tja, waar moet je beginnen, ik zeg altijd, ik heb een ziekte, maar ben niet ziek, daar bedoel ik mee dat ik ondanks wat pech gewoon 40 u werk, de beesten, en de rest wat op het programma staat doe, gaat soms beter, en soms wat minder, het zei zo

Ik heb schildklierproblemen (Graves, is een autoimmuunziekte), ja medicijnen tuurlijk ook, af en aan ook betablokkers, wat hartklachten, hoge bloeddruk, waarschijnlijk mede door de schildklier, gaat de laatste jaren redelijk.Heb alleen wat sneller een griepje of kou te pakken dan doorsnee.
Nogal last van de knieen, een kapotte meniscus, en nee, kan niet meer gerepareerd worden

hoofdzakelijk familie en goede vrienden weten ervan, ik ben niet iemand die hier snel iets over zou vertellen, alleen collegas vragen soms wel eens, als het een dagje minder gaat, wat loop jij raar, ongelukje gehad?
probeer ik meestal over heen te praten, als ik nu hier op bokt zie hoeveel mensen vanalles mankeren, durf ik het wel te schrijven, ben ik blij dat ik redelijk functioneren kan, zelfs met her en der wat oude blessures, waar je achteraf nog last van hebt, het enige waar ik zelf een probleem mee heb is dat ik een huidziekte heb, Rosacea, omdat dat iets is wat iedereen meteen aan je kan zien, ik heb hiervoor een jaar lang een heel agressief medicament genomen, was ook bijna weg, maar dit mag je maar gedurende een bepaalde tijd nemen, erg is dus dat de ontstekingen weer terug beginnen te komen.
En ik wordt zo moe van alle (hoe goed bedoeld ook) adviezen, die mensen ongevraagd geven, alsof je niet al alles geprobeerd hebt

maar nogmaals, als ik hier zie wat mensen soms mankeren, denk ik dat ik een heel happy mensje ben
