Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-12-17 00:22

Geplaatst: 13-12-17 00:22

Dat lijkt me inderdaad heel moeilijk, omgaan met kleine kinderen. Zelf hebben we dat nooit gehad, er waren geen familieleden of vrienden die net een baby hadden gekregen. Wel vond ik het toen moeilijk dat mijn oom en tante vol trots de 3d echo lieten zien, moest ook echt even de kamer uit. Nu zie ik mijn nichtjes nooit, dus dat scheelt misschien.

Ik heb nu een oud klasgenoot die contact heeft gezocht omdat ze niet zwanger raakt en het traject in gaan. Het ligt bij hun aan haar man, ik ben blij dat ik haar kan ondersteunen.

Ramiro, hier nog steeds geen kwalen, ik kan zo het boekje in als perfecte zwangere.. op mijn gewicht na dan

**Geplaatst**: 13-12-17 08:46

Geplaatst: 13-12-17 08:46

Ik had het juist andersom..
ik ging mijn collega vertellen dat ik zwanger was en ze loopt ook in het ziekenhuis. Voelde me bijna schuldig. Zijzelf vertelde er geen moeite mee te hebben.

**Geplaatst**: 13-12-17 12:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 12:41

Ja dat had ik bij de klasgenoot ook, ik voelde me schuldig en dacht 'had ik nou maar even mijn mond gehouden'.
Zo heb ik een heel goede vriendin die ook graag kindjes wil, alleen haar man is nog niet zo ver. Vriendin heeft namelijk soms wat moeite met het huishouden bijhouden en haar man zegt: zo lang jij het huishouden niet goed doet, kun je geen moeder worden. Bewijs eerst maar eens dat je dat kunt.
Vind ik zo zielig voor haar, ik doe dus ook aan gedoseerde baby praat.

**Geplaatst**: 13-12-17 13:54

Geplaatst: 13-12-17 13:54

wiebke schreef:
Ja dat had ik bij de klasgenoot ook, ik voelde me schuldig en dacht 'had ik nou maar even mijn mond gehouden'.
Zo heb ik een heel goede vriendin die ook graag kindjes wil, alleen haar man is nog niet zo ver. Vriendin heeft namelijk soms wat moeite met het huishouden bijhouden en haar man zegt: zo lang jij het huishouden niet goed doet, kun je geen moeder worden. Bewijs eerst maar eens dat je dat kunt.
Vind ik zo zielig voor haar, ik doe dus ook aan gedoseerde baby praat.

Huishouden ben ik nog steeds niet heel goed in (en ik ben 42), maar mijn kind komt qua gezond eten en verzorging niets te kort hoor. Het huis kan opgeruimder, kinderkamer is altijd netjes.
Mijn man snapt gelukkig dat ieder zijn eigen talenten geeft en doet dus ook gewoon veel in het huishouden.

**Geplaatst**: 13-12-17 14:06

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 14:06

Ja ik snap die man van haar ook niet, het woord chantage komt ook altijd wel bij me op als ze weer ruzie hebben.
Ik ben ook niet heel goed in alles netjes houden, maar wel in alles schoon houden. gelukkig is mijn man van het opruimen en minder van het schoonmaken dus dat is mooi in evenwicht

**Geplaatst**: 13-12-17 19:00

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 19:00

Jeetje zeg wat een rare kerel zeg! Ik hoor ook regelmatig dat mensen er niet over mogen/willen/kunnen praten, soms ook vanuit partner. Hier gelukkig geen last van.

Ik zit te wachten op de volgende ronde. Krijg ik vandaag een uitnodiging om mee te doen aan de centering pregnancy bijeenkomsten van de verloskundige. Echt heel slordig vind ik. Heb een mailtje gestuurd datik , zoals doorgegeven, niet meer zwanger ben en onder controle ben en blijf van de gyn.

Verder hier rustig. Gister mijn oudste paard in laten slapen, dus even druk met andere zaken nu.

**Geplaatst**: 13-12-17 22:50

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 22:50

Ik ben helaas na ronde 4 IUI ongesteld geworden.
Op naar ronde 5.

Bij mij weet iedereen er vanaf, ik hou ook een blog bij op instagram.
#beschuitzondermuisjes

**Geplaatst**: 13-12-17 22:57

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 22:57

Ik heb je blog gezien op instagram Desiree, respect hoor dat je dat kunt en doet. Ben er echt even stil van geweest .. weet als geen ander hoe moeilijk en frustrerend het is. Ik duim voor jullie dat het snel mag lukken!

