Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-06-11 21:27

Geplaatst: 27-06-11 21:27

Nou, ik had mn medicatie langzaam afgebouwd, was er zo klaar mee om alles langs me heen te zien gaan en niks meer te ervaren.
Maar helaas, ik merk nu goed welke dalen het weg nam.
Ga vd week langs de HA voor een nieuw recept, want dit kan zo niet.
Voel mezelf weer afglijden betreft vriendschappen en positiviteit, zin, moeheid, interesse etc.
Het is allemaal weer weg weg weg.

Dan maar wel die smerige medicatie, zonder red ik het dus nog steeds niet....

**Geplaatst**: 01-07-11 19:43

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 01-07-11 19:43

een tijdje niet hier geweest, had het erg druk met school enz.
heb nog steeds medicijnen, en daar blijf ik voorlopig op.
het haalt me er net doorheen als er iets heftigs gebeurd of als ik me gewoon heel klote voel, zoals nu....
morgen vier ik de verjaardag van m'n dochtertje, had veel mensen uitgenodigd die allemaal een bepaalde band hebben met mij en/of de kleine.
had er al rekening mee gehouden dat ongeveer 25% af zou zeggen, maar het is nu al zeker de helft van de mensen die niet kunnen.
ik baal echt als een stekker!
m'n moeder en haar vriend zijn al een tijd bezig met organiseren, bbq erbij etc...
sta bijna op t punt om de boel af te blazen, vind het voor die kleine ook niet leuk als ze 6 weken later nog verjaardagscadeau'tjes krijgt....

**Geplaatst**: 02-07-11 11:15

Geplaatst: 02-07-11 11:15

Allereerst @svdijk: Gefeliciteerd met je dochtertje! $*\o/*$ En hopelijk toch dat het maar evengoed een gezellige dag wordt.

Meldt zich ook maar weer eens, maar weer even opnieuw. Heb al zo'n 20 jaar depressieve klachten en angstaanvallen, daarnaast ook lichamelijk niet 100% (zal best met elkaar te maken hebben), slaap al zo'n 4 jaar echt slecht (behalve met voldoende slaapmedicatie of als ik eens gedronken heb) en heb serieus eetlustproblemen. Wel trek, maar geen zin om te eten dus dwangvoeder mijzelf maar, want er moet toch wat in. Heb wel eens gewoon helemaal geen zin, eet dan ook gewoon niet, maar tja...kan nu wel vertellen dat je je daar ook niet beter van gaat voelen, zeker niet als je lijf het ook nog presteerd om dan nog aan te komen. O, en als 'leuk' extraatje heb ik nu ook weer mijn angst om te paardrijden opgepakt, zodat even lekker het hoofd leeg maken tijdens een buitenrit er ook niet meer in zit. (en nee, een tijdje gaan rijden op een bomproof paard gaat niet werken, ik heb al zo'n bomproof paardje om te rijden, maar ja, zelfs het meest relaxte paard wordt wel nerveus als je continu half zit te hyperventileren)
Heb jarenlang allerlei soorten therapieen gehad, maar doe het nu zelf maar met AD (fluvoxamine en mijn lieve verzorgpaardjes en poezebees.
Maar zit er gewoon zó doorheen op het moment...Weet ook gewoon niet bij wie ik het kwijt zou kunnen. HA is geen optie, die begint gelijk over opname (om de dooie dood niet, been there enzo) en heeft verder ook weinig te melden en bij vrienden, familie of kennissen komt 't gewoon niet binnen omdat ik altijd de vrolijke clown uithang en ze dus denken dat het allemaal wel meevalt en het gewoon een dipje is. Alleen mijn moeder weet dat ik op een punt ben gekomen dat er een eind aan maken een optie is en, dat vind ik zó dapper van haar, ze snapt dat volledig. Maargoed, heb nog een katje thuis waarvan ik niet weet waar ik die heen zou moeten brengen, dus we sjokkelen nog maar even voort. Suf hé, gewoon voor een kat...

