Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-10-09 10:08

Geplaatst: 21-10-09 10:08

PW: hier gaat het redelijk. Zit alleen weer ziek thuis door een binnenste enkelband die een beetje is uitgerekt. Ik was gisteren nl voor het eerst op mijn vriend zijn paardje gekropen en ging super. Toen ik ging uitstappen ging hij wat met hem lopen dollen en we hebben er geen van beide over nagedacht dat die uiteindelijk nog maar dik een maand onder het zadel is (hij neemt alles zo gemakkelijk en braaf op nl). Hij vond het spelletje erg leuk met als resultaat bokken en springen (wat niet zo handig is als je lange teugels hebt, dom dom dom ik weet het) en toen lag ik er naast met mijn voet die in de stijgbeugel is blijven steken. Avondje spoedgevallen achter de rug. Gelukkig niets gebroken, maar heb mij dus nu al ziek moeten melden op mijn nieuwe baan aangezien ik niet kan lopen laat staan autorijden. En daar baal ik wel enorm van. Mijn teamleider reageerde gelukkig heel begripvol en dat ik hier ook niets aan kon doen enz...

Swelgje: welkom. En zoals PW het hier al zo mooi heeft verwoord. Dit zijn allemaal alarmbellen die je willen waarschuwen. Luister er naar voor je helemaal niets meer kan.

Verder alles goed met iederee ?

**Geplaatst**: 21-10-09 11:16

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 11:16

Hey Flappie,
Wat rot dat je met opgerekte enkelbanden thuiszit. Maar ja, ongelukje kan gebeuren. Heb je veel pijn? Wel fijn dat je teamleider zo begripvol reageerde. Je kan er inderdaad niks aan doen. Dit is overmacht. Wel leuk om je hier weer even te zien.
Doe rustig aan, maar je zal wel moeten met zo'n enkel..

Met mij gaat het ook wel goed. Gisteren weer gemerkt bij de schemagerichte therapie dat ik er toch wel heel veel aan heb. Dat is wel fijn. Vanacht alleen weer over mijn werk gedroomd. Heel vervelend, merk dat ik dan daarna somberder ben.
Maar ik ben vanochtend lekker naar de boerderij geweest. De schimmel weer gelongeerd en een beetje bijgezet. Het ging weer zo goed, ze pakt het zo super op. Ik ben er helemaal blij van

Morgenmiddag ga ik samen met mijn vriend naar de boerderij. De mensen zijn op vakantie, dus we gaan er samen oppassen. Lekker klooien op stal enzo. Even ontspannen, heb er zin in.

**Geplaatst**: 21-10-09 11:32

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 11:32

PW: hoe dat zo iets als op een huis en dieren gaan passen van een ander ook zo heerlijk als vakantie kan aanvoelen he ! Ik zou er nu ook geld voor geven om mijn ouders op vakantie te sturen zodat ik daar lekker alleen kan klooien met mijn vriend. Mis de ruimte soms toch erg hier op mijn maisonette... Maar het staat op de planning ooit richting Brabant/België te verhuizen en dan hebben we hopelijk weer wat ruimte. Geniet er igg van !!!
Balen dat je werk je zo blijft achtervolgen. Heb er ook nog een tijd last van gehad maar heb de indruk dat het u verwerkt is en een plaatsje heeft gekregen en dat gaat het bij jou ook zeker ooit vinden.
En ik kan idd niet veel kanten op met mijn enkel. Kan er niet op steunen dus laat staan autorijden. Is eigenlijk voor de domme dat ik dit zonder moeite doorbel aan mijn teamleider (want ja dit kan je zien he nl), maar dat ik nooit direct heb durven toegeven aan mijn vorige baas wat er effectief speelde... Pijn valt trouwens best mee zolang ik niets doe en hem omhoog hou. Bij steun of langdurig naar beneden houden voel ikhem erg goed, maar is ook normaal denk ik de dag erna.

**Geplaatst**: 21-10-09 11:42

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 11:42

Dat is inderdaad wel raar, maar dat zou iedereen hebben denk ik. Zoals je zegt is dit zichtbaar en daar is toch op een of andere manier meer begrip voor. Psychische klachten zijn een stuk lastiger. Hopelijk knapt je enkel snel op!

**Geplaatst**: 21-10-09 13:00

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 13:00

Hallo PW, bedankt voor je reactie.