**Geplaatst**: 13-12-17 23:13

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 23:13

Sterkte Caroline, met het inslapen van je paard. Inderdaad heel slordig van die organisatie! Goed dat je een bericht hebt gestuurd.

Desiree, ik ben een holbewoner die niet op instagram zit.. zou je blog graag lezen. Bij ons was het sperma bij de 5e iui niet goed genoeg, ook iets waar ik even geen rekening mee had gehouden. Ik zei tegen de arts: 'Dus nu zit ik hier met een springend ei en zonder zaad?!' Ben ook zo de kamer uitgelopen.
Vond het vanaf de 4e iui het zwaarst, had de hoop zo'n beetje verloren en dacht 'nou. we doen die stomme iui dan kunnen we door naar ivf'
Ik wens je alle kracht toe die je nodig hebt, dat je troost, aandacht, liefde en bemoediging mag vinden bij de mensen om wie je geeft.

* gaat toch, voor het eerst in mijn leven, kijken op instagram *

**Geplaatst**: 13-12-17 23:24

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-12-17 23:24

Ok wie belt de krant? Ik zit op instagram en heb # beschuitzondermuisjes gevonden

**Geplaatst**: 21-12-17 22:00

Geplaatst: 21-12-17 22:00

Hoi lieve meiden!

Hoe gaat het hier?

@desiree; Ik heb je blog ook gevonden! Superknap dat je dit allemaal zo kan verwoorden! Hopelijk mag je snel praten over dat het wel lukt in je blogs!

@wiebke; ik vind de situatie bij je vriendin een beetje dubbel... als zij echt megagraag zwanger wil worden, dat zou ze idd toch wel harder gan poetsen... andersom vind ik het wel een bizarre eis als man zijnde.... volgens mij leef je samen in een huishouden? Mijn huis is ook niet altijd strak! Maar Finn is gezond, en zijn kamer is schoon!

@caroline_max; ik vind dat wel superslordig! Ik ben benieuwd of en hoe ze gereageerd hebben 8)7

Sterkte met het verlies van je paard :(:)

Wbt anderen die zwanger zijn, of een kindje hebben kan ik niet over meepraten, ons probleem lag natuurlijk anders en wij hebben een zoontje! Maar ik snap wel dat het heel zwaar kan vallen als je al die moeders over hun kroost hoort babbelen >;)

nu is praten over zwanger zijn en kindjes ook wel veel makkelijker dan andersom....

Hier vorige week gevraagd om mee te doen aan een studie van het EMC.... en vandaag weer gevraagd om ook terug te komen naar Maastricht voor een studie! We doen overal aan mee, omdat we van mening zijn dat wijzelf ook veel te danken hebben aan eerdere studies! Volgende week dus weer naar Maastricht om extra echos te maken. Ik ben benieuwd!

Sterkte meiden! Steeds als ik zie dat er gereageerd is in dit topic hoop ik dat het gaat om een positieve reactie! We blijven duimen!

**Geplaatst**: 21-12-17 22:45

Geplaatst: 21-12-17 22:45

Sterkte Caroline!

Wij hebben eerste kerstdag tijdens de kerstlunch een terugplaatsing

, niet hele lekkere timing zullen we maar zeggen. Hopelijk valt de terugplaatsing laat zodat we redelijk veel van de heerlijke lunch in het restaurant mee kunnen maken.

**Geplaatst**: 21-12-17 23:07

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 21-12-17 23:07

Oh! Dat is een mooie dag!

Wij hadden de terugplaatsing op onze trouwdag! Erwin was er helemaal van overtuigd dat dat maakte dat het goed ging komen ;-)

**Geplaatst**: 22-12-17 16:04

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 22-12-17 16:04

Spannend Cobie!

Hier een reactie gehad dat het een vergissing was. En blijf voorlopig toch bij de gyn dus voorlopig zie ik ze toch ook niet. Net weer clomid opgehaald voor de volgende ronde. Wacht nog steeds op menstruatie ( nu dag 39). Gyn leek het wel handig dat ik het vast haalde, mocht het tijdens de feestdagen nodig zijn.

Fijne feestdagen iedereen!