**Geplaatst**: 02-07-11 12:58

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 02-07-11 12:58

Zolang jij maar een reden hebt om niet er uit te stappen!
Als ik je ergens mee kan helpen, al is het maar een luisterend oor, mag je me altijd een berichtje sturen!
Ik zit ook in een depressie, maar wel redelijk stabiel, dus ik ken je problemen.

**Geplaatst**: 03-07-11 12:07

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 03-07-11 12:07

ik zal vanmiddag Pluizebolpum verhaal even lezen nu even geen tijd voor.
Voor de mensen die het moeilijk hebben een dikke :(:)

Svdijk gefeliciteerd met je dochtertje! Wat balen van die mensen die dan gewoon afzeggen, snap dat je de boel dan liever wil afblazen.

Hier gaat het wel redelijk door hulp van mijn AD als ik die niet heb ga ik echt met een speer naar beneden. Dat heb ik wel gemerkt toen ze op waren en ik geen meer had..
Met mijn eten gaat het nog steeds poedersuiker, maar goed.

Hoe gaat het vandaag met jullie?

**Geplaatst**: 22-11-11 11:23

Geplaatst: 22-11-11 11:23

Dit topic is een beetje stil gevallen, maar zag geen ander nieuw topic hier over dus ik schop hem toch even omhoog.
Ben wel benieuwd hoe het met iedereen hier is gegaan afgelopen maanden.

Met mij gaat het om eerlijk te zijn niet goed.
Na mijn vorige bericht hier ben ik alleen maar berg afwaarts gegaan doordat ik dacht wel zelf af te kunnen bouwen van de medicatie, maar niet dus.
Heb hele erge paniek en angst aanvallen gehad, en mezelf weer opgesloten en afgezonderd van alles en iedereen.
Een hoop gedonder gehad.
Een rot-zomer gehad.
Ik krijg nu gelukkig wel psychische hulp op 3 vlakken,
Ben sinds dit weekend over op andere medicatie, wat de angst aanvallen weer verergert, ondanks dat ik weet dat het bijverschijnselen zijn en weer weg trekt met een paar weken heeft de angst me wel weer in zn greep.

Het is zo moeilijk uit te leggen naar anderen toe, waarom ik dingen niet doe of durf.
Wat voor een ander heel normaal is, kost mij 10 jaar van mn leven qua stress.
Weet op dit moment ook niet goed wat ik moet doen dus.
Ook met mijn werk niet.

Ik wil vandaag iig naar stal proberen te komen ondanks dat ik zo bang ben om naar buiten te gaan.
Want eenmaal bij de paarden gaat het wel een stuk beter en kan ik even ontspannen.
Als er tenminste niet teveel mensen zijn met wie ik gezellig moet doen of mee moet praten.

Ik ben zo moedeloos en negatief.
Eerder keek ik altijd naar de positieve dingen uit, nu wacht ik tot er weer iets negatiefs gebeurt, want dat het gaat gebeuren staat vast.
Ik vroeg me van de week af, waarom alle mooie dingen zo snel verdwijnen, je er maar zo kort van kan genieten?

Nergens kan ik me nog voor motiveren, niks raakt me.
Al speel ik toch nog aardig vrolijk naar de buitenwereld.

Het frustreert me dat ik niet meer ben wie ik was, of wil zijn.
Ik ben veranderd in een persoon, waar ik als gezond mens op neer zou kijken.
En om mezelf te beschermen ga ik maar gewoon door met jakkeren en rennen, zoals altijd.
Ik heb geen verwachtingen meer, en geen hoop.
Het is moeilijk om een grens te trekken, heb met mn begeleider wel afgesproken dat ik hem sms als mijn grens bereikt is.
Hoop dat ik dat kan dan.

