Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-10-22 20:58

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 04-10-22 20:58

Hoe is het gegaan bij de PO? Ik denk aan je.

**Geplaatst**: 05-10-22 09:39

Geplaatst: 05-10-22 09:39

Ik heb het hele topic gelezen.

en wil je vooral vertellen, dat je niet alleen bent.

Ik weet hoe je je voelt.

Wat ik niet begrijp is dat je huisarts jou huisarts is.
jij had allang al bij de crisis dienst moeten zitten. En daar hoeft je huisarts maar 1 telefoontje voor te hoeven plegen en dat kan je dan binnen een paar uur terecht. Daar krijg je de hulp die je nodig hebt. Mensen die bij jou thuis langs komen als je er zelf niet heen kunt. En zodra de 'crisis' situatie voorbij is, wordt je overgeheveld naar de normale GGZ, waar je dan zolang er nog geen ruimte is in een therapie je wekelijks gesprekken hebt met je begeleider of Psychiater.

Ik vind het ook kwalijk dat een huisarts jou medicijnen voorschrijft voor jou klachten en dat dit niet via een Psychiater gaat. Die heeft daar tenslotte voor geleerd. Je huisarts schrijft namelijk ook geen Chemo voor voor kanker.

En mocht je niet bij de GGZ willen, met een doorverwijzing kun je met een spoedmailtje van je Huisarts vaak al binnen 6 weken terrecht bij een Psychiater die los staat van de GGZ.

Mijn ervaring met therapie is inderdaad dat de wachtlijsten eeuwenlang zijn, maar voor hulp kun je overal best redelijk snel terecht, maar inderdaad je huisarts moet wel voor je willen vechten, en ik raad dus ook aan een andere huisarts te zoeken. ja ze zitten vol, maar als je zou verhuizen naar een andere plaats accepteren ze je ook.

ik weet dat niks wat ik zal zeggen je beter gaat laten voelen. Want ik verwacht dat je net als ik weet wat je allemaal moet doen en hoe je moet denken, maar dat je het niet voelt.

**Geplaatst**: 05-10-22 16:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 05-10-22 16:20

Off topic, maar dat hulp in de vorm van wekelijkse gesprekken snel geregeld kunnen worden of een opname ed is tegenwoordig toch echt een illusie. 6 maand wachttijd voor intakegesprek omdat ik onder het kopje te moeilijk viel. Daarna 1e intake gesprek. 6 weken wachten op 2e etc. Zo bijna anderhalf jaar door om tot de conclusie te komen wat je direct zei klopt. Nieuwe wachtlijst van bijna een jaar waarin je af en toe een gesprek hebt.

Als er "alleen" sprake is van een "simpele" depressie dan kun je na een maand terecht. Sommige dingen tussen haakjes gezet omdat iemand die een zware depressie heeft dit absoluut heel zwaar kan ervaren en grote impact kan hebben op het hele leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-22 10:59

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-22 10:59

Bedankt voor het meedenken en de vragen.

Het gaat momenteel niet goed, het gesprek van de PO ging ook niet goed waardoor ik nu weer terug bij af ben.
Het gaat helaas niet zo makkelijk Kelly het klopt dat de huisarts meer inbreng heeft en ik een slechte verhouding heb met de huisartsen. Geloof me ik heb al meerdere malen geprobeerd om te wisselen maar het gaat dus niet ja dan moet ik verhuizen ik heb zelfs al getwijfeld om mij bij iemand anders in te schrijven om maar bij een ander huisarts terecht te kunnen maar helaas heb ik die optie niet. Mijn huisartsen willen alle regie in handen houden zelfs medicatie die ik uit het ziekenhuis heb gekregen willen hun beslissen of de die wel of niet gaan voorschrijven terwijl de specialist dan gewoon zegt dat ze niks te zeuren hebben en ze gewoon moeten doen wat hun is opgedragen.

Ik ben al bij de ggz geweest die hebben mij ook afgewezen.

