Ik vind het zelf fijn om de diagnose te hebben, want ik dacht altijd al dat ik een steekje los had, en dit verklaard een hoop

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Skygirl schreef:Spytgnieskje schreef:Aan de ene kant hoop ik dat ik het heb, want dat zou een hoop verklaren, aan de andere kant vind ik het ook wel eng.
Dit had ik ook. Het hebben van 'iets' daar zag ik enorm tegenop. En dat het dan vast lag dat ik dat had. Alleen heb het nu veel meer geleerd te accepteren en mezelf te begrijpen.Ben wel heel lang sceptisch geweest over mijn diagnose, het was bij mij niet erg genoeg imo.
Het is ook bij iedereen anders. Heb op fora weleens dingen gelezen waarvan ik dacht, sjonge, nou zo erg is het bij mij niet hoor, ik heb het vast niet. Alleen in hoeverre je er door belemmerd wordt verschilt ook heel erg per persoon, je omgeving, hoe je leven gelopen is etc.
Juul schreef:Dat anders zijn herken ik ook zó erg! Ik zit daar wel vaak mee.. Vooral dat ik stemmingswisselingen heb en heel impulsief kan reageren. De ene dag kan ik een persoon super leuk vinden, en hem de volgende dag niet uit kunnen staan bij wijze van, heel extreem. En dat heb ik ook met dingen leuk vinden enzo, dat verandert bij mij ook heel snel en abrupt....
Ik vind het zelf fijn om de diagnose te hebben, want ik dacht altijd al dat ik een steekje los had, en dit verklaard een hoopIk weet nu iig waar het vandaan komt..
Spytgnieskje schreef:@[naam], dat zouden mijn woorden kunnen zijn!
Hoe leg jij het uit aan andere mensen? Vertel je gewoon dat je het hebt zodat ze rekening met je kunnen houden?
Juul schreef:Het hele principe van ADHD elke keer moeten uitleggen vind ik zo vermoeiend. En als ik zeg dat ik ADHD heb tegen mensen die me nog niet zo goed kennen krijg ik toch altijd meteen als eerste de standaard reacties: 'Maar jij bent toch helemaal niet zo druk?' en 'oohh ik dacht altijd dat ADHD'ers de hele dag rondjes renden, maar dat doe jij niet..'