Ik weet dat ik een beslissing moet gaan nemen en gas terug zal moeten gaan nemen. Ik vind het alleen heel erg moeilijk.
Ik heb er gisteren ook nog eens met mijn vriend over gesproken en die vindt ook dat ik bij de stal moet stoppen en enkel mijn privé paarden moet gaan doen. Probleem is alleen een beetje dat ik niet weet hoe dit opgevat zal worden. Er staan 2 privé paarden op deze stal en die rijd ik voor deze mensen naast de paarden van de staleigenaar zelf. Als ik dus stop met het rijden voor de stal eigenaar maar wel de 2 privé paarden blijf trainen, dan komen er misschien scheve gezichten. Misschien is dat ook wel een beetje waar ik zo bang voor ben. Al die paarden is me gewoon teveel, het kost me echt teveel tijd! Als ik nu alleen de 2 privé paarden kan doen en mijn eigen paard dan krijg ik al zoveel meer rust aan mijn kop. Dat zou al behoorlijk schelen en dat is eigenlijk ook wat ik wil. Maar de stap zetten is een ander verhaal. Ik vind 3 paarden naast een 32 urige werkweek eigenlijk meer dan voldoende. Bovendien heeft de staleigenaar duidelijk aangegeven dat het alles of niets is, voor hem is er geen mogelijkheid tot een tussenoplossing. Dan moet ik mijn beslissing nemen.
Gelukkig heb ik wel wat mensen achter me staan die me hierin steunen en ook vinden dat ik een grote stap terug moet doen voordat mijn lichaam echt op de rem gaat. Maar zij geven ook al aan dat de staleigenaar mij helemaal niet kwijt wil en dat ik mijn vertrek dan ook heel diplomatiek moet aankondigen omdat het anders veel te persoonlijk opgevat zal worden. Meer in de trant van; mijn paarden kan ze niet meer rijden maar ze kan nog wel de paarden van klant X komen trainen. Wellicht wordt e.e.a. toch persoonlijk opgevat, maar ik kan me niet druk maken over hoe iemand iets interpreteert. Ik zal het heel netjes en correct brengen. Ik heb met mijn vriend afgesproken dat wij a.s. dinsdag een afspraak maken en dan kenbaar maken dat het hier gaat stoppen maar dat dat niets te maken heeft met hem, de paarden of de stal (en dat is ook zo). Ik zal tevens aangeven dat ik gerust 2-3 weken wil uitwerken om hem de kans te geven om iemand anders te zoeken. Als hij dat dan nog wil natuurlijk…zoals ik al zei…ik heb geen idee wat de reactie zal zijn. Hij zal het waarschijnlijk moeilijk krijgen om iemand te vinden die dit werk wil doen voor 20 uur per week en die ook nog eens genoeg ervaring heeft met jonge paarden. De ruiters voor mij hebben het respectievelijk 1 en 2 maanden volgehouden. Gewoon te weinig ervaring en te jong.
Dus hij zal wel iemand vinden maar dat zal een jonge gast/meid zijn die in de eerste maanden veel begeleiding nodig zal hebben. En voor dat laatste is er gewoon geen tijd omdat hij er nooit is. En daarom vertrekken de jonge onervaren mensen weer binnen een aantal weken. Ze worden aan hun lot overgelaten en moeten zichzelf redden en met jonge paarden kan dat gevaarlijke situaties opleveren. Maar goed, dat moet voor mij geen motivator zijn om te blijven.
Hij wil maar 1 ruiter voor 20 paarden en helaas kan ik hem dat niet meer bieden, hij zal dus iemand anders moeten zoeken of zelf meer gaan rijden.
Ik zie er heel erg tegenop om dit te moeten zeggen volgende week, maar het moet wel gebeuren. Ik hoop alleen maar dat er begrip is voor mijn situatie en dat ik het niet doe om iemand dwars te zitten of omdat ik het werk niet meer leuk vind, maar gewoon omdat mijn lichaam op aan het raken is.
Hebben jullie misschien nog tips hoe ik dit gesprek het beste kan aanpakken?
Ik moet in ieder geval rustig blijven en ik zit er zelfs aan te denken om van te voren nog even langs de huisarts te gaan om een extra stop achter de deur te hebben want zij zal ongetwijfeld aangeven dat ik het maar eens snel rustiger aan moet doen.