Ik ben de laatste dagen erg onrustig zelfs in huis krijg ik paniek ik weet dan ook niet wat ik moet doen om mezelf rustig te krijgen want ik wil dan ook niets normaal ga ik iets doen wat ik leuk vind maar nu zonder ik mezelf helemaal af ik vind niks leuk.
Ik ben ook eigenlijk alleen maar boos en ik ben niet zo maar nu wel boos op iedereen die druk op mij legt boos op iedereen die mij in de steek laat en boos op iedereen die mij alleen verder de put in helpen.

**Geplaatst**: 06-10-22 11:11

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-10-22 11:11

Hoi Thijsje,

meis, je hebt GROOT gelijk dat je boos bent...!!!
Wees maar boos, je hebt alle recht en reden!!!

(Je omgeving / huisgenoten etc zullen wel iets anders vinden - maar het gaat mij om jou.)

Het is ook gewoon om uit je vel te springen hoe systematisch zo ongeveer iedereen jou laat donderen.
'U heeft een moeilijke vraag, dus is de GGZ niet de goede plek voor u' - te gek voor woorden.

Nu aan jou om al die woede op de één of andere manier vorm te geven.
Op zich is het een krachtige emotie - ook in de zin van: woede geeft kracht om datgene te doen wat JIJ wil of wat JIJ nodig hebt.

**Geplaatst**: 06-10-22 12:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-10-22 12:20

Logisch dat je boos bent! Je hebt er ook alle recht toe. Ben je eindelijk zo ver dat je hulp durft te vragen, krijg je de hulp niet maar word je eigenlijk alleen meer tegengewerkt. Ik word er zelfs boos om!

Weet niet of je dit al eens gedaan hebt en of je er uberhaubt de fut voor hebt, maar heb je je zorgverzekering al eens gebeld? Mss kunnen die je helpen

**Geplaatst**: 06-10-22 13:32

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-10-22 13:32

Rare omweg misschien maar kan je niet een keer 's avonds als het echt heel slecht gaat de huisartsenpost bellen? Heb je dat weleens geprobeerd, die kunnen jou ook doorverwijzen naar de crisis.

Verder zou ik zo graag willen dat een thuissituatie had waar je rust en begrip kon vinden. Is het geen optie om tijdelijk in een vakantiehuisje te gaan zitten of bij iemand anders in huis die wel een arm en luisterend oor voor je heeft?

**Geplaatst**: 06-10-22 14:19

Geplaatst: 06-10-22 14:19

zonnebloem18 schreef:
Rare omweg misschien maar kan je niet een keer 's avonds als het echt heel slecht gaat de huisartsenpost bellen? Heb je dat weleens geprobeerd, die kunnen jou ook doorverwijzen naar de crisis.

Verder zou ik zo graag willen dat een thuissituatie had waar je rust en begrip kon vinden. Is het geen optie om tijdelijk in een vakantiehuisje te gaan zitten of bij iemand anders in huis die wel een arm en luisterend oor voor je heeft?

Dit, bij de SEH krijg je dan een andere, onafhankelijk arts. Crisishulp is belangrijk.

Anderszijds. Andere invalshoek. Is er niet iets anders dat jou kan helpen? Een frustratie van mij is dat men altijd doet dat de GGZ de manier is om beter te worden. Maar ik heb ongeveer dezelfde problematiek als jou, en ben altijd wel "geholpen" door de GGZ. Maar de GGZ zelf was ook een mijnenveld. Mijn vriend heeft in de GGZ gewerkt en de bureaucratie daarbinnen is niet okay, en er worden regelmatig extreem discutabele beslissingen gemaakt met het oog op budget en tegen het belang in van de cliënt. Het is écht een grillige organisatie met grillige vergoedingsstromen waarbij je er als client echt rot vanaf kan komen (als ze je bv. expres op de verkeerde plek zetten voor meer geld -O-

) en je die afhankelijkheid van hulpverlening het beste kunt voorkomen. Ik zal nooit meer iemand zomaar aanraden om naar een grotere GGZ instantie te gaan.