**Geplaatst**: 01-12-11 13:17

Geplaatst: 01-12-11 13:17

Jee zeg Barbalara, dat klinkt niet zo goed! Wat ontzettend poedersuiker die angsten.
Ken ze zelf ook... al heb ik er op het moment niet zo'n last van gelukkig. Wens je veel sterkte op weg naar de paarden, hoop dat het je toch lukt daar zoveel mogelijk te komen, klinkt als heel belangrijk nu!

Met mij gaat het op en af. Echt depressief was en ben ik niet (meer). Dat is toch wel een jaar of wat geleden. Afgelopen periode wel veel crisisopnames gehad (nu nog op gesloten afdeling). Was eigenlijk naar een open behandelafdeling voor jongeren, maar daar ging het toch niet goed met me. Baal er nog steeds erg van, had hoop dat dat mijn laatste opname zou kunnen zijn, stond voor het eerst achter de bahandelmethode enz.
Nu kan ik er alleen niet meer terug. De groepsdruk was te groot voor me, tenminste dat vonden mijn behandelaren.

Op het moment is het zaak vooruit te kijken, er moet in goed overleg een goede vervolgweg worden uitgestippeld. Waarschijnlijk toch weer een open afdeling (die van hier is gisteren gesloten dus zal ergens anders heen moeten), daarna iets van dagbehandeling. Geen idee nog of at vanuit thuis of een woonvorm zou moeten zijn.

Wat er eigenlijk steeds gebeurt is dat ik licht psychotisch word en het daardoor steeds weer op crisis uitdraait... Ik moet het zien te veranderen, maar weet niet hoe. Zeker nu ik weer een stel slechte dagen heb. Komen toch de (erg) negatieve gedachten weer terug... Somber, geen energie, 'weg' willen... Terwijl het gisterochtend nog een moment goed ging, ben naar de muziektherapie geweest, en daarna nog naar de PMT/fitness waar ik een km heb gejogd op de loopband. Soms kan ik het toch, blijkbaar.

Hoe is het met de rest van dit topic? Wens vurig dat het goed met jullie mag gaan!

**Geplaatst**: 01-12-11 15:49

Geplaatst: 01-12-11 15:49

Hallo allemaal,

Ik ben hier terecht gekomen omdat ik al meer dan een jaar last heb van depressie en het nu weer ff niet zo best gaat. Het hoe en waarom hiervan heeft te maken met een burn-out, een verbroken relatie, een enorme dosis idealisme, rationalisme en helaas genetische aanleg die in mij zit. Maar om even te schetsen hoe ik dan op Bokt terecht ben gekomen hiermee: het goede nieuws is, zondag krijg ik een eigen paard! $*\o/*$
Helaas is het zo dat ik door mijn depressieve klachten de ene keer heel blij ben, en de andere keer overvallen wordt door angsten dat het helemaal niet leuk wordt, een paard, en dat als ik daar nu al aan twijfel ik helemaal geen paard had moeten kopen, en dat ik een slechte eigenaar wordt omdat ik hem misschien ooit wel weer weg moet doen (doordat <vul hier een dramatische reden in>. Eigenlijk hoop ik natuurlijk dat een paardje me weer uit huis haalt, me weer kan laten genieten en me helpt meer te bewegen in de buitenlucht, wat allemaal heel positief zou moeten zijn voor mijn stemmingen. Maar door de tijd dat ik echt mijn bed niet uit kon heb ik enorm last gekregen van faal-angst dat ik het allemaal niet aan kan.
Ik vind het fijn om jullie ervaringen te lezen en misschien wat feedback te krijgen op mijn eigen ups en downs. Ik heb nog niet alles gelezen (het is best wel veel), maar misschien kunnen we wat aan elkaar hebben

.

En heel veel sterkte voor iedereen die het nodig heeft, zeker nu de dagen weer korter worden

**Geplaatst**: 01-12-11 20:59

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 01-12-11 20:59

Ja die dagen he... Ik haat het ook, zo donker allemaal! Merk het dan ook gelijk aan m'n stemming.

