Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-11-14 10:51

Geplaatst: 11-11-14 10:51

Wat naar River dat je je zo slecht blijft voelen. Het lijkt nu misschien niet zo, maar ook uit dit diepe dal zal je wel geraken! Het vraagt tijd en inspanning van jou, maar ik weet dat je het kan. Wel fijn te weten dat je zo goed wordt opgevolgd denk ik. En fijn dat je toch ook de positieve dingen nog ziet. Ik hoop dat je snel meer weet van de psychiater.

**Geplaatst**: 11-11-14 14:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 14:33

Lastig Riverrr! :(:)

Ik zit nogsteeds enorm te twijfelen over antidepressiva. Mijn psychiaters denken dat het slim is om het te doen, alleen mijn ouders willen er maar niet in meegaan. Helaas ben ik minderjarig en kan ik dat dus niet zelf beslissen. Paar weken geleden ook een gesprek gehad hierover alleen mijn ouders zijn nogsteeds niet overtuigt, ze willen gewoon niet geloven dat het écht slecht met me gaat lijkt wel.

Ik heb nogsteeds problemen met eten, vorige week niet naar school gegaan en vandaag ook niet wegens slaaptekort en gebrek aan eten en dus geen energie. Voel me ook erg suïcidaal weer de laatste tijd, maar dat probeer ik te negeren.

Heb ook het idee dat ik het mezelf gewoon niet gun om beter te worden en het daarom maar niet beter gaat.

**Geplaatst**: 11-11-14 14:37

Geplaatst: 11-11-14 14:37

ilangok schreef:
Lastig Riverrr!

Ik zit nogsteeds enorm te twijfelen over antidepressiva. Mijn psychiaters denken dat het slim is om het te doen, alleen mijn ouders willen er maar niet in meegaan. Helaas ben ik minderjarig en kan ik dat dus niet zelf beslissen. Paar weken geleden ook een gesprek gehad hierover alleen mijn ouders zijn nogsteeds niet overtuigt, ze willen gewoon niet geloven dat het écht slecht met me gaat lijkt wel.

Ik heb nogsteeds problemen met eten, vorige week niet naar school gegaan en vandaag ook niet wegens slaaptekort en gebrek aan eten en dus geen energie. Voel me ook erg suïcidaal weer de laatste tijd, maar dat probeer ik te negeren.

Heb ook het idee dat ik het mezelf gewoon niet gun om beter te worden en het daarom maar niet beter gaat.

Heb je dat wel eens uitgesproken naar je ouders? Dat je het gevoel hebt dat ze denken dat het niet zo slecht gaat?

**Geplaatst**: 11-11-14 14:47

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 14:47

Oh ja, zeker. Heeft niets geholpen.
Ik luister nu gewoon niet echt meer naar ze, ik heb eigenlijk geen zin om steeds te horen dat ik me maar aanstel en het de pubertijd maar is.

**Geplaatst**: 11-11-14 14:55

Geplaatst: 11-11-14 14:55

Heb je al bloed geprikt? Met name voor B12?

**Geplaatst**: 11-11-14 15:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 15:05

Nee, ik zou vorige week wel naar de huisarts gaan maar toen het vrijdag weer wat beter ging heb ik dat niet meer gedaan.

**Geplaatst**: 11-11-14 15:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 15:21

Dan zou ik dat eerst even doen

!

**Geplaatst**: 11-11-14 16:09

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 16:09

Ik zou AD op jou leeftijd wel als laatste middel pakken denk ik

**Geplaatst**: 11-11-14 16:33

Geplaatst: 11-11-14 16:33

ilangok schreef:
Heb ook het idee dat ik het mezelf gewoon niet gun om beter te worden en het daarom maar niet beter gaat.

Hoi Ilan,
Wellicht is dit de waarheid als een koe.
En is allerlei gedoe zoals pillen eigenlijk volstrekt niet aan de ode, zolang dit punt niet onder de loep wordt genomen.