Ik ben jarenlang van het kastje naar de muur gestuurd ( Van tot " je hebt niets heel erg. Maar wel een heleboel. En we krijgen er geen grip op " tot " Je bent echt een sukkel als je niet op onze fantastische aanbod van onze fantastische therapie ingaat want zonder functioneer je niet en wij gaan jou helpen" om me vervolgens na 10 sessies weg te sturen ). Dit heeft echt een gat in mijn leven geslagen wat ik nooit meer in ga halen - want ik moest altijd verplicht stoppen met werk en studie, en anders werd me tussen de regels door wel duidelijk gemaakt dat ik uberhaupt niet goed genoeg functioneerde voor een baan of een studie - , en ik houd altijd mijn hart vast als ik iemand "in de GGZ" zie verdwijnen. Het is een beetje een alternatieve invalshoek, maar zie het ook als een zegen dat ze je niet verder kunnen mangelen (en daarmee wil ik niet zeggen dat alle hulpverlening slecht is, maar bij complexe hulpvragen, kun je wel heel erg lijden onder der huidige inrichting van de organisatie). Er zijn wel een paar dingen die in jouw geval moeten gebeuren.

In mijn geval ben ik erachter gekomen dat hetgene wat ik het hardste nodig had:

- een plek waar ik heen kon als ik onveilig (voor mezelf) was (helaas bestaat een bed of recept niet meer. Maar wellicht heb je iemand in je kenniskring?). Dit lijkt me in jouw geval het allerbelangrijkste, dus een bezoekje aan een huisartsenpost (die je zal doorverwijzen naar een SEH) zodat ze je naam hebben bij de crisisdienst lijkt me heel belangrijk. Er moet een crisisopvangplek voor jou komen. Als het niet officieel lukt, hoop ik dat iemand in je eigen kring je kan helpen.

- zingeving. Niet langer voltijdcliënt zijn en altijd bezig met wat ik niet kan en wat er mis met me was. Gewoon. Een leuke dagbesteding. Leuke mensen om me heen en structuur en een toekomstvisie of wat ik zou willen en waar ik naar toe met werken. Het helpt daarbij om jezelf te leren kennen in de zin van: Wat vind je echt leuk om te doen, wat kan je daarmee, en hoe kun je de wereld (van jou, van iedereen, van je kind etc. ) daar een stukje mooier mee maken.

- Fijne (maar ook stabiele) mensen om me heen. Ik heb al mijn GGZ vrienden, om het even cru te zeggen, geskipt want iedere keer dat de trein vertraging heeft bang zijn dat dat is omdat je vriendin eronder ligt, of om de hele tijd de meest verschrikkelijke trauma's moeten luisteren doet ook wat met een mens. Dit is een heel praktisch punt waar je PO misschien wel bij kan helpen. Zijn er dingen die je kunt doen om een sociaal leven op te bouwen? Misschien instanties die je kunnen koppelen aan een maatje ?

- En tot slot gewoon iemand die oordeelloos naar je kan luisteren, die het ok vindt en bij wie je uit kunt razen en huilen. Ik meen me te herinneren dat je vriend hierin nog veel te leren heeft. Kun je hem niet meenemen naar de PO? Een PO zal hier echt wel basishandvatten in moeten kunnen bieden, en desnoods neem je hem iedere week mee

(ik sleurde mijn vriend iig overal mee naartoe als het even kon

) .

