Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-05-10 10:35

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 28-05-10 10:35

PW, (en charlot)
Het is voor mij echt een knop geweest die ik om heb moeten zetten. Ik zat aan een antidepressivum waar ik aan begon te wennen en steeds meer van ging nemen. Het laatste wat ik wilde was daar verslaafd aan raken want dan zou ik nog verder in de put komen. Dit was vlak na de 2e x eind examen havo waar ik niet voor geslaagd was. Toen heb ik tegen mezelf gezegd van OK. Ik ga nu alleen maar aan mezelf werken. Ik ben in Juni toen gestopt met de antidepressivum en ben alleen maar dingen voor mezelf gaan proberen en ondernemen. Ik heb mijn slaapkamer verbouwd, ik ben gaan tekenen, muziek gaan maken en ik ben destijds begonnen met mediteren. Wel voelde ik me in die tijd best eenzaam omdat ik eigenlijk niemand had om mijn gevoel mee te delen en die mijn situatie begreep.
Maar ik ging me realiseren dat het voor anderen ook niet leuk is om met iemand om te gaan die alleen maar treurig, shagrijnig of veel met zichzelf bezig is om te gaan, bovendien kon niemand dankzij mijn pokerface weten hoe ik mij daadwerkelijk voelde.
Uiteindelijk ben ik via via weer wat mensen tegen gekomen uit de tuning scene (auto's) waar ik weer regelmatig mijn pokerface opzette. De mannen warentof maar de vrouwen waren vreselijk en er werden behoorlijk wat messen in ruggen gestoken. Via hen ben ik mijn huidige vriend tegen het lijf gelopen. Samen hebben we die wereld vaarwel gezegd. Hij heeft een goeie vriend, ik heb een goeie vriendin en in de verte wat vage kennissen van stal, school en werk. Maar die nodig ik niet uit voor een borreltje of mijn verjaardag. En weetje, ik hoef ook niet zoveel mensen om me heen want het vreet tijd en energie die ik nu nog niet op kan brengen. Dus mijn enige tip die ik jullie kan geven is : leer eerst met jezelf te leven voordat je anderen in je leven wilt hebben. Harrie Jekkers heeft een mooi liedje erover geschreven genaamd ; ik hou van mij. Ik heb hem miljoenen keren geluisterd maar uiteindelijk ga je er wel in geloven.

Heb dr wel weer een verhaal van gemaakt geloof ik.. haha sorry!

**Geplaatst**: 28-05-10 10:46

Geplaatst: 28-05-10 10:46

PW: Ik ben altijd wat zenuwachtig om te gaan rijden. Het zit namelijk zo: Vorig jaar ben ik met een paard van een vriendin in de sloot beland. Is een hele traumatische ervaring geweest. Ik kwam onder het paard, paard zat vervolgens vast in de sloot en kon er zelfstandig niet meer uitkomen. Het leek er zelfs even op dat hij het niet ging halen.
Sindsdien ben ik bang. Mijn paard speelt graag een spelletje met me (ik heb hem vanaf september 2009) en schrikt in de bak heel vaak en neemt dan een sprintje. Op zich niks mis mee maar ik krijg er de zenuwen van. Ik ben steeds bang dat we weer achteruit de sloot in kletteren (naast de bak ligt een sloot en hij schrikt ook steeds aan de slootkant). Soms schrikt hij echt en dan neem ik hem ook niks kwalijk maar er zijn ook genoeg keren dat hij het gewoon leuk vind om te schrikken... de draak

Wat jij hebt dat heb ik trouwens ook wel hoor..... op een minder goede dag ben ik geneigd om in mijn oude patroon terug te vallen. Dat komt namelijk omdat ik dan spanning voel in mijn lichaam en zolang ik dan bezig ben is die spanning weg. Je kunt wel bezig zijn maar dan op een rustige manier en met genoeg pauzes. Wat ik probeer te doen om niet in mijn oude ritme terug te vallen is bij alles wat ik doe mezelf afvragen of het echt nodig is. Als het niet echt nodig is vraag ik me af voor wie ik het doe; Voor mezelf of voor een ander? Als het voor mezelf is en ik vind het leuk doe ik het. Als het voor een ander is dan laat ik het. Dat betekent niet dat ik nooit iets voor een ander doe maar ik doe het alleen als het mij uitkomt en als ik het leuk vindt.
Verder probeer ik geen energie te stoppen in mensen die mij geen energie geven. En dat is best moeilijk.

