Bokt.nl

Sizzle schreef:

Ik ben nog steed benieuwd of de niet-donoren de navelstreng van hun evt kinderen ook niet willen doneren (voor stamcellen bij leukemie). Ziet men de stamcellen ook als een orgaan?

PowerReiner schreef:

Ik ken de verhalen van Hans Stolp niet eigenlijk.

Maar van wat ik van jou begrijp schrijft hij verhalen over dat de ontvanger dromen krijgt ed van de donor?

Ik geloof er niet zo in. Zou best kunnen dat die dingen gebeuren, maar dat ze enorm overtrokken worden. Daarnaast werkt alles in het lichaam samen dus dat je misschien een andere voedselkeuze krijgt, tja, dat is het orgaan gewend denk ik maar.

Maar van wat voor eten je houdt zie ik niet als iets karakteristieks, ook gezien je smaak heel erg kan veranderen met de jaren.
Over de nachtmerries, ik heb ook weleens een nachtmerrie die op die manier vertaald kan worden als ik ooit ontvanger ben geweest. Nee, ik denk dat dat enorm overtrokken is.

Citaat:

Een van de indrukwekkendste voorbeelden
beschrijft Paul Pearsall: hij vertelt dat een achtjarig meisje het hart kreeg van een tienjarig meisje dat vermoord werd (en hersendood was).
Het achtjarige meisje – de ontvangster van het hart
van het vermoorde meisje – kreeg nachtmerries over
de moordenaar.
Die waren zo heftig dat ze hulp kreeg van een psychiater.
Aan hem vertelde ze allerlei details over de moord
die ze helemaal niet kon weten.
Daarop schakelde de psychiater de politie in.
Deze wist op grond van de gegevens van het meisje
de moordenaar op te sporen.
Hij werd veroordeeld op grond van de talrijke
gegevens die het meisje had gegeven en die allemaal bleken te kloppen.

Sizzle schreef:

Ik ben nog steed benieuwd of de niet-donoren de navelstreng van hun evt kinderen ook niet willen doneren (voor stamcellen bij leukemie). Ziet men de stamcellen ook als een orgaan?

Kieffertje schreef:

Dora: Organen en de medische voorgeschiedenis van een potentiële donor worden onderzocht voor tot donatie worden overgegaan. Mocht je onvoldoende geschikt bevonden worden, dan wordt er dus niet gedoneerd. Dat is niet een keuze die mensen voor zichzelf hoeven maken; deze afweging wordt door dokters gemaakt (en dat zou denk ik ook zo moeten zijn).

mick75 schreef:

Er is niet iets als voorrang op de lijst. De kans dat een aangeboden donororgaan een ideale match is voor meerdere mensen op de wachtlijst is namelijk zo goed als nul. Anders gaat het orgaan naar de beste match. Die heeft immers de meeste kans op succes.

Mensen die door eigen toedoen een donororgaan nodig hebben, hebben hun lijf meestal op meerdere punten niet zo netjes behandeld. De kans dat zij door die verwaarlozing eerder afstotingsproblemen krijgen is groot. Een donororgaan moet dan dus aan nog strengere eisen voldoen dan dat voor iemand die bijvoorbeeld een ongeluk heeft gehad maar verder relatief gezond is, wat de kans op een match verkleint. Tevens moet je qua gedrag aan zeer strenge eisen voldoen om op de lijst te komen, en te blijven. Een foutje van jouw kant en je gaat zo weer van de lijst af.

De kans dat er daadwerkelijk organen van jou gebruikt kunnen worden na je dood is echt extreem klein. Die mooie campagnes waarin iemands hart naar persoon A gaat, diens lever naar persoon B, diens nieren naar C enz. Zijn pure theorie. In de praktijk is dat bijna onmogelijk ivm afstoting/ biologische compatibility. Als namelijk de helft (of nog veel minder zelfs) van de orgaandonoren daadwerkelijk gebruikt kon worden waren er geen wachtlijsten, of hooguit hele korte. Het overgrootste deel van de mensen overlijdt op een manier dat ze niet meer bruikbaar zijn en een enorm groot percentage van die paar die wel onder de juiste voorwaarden overlijden mankeert wel iets anders waardoor donatie niet meer kan. En het kan ook nog gebeuren dat jouw organen bij niemand op de wachtlijst passen.