:(:)

Het is nog al wat: jezelf geen geluk gunnen! !

(Gedachte experiment: als een ander mens dat jou niet zou gunnen, zou je hem/ haar mijden als de pest.)

Maar denkbaar heb je ooit "geleerd"/ ervaren, dat als jij je goed voelde, dat allerlei andere problemen gaf....?

**Geplaatst**: 11-11-14 17:37

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 17:37

Die zin had ik niet eens gelezen. Ik ben benieuwd waarom je het jezelf niet gunt?

Ilangok, is het een idee om je ouders dit topic te lezen?

**Geplaatst**: 11-11-14 17:42

Geplaatst: 11-11-14 17:42

ilangok schreef:
Lastig Riverrr!

Ik zit nogsteeds enorm te twijfelen over antidepressiva. Mijn psychiaters denken dat het slim is om het te doen, alleen mijn ouders willen er maar niet in meegaan. Helaas ben ik minderjarig en kan ik dat dus niet zelf beslissen. Paar weken geleden ook een gesprek gehad hierover alleen mijn ouders zijn nogsteeds niet overtuigt, ze willen gewoon niet geloven dat het écht slecht met me gaat lijkt wel.

Ik heb nogsteeds problemen met eten, vorige week niet naar school gegaan en vandaag ook niet wegens slaaptekort en gebrek aan eten en dus geen energie. Voel me ook erg suïcidaal weer de laatste tijd, maar dat probeer ik te negeren.

Heb ook het idee dat ik het mezelf gewoon niet gun om beter te worden en het daarom maar niet beter gaat.

Heb even weinig gereageerd maar wel alles bij gelezen.
Je schrijft dat je ouders niet willen geloven dat het echt slecht met je gaat, ik kan ergens begrijpen dat ze het moeilijk vinden omdat te accepteren, maar als de psychiater het zegt, is het misschien wel een verstandig idee. Zijn ze bekend met de medicatie? Zijn ze misschien bang dat je er afhankelijk van wordt?

**Geplaatst**: 11-11-14 18:13

Geplaatst: 11-11-14 18:13

Hier gaat het weer de verkeerde kant op

Of ja eig ging het nooit echt goed.
Morgen ook weer een impulsieve actie op de agenda dus.
Alleen dan moet ik steeds weer aan mijn ouders en aan mijn twee vrienden denken ... wat voor leed ik hun, en dan eig vooral mijn ouders, wel niet aandoe.

**Geplaatst**: 11-11-14 18:20

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 18:20

Hoi Emily,
Rot dat het maar steeds niet goed gaat! !
Maar ik snap niet helemaal hoe je morgen, nota bene in je agenda een impulsieve actie kunt hebben staan....?

(Accoord: op het moment van afspreken kan het een impuls zijn. Maar intussen heb je tijd om na te denken en als je denkt dat het niet goed is, kun je er alsnog van afzien! )

**Geplaatst**: 11-11-14 18:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 18:24

Nah, dan misschien dus geen impulsieve actie maar een domme actie?
Kweenie, ik weet dat ik het ga doen, heb het gepland ; dat plannen en een stemmingswisseling hebben gaan meestal altijd gepaard.

**Geplaatst**: 11-11-14 18:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 18:25

Magi k vragen wat je gepland hebt Emily?

**Geplaatst**: 11-11-14 19:29

Geplaatst: 11-11-14 19:29

Ilan: wat vervelend dat je ouders het niet willen erkennen. Zouden ze zich schuldig kunnen voelen als ze echt erkennen dat het slecht gaat?
En wat knap dat je al zoveel zelf door hebt. Je bent al erg ver!

Emily: wat heb je precies gepland staan? en als je het zelf niet slim vind om te doen, waarom dan wel doen? Kunnen wij je helpen?

**Geplaatst**: 11-11-14 19:46

Geplaatst: 11-11-14 19:46

Janneke2 schreef:
Maar ik snap niet helemaal hoe je morgen, nota bene in je agenda een impulsieve actie kunt hebben staan....?