Zwelgje: Ik weet niet of ik het hier vertelt heb dus misschien heb je het dan niet gemist

maar ik ga 9 september trouwen :))

Je hebt het over accepteren dat ik nog veel moet leren...... Hoe doe je dat? Beetje gekke vraag misschien maar ik heb echt geen idee!
Wat fijn dat de pijn op je borst over is zeg! Daar zou ik me best zorgen om maken en als het dan over was dan zou ik ook best opgelucht zijn.

Biieniie: Wat leuk dat je vriend meedoet met mediteren

Die van mij vind het maar vaag gedoe. Ik mediteer 1 keer per week bij yoga en dat vond hij al niks voor mij. Dus toen ik daarmee aan kwam moest hij toch wel even lachen

Ik zit nu op mijn werk (stoute ik

) Ik ga lekker vroeg naar huis vandaag want ik heb van de week met al die sollicitaties wat overuren gemaakt waardoor ik vandaag lekker vroeg naar huis kan. Ik denk dat ik dat om 13.30 ga doen

Heerlijk zo´n baan O:)

**Geplaatst**: 28-05-10 13:41

Geplaatst: 28-05-10 13:41

ikhebhetnuongeveer 6 weken

Pollewoppy schreef:
Ga anders even langs je huisarts. Het zijn namelijk wel signalen (zeker als ze al een tijdje aanhouden) die je serieus moet nemen.

**Geplaatst**: 28-05-10 16:08

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 28-05-10 16:08

appiesjappie; ik zou toch even langs de huisarts gaan..

en misschien een idee voor iedereen. Ik doe aan zelfbeloning. Ja dat klinkt lastig als je jezelf niks gunt of het moeilijk vind ergens naar toe te werken. Maar voor mij werkt het echt.
Zo heb ik mezelf een paard beloofd als ik mijn havo had gehaald EN een HBO studie ging doen. Dit is natuurlijk een behoorlijke beloning, maar het motiveerde me wel weer terug naar school te gaan. Maar zo doe ik het ook met kleine dingetjes. Een dvdtje, een cd, make-up of wat dan ook als ik wat groters vericht heb waar ik enorm tegen op zie om het te doen. Een confrontatie met iemand, een moeilijke opdracht van school of wat dan ook..
De ene keer is de beloning wat groter dan de andere keer. Ze zeggen dat bij dieren belonen beter werkt dan straffen maar dat is met je eigen gedrag net zo!

**Geplaatst**: 28-05-10 17:55

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 28-05-10 17:55

Zelfbeloning is heel goed. Ik doe het ook steeds meer. Dan zeg ik tegen mezelf: Ik heb het verdiend! Kunnen hele kleine dingen zijn, kan ook iets groter zijn. Vaak is het iets van een boek ofzo, omdat ik gewoon boekenverslaafd ben kan ik daar helemaal blij van worden

Je leert door zelfbeloning jezelf en je kunnen en handelen meer te waarderen. Het is echt heel belangrijk! Toen ik depressief werd, ben ik ook aan de AD gegaan, maar ik hield mezelf al die tijd voor dat dat slechts was om het werken aan mezelf enigzins meer dragelijk te maken. Ik ben eigenlijk vanaf het begin van mijn burnout en daarna depressie bezig geweest om manieren te vinden om eruit te komen. En soms is het heel hard knokken, maar je bent zelf idd de enige die dat kan doen

**Geplaatst**: 28-05-10 17:57

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 28-05-10 17:57

Ik voel me trouwens erg goed moet ik zeggen

Gisteren een fijn evaluatie gesprek gehad van muziektherapie. En vandaag bij Nordic Walking bij de deeltijd al meteen daar wat dingen uit mee kunnen nemen. Het ging echt lekker, ik was minder streng voor mezelf, nam de tijd om me de nieuwe techniek eigen te maken en was heel relaxed. De rest van de dag was ook goed. Nu lekker weekend. Heb het hele weekend een vriendin te logeren. Heb er erg veel zin!