Mijn laatste psycholoog was een vrijgevestigde en was een toffe kerel. De enige reden dat ik wat aan hem had (zonder hem tekort willen doen

) was omdat ik iedere week ongegeneerd over mezelf kon ouwehoeren, maar ook onwijs met hem kon lachen. Dat was een verademing vergeleken met de zoveelste debiele knutselmodule in de GGZ waarbij je je innerlijke cirkel van het leven moest tekenen blablabla. Misschien heb je daar nu veel meer aan. En het was een vangnet en dat idee was voor mij veel meer waard dan allemaal rare therapieën. Ik zou gewoon eens kijken naar vrijgevestigde praktijken in de buurt en die opbellen of ze jou kunnen helpen. Gewoon om je te monitoren, in de gaten te houden. Als ze dat kunnen en willen, kunnen zij zelf denk ik gewoon die doorverwijzing vragen bij de HA, en dan heb je een knappe HA die daar tegen in verzet gaat. Dit kan overigens ook via je PO denk ik. Met complexe vraagstukken kunnen deze praktijken je niet helpen, dus ik zou niet vragen of ze je beter kunnen maken. Maar als je bv. aangeeft dat je alleen maar een psycholoog wil om wekelijks te kijken of het niet de spuigaten uitloopt, of om te kijken wat een goede volgende stap is qua hulpverlening staan ze daar misschien wel voor open.

Mijn vriend werkt daarnaast bij een instantie via de gemeente en helpt vooral bij praktische oplossingen voor mensen in emotionele nood (bv. dus zoeken naar een maatje, een begeleid wonen traject, een mentorschap etc. Soms is het zelfs zo simpel als een schoonmaker inhuren, en soms zo groot als een acute opvangplek voor iemand die gevaar loopt) en ik vraag me af of je daar niet veel beter op je plek zou zijn qua wat betreft hulp. Misschien is dat iets om met je PO naar te kijken? Een wijk- of veiligheidsteam die verdere hulp kan coördineren buiten de reguliere GGZ om?

Ik vind de gang van zaken die je hier opschrijft bizar, belachelijk en alarmerend. Maar misschien moet het zo zijn en kun je een zijpad vinden wat veel beter bij je past.
Sorry voor de lange tekst terwijl lezen nu misschien helemaal niet je sterkste punt is!

**Geplaatst**: 06-10-22 16:15

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-10-22 16:15

Menino, je hoeft je echt niet te verexcuseren voor de lange tekst. Ik vond het (ook voor mezelf) heel waardevol. Bedankt om de tijd daarvoor te nemen. En ik hoop echt van harte dat TS zo snel mogelijk echt goed geholpen kan worden. Want op deze manier kan je maar blijven aanmodderen.. :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-22 18:54

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-22 18:54

Menino laat ik voorop stellen dat ik het echt niet een te lang bericht vind ik vind het huis waardevol en hart verwarmend wat je deelt.

Het hap bellen vind ik wel spannend niet dat ik geen hulp wil maar ben bang dat er enge dingen gaan gebeuren.

Volgens de instanties is de enige waar ik terecht kan de Pro persona die hebben dus een hele lange wacht tijd. Het kost mij zoveel energie en laat ik dat nu net niet hebben.
Wel ergens een positief lichtpuntje ik ben vandaag maar de huisarts geweest voor een vraag over een ander onderwerp. Toen ik de afspraak maakte bij de assistent kreeg ik gelijk al spijt. Ik had maandag de afspraak bij de PO dus ben maar meteen naar de balie gelopen en kreeg meteen al een en opmerking “ja dat hoor je volgende keer gewoon telefonisch te doen” laat dat nu een van mijn problemen te zijn … bellen… daarbij is de praktijk zeer beperkt bereikbaar ivm pauzes en overleg dus ik dacht ik ben er nu toch?
Toen ik aangaf waarvoor ik de afspraak wilde maken was al meteen duidelijk dat zij het onzin vond. Ze wilde mij ook eerst weg sturen met een nummer van zoek het toch zelf uit. Ik heb de hele dag getwijfeld toch niet af te bellen maar niet gedaan.
Ik kreeg een hele fijne huisarts die echt luisterde en meteen actie ondernam (ik moet morgen al naar het ziekenhuis) hij komt als het goed is vast in de praktijk werken. Hij vond het juist goed dat ik de stap gezet had en ik kreeg veel informatie mee. Nu ben ik wel even op maar ergens geeft het een goed gevoel dat ik het gedaan heb.