Er wordt trouwens pas aan families van potentiele donoren gevraagd of donatie een optie is als er een kansje is dat organen ook gebruikt gaan worden. Is dat geen optie om wat voor reden dan ook vragen ze het meestal niet eens.

Veel mensen denken dat ze door medicatie of ziekte niet meer kunnen doneren. Klopt meestal ook wel, maar toch heeft het dan ook zin je op te geven als donor. Omdat een groter aantal geregistreerde donoren ook mensen die twijfelen over de brug kunnen trekken en hoe meer mensen er geregistreerd staan hoe groter de kans op een match.

Van mij mag, nee, moet iedereen voor zichzelf de keuze maken of ze willen doneren of niet. Maar dan wel op basis van kloppende informatie.

Ayasha schreef:

Hans stolp heeft volgens google 65 boeken (of zo iets) kan je iets specifieker zijn kwa titel?

Edit: op zijn facebook:

Citaat:

Een van de indrukwekkendste voorbeelden
beschrijft Paul Pearsall: hij vertelt dat een achtjarig meisje het hart kreeg van een tienjarig meisje dat vermoord werd (en hersendood was).
Het achtjarige meisje – de ontvangster van het hart
van het vermoorde meisje – kreeg nachtmerries over
de moordenaar.
Die waren zo heftig dat ze hulp kreeg van een psychiater.
Aan hem vertelde ze allerlei details over de moord
die ze helemaal niet kon weten.
Daarop schakelde de psychiater de politie in.
Deze wist op grond van de gegevens van het meisje
de moordenaar op te sporen.
Hij werd veroordeeld op grond van de talrijke
gegevens die het meisje had gegeven en die allemaal bleken te kloppen.

Iemand die alles wil lezen:
deel1;
https://www.facebook.com/15403872466630 ... nt_count=1
deel2:
https://www.facebook.com/15403872466630 ... nt_count=1

elenaMM77 schreef:

mick75 schreef:

Er is niet iets als voorrang op de lijst. De kans dat een aangeboden donororgaan een ideale match is voor meerdere mensen op de wachtlijst is namelijk zo goed als nul. Anders gaat het orgaan naar de beste match. Die heeft immers de meeste kans op succes.

Mensen die door eigen toedoen een donororgaan nodig hebben, hebben hun lijf meestal op meerdere punten niet zo netjes behandeld. De kans dat zij door die verwaarlozing eerder afstotingsproblemen krijgen is groot. Een donororgaan moet dan dus aan nog strengere eisen voldoen dan dat voor iemand die bijvoorbeeld een ongeluk heeft gehad maar verder relatief gezond is, wat de kans op een match verkleint. Tevens moet je qua gedrag aan zeer strenge eisen voldoen om op de lijst te komen, en te blijven. Een foutje van jouw kant en je gaat zo weer van de lijst af.

De kans dat er daadwerkelijk organen van jou gebruikt kunnen worden na je dood is echt extreem klein. Die mooie campagnes waarin iemands hart naar persoon A gaat, diens lever naar persoon B, diens nieren naar C enz. Zijn pure theorie. In de praktijk is dat bijna onmogelijk ivm afstoting/ biologische compatibility. Als namelijk de helft (of nog veel minder zelfs) van de orgaandonoren daadwerkelijk gebruikt kon worden waren er geen wachtlijsten, of hooguit hele korte. Het overgrootste deel van de mensen overlijdt op een manier dat ze niet meer bruikbaar zijn en een enorm groot percentage van die paar die wel onder de juiste voorwaarden overlijden mankeert wel iets anders waardoor donatie niet meer kan. En het kan ook nog gebeuren dat jouw organen bij niemand op de wachtlijst passen.

Er wordt trouwens pas aan families van potentiele donoren gevraagd of donatie een optie is als er een kansje is dat organen ook gebruikt gaan worden. Is dat geen optie om wat voor reden dan ook vragen ze het meestal niet eens.

Veel mensen denken dat ze door medicatie of ziekte niet meer kunnen doneren. Klopt meestal ook wel, maar toch heeft het dan ook zin je op te geven als donor. Omdat een groter aantal geregistreerde donoren ook mensen die twijfelen over de brug kunnen trekken en hoe meer mensen er geregistreerd staan hoe groter de kans op een match.