Fijn weekend allemaal!

**Geplaatst**: 28-05-10 19:44

Geplaatst: 28-05-10 19:44

prachtig liedje biiennie!!!

mijn verbrande lichaam is ondertussen beter. nu heb ik wel zo op men benen een lijn staan. had een driekwartbroek aan. Is geen zicht.

Ik ben door twee moeilijke dagen geweest. Vandaag was het wat beter. Ik ben naar stad weest gaan winkelen.
Het is moeilijk om niet toe te geven aan te gaan rusten, niets doen..
ik ben een cadeau gaan kopen voor mijn moeder omdat die volgende week verjaard. maar heb ook wel wat spullen gekocht voor mijzelf.

Ik weet dat ik tot rust kom bij mijn paard, maar ze staat 70 km van mij, dus daar kan ik niet elke dag naar toe...

Miss dat ik ga zoeken naar iets om overdag te doen. zodat ik bezig ben ofzo. nu nog denken wat

**Geplaatst**: 28-05-10 19:52

Geplaatst: 28-05-10 19:52

zillah hmm moeilijk het vertrouwen terug winnen. Miss een idee om heel wat grondwerk te gaan doen. Hem over allerlei enge dingen lootsen. als dit lukt ook te paard oefenen.
Ik ben vorige zomer gevallen. Alle ja mijn paard viel op straat!!! Ze was geschrokken en viel opzij. Zij flinke wonden, ik grote brandwonden en een hap in mijn kin. Maar na een tijdje had ik het vertrouwen terug. Nu rij ik alsof ik denk dat er niets te zien is in de omgeving. En het helpt goed, ze schrikt veel minder.

Verder vind ik zelf heel moeilijk om geen energie te stoppen in mensen die mij geen energie geven. Ik kan het heel moeilijk niet alles voor de ander doen. Ik denk altijd dat ik dan verkeerd ben, of niet goed genoeg ben. Mja is een foute gedachte ik weet het..

**Geplaatst**: 28-05-10 21:35

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 28-05-10 21:35

charlot, wat jij zegt dat het moeilijk is om niet alles voor een ander te doen klopt. Maar op een gegeven moment moet je je ook gaan bedenken wat je er zelf mee op schiet. Dat klinkt heel egoïstisch maar een ander heeft niks aan jouw aanwezigheid als je hoofd heel ergens anders is.
Ik vond het ook altijd moeilijk om nee te zeggen, maar ik voelde me op het eind nog rotter om er dan te zijn en me zo leeg te voelen dat ik niets meer te bieden had aan gezelligheid of hulp of wat dan ook dat ik op een gegeven moment niet meer ging omdat ik daar nog een slechter gevoel van kreeg. Achteraf kreeg ik te horen dat ze het wel jammer vonden dat ik er niet was, maar dat ze liever hadden dat ALS ik er ben dat ik het wel naar mijn zin had en ook met mijn koppie aanwezig was. Maar dat zijn dingen die je altijd achteraf te horen krijgt hoor..

Misschien een idee je paardje iets dichter bij huis te gaan zetten of tijd en energie erin te steken vaker naar haar toe te gaan. Als je er ook positieve energie voor terug krijgt is dat misschien wel de moeite waard toch?
En anders inderdaad iets te gaan zoeken overdag waar je wat plezier in krijgt. Iets creatiefs of sport. Maar ook waar je jouw frustratie, verdriet, pijn EN vreugde in kwijt kan.
En als aansluiting op het laatste. Geef jezelf de ruimte een emotie te voelen. Bijt het niet weg, slik het niet door. Een goeie huilbui kan echt een opluchting zijn, maar sta het ook toe.

Harry Jekkers heeft overigens ook een andere, Donald Duck en de apen. GE-NI-AAL! Echt een giller! Vast wel op youtube te vinden.

PW. Fijn dat je zo lekker in je vel zit! Geniet van je weekendje weg!