(Accoord: op het moment van afspreken kan het een impuls zijn. Maar intussen heb je tijd om na te denken en als je denkt dat het niet goed is, kun je er alsnog van afzien! )

Die bedenking maakte ik me ook...

Joolien schreef:
Mag ik vragen wat je gepland hebt Emily?

Die vraag kwam ook in mij op...

Janneke2 schreef:
En is allerlei gedoe zoals pillen eigenlijk volstrekt niet aan de ode, zolang dit punt niet onder de loep wordt genomen.

Goh, in sommige gevallen zal dat wel zo zijn. Maar medicatie kan ook juist helpen om te zorgen dat je jezelf het geluk wel gunt. Soms gaat het bij zulke gedachten om een soort van negatieve spiraal waar je uit moet zien te raken en helaas is dat soms heel moeilijk zonder medicatie. Bij aandoeningen zoals een depressie is er bovendien een verstoring van neurotransmittoren in de hersenen. Medicatie kan hier iets aan doen. Ik ben zelf ook geen fervente voorstander van zomaar direct medicatie innemen, maar het kan wel helpen en is soms gewoon nodig. In heel wat gevallen is een combinatie van medicatie met psychotherapie het meest werkzaam (dus beter dan enkel medicatie of enkel psychotherapie).
Ilangok, waarom zijn je ouders tegen medicatiegebruik? Heb je zelf al an je ouders aangegeven dat jij dit zelf wel zou willen proberen? Je schrijft dat je soms ook thuis blijft van school omdat je bv de energie niet hebt. Zijn jou ouders er van op de hoogte dat je thuis blijft? Kennen zij de reden voor het thuis blijven? Wat vinden ze daar dan van? Merken ze daar dan niet aan dat het niet goed met je gaat?
Voor ouders is het vaak niet eenvoudig om te zien en te begrijpen dat het niet goed gaat met hun zoon/dochter. Sommige ouders zullen daarom psychologische problemen "ontkennen". Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het ook zo gaat bij jou ouders. Misschien hebben zij wel een heel goede reden om geen medicatie te willen...

**Geplaatst**: 11-11-14 19:53

Geplaatst: 11-11-14 19:53

Ik noemde het eerst ook gewoon domme acties eerlijk gezegd, alleen aangezien iedereen het met impulsief beoordeeld ben ik het ook maar impulsief gaan noemen

(klikje naar een post van ooit)
Maar het is dus niet impulsief, maar gewoon domme acties?

Wat exact vertel ik liever nadat het gebeurd is. Ik kan er uuuren over doorpraten aangezien ik me er zo erg in interesseer enzo, alleen ben bang dat ik van te voren al tegen word gehouden

--
Ik wist trouwens niet dat medicatie ook écht kon helpen, ik dacht dat dit juist allemaal omweggetjes waren die de oorzaak niet effectief kunnen aanpakken, maar dat kan dus wél?

**Geplaatst**: 11-11-14 19:59

Geplaatst: 11-11-14 19:59

xEmily schreef:
Ik noemde het eerst ook gewoon domme acties eerlijk gezegd, alleen aangezien iedereen het met impulsief beoordeeld ben ik het ook maar impulsief gaan noemen (klikje naar een post van ooit)
Maar het is dus niet impulsief, maar gewoon domme acties?

Wat exact vertel ik liever nadat het gebeurd is. Ik kan er uuuren over doorpraten aangezien ik me er zo erg in interesseer enzo, alleen ben bang dat ik van te voren al tegen word gehouden

--
Ik wist trouwens niet dat medicatie ook écht kon helpen, ik dacht dat dit juist allemaal omweggetjes waren die de oorzaak niet effectief kunnen aanpakken, maar dat kan dus wél?

Ik snap t nog niet helemaa, ga je een tatoeage nemen of is dat een voorbeeld?

Medicatie helpt mij echt, vaak werd ik verlamd door spanning en doe dan helemaal niks meer, nu kan ik de spanning de baas en daardoor blijf ik actief en doe wat ik moet doe. Hier ben ik ook bewuster van.