Wens je veel plezier met je paardje, gefeliciteerd alvast :))

Moet nu gaan, schrijf later wel weer meer.
Kop op he... Paardjes zijn LEUK!

**Geplaatst**: 02-12-11 16:01

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 02-12-11 16:01

[MW] Geen psyschologische hulp meer vergoed Medische hulp moet je nu zelf bijdragen

**Geplaatst**: 02-12-11 17:07

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 02-12-11 17:07

Ow lekker prettig :s
Zal het artikel eens lezen, en op bovenstaande berichtjes reageren.

Ik ben vandaag weer voor het eerst op straat geweest sinds deze week, voel me iets beter geloof ik

**Geplaatst**: 09-12-11 14:16

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 09-12-11 14:16

Hoi allemaal,

Het is niet zo druk op dit topic, maar dat geeft niks natuurlijk. Safiera en Barbalala, wat jullie beschrijven herken ik helemaal. Vooral die angsten, voor doodnormale dingen, al is het bij mij gelukkig niet zo erg dat ik de straat niet op drufde. Ik vind het goed om te lezen dat jullie allebei zo veel hulp hebben gezocht, helpen de verschillende therapieën wel? En chapau dat je weer op straat ben geweest, B., hoop dat je lekker hebt kunnen onstpannen met de paardjes. S., ik hoop dat je de sombere gedachten een beetje de baas bent gebleven!

Ik zit nu al weer een tijdje zonder psych, ik heb er twee gehad, maar voor beide was ik min of meer 'te slim', of ja, ik psychologiseerde alles zelf al uit, en zij konden me niet laten zien waar mijn gedachtengang mis liep of hoe ik mezelf daarmee saboteerde. Nu dus even niks, omdat er voor langdurige gesprekken ook een wachtlijst is. Goed nieuws is dat het deze week wel redelijk gaat, omdat mijn paardje er sinds zondag is. Zaterdag vóórdat hij kwam was ik zó angstig dat ik bijna de hele koop af wilde blazen. Ik was er half ziek van, maar ik heb wel doorgezet. Nu ben ik supertrots dat hij er is en omdat ik er elke dag heen fiets heb ik minder tijd om te piekeren over mijn ex e.d.. Ik kan me nu wel heerlijk druk maken over paardlief, maar dat is in elk geval positiever. Wel ben ik soms bang dat ik nu alleen mijn aandacht heb afgeleid zonder mijn problemen te 'verwerken', maar aan de andere kant probeer ik al een jaar vanalles te verwerken en lukt dat niet door er veel over na te denken. Dan wordt ik alleen maar depressiever.

Wel ben ik nog angstig dat mijn vrienden steeds verder van me verwijderd raken. Ben bang dat ze denken dat het inmiddels wel weer gaat allemaal, terwijl grote groepen mensen en feestjes nog steeds heel zwaar voor me zijn. Merk aan sommige mensen dat ze gepikeerd raken als je niet reageert op spontane uitnodigingen ("ga je over een uur mee poolen?"). Dat lukt me gewoon niet, van zo iets raak ik helemaal in de stress. Zondag ook nog een heel gesprek met mijn moeder er over gehad die steeds zegt dat ik me moet laten leiden door mijn gevoel. Geprobeerd duidelijk te maken dat die strategie niet meer werkt als je depressieve klachten hebt omdat de angstigheid alles blokkeert. Maar blijkt wel weer dat het heel erg moeilijk is voor mensen om te snappen hoe ik me voel...

Dit weekend proberen het ontwijken van negatieve gedachten vol te houden! Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe!

P.S. Soms kijk ik graag op deze app: http://www.wefeelfine.org/. Dan voel ik me minder alleen met mijn gevoel.