**Geplaatst**: 29-05-10 13:56

Geplaatst: 29-05-10 13:56

Goed nieuws: IK KAN WOENSDAG MIJN BRACE HALEN $*\o/*$ Vandaag bericht gehad. Yes eindelijk.
Mij is erg blij, heb ik 's nachts ook meer rust. Ik heb de psych af moeten zeggen en moet maandag de arbeidsdeskundige afbellen. Deze had gister gebeld voor een afspraak, ja wel, op woensdag. Brace vind ik belangrijker, hij kan de boom in.

charlot Goed van je om te gaan rijden, ook al regende het, en je zo fijn te voelen. Hou dat vast.

angela Heb je topic gelezen, dit is een van de redenen dat ik niet naar het ggz wil. Ik heb over dit soort dingen al te veel gehoord. Je bent een nummer/vulling/ KASSA. Ik ga dan naar een alternatieve psycholoog, maar heb er meer baat bij. Een vriendin van mij is daar nu ook na jaren bij het ggz te hebben gelopen. Ergens anders kijken en informeren kan geen kwaad, het gaat erom dat JIJ geholpen word, niet dat je daar bent om hun portemonnee te spekken.

zwelgje Buur hardcore is al bijna 2 weken niet thuis, geen idee waar ie uithangt, maar het is wel lekker RUSTIG. Ik geniet er van. (zolang ik niet zo'n oranje toeter hoor

, wat een takke herrie geven die dingen) Van de sollicitatie heb ik niks meer gehoord, ben denk afgewezen. Na ja, bij nader inzien heb ik niet erg veel zin om met en telefoon aan mijn oor en computer voor mij neus (al is het parttime) te werken. Niks voor mij eigenlijk, ben een buiten mens, geen kantoor muis.

Mijn pony is voor weer beter, kreeg ie niet een paar dagen later een optater tegen zijn spronggewricht (aan de zelfde kant) weer op 3 pootjes. Moet ie zijn broer maar niet zo treiteren. Dat weer in orde, gaat ie plat op zijn muil, ging keihard door de padok en zijn benen gleden onder zijn lijf weg. Baf, daar lag ie. Gister heeft ie een paar (onterechte) beuken op zijn ribbenkast gekregen. Hij heeft zijn broer toen maar weer gegrepen. Hoef om hoef, tand om tand. En zo blijven we bezig.

Voor de nieuwe welkom en voor de rest sterkte.

Ik moet de da bellen, 1 van mijn honden is niet lekker.

**Geplaatst**: 29-05-10 14:38

Geplaatst: 29-05-10 14:38

Charlotvenre: Goed dat je naar de stad geweest bent. Het idd moeilijk om niet toe te geven om te gaan liggen. Lees je verder mijn berichten wel? Als het niet zo is, steek ik er liever niet zoveel energie meer in namelijk. Probeer met je mee te denken en steek er mijn tijd in, maar vraag me af of mijn uitleg wel echt leest en begrijpt. Daar hoor ik je namelijk niet over en dat vind ik jammer.

Aikon: Goed bericht dat je brace eindelijk klaar is!! Brace heeft zeker even prioroteit, je hebt er lang genoeg op gewacht! Vind het echt fijn om te lezen dat je hem kunt halen. En wat fijn dat buur hardcore er niet is. Laat hem voorlopig lekker wegblijven

Wat een brookenpiloot zeg die pony van je

Wat is er met één van je honden? Hopelijk knapt ie snel op!

Biieniie: Hoe gaat het met jou? Ik ben geen weekendje weg, heb een vriendin te logeren. Maar dat is net zo gezellig

Mijn vriendin is vandaag naar een cursus. Ze woont zelf in Groningen en de cursus is hier 20 min. vandaan. De logeerpartij was o.a. daarom. Ik pas vandaag op de hondjes. Werd gisteren en vanochtend helemaal gek van ze. Druk en lomp gedoe. De een rende vanochtend over tafel en nu zitten er krassen op. Toen ik dat tegen mijn vriendin zei lachend dat ik dan een aandenken aan hem had

Vond ik wel een hele lakse reactie eigenlijk. Nu is ze weg en valt me op dat de honden een stuk rustiger zijn. Als ze blaffen, blaffen ze bij mijn vriendin altijd een tijdje door. Ik heb 1x een brul gegeven (want ik wil gewoon niet dat ze om ieder geluidje tekeer gaan) en heb ze niet meer gehoord. Blijkbaar kan het dus wel. Heb al eens eerder gedacht dat ze te lief voor ze is en die honden daardoor niet weten waar ze aan toe zijn. Blijkbaar heb ik gelijk. Heerlijk die rust. Ze liggen nu lekker met z'n allen buiten in de tuin. Zo hoort het ook

