heb dat ook met bepaalde muziek, kan er heel emotioneel van worden maar ook weer gelukkig. Hoe is het verder met je? Hoe gaat het met therapie? Als je zoveel aan muziek hebt dan zou muziektherapie net als PW misschien ook wel iets voor jou zijn? Dacht er zomaar aan.Pinacolada
welkom terug, volgens mij was ik er toen nog niet (ben er ook alweer even)? Waarom ben je van baan gewisseld? Jammer dat het nu minder gaat, komt dit dan door de nieuwe baan icm de herfst? Doe rustig aan en hopelijk heb je nog iets aan de oefeningen die je toen kreeg. Goed dat je zelf inziet dat je even een stap terug moet doen en hulp zoekt, weet niet of het dan nogmaals zover zal komen, je bent er nu (hopelijk) optijd bij. Wat zei je teamleidster ervan?Flappie
wat is fibromyalgie precies? Volgens mij heb je het wel eerder verteld maar ben het even kwijt
Moet je nu daar nog écht op getest worden? Het is altijd vervelend om te horen dat je iets hebt, van de andere kant ben je er nu misschien vroeg bij en kun je erger voorkomen? Of er nog iets aandoen, krijg je daarom die AD en moet je die lang slikken? Wat vragen, sorry hiervoor maar ik ben er niet mee bekend en misschien meerdere hier met mij. Je mag ook via pb antwoorden. Moet je deze week weer werken? Pas goed op jezelf
PW, hoe was je weekend? Hoop dat het je wat rust heeft gegeven, heb nog vaak aan je gedacht en je gemist
Heb er misschien overheen gelezen maar wanneer heb je het gesprek over je WIAuitkering? Of heb je deze al gehad
Pilipa, hoe is het nu met jou? Al weer wat rustiger vaarwater?
Sam, hoe gaat het nu met jou, voel je je al wat beter en verloopt verder alles naar wens?
Petulan, met jou alles goed, vakantie nu of net gehad? Bevalt je stage nog zo goed?
Hier gaat het even iets minder, wat last van spanningen, was ook een drukke dag. Vanmorgen een verjaardag, daarna snel naar mn ma en naar huis want mn vriend zou bellen. Vanmiddag heeft er iemand op mn paard gereden, vond ik ook weer erg spannend en zorgde voor de nodige stress want ik had overal spullen maar kon niet alles vinden
Alles is achteraf wel goed gegaan. Heb nu wel pijn op de borst, heb net iets ingenomen. Hopen dat het wat zakt en dat ik zal slapen, neem de laatste dagen weer wel wat in, het is even niet anders. Vind het wel jammer dat ik me weer zo voel, het ging best goed maar het is te verklaren.Dan vind ik het jammer dat er de laatste tijd toch wat meer egoposts worden geplaatst (of ik zie het verkeerd?), snap dat we niet altijd zin hebben om overal op te reageren, alle begrip hiervoor maar doe het dan op een later tijdstip of geef even aan als het je teveel is. Nu lijkt het (in mijn ogen) of er geen interesse is in anderen terwijl dat dit er misschien wel is. We zijn er hier voor elkaar, bedoel het ook niet verkeerd en wil niemand aanvallen maar ik wilde het wel even kwijt omdat het me dwars zit. Hoop dat we er voor elkaar kunnen zijn, ik zal zeker mn best doen!
Zoek iemand die me voor een langere periode kan helpen en dat wil zij wel doen dus dat is zeker positief. Het komt doordat mn ventje weg is en door de drukke dag/weekend, gelukkig ben ik morgen nog vrij en kan ik rustig aandoen. Over een kleine 4 wkn is hij weer thuis, was het maar zover. Hoe is het op je werk?
Lees nogsteeds mee hoor, maar heb niet zoveel te melden
Weet niet of ik in de toekomst nog meer uren zal gaan werken, momenteel moeten erbij ons mensen uit dus dat is wel even een zorg, hoop niet dat ik erbij zit want ik heb het er naar mn zin. Hoe was je dag te nu toe? Wanneer mag je weer gaan werken?
Welkom terug in ieder geval, al is het geen goed teken. Jammer dat zo'n terugval hebt. Heb het idee uit jouw verhaal dat je na de vorige keer alles gewoon weer opgepakt hebt, maar dat je niet echt goed aan de oorzaak hebt kunnen werken? Weet natuurlijk niet waardoor jij een burnout gekregen hebt en hoe heftig het was, maar meestal is er wel wat meer nodig dan alleen AD. Jammer dat je niks aan de gesprekken met een psycholoog hebt gehad. Klikte het niet? Ik heb ook wel bij hulpverleners gelopen waar ik niet bij verder kwam.
Heb nog wat leuke foto's gemaakt, die zal ik zo eens even plaatsen.


Laatst zijn we naar Greenday geweest en toen leek het wel of ik de depressie even thuis heb kunnen laten. Ik heb echt genoten en het was heerlijk. Maar toen ik thuis kwam was het net alsof ik weer met beide benen op de grond werd gegooid. En dat was erg moeilijk te accepteren. De maandag erna met therapie ging het wel ok, al was het wel erg confronterend om mijn paniekaanval bij het concert te bespreken bij de cognitieve therapie. Tranen met tuiten natuurlijk, en vooral helemaal ondersteboven zijn van mijn foute denkpatronen. 




Goed dat je even kijkt of er nog ruimte is voor wat rustmomenten, goed om erbij stil te staan. Hoe is het verder met je?

