
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Wendy schreef:@MB: ik kan me heel goed voorstellen dat als je vrij jong onverwacht zwanger raakt, het allemaal ineens in een ander perspectief komt
Maar met al je ervaringen zoals je het nu beschrijft, kan ik alleen maar meegaan in de opmerking van Ayasha dat je hier zeer zeker overkomt als een zeker en sterk persoon. En daar heb ik respect voor.
Wij hadden het zeker niet arm thuis, ook niet toen mijn moeder alleen kwam te staan. Papa had goed voor ons gezorgd (en de regering ook, want mijn vader overleed in een tijd dat een weduwen uitkering nog echt iets voorstelde). Bij mijn moeder zat het hem dus niet in het geld, maar vooral in de totale toewijding die ze had. Alles draaide er om om mij en mijn zus een goede toekomst te geven. Ze probeerde vaak vader en moeder tegelijk te zijn, moest alle beslissingen ineens alleen nemen... en dat terwijl mijn zus en ik het haar niet makkelijk hebben gemaakt.
Ik heb daar gewoon heel veel respect voor. En zeker wanneer het geld nog een extra belemmering wordt, zoals ik hier ook lees.
dorothea schreef:Maar ik denk dat het meestal andersom is. De vrouwen krijgen moedergevoelens, waar de mannen zeggen: 'voor mij hoeft het allemaal zo nodig niet'. En dan komen de kinderen er uiteindelijk wel, maar alleen maar omdat de vrouw het graag wilde. Dit zie ik toch met enige regelmaat in onze vriendenkring gebeuren (of dat mannen achteraf zeggen: 'jullie hebben het best goed bekeken, zo zonder 'kids' *jeuk*)
Lante schreef:Hangt er vanaf waarom ze haar lichaam hier niet voor wil gebruiken, als ze een aandoening heeft die kan verergeren door een zwangerschap, dan begrijp ik het volkomen (geldt eigenlijk ook wel wat voor mezelf). Als het om het mooie gaat, dan heb je imo ook een aandoening, maar dan tussen de oren...
Adoptie is ook erg zwaar en geadopteerde kinderen hebben ook niet zelden hechtingsproblematiek e.d. Het is niet zo dat je kiest voor 'de makkelijkste weg' als je adopteert; het traject ernaar toe is lang en emotioneel heel zwaar, je hele leven wordt binnenstebuiten gekeerd om te kijken of je geschikt bent en ook na de tijd is het niet niks om zo'n kindje op te voeden vanwege hechtingsproblemen die in meer of mindere mate aanwezig kunnen zijn, het 'missen' van de eigen identiteit in de puberteit, zoektocht naar de biologische ouders kan emotioneel heel zwaar zijn, etc etc.
laetitia schreef:Bevallen...je helemaal echt vrouw voelen?
als je daar met je doos helemaal wijd open ligt, uitgescheurd en onder je eigen poep omdat je door het persen ook de inhoud van je darmen eruit perst?
Ja lijkt me echt op en top een vrouwelijk gevoel
Lijkt me ook echt heerlijk voor je vent om dat te zien en je daarna nog als een sexueel aantrekkelijk iemand te kunnen zien...
Onassa schreef:En je moet toch minimaal 20.000 euri in je spaarvarken hebben, dat hebben in deze tijd niet veel mensen meer en zo zie je dat adopteren weer meer iets voor de meer welgestelde onder ons word, dat vind ik wel heel triest!
Morris schreef:Dan zegt mij bf, 'jij zeker lekker paardrijden, en ik maar steeds oppassen', met andere woorden ik zou minder tijd of helemaal geen tijd (waarschijnlijk is dit dan ook financieel niet haalbaar meer) meer aan mijn paard besteden.
laetitia schreef:Onassa, vind jouw verhaal nog steeds heel erg. Het lijkt me vreselijk om de liefde van je leven kwijt te raken omdat diegene toch een gezin wil en omdat jij geen kinderen kan krijgen dan maar met een andere vrouw.
Moet eerlijk bekennen dat die angst er bij mij ook behoorlijk in zit, aangezien ik eindelijk echte liefde gevonden heb...die ik het liefst nooit kwijt zou raken.
owi schreef:Die vraag stelt mijn vriend zich nu dus ook: Stel ik kies nu voor haar (mij) en kom dan later in de situatie 'verliefd worden op een ander en toch kinderen willen'. Dat wil hij me niet aandoen.
Ik ben daar dan weer redelijk nuchter in: Je maakt nu een keuze en neemt daar zoveel mogelijk je toekomst beeld in mee. Dat moet goed zitten. Wat de toekomst dan brengt zien we dan wel weer.
Voor het zelfde geld ben ík hém over 3 jaar kotsbeu.... Zie ik nu nog niet gebeuren maar garanties heb je niet.