Aangezien je nooit te weinig knuffels kunt krijgen.. Bij deze, Britt
BritHittepit
BatmanBrit
Berichten: 3323
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol
Geplaatst door de TopicStarter: 23-05-25 15:39
Dank jullie allemaal… vandaag weer een slechtere dag ondanks de medicatie maar het is houdbaar!
Ik zoek afleiding bij mijn aquarium er zitten nu 26 garnalen in (als ze nog allemaal leven ) en ik heb dan mijn 3 japonica’s ook nog (grote garnalen), mijn 3 mooie betta’s en nu ook een groepje vissen die mijn mijn heeft gekozen, het zijn er 7. En dan nog waldo de slak.
Dus er komt echt beweging in!
Little_Gift
Berichten: 3698
Geregistreerd: 05-09-07
Woonplaats: België
Geplaatst: 23-05-25 15:42
Ben je niet bang dat de betta's de kleinere visjes gaan opeten? Altijd geweten dat ze dat doen namelijk en dat het beter is een betta niet met een andere betta samen te huisvesten wegens vechten?
Ja, dat klopt inderdaad voor mannetjes, vrouwen daarentegen zijn iets makkelijker, ik heb nu 3 betta vrouwen en deze zijn ondertussen aan elkaar gewoon, ze gaan wel eens op onderzoek bij de garnalen maar die zijn snel weg en ondertussen is dat ook al beter. Ik had veel bang voor de visjes maar ze zijn niet zo kleurrijk en dan gaan ze ook niet zo snel vechten en tot nu toe hebben ze de visjes nog niet lastig gevallen.
Succes met de pijn, het klinkt allemaal vreselijk naar, heb echt met je te doen. Lyrica heeft flink wat tijd nodig om te gaan werken, meestal een week of twee. Ik duim dat je er snel minder pijn door hebt.
Niet zo fijn, heb echt nog veel pijn, mijn reuma bloeduitslag is er maar daar ken ik niet veel van dus daar heb ik geen uitsluitsel van…
We waren 5 jaar samen, man was het weer vergeten, voor mij belangrijk omdat dit toch weer als een mijlpaal zie, dat ik toch mag meepakken, weer een jaar extra…
Oooh hij was het vergeten dus elk jaar maar snel naar zijn mama bellen dat zij na de bloemenwinkel kan want dat is vlakbij maar eigenlijk komt niets uit zijn gedachten… er is weer een discussie ontstaan omdat dat veel betekend voor mij en bij zijn woorden kwam weer ‘ik wil niet eens meer naar huis komen, want ge slaapt altijd ofwel heb je pijn… je bent altijd astrant als ik thuis komt
Gisteren zei hij dat het niet zo was bedoeld maar dat hij ook gewoon vriendelijk, met een lach en lief begroet wil worden…
Ik wil ‘ons’ weekend altijd weg of tenminste echt echt een dag voor ons maarja dat ging niet meer, zijn auto moest te koop, dan is ie nog gaan werken, vandaag ging hij met de motofiets mee (was ie vergeten zeggen, ik dacht dat dit overlegd werd )en morgen gaat hij fietsen! Is er ergens aan mij gedacht? Nope… dusja ik zit een mooi weekend alleen of ik moet mee met verschrikkelijk pijn op de moto of helemaal alleen zitten want zelf kan ik niet met de auto weg (te veel medicatie)
Ouders zijn ook op vakantie vertrokken dus daar kan k niet terecht…
misschien maar wat aquarium kijken…
pien_2010
Berichten: 48722
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 31-05-25 09:41
O jee Britt. Ik vergeet ook altijd mijn trouwdag, eerste date dag en andere belangrijke dagen. Mijn man weet dat precies en heeft altijd iets leuks georganiseerd en als we in de ochtend wakker worden en hij me dan extra blij in zijn armen neemt, weet ik al hoe laat het is en zeg altijd :" wat ben ik nu weer vergeten" en dan moeten we alletwee heel erg lachen. Probeer dat soort dingetjes die voor jou super belangrijk zijn niet te zien als een gebrek aan liefde. Ik hou nl zielsveel van mijn man en we hebben het geweldig. Organiseer wat gezelligs en verras hem, zoals mijn man altijd doet. Dan heb je ipv ruzie een hele leuke fijne dag. Dus ik neem het even voor je mannetje op.
