Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
. Nu ik zelf meer rust neem als ik die behoefte heb zijn de blessures ook minder. Best grappig, daar had ik eigenlijk tot nu nooit zo bij stil gestaan! 
. Drukte is natuurlijk een factor, maar op de TREC weekenden is het niet zo druk, het is dan puur de spanning van het hele weekend (wel leuke spanning!).Meganyr schreef:Hoe beleven de andere 'aanvallers' het? Voel je het aankomen of niet?
)
...
. Enkel de voor jullie inderdaad bekende situaties vermijd ik (drukte) en ik zorg dat ik mijn rust neem als ik dat wil.
. Maar voelde wel heel vervelend, dus dat niet meer. Het is al wel weer een paar jaar geleden, misschien dat ik het nog een keer ga proberen. Ik nam die ene ook niet vol in een bui hoor, ook toen het net begon.
haha Nee dat gevoel van high heb ik niet. Wordt er wel wat suf van, maar das juist goed
werkse en ik hoop dat je een fijn weekend gaat krijgen! laulapaula schreef:je hebt het ook in verschillende mate. Wel fijn dat je dat niet hebt. Maar mag ik vragen wat indigo betekend?
Citaat:Het Indigo-kind kan worden herkend door zijn of haar aura en door bepaalde andere kenmerken, volgens de Indigo Children webstek (Kryon Writings is eigenaar):
* Ze worden geboren met een koninklijk gevoel (en gedragen er zich ook naar).
* Ze vinden dat ze "het verdienen hier te zijn", en zijn verrast wanneer anderen er niet zo over denken.
* Eigenwaarde is niet zo belangrijk. Ze vertellen vaak aan de ouders "wie ze zijn".
* Ze hebben moeite met absoluut gezag (gezag zonder uitleg of keuze).
* Ze willen bepaalde dingen gewoonweg niet doen; bv. het wachten in een rij is moeilijk.
* Ze worden gefrustreerd door systemen die ritueel zijn en die geen creatief denken vereisen.
* Ze zien vaak hoe dingen beter kunnen worden gedaan, zowel thuis als op school, waardoor ze "systeembestrijders" lijken (non-conform tegenover elk systeem).
* Ze lijken asociaal tenzij ze bij iemand van hun eigen soort zijn. Als er geen anderen zoals henzelf in de buurt zijn, worden ze introvert en voelen zich alsof niemand anders hen begrijpt. De school is sociaal gezien een uitzonderlijk moeilijke omgeving.
* Ze reageren niet op "schuld"-discipline ("Wacht tot je vader thuiskomt en hoort wat je hebt uitgespookt").
* Ze zijn niet te verlegen om jou te vertellen wat ze nodig hebben

.
). Maar ook bepaalde systemen en 'zoals het hoort'. Als men mij niet het nut ervan kan vertellen dan heb ik enorme moeite om me er aan te houden...Als kleuter al. Moesten we gymspulletjes opruimen maar je mocht maar één knotsje tegelijk meenemen. Dus wat deed PbP? Yep, twee knotsjes. Ik had immers twee handen en bovendien scheelde het lopen. Juf kreeg het er maar niet in hoe het wel hoorde, simpelweg omdat ze niet iets kon bedenken wat boven mijn logica uitging (overigens zei ze tijdens een 'beklag' daarover aan mijn moeder dat ik eigenlijk gewoon gelijk had ook
).