Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Quellian schreef:Vandaag bij de huisarts geweest en een doorverwijzing naar de kinderarts gekregen. Buiten dat zijn zijn keelamandelen ook gezwollen, dus dat kan ook neergelegd worden bij de arts. Drie kwartier bij de huisarts binnen gezeten, hij vond het ook zorgwekkend en vond de kleine man erg klein van stuk. Goed moment dus om in te grijpen en niet iets dat binnen ons bereik ligt.
BloemBloem schreef:Ik wil best antwoord geven op jouw vraag hoor!
Het heftig reageren komt voort uit de hele maatschappij
waarin wij tegenwoordig levenHokjes hokjes en nog eens hokjes!
De normale uitleg van iemand die, waarvan ik denk, geen kinderen heeft
kan ik helaas niet serieus nemen. Praktijk is waar het om gaat!
Mama's van tegenwoordig, moeten keihard werken om hun centen te verdienen,
om thuis de boel draaiende te houden, huishouden gaat door, vaak zijn ze ook nog eens echtgenoot c.q. partner van en proberen ze ook nog zich zelf te zijn. Als jij dan doodmoe van je werk komt, je kindje ophaalt, eten gaat koken en het gezellig wilt houden, dan ga je wel eens compromissen sluiten![]()
De personen in dit topic zonder kinderen kunnen i.m.o gewoon niet mee praten over dit onderwerp, en zeker niet als er dan tips worden gegeven die zo uitgeschreven staan in een boekje, dat is idd waar ik doodziek van wordt, want zo werkt het niet in de praktijk!
Koetjesreep schreef:Ik heb zelf een groot amandelprobleem. 2/3 van de tijd is eten geen pretje voor mij, net zoals drinken of wat dan ook met slikken. Pijn kan je het niet altijd noemen (aangezien het zijn ups en downs heeft), maar de pret is er snel af als je bij elke hap wel 3x moet slikken. Ik ben intussen 20 en leef er al 15 jaar mee en ik maak gelukkig veel speeksel aan om het allemaal weg te krijgen. Maar mocht het een amandelprobleem zijn of een keelprobleem, snap ik de kleine man wel heel goed in het niet eten. Ik eet zelf ook enkel wat ik graag lust, net omdat het slikken zo'n verschrikkelijke opgave is. Mijn amandelen gaan er normaal gezien volgende maand uit, jammer genoeg wel wat te laat, maar beter laat dan nooit..
anneliesdj schreef:Dat is het inderdaad.
Het is geen werk wat je achter je laat als je naar huis gaat bijvoorbeeld. Als het zich elke dag herhaalt en je hebt ook nog zoveel andere dingen die je aandacht en energie vragen, dan heb je gewoon niet altijd zin om consequent te zijn. En kinderen wil je ook gewoon van genieten en niet altijd strijd mee hebben.
Ayasha schreef:Ik kan me inderdaad voorstellen dat als je amandelen opspelen, je de irritatie/pijn enkel "over hebt" voor dingen die je écht lekker vindt...Toen ik las dat zijn amandelen zo dik waren dacht ik al "geen wonder dat ie alleen eet als ie het echt lekker vindt..."
Als ie buikpijn verkiest boven het ongemak van zijn keel dan zal het ventje er best wel last van hebben.
tita schreef:@ farahdiba46 je kun je toch wel voorstellen dat een mens bijna hetzelfde leven leid als jij maar met kinderen het drukker heeft?
Als ik nu moe van mijn werk en paard kom plof ik op de bank en kook ik niet...of mijn partner doet het maar ik niet. Ik ben moe en wil niet.
Maar met een kind is het anders en als die dan dwars gaat liggen tijdens eten..... Is zonde van je laatste beetje energie.....
Na eten ben je nog niet klaar met je kind.
Ik denk dat werkende moeders het iid drukker hebben en zwaarder dan mensen zoals jij en niet altijd zin hebben om een strijd te moeten voeren
farahdiba46 schreef:Mensen zoals ik? Ik heb altijd pijn en hersenletsel, overgehouden na zwaar infarct. Ik denk dat menig "zielige" moeder een puntje kan zuigen aan mijn doorzettingsvermogen en mijn mentaliteit
Iris82 schreef:En nog kun jij op die bank ploffen.Die impact is totaal niet te vergelijken.
farahdiba46 schreef:Mensen zoals ik? Ik heb altijd pijn en hersenletsel, overgehouden na zwaar infarct. Ik denk dat menig "zielige" moeder een puntje kan zuigen aan mijn doorzettingsvermogen en mijn mentaliteit
Iris82 schreef:En nog kun jij op die bank ploffen.Die impact is totaal niet te vergelijken.