**Geplaatst**: 21-10-09 14:34

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 14:34

Goed dat je zelf zo helder voor ogen hebt wat er moet veranderen. Natuurlijk is het een lastige stap, maar het is voor je eigen bestwil. Ik merk dat je heel erg nadenkt over wat de ander er wel niet van zou denken. Ik doe dat ook erg veel (ben er wel mee aan het werk). Maar eigenlijk is dat jouw probleem helemaal niet. Dat ligt bij de ander en daar ben jij niet verantwoordelijk voor.

Ik wil je als advies meegeven om ook niet meteen te zeggen dat je nog wel 2 - 3 weken langer door wil gaan, zodat hij de tijd heeft om iemand anders te zoeken. Want als hij die binnen die tijd niet gevonden heeft, is de verleiding heel erg groot om het nog langer te blijven doen. Bovendien is 2 tot 3 weken in jouw situatie nu al heel erg lang. Ik zou het niet doen en er per direct mee stoppen. Je gezondheid boven alles.

De eigenaar zal toch vast wel begrijpen dat twee paarden voor een klant rijden iets heel anders is dan 20 paarden voor hem? En als hij dat niet begrijpt zegt dat meer over hem dan over jou.
Bovendien zijn zijn paarden zijn verantwoordelijkheid, niet die van jou en al helemaal niet meer als je ermee stopt. Vervelend voor hem dat het waarschijnlijk moeilijk wordt om een geschikt iemand te vinden, maar dat is zijn zaak. Het is zonde van jouw energie om je daar mee bezig te houden. En dat geef je zelf eigenlijk ook al wel aan.

Als je er over zit te denken om langs de hisarts te gaan, moet je dat gewoon doen. Ik denk dat zei inderdaad aangeeft dat je snel rustiger aan moet doen. Eigenlijk weet je het dus zelf ook. Dat bedoel ik ook met die 2-3 weken evt. nog doorrijden. NIET doen

**Geplaatst**: 21-10-09 14:37

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 14:37

Zit even in de meeleesmodus. Ben ziek.

Zaterdag komen onze cavia's, de kooi is net binnen gekomen. Heeft er iemand nog tips voor namen? Ze zijn beiden merino's (lang krullend haar en een kruin) en de ene is chocoschimmel met wit en de andere is choco-goud met een beetje wit. Beiden zijn het mannetjes. Ik had zelf al Beertje in gedachten, maar vind daar maar eens een leuke passende naam bij..

**Geplaatst**: 21-10-09 14:38

Geplaatst: 21-10-09 14:38

Wilde het er gister al opzetten maar was het vergeten
Ben gister bij de dokter geweest en die heeft me doorverwezen naar maatschappelijk werkster.
ga daar nu een afspraak maken ben wel benieuwd.
Het gaat redelijk met me. Zondag ochtend een buitenritje gemaakt met paard en dat was heerlijk ontspannen.
Vanochtend sinds zaterdag weer gewerkt en ben nu echt kapot.
Zal ook de stress wel zijn.

**Geplaatst**: 21-10-09 14:43

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 14:43

Beterschap Angela. Griepje? Of oververmoeid door alle indrukken van de laatste tijd? Of een combinatie natuurlijk

Mijn cavia's heetten Lodewijk en Napoleon. Had mijn zwager destijds bedacht en ik vond het wel grappig. Vind het altijd moeilijk om namen te bedenken. Mijn spullen zijn trouwens ook binnen. Altijd leuk om een pakketje te krijgen

@ machotjuh: Wat zei je huisarts verder dan?
Wanneer kan je bij de maatschappelijkwerkster terecht? Ik werd eerst ook doorgestuurd naar de maatschappelijkwerkster, kreeg vrij snel een afspraak en een kennismakingsgesprekje, maar daarna zou er een lange wachttijd zijn. Ook klikte het bij mij niet zo met die vrouw en gelukkig kon ik via de bedrijfsarts bij de bedrijfsmaatschappelijkwerker terecht.

Doe in ieder geval lekker rustig aan.

**Geplaatst**: 21-10-09 14:49

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 14:49

Dat de klachten meer oververmoeidheid waren.
En ik heb elke keer last van dat me hart overslaat en het is raar maar waar eigenlijk alleen als ik op het werk ben. Dat ik gewoon niet zo druk moet maken om me hart, want er is niks mee aan de hand. Vond dit beetje een afpoeier antwoord zeg maar want hoe kom je van iets af wat tussen je oren zit zeg maar.