**Geplaatst**: 09-12-11 16:11

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 09-12-11 16:11

Hoi,

Ik wil me ook graag bij jullie voegen. Ik weet niet of ik depressief ben, ben er nooit mee naar een huisarts gegaan, maar ik heb geloof ik wel depressieve klachten. In ieder geval herken ik wel wat jullie schrijven, over die angsten, heb het zelf ook (ik denk dat het een sociale fobie is of is het een drepressieve klacht?). Feestjes, grote groepen(school) vind ik ook doodeng, en ik ga dan ook bijna nooit naar feesten. Ook normale dingen zoals telefoon opnemen vind ik gewoon eng. En school maakt me echt kapot. Doordat ik onwijs onzeker ben, ben ik natuurlijk een goed slachtoffer om te pesten. Niet dat het heel erg is, maar af en toe een opmerking enzo maak ik me al heel erg druk om. En wordt ook buitengesloten waardoor ik ook weinig vrienden kan maken en ik kan ook nooit mezelf zijn op school. Op de manege en thuis ben ik gewoon de vrolijke kwebbelkous (oke, niet altijd natuurlijk). Maar op school durf ik helemaal niets! Waardoor mensen mijn echte ik ook niet zien. Mentor wilde vorig jaar ook geprekken enzo, en wilde ook dat ik met een zorgcoodinator ofzeu zou praten. Maar zelfs daar ben ik bang van. Mensen zijn gewoon eng. Ik durf echt niet mijn problemen te vertellen aan een vreemde, als ik het al niet aan mijn moeder wil vertellen (omdat ze het niet zou snappen). Het zit dus vast in me en het kan er nooit uit, daarom gooi ik het er ook hier een beetje uit. Afgelopen week niet naar school geweest en me ziek gefaked omdat ik gewoon niet meer kon, ik was op. Maar vandaag weer geweest, en gelukkig viel het nog wel mee. Daar wordt ik gelukkig weer een beetje positief van. Maar 's avonds zit ik dan weer te janken in bed. En het ging de afgelopen maanden juist weer beter met me..

**Geplaatst**: 13-12-11 00:09

Geplaatst: 13-12-11 00:09

*Privacy knip*

Laatst bijgewerkt door BarbaLala op 20-12-23 12:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-12-11 13:15

Geplaatst: 13-12-11 13:15

Hi,

Ik ben al een poosje mee aan het lezen, maar het wordt maar eens tijd dat ik eens uit mijn schulp kruip.

Ik ben al 1 jaar depressief, sinds februari slik ik fluoxitine en setraline. (antidepressiva) Ik krijg nu 2x per week therapie, maar nog niet het idee dat het echt beter gaat.
op school krijg ik een aangepast rooster omdat ik van de medicijnen erg moe wordt. En er zo veel mogelijk regelmaat in moet houden.

Ik meld me aan omdat het me fijn lijkt om met meerdere mensen over dezelfde ziekte te praten. Want het is echt een rotziekte. Elkaar een beetje moed in te spreken.

Aangenaam dus :Y)

**Geplaatst**: 16-12-11 07:59

Geplaatst: 16-12-11 07:59

Vriendje is de deur uit, voel me gelijk beroerd weer.
Hij was een mooi afleidingsmanouvre om me even niet met mezelf bezig te houden.

Ik voel me zo raar sinds gister.
Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.
Vandaag belt mn begeleider me om even te praten.
Hoop dat hij iets kan doen nog zo kort voor het weekend.
Kan zo niet het weekend door, trek het niet.
Zometeen maar een oxazepam innemen en hoop dat ik dan even een paar uurtjes de rust vind.

**Geplaatst**: 16-12-11 11:21

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 16-12-11 11:21

Hoi allen,

oliebol zeg, BarbaLala, dat klinkt helemaal niet lekker, meid ik hoop dat je weer ff een lichtpuntje ziet voor het weekend :(:)

Voel je vooral niet schuldig om in dit topic dingen van je af te schrijven, dat snap ik iig heel goed. Ik lees vaak ook alleen maar mee. Heb je dit weekend niet iets om naar uit te kijken of iets dat je kunt gaan doen om je gedachten even te verzetten? Of ik hoop dat je begeleider een goed adveis voor je heeft!