**Geplaatst**: 06-10-22 19:01

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-10-22 19:01

Zoals eerder gezegd, wandel de SEH binnen en zet je daar neer tot je hulp krijgt of dreig met domme dingen doen als ze je willen wegsturen

**Geplaatst**: 06-10-22 19:24

Geplaatst: 06-10-22 19:24

Thijsje38 schreef:
Wel ergens een positief lichtpuntje ik ben vandaag maar de huisarts geweest voor een vraag over een ander onderwerp. Toen ik de afspraak maakte bij de assistent kreeg ik gelijk al spijt. Ik had maandag de afspraak bij de PO dus ben maar meteen naar de balie gelopen en kreeg meteen al een en opmerking “ja dat hoor je volgende keer gewoon telefonisch te doen” laat dat nu een van mijn problemen te zijn … bellen… daarbij is de praktijk zeer beperkt bereikbaar ivm pauzes en overleg dus ik dacht ik ben er nu toch?
Toen ik aangaf waarvoor ik de afspraak wilde maken was al meteen duidelijk dat zij het onzin vond. Ze wilde mij ook eerst weg sturen met een nummer van zoek het toch zelf uit. Ik heb de hele dag getwijfeld toch niet af te bellen maar niet gedaan.
Ik kreeg een hele fijne huisarts die echt luisterde en meteen actie ondernam (ik moet morgen al naar het ziekenhuis) hij komt als het goed is vast in de praktijk werken. Hij vond het juist goed dat ik de stap gezet had en ik kreeg veel informatie mee. Nu ben ik wel even op maar ergens geeft het een goed gevoel dat ik het gedaan heb.

WAUW...!!! $*\o/*$ $**\O/**$

(Oeps, je moet morgen al naar het ziekenhuis en ga ik juichen....)

Maar hartstikke TOF dat je hebt doorgezet...!!! $*\o/*$ +:)+

$**\O/**$

(Als jij een arts wil zien dan hoor je gewoon een afspraak te krijgen!!
... dat de mate van spoed niet bepaald kan worden als je alleen maar zegt 'dat is iets persoonlijks' snap ik wel. Maar het hoort geen beletsel te zijn.)

En wat zou het fijn zijn als deze meneer vast in de praktijk komt!!! +:)+

**Geplaatst**: 06-10-22 19:32

Geplaatst: 06-10-22 19:32

Pfoeee Thijsje toch :knuffel:

Menino dat is een heel mooi bericht waar ik mezelf in kan vinden. In mijn verwerkinfsproces was mijn veilige plek altijd mijn slaapkamer en soms specifiek mijn bed. Nu woon ik ondertussen niet meer bij mijn ouders en is mijn veilige plek de bank. Als ik een paniekaanval heb of andere sterke emoties ben ik daar het liefste met een hele hoop dekens, kussens, knuffels en eventueel de katten om me heen

Wat me trouwens ook helpt is om het emotionele fysiek te maken. Vandaag op dagbesteding had ik bijvoorbeeld een paniekaanval tijdend het paardrijden. Ik weet nog steeds niet waar die vandaan kwam, want het ging gewoon heel goed. Na het rijden had ik even trampoline gesprongen om al die spanning even kwijt te raken en in iets fysieks om te zetten ipv emotie. Springen en lopen specifiek zijn dingen die mij daar heel goed bij helpen. Vroeger was dat ook dansen, maar tegenwoordig is dat minder.

En inderdaad. Dagbesteding heeft mij ook heel veel geholpen. Ik kan lekker met dieren bezig zijn. Iets waar ik heel veel van houd. En dit is de eerste plek ooit waar er 100% rekening met me wordt gehouden. Iedereen daar heeft wel wat. De enige oordelen die ik zou kunnen krijgen zouden zijn van sommige mensen met een beperking die het door hun beperking misschien niet helemaal begrijpen. Maar over het algemeen kan iedereen goed met elkaar omgaan, wordt er niet beoordeeld over elkaar omdat iedereen wel wat heeft. En het belangrijkste: er wordt naar je geluisterd.
Als ik een dag na een uur al helemaal op ben mag ik gaan. Mijn coach is er wel eentje die je aanmoedigt om proberen zo lang mogelijk door te zetten. Maar als het niet lukt, lukt het niet. Dat mag daar ook. Ik ga er echt met veel plezier heen en het heeft mijn mentale gezondheid echt geholpen