Volgende week dinsdag middag heb ik een afspraak heb verder nog niks gehoord over een eventuele wachtlijst.

**Geplaatst**: 21-10-09 14:53

Geplaatst: 21-10-09 14:53

Zo ook nog even over mezelf trouwens. Moet het ook even kwijt...

Met mij gaat het redelijk, maar ben erg moe de laatste paar dagen. Kom ook erg moeilijk mijn bed uit. Voordeel van de deeltijd is dat ik wel moet. Vanmorgen ben ik op de boerderij geweest en net heb ik muziektherapie gehad. Ik kwam er onrustig vandaan en voel de onrust nog. Het wil niet echt zakken en ik weet niet waarom. Bah, het volt even niet zo lekker.

Zometeen nog sporten met mijn vriend. Eigenlijk heb ik niet zo'n zin, maar vrijdag ga ik ook al niet omdat we dan op de boerderij zijn. De woensdag was eerder mijn rustigste dag en dat was wel lekker zo midden in de week. Even bijtanken. Maar nu met de muziektherapie erbij, is het opeens de drukste dag in mijn week. Moet ik nog maar eens kritisch over na gaan denken wat ik daar mee wil / moet, want ik denk dat ik dit niet vol ga houden zo. Het is iets teveel van het goede. En ja, de boerderij 's ochtends is wel heel fijn, maar aan de andere kant kost het me ook wel energie. Moeilijk dus...

**Geplaatst**: 21-10-09 14:57

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 14:57

Even snel, ik zou de boerderij er niet aangeven, heel eerlijk gezegd. Even iets leuks, zonder therapie zeg maar.

Is er geen andere dag waar je misschien je rust kan plannen?

**Geplaatst**: 21-10-09 14:58

Geplaatst: 21-10-09 14:58

machotjuh schreef:
Dat de klachten meer oververmoeidheid waren.
En ik heb elke keer last van dat me hart overslaat en het is raar maar waar eigenlijk alleen als ik op het werk ben. Dat ik gewoon niet zo druk moet maken om me hart, want er is niks mee aan de hand. Vond dit beetje een afpoeier antwoord zeg maar want hoe kom je van iets af wat tussen je oren zit zeg maar.
Volgende week dinsdag middag heb ik een afspraak heb verder nog niks gehoord over een eventuele wachtlijst.

Hopelijk is er bij jullie geen wachtlijst en anders hoor je dat dinsdag wel

Ik vind het van je hart geen afpoeier antwoord. Juist niet omdat je er alleen op je werk last van hebt is het overduidelijk een stressgerlateerde kwaal. Kortom: het zit tussen je oren. Het kan ook zijn dat je door de spanningen verkeerd gaat ademen (teveel boven in, te snel, te vaak enz.). Dit kan klachten geven die jij omschrijft. Probeer eens een ademhalingsoefening als je je gespannen voelt of als je de klachten op voelt komen. Zorg bij de ademoefening dat je doorademt tot in je buik en niet te vaak per minuut ademt.
Zorg ook dat je uitademing langer is de inademing.

Ik begrijp dus wel dat je huisarts zegt dat je je daar geen zorgen om moet maken. Heeft je huisarts verder niet uitgelegd waarom je je er geen zorgen over moet maken?

**Geplaatst**: 21-10-09 15:00

Geplaatst: 21-10-09 15:00

Angela_ schreef:
Even snel, ik zou de boerderij er niet aangeven, heel eerlijk gezegd. Even iets leuks, zonder therapie zeg maar.

Is er geen andere dag waar je misschien je rust kan plannen?

De boerderij ben ik ook niet van plan om op te geven, zeker niet nu ik er net weer wat meer van begin te genieten. Het begint me juist weer ontspanning te geven. Dus dat ben ik helemaal met je eens!! Het is inderdaad belangrijk om ook de leuke dingen te hebben naast de therapieën.

Dinsdag en donderdag zijn voor mij de zwaarste therapiedagen, dus dat is een beetje het lastige. Alle drukke dagen komen zo achter elkaar. Misschien moet ik maar eens gaan kijken naar de dagen dat ik sport, maar ook dat is lastig, omdat ik in het weekend sporten niet fijn vind. Nou, ik ga er nog wel eens even over brainstormen

**Geplaatst**: 21-10-09 15:14

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 15:14

Nou mensjes, ik ben sporten

Denk niet dat ik vanavond nog achter de computer te vinden ben. Spreek jullie wel weer!

