Lalidan schreef:Grappig, nooit gerealiseerd maar ergens best logisch: ze hebben nu ook nog om de schroefgaten van de vorige schroeven heen moeten werken (je kan de schroefgaten zien lopen op de foto). Dat moet een interessant puzzeltje geweest zijn om te herstellen.
Hopen dat je snel genoeg opknapt, aan de andere kant, eerste dagen thuis vallen ook altijd tegen. Dan kan je ook maar beter zeker zijn dat je er fout genoeg voor bent

Ik had er zelf ook niet zo bij stilgestaan, maar inderdaad, je moet idd om die schroefgaten heen werken. Gelukkig waren dat er maar 5, dus dat scheelt wel.
Kan me nog wel herinneren hoe dat vorig jaar ging en die eerste dagen vallen idd vies tegen. Je wilt veel, maar je kan amper iets en je mist dan toch de hulp die je in een ziekenhuis wel direct hebt. Het went wel gelukkig en mijn ouders zijn er gelukkig om te helpen, maar het is dan die eerste dagen weer zo frustrerend om alles te moeten vragen 
wendy1987 schreef:Wat ziet dat er toch bizar uit he, dat verdwenen bot.....
Ja gek hè. Beetje onwerkelijk en engig tegelijkertijd 
Hannanas schreef:Heftig hoor! Je ligt behoorlijk in de kreukels. Lukt het wel om zelf naar de wc te gaan of kijk je uit naar het moment dat je daar weer eigen regie in hebt. Heel veel beterschap
Dankjewel! Het ziet er idd nogal fragiel uit op de foto's.
Op dit moment heb ik een blaaskatheter, dus naar het toilet moet gaan hoeft op dit moment niet. Het is wel de bedoeling dat die er vanavond uit gaat zei de arts, maar ik heb twee infuuspalen, dus het lijkt me nogal een ding om met die palen zelfstandig te gaan plassen