**Geplaatst**: 22-12-17 19:09

Geplaatst: 22-12-17 19:09

Spannend Cobie! Hoop dat je lekker kunt genieten van de kerstlunch!
Terugplaatsing op de je trouwdag lijkt mij idd ook wel mooi merel

Dat is wel slordig caroline, excuses is wel op zn plaats.

Ik zit nu bijna 2 weken aan de lucrin, gaat allemaal wel goed alleen een beetje prikkelbaar tot nu toe. Vd week de afspraken ingepland voor wanneer we weer gaan starten.

**Geplaatst**: 30-12-17 01:49

Geplaatst: 30-12-17 01:49

Ik kom even om de hoek sneaken hoor, niet omdat ik in jullie problemen zit maar omdat ik hoop dat iemand er mee geholpen is.
Lang verhaal kort, ik heb lyme gehad en ik klop hormonaal niet 100%.
Ik werd ongesteld maar de lengte van mijn cyclus wisselde flink en ik was er snel moe van, ik ovuleerde wel maar ovulatietesten testten nooit positief.
Mijn lh piek was gewoon te laag denk ik, en extreem kort waarschijnlijk.
Door andere redenen is mijn testosteron geprikt en deze bleek echt net aan in het groen te zitten, waardoor ik testosterongel heb gekregen.
Testosteron blijkt uit onderzoek gunstige effecten te hebben bij IVF, dus ik ben strak gaan testen om te kijken of er wat zou veranderen.
Nou om te beginnen was ik in een klap op tijd ongesteld, mijn eisprong heb ik veel meer gevoeld en ik had een knalpositieve ovulatietest in mijn handen.
Normaal kwam er gewoon totaal géén streepje, zelfs niet met 2x daags testen 6 dagen lang waarin ik 100% zeker ovuleerde.
Ik weet niet of ze testosteron standaard testen, maar ik was waarschijnlijk minstens vermindert vruchtbaar door een laag testosteron.
En dat terwijl ik officieel geen tekort had, maar onderin de normaalwaarde.
Onderzoek heeft uitgewezen dat het resultaat van IVF trajecten beter is als er ook testosteron gegeven wordt.
Ik gebruik maar 3 milligram in de vorm van gel, tot ik meen 10 mg, sowieso 5 mg komt men eigenlijk nooit boven de normaalwaarde uit.
Het kan dus weinig kwaad in lage dosering, vond mijn huisarts en onderzoek bewijst dit gewoon duidelijk.
Helaas ben ik daarin een behoorlijk hoge uitzondering dat mijn testosteron nu te hoog is, maar gezien het zo goed gaat laten we het zo.
Zeker omdat de symptomen van te hoog niet aanwezig zijn.
Geen idee of er ooit iemand baat bij heeft, maar ik ben best flink geschrokken van het gigantische effect op mijn vruchtbaarheid.
Gewoon flabbergasted, en ik ben ontzettend blij.
Dat wilde ik toch met jullie delen, het is stukken minder ingrijpend denk ik als ivf of icsi en volgens mij zit testosteron testen bij vrouwen er niet standaard bij.
Ik hoop dat ik het mis heb, maar ik moest na deze ervaring aan dit topic denken.

Als het bij maar één iemand wat oplevert is het al fantastisch.
Niemand hoeft er wat mee te doen, maar het voelde niet fijn om het niet te zeggen.

**Geplaatst**: 02-01-18 19:05

Geplaatst: 02-01-18 19:05

Hoi dames

Ik zou hier ook graag meepraten.

Niet om mezelf (weer) te wentelen in zelfmedelijden maar gewoon omdat ik echt het gevoel heb dat ik het moet delen en graag steun wil krijgen maar ook geven!
Ik hoop dat dat mag & kan?

Even 't verhaal, ik heb een auto-immuunziekte, nl het antifosfolipidensyndroom. Hierdoor heb ik al 2x een trombose gehad en ben ik verplicht om levenslang antistollingpilletjes te slikken.

Deze ziekte heeft ook een grote invloed op het zwanger worden, zijn en blijven. Daarom hadden ze ons aangeraden om niet te lang te wachten met kindjes als we een kinderwens hadden.

In 2011 kreeg ik de diagnose en plots begonnen mijn eierstokken te rammelen als gek, ik moest én zou kinderen hebben

helaas na 2 jaar proberen was er nog steeds geen zwangerschap. Uit onderzoek bleek het zaad van mijn vriend niet ideaal dus gingen we de medische molen in. Gelukkig bleek ik na de 2e IUI zwanger. Dankzij een goede opvolging verliep alles prima en werden we in 2014 ouders van een prachtige meid.