CIV: Lekker gewerkt? Hoe voel je je?

**Geplaatst**: 21-10-09 15:21

Geplaatst: 21-10-09 15:21

Ben ik weer even. Het klopt PW dat ik me heel erg druk maak over wat een ander (in dit geval de eigenaar) ervan denkt als ik aangeef te stoppen. Ik voel me verantwoordelijker dan nodig is, dat besef ik heel goed. Als hij het me kwalijk neemt dat ik vertrek dan is dat inderdaad zijn probleem en als hij dat op een verkeerde manier interpreteert dan is dat ook zijn probleem. Ik wil alleen niet dat mijn prive paarden hieronder komen te lijden omdat ik nog wel gebruik blijf maken van zijn stal en faciliteiten. Hij interpreteert de dingen nog wel eens vaker wat negatief en kan soms je woorden verdraaien. Ik wil niet dat hij me de deur wijst als ik niet meer voor hem kan rijden. Ik weet dat dat een vreselijk banketstaaf actie zou zijn als hij daartoe zou besluiten maar op dit moment sluit ik niets uit. Mijn stalgenoten proberen me wel te steunen door te zeggen dat hij zich tot zoiets nog NET niet zal laten verlagen... . We zijn namelijk praktisch buren. Ook al zou ik verbannen worden van zijn stal (geloof me, het is een type die dat zou durven en hij zou er nog niet van wakker liggen) dan komen we mekaar nog steeds elke dag tegen... . Om die reden wil ik het gewoon zo snel mogelijk op een correcte manier oplossen, ook om verdere uitbarstingen te voorkomen. Ik merk dat ik weinig kan hebben op dit moment, dus ik wil erger zien te voorkomen door snel de knoop door te hakken en ermee te stoppen. Alleen al het idee van straks minder paarden te rijden en meer vrije tijd te hebben tijdens mijn parttime middagen zoals fitnessen en lopen maken me al blij. Stom is dat he?! Maar wel een goed teken dat er duidelijk een grens is bereikt... .

**Geplaatst**: 21-10-09 18:09

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-10-09 18:09

Ik vind het niet stom. Juist goed dat je hetzelf in ziet voordat je jezelf helemaal de vernieling ingejaagd hebt. Ik wil nogmaals zeggen dat je nu al heel veel beren op de weg ziet (ik herken het, omdat ik er zelf ook erg goed in ben) terwijl je eigenlijk nu nog niks over zijn reactie kan zeggen.
Bereidt het goed voor, weet wat je wil zeggen zodat je daar met een goed gevoel op terug kan kijken na het gesprek, ongeacht zijn reactie. Hoe hij reageert heb je niet in de hand, dus daar kan je nu over piekeren, maar je schiet er niks mee op. Ging je er met je vriend heen? Het is wel slim om iemand mee te nemen die een beetje op je kan letten (zodat je rustig blijft). Bovendien kun je er veel steun aan hebben en kun je het later nog eens bespreken hoe het gegaan is. Kun je trouwens niet voor dinsdag er heen? Dinsdag duurt nog bijna een week...

Ik vind het fijn om te lezen dat het idee van meer tijd voor jezelf je al blij maken. Dat is een goed teken. Ik had dat niet, maar ik was dan ook al wel een beetje verder van huis. Was compleet ingestort toen ik thuis kwam te zitten...

**Geplaatst**: 21-10-09 19:41

Geplaatst: 21-10-09 19:41

Zo, zo is het rustig hier en zo krijg je het niet bijgelezen maar dat is niet erg, als ik het zo lees hebben jullie veel aan elkaar gehad vandaag :(:)

Heb even geen puf meer om verder te reageren. Knuffel voor degene die het nodig hebben en voor allemaal, pas goed op jezelf :(:)

Hier gaat het wel, vandaag een drukke dag gehad. Gewerkt, daarna snel bij mij thuis gaan eten, hond uitgelaten, aquarium schoongemaakt want er overleed nog al veel, hoop dat dit helpt? Net even lekker in bad geweest en optijd naar mn bed. Morgen heb ik een uitgebreide medische keuring op het werk (conditie, hartfilmpje, verpercentage etc) ben benieuwd, zie er ergens wel tegenop, ben bang dat ik het heel slecht zal doen. Er hangt verder niets vanaf, onze afdeling is uitgekozen en opzich is het goed om te weten hoe je ervoor staat maar het is wel confronterend. Verder slaap ik slecht maar na morgen lekker weekend, keuring is tegen het einde van mn werkdag dus dat is wel prettig.

