Geplaatst: 01-01-18 01:34 Huertecilla schreef:AIIII, herkenbaar. Ben ooit door een mep van een vrachtwagenaanhanger over het stuur via een smak tegen een boom in een diep kanaal beland.
Nog net bij bewustzijn maar niet in staat me te bewegen, gevoeld hoe ik water moest ademen.
Licht werd lichtpuntje en dat ging uit.
Hart stop en al
Ben uit het water gehaald door iemand die van hartmassage en kunstmatige ademhaling wist.
Door ambulance personeel geranimeerd en werd drie dagen later zonder benul van waar in het ziekenhuis soort van wakker.
Dat lijkt me echt een traumatische ervaring .... 
Bij mij stamt het uit mijn jeugd ...
Niet groot geworden met zwemmen /water , mijn ouders hadden angst voor water
en konden niet zwemmen .
Toen het fenomeen school zwemmen ...rot jochies die je onder water drukken en
de ellende is geschied .
Nu zijn we er aardig overheen ...de beste zwemster zal ik wel nooit worden .
Het paniek gevoel in het water steekt af en toe z,n hoofd nog effe op , al is het
steeds minder .En vooral kan ik me er op dat moment overheen zetten .
dat je triathlon afstand zwemt. Moet een goed gevoel zijn dat je jezelf kan overwinnen. 
...Komt er nog bij dat je op je 50 ste , niet meer zo makkelijk 
en vaak zo stil, helemaal alleen in de omgeving. Het enige wat je hoort, is je eigen fiets en je banden over het asfalt. 
dat is érg licht 