Stabiele vrienden zijn idd belangrijk om te hebben. Daar heb ik ook mijn steun in gevonden. Mijn tweedr beste vriendin is dat. Mijn eerste besre vriendin heeft zelf ook mentale issues (met haar gaat het momenteel ook niet zo goed), maar in ons geval hebben we juist daardoor ontzettend veel steun in elkaar gevonden. Dus zij is echt een uitzondering op de regel. Maar in mijn ervaring is het meestal inderdaad beter om stabiele mensen om je heen te hebben. Ik kan nu ook eindelijk zelf zeggen dat ik nu stabiel ben

Dat heeft zeker 4 jaar geduurt. En ik heb nog steeds een lange weg aan opbouwen te gaan, maar ik ben nu gewoon weer de blije ik die ik altijd was. Mijn ups zullen sowieso altijd wat meer up zijn en mijn downs altijd wat meer down dan bij de meeste anderen, maar dat noem ik dan maar gewoon ADHD

Daar komt het door.

En je hart luchten is idd geweldig. In mijn verwerkingsprocess deed ik dat op 2 manieren voor mezelf. En dat doe ik nog steeds: schrijven en praten. Soms helpt het heel erg om het gewoon van je af te schrijven. Het praten is een beetje bizar. Want wat ik wel eens doe is mijn eigen verhaap vertellen tegen mezelf in de spiegel

Omdat niemand je ergens voor onderbreekt of beoordeeld kun je ook gewoon doorpraten. En je bent alleen, dus in mijn geval komen alle emoties die eruit moeten er daardoor ook veel beter uit. En ik gebruik het ook vaak als oefenmateriaal als ik hetzelfde verhaal tegen iemand anders moet zeggen, waardoor het makkelijker wordt om het daarna echt tegen iemand te zeggen.

Ik noem dit allemaal voor jou om mijn ervaringen in de tips laten zien. Misschien helpt het je om jezelf erin te vinden

En idd, het ggz is echt niet alles. Door EMDR zou mijn ptss zo'n beetje weg moeten zijn. Helaas heb ik er nog steeds te veel last van. Alles moet daar ook perse volgens het boekje gaan wat ik echt haat. We zijn mensen. Geen robots. Wat dacht je van simpelweg een dikke knuffel? Voor sommige mensen is dat het enige wat ze nodig hebben. Dat lijkt me niet moeilijk of wel dan?

En boos? Je hebt alle recht om boos te zijn. Jou situatie maakt zelfs mij boos op iedereen om je heen en ik ken je niet eens

Als je ergens kan razen, raas ook maar lekker. Dat mag. Je hebt er alle recht op

Je krijgt nog een paar dikke knuffels van mij hier :knuffel:

Je verdient echt zoveel beter :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-22 23:45

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-22 23:45

De laatste dagen veel weg gestopt vanavond ook weer heel sterk het gevoel mag ik er een einde aan maken ?
Zijn wat kleine dingen gebeurt die uiteindelijk voor mij als grote dingen ervaren worden en weee voel ik mij meer en meer in de steek gelaten. Hoe meer ik het ui leg hoe minder serieus ik wordt genomen. Waarom zou ik het dan nog uitleggen hè wreef enorm veel energie doodst te doen en die mensen geven mij het gevoel je zegt maar wat en stelt aam.
Ik ben moe lichamelijk en mentaal ik weet het oprecht niet meer moet ik rechts moet ik links … ik ben er ondertussen heel zeker van niemand zou mij missen denk dat de meeste denken … zijn we Daar tenminste vanaf

**Geplaatst**: 14-10-22 00:01

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 14-10-22 00:01

Ik weet niet wat ik moet zeggen, anderen zijn daar wellicht beter in. Maar IK zou jou missen!!