Ik ben zelf blij wel dat ik nu weer werk en dat ik zorg heb voor m'n paardje, want daardoor móet ik weer uit bed komen. Maar soms wordt het me ook allemaal weer een beetje te veel en ben ik weer heel erg depri en denk ik dat ik alles verkeerd doe. Dat vind ik ook supernaar voor mijn vriend, want ik ben dan ineens doodsbang dat ik eigenlijk niet van hem houd en hem alleen maar nodig heb voor steun. Gisteren hadden we een half jaar en hij is dan zo lief en blij, dat ik het echt vreselijk eng vind allemaal en alleen maar bang ben om hem ooit te moeten kwetsen. Ook komen er weer een aantal verjaardagen aan van mensen die me zo'n beetje hebben laten vallen sinds mijn depressie echt goed aan het licht kwam, en ook al weet ik dat het niet goed voor me was om nog met hen om te gaan, toch vind ik het wel heel moeilijk.
M'n zusje is trouwens ook al heel lang depressief, en neemt nu weer af en toe heel rare beslissingen die gewoon slecht zijn voor haarzelf, maar ze wil dat zelf niet echt inzien. Ik maak me wel zorgen om haar, maar tegelijkertijd irriteert het me wel dat ze haar prioriteiten niet heeft liggen bij mensen die goed voor haar zijn maar bij andere dingen die juist tegen haar werken

.

@gewoonNoor: tof dat je ook dit topic leest, hopelijk helpt het je. regelmaat is idd wel erg belangrijk, ik denk dat ik daar zelf meer aan heb gehad dan aan de therapeut (maar ik had mss ook niet echt een klik, hopelijk is jouw therapeut beter en kan hij/zij je helpen!).

Doel voor dit weekend: positieve energie proberen te houden ondanks het #$%#$^-weer, en iets leuks doen met mijn paardje. Positief zijn, en niet gefrustreerd, naar hem toe zodat oefeningen goed lukken en ik er een tevreden gevoel over heb. Niet bang zijn dat ik hem verpest!

Knuffel voor iedereen!

**Geplaatst**: 20-12-11 14:56

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 20-12-11 14:56

Ik voel me zo rot, zit al de hele dag te vechten tegen mn tranen maar ik kan niet meer nu.
Hele dag gehoopt dat ik om 2 uur de zorgtoeslag zou hebben om toch boodschappen te kunnen halen, maar ik heb het niet gekregen.
Geen idee waarom!
Mn salaris wacht ik ook al 3 weken op.
Zusje zou de uren scannen vorige week, want ik heb geen computer, maar die is zo druk dat ze het vergeet.
Oftewel; nog steeds geen geld.
Had de deurwaarder al voor de deur omdat ik achter ben met mn kamerhuur.
Mn fiets is gestolen dus ik kan ook niet naar de paarden.
Ik heb geen beltegoed dus heb mn zusje gevraagd of ze mn begeleider wil vragen mij te bellen, had hm nog steeds niet gesproken namelijk.

Ik ben weer helemaal wanhopig, negatief en wazig.
Denk dat ik maar weer een oxazepam inneem en van de bank naar het bed verhuis.
Hopelijk kan ik slapen en word ik pas vannacht weer wakker.
En anders hoop ik dat mn begeleider me wakker belt.

Nouja hoop, ik hoop nergens meer op eerlijk gezegd.

**Geplaatst**: 20-12-11 14:59

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 20-12-11 14:59

Gelukkig hebben de dieren wel te eten.

En degenen die mijn berichten nalezen; F.UCK OFF!!