**Geplaatst**: 22-10-09 07:06

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-10-09 07:06

He PW, ik heb niet het hele topic doorgelezen maar mag ik vragen hoe het bij jou zo ver is gekomen dat je ingestort thuis bent komen te zitten?
Helaas gaat eerder dan dinsdag niet om samen te bespreken. Om de eenvoudige reden dat ik mijn vriend erbij wil hebben en hij is vanaf vanavond een weekendje weg met vrienden en is pas zondagavond terug. Misschien kunnen we het naar maandag verplaatsen, dat is in ieder geval weer een dagje eerder. We zullen zien... .

**Geplaatst**: 22-10-09 07:41

Geplaatst: 22-10-09 07:41

Als je dit hele topic had doorgelezen was je daar ook niet achter gekomen. Ik zit er namelijk al vanaf deel I bij

Tja, hoe het zover heeft kunnen komen? Kort gezegd gewoon maar doorgaan, alle signalen van je lichaam, vrienden en familie negeren. Mensen die er wat van zeiden dat ik zoveel werkte, kregen een snauw, want het was niet waar. En steeds de lat maar hoger leggen, steeds meer gaan werken. Ik werkte op een gegeven moment van 's ochtends 8 tot 's avonds 10. Ging dan naar bed en de volgende dag was weer net zo. Op zaterdag ging ik dan wel naar de paarden, maar daarna was ik ook weer aan het werk. Ik maakte nergens anders meer tijd voor en ik had het zelf gewoon echt niet door. Tot ik dus compleet instortte. Langzaam aan begon ik in te zien hoe lang ik al roofbouw pleegde op mijn lichaam en ook waarom ik dat deed. Dat was belangrijk om het te kunnen gaan veranderen.

Dat is kort gezegd het verhaal (heb nu niet zoveel tijd, moet naar therapie). Als je meer wil weten moet je maar even een pbtje sturen. Ben vanmiddag wel voor een lang weekend weg, dus als je pbt, kan ik je pas maandagavond antwoorden. Maar dit is dus in grote lijnen wat er gebeurd is.

Jammer dat je het niet kan verzetten. Aan de andere kant heb je nu wel de tijd om het rustig voor te bereiden. Succes ermee! Je pakt het goed aan vind ik!

CIV: Een dikke knuffel! Ik denk aan je vanmiddag. Volgens mij gaat het best meevallen en kom je er echt niet zo slecht uit!

**Geplaatst**: 22-10-09 20:58

Geplaatst: 22-10-09 20:58

PW, hoe was therapie?Nu klaar voor je weekend, fijn weekend toegewenst!

Zwelgje, succes met je gesprek, zie je het zitten een weekend alleen?

Hier gaat het wel, ben moe en nogsteeds wat misselijk. Testuitslagen waren goed, alleen mn lenigheid niet maar dat is zeker geen verrassing

. Conditie was het dubbele van wat het zou moeten zijn dus zéér goed en dat terwijl ik nu echt veel minder doe dan vorig jaar, kracht was ook bovengemiddeld. Al mn waardes, hart, vet, suiker etc. waren ook goed dus ben eigenlijk wel heel tevreden en trots op mezelf O:)

En dat voor iemand die iedere dag chips eet

. Het is ook wel een weer een geruststelling, ben toch erg gefocust op mn lichaam en het is prettig te weten dat ik me hier (eigenlijk) geen zorgen over hoef te maken.

Sprak vandaag nog iemand die nu ook pas thuis zit, dat zijn vervelende dingen, wens je niemand toe en doordat ik het nu heb meegemaakt het ik veel begrip voor en moedig het 'uitzieken thuis' aan. Helaas heeft mn vriend niet gebeld en dat is meestal geen goed teken dus wel een beetje spanningen, denk altijd weer het ergste

dat is toch nogsteeds die angst die versterkt is door mn burnout. Nu lekker weekend dus hopelijk wat ontspannen.