**Geplaatst**: 11-11-14 20:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 20:40

Er is uitgebreid onderzoek naar hoe een ssri inwerkt op het brein van een man die niet rookt, ouder dan 18 is en goed gezond is.
Op basis van die proeven wordt ssri verkocht aan mensen die depressief zijn. Feit is dat niet systematisch is onderzocht wat het doet met een puberbrein - en er zijn helaas een aantal gevallen waarin de ssri niet goed werkte. (Het doel is dat de piekergedachten moeilijker doorkomen en de positieve gedachten makkelijker - maar relatief veel pubers worden er agressief van, naar zichzelf of naar anderen.)
Dus wat dat betreft kunnen de ouders een punt hebben.

En als je om wat voor reden dan ook vindt dat je maar beter niet gelukkig kunt zijn -
.....om dan maar eens een pil te gaan slikken waar je gelukkig van moet worden - dat wringt. Op zijn best.

**Geplaatst**: 11-11-14 20:47

Geplaatst: 11-11-14 20:47

Hallo iedereen.

Ilan waarom denk jij dat jij het jezelf niet gunt om beter te worden?
Zijn jou ouders wel eens bij een gesprek aanwezig geweest?

Riverrr wat vervelend dat jij je snachts nog niet optimaal voelt.
Wel heel goed dat je nu een crisis plan hebt. Knap gedaan hoor!!! En super mooi dat het met jou ongeboren kindje helemaal goed gaat.

Emily een actie die je onderneemt zonder daar over na te denken noem je impulsief.
Je kun natuur impulsief iets toe geven of plannen maar zodra je dan tot het inzicht komt heb je wel een keuze om er op terug te komen.
Ik ben benieuwd wat je gaat doen.

Roses hoe is het met jou?

Hier gaat het op het moment goed.
Gisteren even wat minder door dat er veel speelt in de familie van mijn man.
Ik trek mij dat aan ook omdat het een stuk van mijn verleden aantikt.
Verder zitten we met dagbehandeling in het blok indentiteit en behandelen we nu het theme gezin van herkomst.
Is even pittig.
Vanmorgen gesprek en mijn signaleringsplan besproken met mijn man en therapeut.
Was een fijn gesprek en dat doet mij nu ook wel goed voelen.

**Geplaatst**: 11-11-14 22:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 22:01

Hallo Osmo,

Wat lief dat je vraagt hoe het gaat

Eigenlijk wel best goed na moeilijke periodes, ik heb vertrouwen in de toekomst.
Natuurlijk is het allemaal best lastig maar ik ben bereid om (hard) te vechten. Al is mijzelf overgeven aan emoties soms wel beter...

**Geplaatst**: 11-11-14 22:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 22:03

Dag dames,

Zijn er meer meiden/vrouwen hier die zich eigenlijk heel erg alleen voelen?

**Geplaatst**: 11-11-14 22:23

Geplaatst: 11-11-14 22:23

Nou Deijs om eerlijk te zijn heb ik dat wel een poosje gehad.
Nu gaat het beter omdat mijn man ook betrokken wordt bij mijn dagbehandeling.
Eigenlijk door dat ik leer om uit te spreken wat ik voel.
En mijn man gaat nu mee met individuele gesprekken waarin hem gevraagd wordt waar hij tegen aanloopt bij mij.
Dat maakt dat ik mij ook niet meer zo alleen voel.
En daarnaast leer ik ook hoe ik een vangnet op kan bouwen naast de dagbehandeling.
De momenten dat ik mij terug trek en niet durf uit te spreken wat ik voel maken ook dat ik mij alleen en eenzaam voel.
Ik ben mij daar nu bewust van.

**Geplaatst**: 11-11-14 22:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-11-14 22:41

Ah dat is wel fijn.

Ik heb namelijk alleen mijn ouders waar ik bij terecht kan.. vrienden en vriendinnen nog niet echt..