**Geplaatst**: 20-12-11 14:59

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 20-12-11 14:59

ik ben in groep 6 van de basisschool tot groep 8 deprisssieg geweest

**Geplaatst**: 22-12-11 23:07

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 22-12-11 23:07

Barbalala opgeven is niet de optie!
Ik ben ook depressief, nu al 3 jaar.
Constant ups en downs dus ik weet hoe moeilijk het kan zijn!
Maar ik je bed blijven liggen word je echt niet beter van.

Wat zijn de dingen waar je van geniet, waar kijk je naar uit?
Ik probeer altijd te denken dat het altijd minder kan en dat er mensen zijn die er erger aan toe zijn dan mij.
(Ik ben sinds deze week bij de huisarts geweest, ben doorverwezen naar een psych en maatschappelijk hulp. Hopelijk kunnen ze mij begeleiden om uit deze cirkel te komen!!)

**Geplaatst**: 24-12-11 17:50

Geplaatst: 24-12-11 17:50

Ik heb zo lang tegen mezelf gelogen dat ik niet depressief was dat ik nu, gisteren, mn viend kwijt ben geraakt..
Hij heeft niet door wat t inhoud denk ik.. hij kan t niet aan en wil als ik weer de oude ben zoals toen we begonnen het weer proberen..
Maar ik wil zo graag dat hij er voor me is.. als mijn vriend en niet als een vriend..

**Geplaatst**: 25-12-11 11:37

Geplaatst: 25-12-11 11:37

Aan allemaal, ik weet dat het verchrikkelijk moeilijk is, maar wil jullie toch een vredig kerstfeest wensen. Heb gisteren voor jullie (en alle andere menen die ik min of meer ken en die moeten worstelen om te leven) een kaars opgestoken bij de nachtmis.

Was toch erg blij dat ik iig naar de mis mocht gaan vanuit dit psychiatrich ziekenhuis. Heel veel sterkte aan iedereen, die kaars houd ik brandend in m'n hoofd! :(:)

**Geplaatst**: 25-12-11 11:41

Geplaatst: 25-12-11 11:41

Moest het even van me afschrijven, wat ik wil bereiken? Geen idee eigenlijk.. [MW] Mn relatie kapot gemaakt door depressie..

Jij ook fijne kerst Safiera! Wat fijn dat je daarheen mocht, jij ook sterkte.
Zolang niemand wat zegt over dat t uit is en zolang ik niet te lang nadenk gaat het wel, maar anders schiet ik vol..

**Geplaatst**: 25-12-11 14:03

Re: Wie nog meer depressief?

Geplaatst: 25-12-11 14:03

Dat is een mooi gebaar safiera!

Weet dat de woorden goed bedoeld zijn, maar ik heb er niks aan, dus bespaar je het typ-werk

Ik heb hier niks meer, behalve schulden en een grote rotzooi in mn hoofd.
Wat moet ik verder doen dan de hond uitlaten en in mn bed liggen?
Ik heb nog steeds geen salaris gehad en heb dus geen rooie cent.
Kan nog net hondenvoer halen dinsdag en dan is het op.
Vd week ben ik doorgeslagen en kon ik mn begeleider bellen, maar die hielp niet echt, en zat ook nog eens in het buitenland.
Vandaag zou mn hondje 3 zijn geworden, ben er zo verdrietig van.

Ik haat kerst.
Ga zo even eten, douchen en dan haalt een vriendin (een soort 2e moeder) me op, eet ik daar en vanavond naar vrienden.
Morgen bij mn echte moeder en zusje eten. (Met mijn moeder heb ik sinds 3 jaar weer wat zakelijk contact, dus dat kost erg veel energie. Ik ben constant op mijn hoede.)
En gelykkig is het dan voorbij.

Dinsdag kijken of ik een telefoon kan lenen om even mn werk te bellen en nieuwe medicatie halen.
Ik MOET!! mn salaris krijgen deze week, want het enige waar ik de hele dag alleen maar aan kan denken is "hoe kom ik aan geld?"