Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
gohya schreef:Mensen w.b.t de thuiszorg,TS krijgt die gewoon NIET omdat haar man in huis woont en hij de huishouding moet doen.Zo zijn de regeltjes bij de gemeente.Ik kreeg ook geen thuishulp toen ik doodziek door de chemo op de bank lag! gemeente zegt,je hebt kinderen die kunnen de huishouding doen,ongeacht of dat beide werken én beide een beperking hebben.Houd nou eens op over al dat [goedbedoelde] "dit en dat moet je doen". Ze krijgt het simpelweg niet!
Enne,dat "ik woon te ver weg" ? Nederland is zo groot nou ook weer niet w.b.t. de afstanden.Kan je niet,zeg dan niks,ga niet zeggen:ik wil wel,máár. Kan en wil je naar TS toe een dagje? dan meld je dat gewoon,is de afstand te groot,meld dan niks.
Sorry dat ik dit er zo uit floep,maar ik weet gewoon ook dat de Gemeente en Kabinet over lijken gaan.
pien_2010 schreef:Het traject van kanker krijgen, hebben en er aan overlijden is heel individueel. Iedereen is anders en niemand doet dit op de zelfde manier. Dat heeft te maken met de ziekte zelf die erg verschillend zich manifesteert bij mensen, de lichamelijke conditie van de mensen zelf (bij Priscilla was die gewoon heel erg goed een jaar geleden) en het heeft te maken met karakter en dus hoe iemand mentaal in elkaar zit.
Het hele traject van komen te overlijden is dermate individueel dat we alleen maar als een kring rondom Priscilla en Marcel aanwezig kunnen zijn. Niet oordelend, wel helpend, proberen aan te voelen welke hulp nodig is. Dat betekent ons eigen ego opzij zetten, heel voorzichtig zonder te oordelen en aarzelend jezelf te uiten in dit topic. Tenminste zo ervaar IK dat en zo probeer ik aanwezig te zijn.
Hulp aanbieden is lief en geweldig. Priscilla en Marcel bepalen wat ze wel en niet willen. Dat is gewoon hun goed recht want het is hun leven, hun traject en vooral hun verdriet.
Dus ja, ik begrijp opmerkingen die wellicht te kritisch oordelend over komen. Desondanks is het niet aan ons. Priscilla en Marcel zijn ons helemaal niets verschuldigd. Wij geven uit vrijheid, met aandacht en liefde. Iedereen hier in dit topic. Dus laten we ook vergevingsgezind en begripvol zijn tegenover elkaar want niemand hier heeft het slecht voor met Priscilla.
Fijne dag allemaal en mijn wens voor vandaag is dat wij weer liefdevol aanwezig kunnen zijn voor Priscilla en Marcel, want ik ervaar jullie allemaal als toppertjes.
pien_2010 schreef:Het traject van kanker krijgen, hebben en er aan overlijden is heel individueel. Iedereen is anders en niemand doet dit op de zelfde manier. Dat heeft te maken met de ziekte zelf die erg verschillend zich manifesteert bij mensen, de lichamelijke conditie van de mensen zelf (bij Priscilla was die gewoon heel erg goed een jaar geleden) en het heeft te maken met karakter en dus hoe iemand mentaal in elkaar zit.
Het hele traject van komen te overlijden is dermate individueel dat we alleen maar als een kring rondom Priscilla en Marcel aanwezig kunnen zijn. Niet oordelend, wel helpend, proberen aan te voelen welke hulp nodig is. Dat betekent ons eigen ego opzij zetten, heel voorzichtig zonder te oordelen en aarzelend jezelf te uiten in dit topic. Tenminste zo ervaar IK dat en zo probeer ik aanwezig te zijn.
Hulp aanbieden is lief en geweldig. Priscilla en Marcel bepalen wat ze wel en niet willen. Dat is gewoon hun goed recht want het is hun leven, hun traject en vooral hun verdriet.
Dus ja, ik begrijp opmerkingen die wellicht te kritisch oordelend over komen. Desondanks is het niet aan ons. Priscilla en Marcel zijn ons helemaal niets verschuldigd. Wij geven uit vrijheid, met aandacht en liefde. Iedereen hier in dit topic. Dus laten we ook vergevingsgezind en begripvol zijn tegenover elkaar want niemand hier heeft het slecht voor met Priscilla.
Fijne dag allemaal en mijn wens voor vandaag is dat wij weer liefdevol aanwezig kunnen zijn voor Priscilla en Marcel, want ik ervaar jullie allemaal als toppertjes.