CarinaR schreef:Edit. Oops, foutje met aantal kinderen. Gecorrigeerd

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SparklingApp schreef:Ik wil je ook even sterkte wensen met de hele situatie en ik vind dat je het echt super aanpakt en je kindjes voorop zet, laat je alleen niet in een hoekje drukken als de scherpste randjes na de eerste schrik verdwenen lijken.
Na het lezen van je verhaal heb ik er nogal moeite mee dat jij jezelf tekort moet doen om hem te beschermen.
Als hij nou zelf met het hele verhaal bij jou was gekomen en enorme spijt had gehad, dan was het wat anders geweest, maar jij hebt het nodig om met mensen dicht bij jou er over te praten zoals de begeleider ook aangaf en je hebt het gevoel dat niet te kunnen doen omdat ze hem ook kennen.
Ik snap het heel goed, maar zijn probleem wordt nu jouw probleem!
En hij kiest gewoon nog steeds niet 100% voor jou...? Ik zou het in vertrouwen vertellen aan een goede vriendin en als er wel wat uitlekt is dat niet jouw schuld, maar die van hem.
Zijn keuzes (en absoluut geen eenmalige), zijn fouten, zijn gevolgen, zijn eigen schuld en nooit die van jou!
Ook als jullie nog samen verder gaan, waarbij je je af moet vragen als je dit voor je kinderen doet of dat het voorbeeld is wat je ze mee wilt geven, dan zal het geen makkelijke weg zijn en is het toch absurd dat je daar met niemand over kan praten?
Als hij niet met de gevolgen geconfronteerd wil worden had hij ook de daden achterwege moeten laten!!
superpony schreef:Ik vind het wel een apart advies dat je met een vriend(in) moet gaan praten als je je situatie hebt uitgelegd. Natuurlijk zou dat fijn zijn, maar een professional lijkt me toch beter. Iemand die er objectief in staat, alleen luistert en geen partij kiest etc.
Zuchini schreef:superpony schreef:Ik vind het wel een apart advies dat je met een vriend(in) moet gaan praten als je je situatie hebt uitgelegd. Natuurlijk zou dat fijn zijn, maar een professional lijkt me toch beter. Iemand die er objectief in staat, alleen luistert en geen partij kiest etc.
Wat er gebeurd is is nooit haar schuld, dus zij mag best een vriendin in vertrouwen nemen ook al zijn het gemeenschappelijke vrienden.
Waarom zou zijn probleem haar probleem moeten worden. Ik had het achteraf gewoon met ze kunnen bespreken en dat zeiden ze me ook. Ze vroegen letterlijk waarom ik ze niet in vertrouwen heb genomen en er alleen mee heb lopen aanmodderen.
Maar goed, iedereen mag dat helemaal zelf weten. Ik draag het alleen maar aan . Professionele hulp, uiteraard een prima optie. Maar niet iedereen heeft de portemonnee om professionele hulp in te schakelen. Bovendien zijn er altijd wachtlijsten. Ik zag ergens een tip over een groep die gespecialiseerd is in dit soort specifieke problematiek, dat lijkt mij persoonlijk dan weer heel nuttig en laagdrempelig.
TS... heel veel succes. We leven allemaal met de mee.
Nadia85 schreef:Mijn vriend heeft nooit leren praten, en het ook nooit hoeven doen thuis.
Is heel ouderwets opgevoed. Of is sommige dingen vraag ik me wel eens af of hij überhaupt wel is opgevoed. Maar goed dit is een ander verhaal..
Ik kan heel goed praten
Naar hij is al een ui, die je langzaam aan moet uitpellen..
Het ging al wel beter het praten hoor..
Naar met zulke grote dingen als dit, moet ik gewoon weer opnieuw beginnen met pellen van die ui
Denk dat ik binnenkort naar een avond van Orpheus(hulpverlening) ga..
Ik heb hem trouwens ook een termijn gesteld, dus hij moet wel zijn best gaan doen