Van mij mag, nee, moet iedereen voor zichzelf de keuze maken of ze willen doneren of niet. Maar dan wel op basis van kloppende informatie.

De wachtenlijsten zijn enorm.

als jij een donororgaan nodig hebt wordt prioriteit bepaald. iemand die zijn lichaam verkloot op een of andere manier door 'eigen schuld' mag helemaal achteraan aansluiten.. iemand met een erfelijke aandoening, jong en gezond komt redelijk hoog op de wachtlijst..

De organen gaan als ze gebruikt kunnen worden naar de 1e geschikte ontvanger op de lijst.

De kans dat je organen naar een junk gaan is absoluut klein..

Ja, de kans dat je op de correcte wijze overlijd en je dus mag doneren is klein.
maar als je mag doneren, dan kan er altijd wel iets gebruikt worden (als je niet ziek bent dus, of vol medicijnen).. Misschien niet het hart, of de longen.. maar misschien slechts een klein stukje huid of hoonrvlies.

Nee het geeft geen garanties dat al je organen gebruikt worden, Nee het geeft geen garanties dat het orgaan het ook red.


Maar je doneert om de kans dat je iets goed kunt doen toch?

Het is toch niet zo dat je zegt:
Als je mij nu niet kunt garanderen dat mijn hart bij een ruiter van maximaal 30 jaar met een hartafwijking terecht komt, dan doneer ik maar helemaal niets?

Het gaat erom of je wilt dat je misschien levens kunt redden of misschien iemand een hogere kwaliteit kunt geven na je dood... Niet of dat misschien mislukt, of dat je misschien geen geschikte organen hebt, of misschien te ver van een ziekenhuis af overlijd?

_xManadisx_ schreef:

Ik ben zelf geen donor. Niet omdat ik het niet wil, maar simpelweg dat ik me nog niet heb opgegeven.
Wil dit wel graag doen in de toekomst. Gelukkig weten mijn ouders dat, dus mocht ik overlijden weet iemand het wel.

[***] schreef:

Die Hans Stolp is gewoon auteur (en pastoor). Auteurs staan erom bekend dat ze verhalen "verzinnen" . Geen idee of de zaken die hij vertelt waarheid zijn, maar ik neem ze niet zomaar aan. Kan nl geen enkel wetenschappelijk onderzoek vinden dat zijn verhalen staaft.

Janneke2 schreef:

[***] schreef:

Die Hans Stolp is gewoon auteur (en pastoor). Auteurs staan erom bekend dat ze verhalen "verzinnen" . Geen idee of de zaken die hij vertelt waarheid zijn, maar ik neem ze niet zomaar aan. Kan nl geen enkel wetenschappelijk onderzoek vinden dat zijn verhalen staaft.

Als er namen worden genoemd is een en ander na te trekken: rechtspraak is openbaar.

(Verder: er is een subtiel maar belangrijk verschil: ds Stolp is dominee en dus pastor met 1 o.)

Ayasha schreef:

Hans stolp heeft volgens google 65 boeken (of zo iets) kan je iets specifieker zijn kwa titel?

Edit: op zijn facebook:

Citaat:

Een van de indrukwekkendste voorbeelden
beschrijft Paul Pearsall: hij vertelt dat een achtjarig meisje het hart kreeg van een tienjarig meisje dat vermoord werd (en hersendood was).
Het achtjarige meisje – de ontvangster van het hart
van het vermoorde meisje – kreeg nachtmerries over
de moordenaar.
Die waren zo heftig dat ze hulp kreeg van een psychiater.
Aan hem vertelde ze allerlei details over de moord
die ze helemaal niet kon weten.
Daarop schakelde de psychiater de politie in.
Deze wist op grond van de gegevens van het meisje
de moordenaar op te sporen.
Hij werd veroordeeld op grond van de talrijke
gegevens die het meisje had gegeven en die allemaal bleken te kloppen.

Iemand die alles wil lezen:
deel1;
https://www.facebook.com/15403872466630 ... nt_count=1
deel2:
https://www.facebook.com/15403872466630 ... nt_count=1