Verder vind ik het naar dat je nog steeds niet goed bent met veel pijn. Dat is ook erg vermoeiend en verdrietig.
Ik geef je een knuffel.
BritHittepit
BatmanBrit
Berichten: 3323
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol
Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-25 18:21
Het zijn de grove woorden zoals dat ik astrant ben, dat hij liever weg is dan thuis want er is thuis toch geen vreugde te bespeuren die pijn doen… en dat neem ik heel persoonlijk want ik wil deze ziekte en pijn ook niet…
Zo zijn er nog dingen die hij gewoon doet ipv een te overleggen enz…
Ik heb ook wel veel stress ivm die reumatesten… maar ik moet alleen naar het ziekenhuis omdat mama nog weg is, ze heeft wel zoveel mogelijk rekening mee gehouden dat ze mee kan naar het ziekenhuis dus meestal is ze er wel bij
Het is gewoon naar Britt en je ziekte, en bij tijd en wijlen dat het zo stroef loopt tussen jullie. Heel vervelend allemaal.
HorsePassion
Berichten: 1230
Geregistreerd: 21-03-20
Geplaatst: 31-05-25 21:56
Jeetje Britt. Dit verdien jij niet. Natuurlijk is het voor hem ook niet altijd makkelijk maar ik vind het echt niet oké dat hij jou zo kwetst. Knuffel voor jou
Oscar
Forumcoördinator
Berichten: 135108
Geregistreerd: 23-09-01
Woonplaats: Braboland
Geplaatst: 01-06-25 20:14
Knuffel voor jou, Britt. Ik moet het even kort houden want mijn vader is overleden en heb zelf ook weer scans enzo, plus de aankomende begrafenis van m'n vader. Maar als ik iets voor je kan doen dan mag je altijd PB'en
Ik ben donderdag opnieuw naar de behandeling geweest, plakker was alweer afgebouwd naar 12mcg.
Ik moest medrol opstarten en de Fentanyl mocht ik stoppen, ik was heel blij want medrol is mijn pepmiddel, remember
Ik ben een wrak sinds vrijdag
Bloeddruk was 96/56, hartslag 46, vandaag 10/65 en 55 dus al iets verbetering… maar ik heb zooooooo koud…
Zijn het afkickverschijnselen of is het die medroldosis die ik niet kan verwerken… (32 mg)
Ik ben intussen al 4? Dagen bij mijn ouders, mijn man komt me wel halen om s avonds samen te zijn en te slapen zodat er steeds iemand is, in de ochtend komen mijn ouders me dan halen…
Ik heb al zoveel gehuild ik ben echt op… voel me verschrikkelijk…
Het ziekenhuis heb ik gebeld, ofwel langs spoed even nakijken (is 1 uur rijden) of gewoon effe aankijken… ik wil niet weer uren op spoed zitten want daar word ik alleen maar onrustiger van…
Ik ben echt op…
Daarom geen nieuws hier
Siers83
Berichten: 7977
Geregistreerd: 04-08-07
Woonplaats: Oudeschild
Geplaatst: 10-06-25 16:17
Ach jeetje Brit, wat vreselijk voor je. Ik wil je een hele dikke knuffel geven Lost niks op maar hoop toch dat je er wel wat aan hebt
Ach jee lieverdje wat naar allemaal. Ook van mij een knuffel en sterkte en wat fijn dat naast je man je ouders je nu ophalen en je altijd iemand bij je hebt.