Merk dat Dink het nu ook veel fijner vindt dan gisteren al die drukte. Ik zelf trouwens ook. Kan er echt niet tegen. Vind het wel grappig om te merken dat ze bij mij beter luisteren dan bij haar. Ik keek wat honden betreft altijd een beetje tegen haar op, omdat zij stages gelopen heeft bij een hondenschool, maar ook dat zegt blijkbaar niet alles

**Geplaatst**: 29-05-10 19:28

Geplaatst: 29-05-10 19:28

pw: ik zie zeker jouw reacties en ik lees ze ook. Ik vind ze heel nuttig, maar wat moeilijk om op te reageren omdat ik het vaak heel moeilijk vind om toch actief te worden. om toch weer moed te vinden telkens. Ik ga blij zijn als ik dinsdag naar mijn psychiater kan gaan... Ze helpt me om te kijken wat we nu kunnen doen enzo..

**Geplaatst**: 29-05-10 19:31

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 29-05-10 19:31

Mag ik mij hier ook aanmelden?

**Geplaatst**: 30-05-10 11:38

Geplaatst: 30-05-10 11:38

Was ik weer. Goofy (mijn nu oudste hond) moest gister toch naar da. Blijkt vergiftigings verschijnselen te hebben >;)

We hebben een berg medicatie mee gekregen, nu gaat het beter met haar. Nadeel met deze hond is dat ze alles eet wat zij eetbaar vind, bij stal scharrelt ze altijd rond en joost mag weten wat ze daar naar binnen werkt. (volgens da geen scherp in) Al is daar wel een persoon daar die al meer malen gedreigd heeft om vlees met rattengif aan de honden daar te voeren. Dus dat blijft wel nu in mijn achterhoofd hangen. (paranoia ben ik zeker) Deze persoon kan beter hier geen opmerking meer over maken.

charlot Het was voor mij in het begin ook moeilijk om te reageren op de adviezen en ideeën. De ene advies spreekt aan, de ander maakt je misschien kwaad, maar er zijn hier mensen die het allemaal al doorlopen hebben (en nog bezig zijn). Ervaringsdeskundigen zo gezegd. Ieder heeft wel ervaring met het een en ander en daarmee doen we een poging om elkaar te helpen. Het is voor ons ook goed om van je te horen of je er wel of niet wat mee kan. Je hoeft niet elke keer op alles en iedereen te reageren, maar het is wel prettig als we iets horen/lezen. Een ding is zeker, op je kont blijven en niks doen helpt niet. Forceren ook niet!

bobomelo Doe je verhaal.

pw Ja, mijn pony is een brokken piloot (hij houd volgens mij van SM _O-

) Hij blijft door gaan.
Wel vervelend, blaffende honden. Hou ik ook niet van

. Die van mij mogen dat ook niet. Zonde van je tafel, heeft ze aan gebonden om die (van mijn part) opnieuw te laten schuren en lakken? Dat zou wel zo netjes zijn. (vind ik, maarja wie is ik?) Ik zit nu te genieten van mud, de jongste hond, die is druk met haar speelgoed (stukken hout) haar huisje in te slepen. De maf ketel.

zilah Dat was geen misselijk ongeluk, je hebt het er goed van afgebracht. Ik kan andere gevallen. Misschien verstandig om je draak te leren om niet meer te schrikken, soms is hier wel een harde hand voor nodig omdat hij je (zoals ik het lees) in de maling neemt. En het niet kwalijk nemen, zou ik niet meer doen. Dat komt niet ten goede aan de vertrouwensband. Aanpakken. Paarde beesten voelen veel te erg goed aan wanneer ze iemand in de maling kunnen nemen, werk hier niet aan mee. Dat zorgt ook voor meer zelfvertrouwen en rust. Jij is baas, hij niet. :Y)

**Geplaatst**: 30-05-10 11:50

Geplaatst: 30-05-10 11:50

bobomelo, iedereen mag hier aanmelden, dus welkom

Aikon, wat fijn dat je je brace kan halen! Super joh, dan maar even andere dingen aan de kant zetten hoor! Wat heerlijk. Al wat beter met je hond>