Je bent het waard lieverd, die mensen zijn jou niet waard.

:(:)

**Geplaatst**: 14-10-22 08:26

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 14-10-22 08:26

Jeetje wat een naar bericht plaats je nu zeg! Er moet toch acuut hulp voor je te vinden zijn? Ik vind het echt vreselijk hoe jij je voelt

Weet niet of het al geprobeerd is of dat het helpt. Kun je je niet melden bij de spoed in het zh? Zullen ze je dan niet opnemen als je aangeeft dat je er een einde aan wilt maken? Vind dit zo erg om te lezen, en alles wat wij zeggen is ook geen hulp voor je, niet de hulp die je nodig hebt te minste

**Geplaatst**: 14-10-22 08:34

Geplaatst: 14-10-22 08:34

Ach wat naar dat er helemaal niets verbeterd in je situatie, ik heb echt helemaal geen verstand van welke hulp je nodig hebt maar hier in de buurt is zoiets als de Paaz en daar is een crisis opvang, zou je bij zoiets terecht kunnen? Je vraagt bij jouw huisarts of po al zolang om hulp nu

**Geplaatst**: 14-10-22 08:55

Geplaatst: 14-10-22 08:55

Er is ook een zelfmoord hulplijn. Je kunt met ze bellen maar ook chatten als je dat fijner vindt. Je kunt 1813 eens opzoeken. Misschien kunnen hun je helpen om ergens eens aan de bel te trekken dat je echt een noodgeval bent. Want dat ben je ook :(:)

Maar dan moet je dus wel ook aangeven dat niemand inclusief huisarts en instanties zoals het ggz je serieus neemt. Helemaal niemand.

Het is een suggestie voor je. Ik weet dat je bellen best wel eng vind. Maar nogmaals, chatten kan ook.

Ik zat gisteravond helaas ook even in hetzelfde schuitje

Ik ben oververmoeid momenteel. Daar komt het door. En ohja, ik moet dit weekend ongesteld worden. Mijn vriend zei dat hij daar een patroon in heeft opgemerkt. Ik ben gevoeliger om depressief te zijn als ik ongesteld ben of moet worden. Dus hormonen kwamen er ook even bij kijken

Ik heb wel het geluk dat mijn vriend me dus ook meteen komt helpen en mijn beste vriendin me ook heeft ondersteund. Ik heb nu een lekker lang weekend om even uit te rusten en ik doe momenteel even een tandje lager met werken.

Ik gun je de steun die ik zelf krijg in deze situaties zooo erg. Op zo'n momenten als ik dit lees van je ben ik er ook alleen maar meer dankbaar voor en moet ik het totaal niet als normaal zien. Want nu voel ik me dus weer een heel stukje beter. Zelfs mijn kat kwam even aan mijn gezicht snuffelen of alles wel oke was en daarna op schoot liggen (wat ze niet vaak doet).
Ik voel me nu wel een stukje beter, buitrn het feit dat ik dus nogal moe ben.
Ik gun je dezelfxe steun en hulp zooo erg. Ik ben echt boos op de mensen om je heen die het je niet geven

Als je zou gaan zou ik je missen. Ik geef heel veel om je, zelfs als het hier zo online is.
:knuffel:

**Geplaatst**: 14-10-22 09:02

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 14-10-22 09:02

LoveGlove ook voor jou een dikke knuffel. Helpt niks maar ik denk aan je

**Geplaatst**: 14-10-22 09:13

Geplaatst: 14-10-22 09:13

Ach meis, waar je wat mij betreft het beste een einde aan kan maken is je thuissituatie.
Een 'blijf van mijn lijf' voor geestelijke terreur.
Of een kamertje bij een hospita.

En dan mensen om je heen die jou niet consequent naar beneden halen, maar die jou erkennen.