Graag hadden we ook een broertje/zusje voor onze dochter. Aangezien we uitgingen van onze slechte vruchtbaarheid, gebruikten we geen voorbehoedsmiddelen en de verrassing was dan ook compleet toen ik in maart 2017 zwanger bleek. Helaas liep deze zwangerschap op amper 4 weken al mis. Deze miskraam wou ik graag zien als iets "positief": we konden dus gewoon zwanger worden! In juli bleek ik opnieuw zwanger maar ook hier was het geluk van korte duur. Op 5 weken kreeg ik een nieuwe miskraam. Augustus was "raar", na de miskraam belandde ik midden augustus in het ziekenhuis met een helse eisprong. Dat blijkt niet ongewoon na een miskraam. In september mocht ik opnieuw een positieve test vasthouden... Maar je raad het wel al. Na 7 weken een nieuwe klap, miskraam nummer 3 was in aantocht.

De eerste miskraam kon ik goed plaatsen, het was een complete verrassing en ik wou er graag het positieve van zien. De tweede miskraam kwam al iets harder aan... De laatste miskraam heeft mij enorm veel verdriet gedaan. In je hoofd zijn die celletjes al zoveel meer, in je hoofd gaat het om een kindje dat zo welkom is... Volgens de gynaecoloog kunnen de miskramen meerdere oorzaken hebben, maar vermoedelijk ligt de auto-immuunziekte aan de basis... Zijn advies is om ipv de pilletjes antistolling over te schakelen naar spuitjes omdat de pilletjes embryotoxisch kunnen zijn. En om geen maanden te moeten spuiten, raadt hij opnieuw IUI aan (ik heb nog 4 terug betaalde IUI's over).

Het klinkt stom, maar ook dat is een soort van verwerkingsproces, ik had zo graag een kindjes op een "natuurlijke" wijze kunnen krijgen, zonder weer al de stress, verdriet en ontgoochelingen van de medische malle molen. Door de spontane zwangerschappen had ik ook goede hoop dat het mogelijk was.

Ondertussen haal ik "gevaarlijke" toeren uit en neem ik mijn antistollingspilletjes tot aan mijn eisprong en nadien stop ik de medicatie tot aan mijn NOD. Op die manier kunnen de pilletjes een eventuele zwangerschap toch niet in de weg staan. Compleet onverantwoord, maar ik zie eventjes geen andere optie.

Ik hoop dit vol te houden tot maart ofzo, dan kan ik nog enkele maanden wennen aan't idee dat het toch weer de medische malle molen wordt...

Alleen, ik hoop dat ik nu "normaal" kan blijven want de twee jaren voor we onze dochter kregen, hebben een zware stempel op mij gedrukt. Ik was werkelijk depressief en gunde andere vrouwen met kinderen het licht in de ogen niet. Zwangeren en vrouwen met jonge kinderen of baby's kon ik wel neerkogelen. Ik was getekend door jaloezie en afgunst... Zo wil ik nooit meer worden!

Het is nu 2 januari en ik wens alle vrouwen hier een prachtige zwangerschap toe, 2018 wordt ons jaar

ons baby jaar!

Véél succes allemaal!!

En Moonfish

dank je voor je ervaring, wie weet kan je er inderdaad iemand mee vooruit helpen! Erg lief!

**Geplaatst**: 04-01-18 16:30

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 04-01-18 16:30

Welkom Sofie. Ben je niet bang dat door het rommelen met je medicatie te mis kan gaan met jezelf?

Hoe gaat het verder met de rest?

**Geplaatst**: 05-01-18 10:31

Geplaatst: 05-01-18 10:31

colinneke schreef:
Welkom Sofie. Ben je niet bang dat door het rommelen met je medicatie te mis kan gaan met jezelf?

Inderdaad

Maar ik zie even geen andere optie. Maar t brengt ook enorm veel stress met zich mee net omdat ik weet welk risico ik neem. Dus denk ik dat we wel overgaan naar de inseminaties vanaf maart..

