32

juline schreef:
Laat ik het zo stellen mensen, wat had ik moeten doen op mijn 16de net in me eerste vastigere relatie. Zelf nog op school. Vriend herstellende van psychiatrisch verleden. Had ik me ouders er mee moeten belasten? Had ik mijn leven weg moeten gooien en alleenstaande moeder moeten worden? Want bij lange na had mijn vriend dat toen nog niet getrokken en had de relatie geen stand gehouden. Had ik dat kindje enkel liefde kunnen geven maar geen normaal onderdak enz enz. Nee dat vindt ik niet eerlijk tegenover het kindje en mezelf.
Oke is was 11 dagen zwanger. Maar alsnog is het echt de keuze van ts zelf en kunnen en mogen wij daar niks over zeggen. Het is zeker moeilijk maar als ik toen der tijd zo ver was geweest had ik het wellicht ook weg laten halen maar daar kan ik nu niet over oordelen eerlijk gezegt

sorry maar je kan 11 dagen niet vergelijken met 17,5 weken......