En wat anderen zien als iets kleins
- om voor hen moverende redenen, waaronder wellicht de trieste behoefte om te pesten -
kan voor jou heel groot zijn. Jij weet wat je voelt, en om allerlei redenen kunnen dingen loeizwaar zijn.
:(:)

Zorg goed voor jezelf...!

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 14-10-22 09:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-10-22 09:14

Geplaatst: 14-10-22 09:14

Siersma schreef:
LoveGlove ook voor jou een dikke knuffel. Helpt niks maar ik denk aan je

Dankje

Het helpt voor mij wel hoor. Het kleinste beetje steun kan veel doen.

**Geplaatst**: 14-10-22 17:54

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 14-10-22 17:54

Och lieverds, hou vol. Ik zou willen dat ik iets kon doen aan jullie situatie en gemoedstoestand.
Hou vol. Wij van bokt zouden je echt missen, TS, dat weet ik zeker!!!
En loveglove, voor jou ook, een heel dikke dikke knuffel.

**Geplaatst**: 14-10-22 23:08

Geplaatst: 14-10-22 23:08

Hé TS,
Hier een inspirerend liedje van Claudia de Breij. Hopelijk haal je er wat troost en hoop uit.
https://youtu.be/yNMuElEXpdQ
:(:)

**Geplaatst**: 16-10-22 00:48

Geplaatst: 16-10-22 00:48

Als we het over liedjes hebben. Ik heb zelf zo'n 2 jaar terug een PE'tje opgenomen met wat covers die mijn verwerkingsproces een beetje reflecteren. Ik heb die opgenomen voor mensen zoals jij ts die daar kracht en inspiratie uit kunnen halen als ze zelf in de knoop zitten. Ik denk dat specifiek een van de liedjes precies bij je situatie past. Dus ik zet hem hier voor je neer. Ik heb hem gezongen omdat ik zelf ooit in zo'n situatie heb gezeten. Dus ik weet precies hoe het voelt.

Dus, laat dit nummer een herinnering voor je zijn dat je niet de enige bent die dit gevoel altijd heeft. In feite, degene die het zingt heeft het zelf ook meegemaakt en is er uit kunnen komen en wil jou met dit liedje de kracht geven om datzelfde te doen. Zie dit liedje dus als een dikke knuffel van mij en mijn begrip voor hoe jij je voelt:
https://youtu.be/iT6i-g4gLwM

En misschien zijn er andere bokkers die er ook baat bij hebben. Het liedje is dan ook voor jullie. Ik heb het voor iedereen opgenomen die het nodig heeft.

Nog meer dikke knuffels Thijsje! Je hebt mijn steun dik en dubbel :knuffel:

**Geplaatst**: 16-10-22 01:25

Geplaatst: 16-10-22 01:25

LoveGlove schreef:
Als we het over liedjes hebben. Ik heb zelf zo'n 2 jaar terug een PE'tje opgenomen met wat covers die mijn verwerkingsproces een beetje reflecteren. Ik heb die opgenomen voor mensen zoals jij ts die daar kracht en inspiratie uit kunnen halen als ze zelf in de knoop zitten. Ik denk dat specifiek een van de liedjes precies bij je situatie past. Dus ik zet hem hier voor je neer. Ik heb hem gezongen omdat ik zelf ooit in zo'n situatie heb gezeten. Dus ik weet precies hoe het voelt.

Dus, laat dit nummer een herinnering voor je zijn dat je niet de enige bent die dit gevoel altijd heeft. In feite, degene die het zingt heeft het zelf ook meegemaakt en is er uit kunnen komen en wil jou met dit liedje de kracht geven om datzelfde te doen. Zie dit liedje dus als een dikke knuffel van mij en mijn begrip voor hoe jij je voelt:
https://youtu.be/iT6i-g4gLwM

En misschien zijn er andere bokkers die er ook baat bij hebben. Het liedje is dan ook voor jullie. Ik heb het voor iedereen opgenomen die het nodig heeft.

Nog meer dikke knuffels Thijsje! Je hebt mijn steun dik en dubbel

Wat ontzettend lief LG.