**Geplaatst**: 05-01-18 11:52

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 05-01-18 11:52

Wat een frustratie Sofie, vooral omdat je weet dat het spontaan wel kan. Wat is nu het plan? Kun je meteen weer terecht in het ziekenhuis voor de iui?
En voorzichtig zijn met jezelf.. lijkt me ook heel eng en spannend allemaal. Je kunt hier in ieder geval altijd komen praten en je hart luchten, wat dat betreft is dit een heel fijn en begripvol groepje bokkers

**Geplaatst**: 05-01-18 13:56

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 05-01-18 13:56

@moonfish; bedankt voor je uitleg!

Welkom Sofie! Superbalen dat het niet meer wil lukken.... Ik zou het te spannend vinden om te rommelen met de medicatie. Hopelijk kunnen ze je in maart opweg helpen!

Wij zijn vorige week naar Maastricht geweest. Ze hebben echos gemaakt van mijn placenta. Ze onderzoeken daarmee of de aanleg van de placenta anders is bij IVF dan bij spontane zwangerschappen. Daarnaast kijken ze of er een connectie is tussen de doorbloeding van de placenta en evt complicaties tijdens de zwangerschap.

**Geplaatst**: 05-01-18 22:41

Geplaatst: 05-01-18 22:41

Spannend Sofie, wees wel voorzichtig.

Merel, klinkt als een leerzaam onderzoek.

Hier weer ongesteld geworden helaas. Gelijk even kunnen klagen over het feit dat afgelopen ronde er maar 1 cryo ontdooit was terwijl er voortaan 2 ontdooid zouden worden per keer.

Ben daarover netjes teruggebeld door een arts dat er tegenstrijdige info in het dossier stond waardoor ze voor 1 cryo hadden gekozen om zeker te zijn.
Er is nu weer groepsoverleg geweest en alle operatiebeelden zijn bekeken, nu is mijn dossier aangepast en vanaf komende behandeling zouden er 2 teruggeplaatst gaan worden.

Als goede voornemen om mijn leven niet meer volledig on hold te laten staan, ga ik mij weer inschrijven bij een rijvereniging zodat ik een startkaart kan aanvragen en zo een paar wedstrijdjes kan starten met ons paard. 8-)

Ik heb er tot nu toe Max 10 keer opgezeten denk ik. :')

**Geplaatst**: 05-01-18 23:33

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 05-01-18 23:33

Cobiie goed dat je er achteraan bent gegaan en er duidelijkheid is.
Leuk Cobiie geniet ervan!

Merel ben benieuwd wat eruit komt!
Hou je ons op de hoogte?

Sofie kan je niet met een arts gaan overleggen?
Stel je raakt wel zwanger wat dan met je medicatie?
Je hebt een dochter die kan haar moeder ook niet missen.
Sterkte en succes.

**Geplaatst**: 07-01-18 12:20

Geplaatst: 07-01-18 12:20

Welkom Sofie, wat een lastige situatie. Ik snap je sterke wens, maar natuurlijk is je eigen gezondheid ook erg belangrijk.

Dat klinkt als een interessante studie Merel, hoe beviel Maastricht je?

Cobie wat waardeloos, goed dat je erachteraan bent gegaan en ze je dossier hebben aangepast. Lijkt me een goed voornemen, hoop dat je paard t daar ook mee eens is

Colinneke, nog een fijne wintersport gehad?

Hier heb ik inmiddels weer onderzoeken gehad bij de endometriose specialist. Ze hebben iig een haard gevonden en ze vertelde dat t zichtbare stuk vaak t topje van de ijsberg is. Omdat we met de ivf starten gaan ze me hier voorlopig niet voor behandelen. Ze gaan nog overleggen of ik terug moet komen voor een sterkere echo of een MRI scan. Vertelde ook dat ze sowieso maar 1 ivf poging willen doen en dan de situatie evalueren en ik moest er ook rekening mee houden dat mijn klachten zo dusdanig kunnen verergeren door de hormonen dat ik de ivf poging niet kan volhouden. Iedere keer als we naar t ziekenhuis terug gaan lijkt onze situatie toch weer wat erger te worden. Zie t momenteel somber in, dinsdag gesprek bij de ivf specialist, wellicht geeft me dat weer wat moed.

**Geplaatst**: 07-01-18 13:36

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 07-01-18 13:36

waarom willen ze niets aan de endo doen?
zit zelf op een forum en daar lees ik constant het omgekeerde. dat ze daar eerst iets aan doen om zo betere kansen te hebben.