:(:)

voor jullie die het nodig hebben :(:)

**Geplaatst**: 23-10-09 09:01

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-10-09 09:01

Sorry voor de laate reactie me laptop is gecrashd dus kan niet zo vaak meer online zijn.
Ze heeft me uitgelegd dat het bij meer mensen voorkomt dat overslaan van je hart en dat het niet ernstig is. Maar voor mijn gevoel is het natuurlijk wel ernstig want het is zo angstaanjagend gevoel. Alsof die echt stopt. Maar goed zal me eroverheen moeten zetten heb nu ook homeopatische kalmeringspillen als het voor mijn gevoel maar werkt.
Maandag ga ik gelijk een gesprek aan met mijn baas dan is hij weer terug van vakantie.

**Geplaatst**: 23-10-09 21:39

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-10-09 21:39

Pfff.. Ik ben nu de CD van Blof aan het luisteren en het is behoorlijk heftig. Ik durfde hem niet eerder te luisteren, maar heb hem nu dan toch aangezet. Hij lijkt wel voor mij geschreven, en hij is in een woord GEWELDIG!

Geniale en aangrijpende teksten...

**Geplaatst**: 24-10-09 18:06

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 24-10-09 18:06

Bah ik kom me hier ook weer beetje melden...heb ook wel meegepraat in vorige topic. 1,5 jaar geleden burn out gehad..naar psych geweest waar ik niks mee kon..AD en dat hielp me er weer redelijk bovenop. Gewoon weer aan het werk gegaan en op wat kleine terugvallen na ging het eigenlijk allemaal wel goed. 1 september aan een nieuwe baan begonnen waar ik mn draai niet zo goed kon vinden, daarbij de herfst denk ik en het werd weer minder. Dikke paniekaanvallen die me half sloopten dus heb deze keer eens een haptonoom gebeld..hoorde er goede verhalen over. Nu 3x geweest en het raakt me echt, afgelopen woensdag was bhoorlijk heftig en ben de rest van de dag gesloopt geweest. Donderdag moets ik werken en er kwam echt niks uit me..kon wel heel hard janken. Heb de teamleidster ingelicht, luchtte wel op en ben naar huis gegaan. Gister wel gewerkt maar was bekaf. Nu de hele dag al knallende hoofdpijn, pff. Ben bang dat het weer terugkomt, zit overigens nog wel aan de AD. Straks word ik er op het werk uitgegooid...zit ik behoorlijk over in..dan heb ik echt een probleem maar die 32 uur is me momenteel al teveel eigenlijk..pff

**Geplaatst**: 24-10-09 20:12

Geplaatst: 24-10-09 20:12

Hoe is iedereen zijn weekend tot nu toe ?

Ik ben gisteren naar België gekomen omdat ik een afspraak had bij een fysische, manuele en sport arts, daar ik pijn bleef hebben op mijn gewrichten en spieren. Zij kent mij en mijn medische voorgeschiedenis al enorm lang (is mijn moeder haar beste vriendin) en heb bij haar dus mijn schrik geuit dat ik twijfel of ik ook geen fibromyalgie heb zoals mijn moeder en tante. Ze heeft toen testen gedaan en allerlei vragen gesteld en hier uit kwam naar voren dat mijn vrees gegrond was. Ik ben aan 1 kant blij dat eindelijk iemand mijn vrees "erkend" en dat ik nu enigsinds weet dat ik er rekening mee moet houden, aan de andere kant heb ik schrik. Dit is weer iets waar ik mij "zwak" in voel en gisteren zei ik ook al tegen mijn vriend of die wel zeker was of hij dit allemaal wel wilde ?

Qua werk ben ik blij dat ik uit de praktijk ben gestapt nu, het verklaard enorm veel en ik heb gewoon 3 jaar lang roofbouw gepleegd op mijn lichaam. (probleem speelt al wel langer dan 3 jaar maar die waren toch het zwaarst voor mijn lichaam). Ik neem sinds vandaag lichte AD die als bijwerking hebben dat ze een positief effect hebben op de spieren maar als bijwerking dat ik super misselijk ben (en zal zijn de eerste week).
Ook heb ik schrik dat mijn vriend dit allemaal ooit beu gaat worden. Ik voel mij nu gewoon zwak en zit in de knoop met mezelf...
Sorry voor egobericht meost het even kwijt