PW, lijkt me lastig om zoveel verschil te merken bij de honden als die vriendin er wel of niet is. Ik zou het niet kunnen laten om er wat van te zeggen en ik zou ook toch wel even duidelijk maken dat een herinnering op de tafel van een hond toch niet echt gewenst is! Dat mensen in een leerzame omgeving zijn geweest betekent niet per definitie dat ze er ook daadwerkelijk iets leren zo blijkt maar weer.
Hoe waren ze toen zij terug kwam van cursus? Weer druk? Of nog steeds rustig. Als ze weer zo druk waren had ik waarschijnlijk weer een brul gegeven, als die vriendin moeilijk zou gaan doen heel duidelijk zeggen dat het JOUW huis is en dat je al die drukte niet wilt. Het klinkt makkelijker dan het te doen maar als je zelf al aangeeft dat zoals jij en Dink je helemaal niet prettig voelen met die drukte moet je wel je grens aangeven!

Mijn mij gaat het redelijk, ik baal van het slechte weer maar je doet er niks aan he. Ik kijk uit naar volgend weekend want dan komt ons hondje! Voor de rest ben ik druk met mijn laatste weken school, het voorbereiden van de vakantie en volgende week is me vriend ook jarig. Ben wel moe en probeer wat uit te rusten maar ik had pech met onze buren, die waren druk, luidruchtig en erg vroeg wakker. Zo maar filmpje aanzetten en proberen wat te slapen.

Edit; gisteren was wel erg leuk. Vriend is havenmeester en goeie kennissen staan in de kantine met hun kids. Gisteren met die kinderen lekker in het zonnetje lopen vissen (en veel gevangen!). Was erg leuk. Ik heb het niet zo met kinderen en meestal zij ook niet met mij. Maar dit klikte wel. Zijn wel jong hoor, 3 en 6 jaar. Vriendlief vond het helemaal leuk, en vroeg gisteravond of er toch een kans was dat hij ooit nog papa ging worden. Wel lief, maar ik weet het nog niet 8-)

..

Edit 2; aikon, als het iets van vergiftiging was, kunnen ze dan niet nagaan wat voor soort het is? Kan me voorstellen dat je paranoia ervan wordt, dat soort dingen zijn niet leuk om te zeggen, helemaal niet als je hond vervolgens vergiftigings verschijnselen heeft!

**Geplaatst**: 30-05-10 12:33

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 30-05-10 12:33

Waarschijnlijk rattengif, maar welke soort??? Ik heb wel gevraagd naar eventueel een test, maar omdat ze het eergister opgelopen heeft werd het moeilijk zij ze. Volgens mij maakt het niet uit. Het gaat de goede kant op, ze wil weer eten. Da's een goed teken.

Ik ben hier net naar binnen gevlucht voor een buitje, verder is het hier de hele tijd droog.
Goed dat je wat ontspanning kan vinden, al is het met andermans kids. En buren..........breek me de bek niet open. Buur homesinemaset had van morgen om 6 uur al de radio hard aan. Kan mij het schelen dat ie van "dancing queen" houd.

**Geplaatst**: 30-05-10 16:11

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 30-05-10 16:11

Ja gelukkig wisselen mijn buren dagelijks, dus herrieschoppers zijn er nooit voor lang

**Geplaatst**: 30-05-10 16:44

Geplaatst: 30-05-10 16:44

vanmorgenvroeg iets vreselijks had. ik zat in een angstdroom en ik kon niet wakker komen. er was daar een groot huis en iedereen die daar ging, ging dood. Ze werden vermoord met gas of iets dergelijks. Ik zag iedereen er ingaan, schreeuwde van dit niet te doen. Maar ik was de enigste die er niet inging. Ik had vreselijke angst, was volledig over mijn toeren. Pas na een tijdje kon ik iets doen, bewegen en opstaan. Héél vervelend en beangstigend...

**Geplaatst**: 30-05-10 17:51

Geplaatst: 30-05-10 17:51

Hoi meiden, heb me hier lange tijd niet laten zien. Vind het op het moment lastig om op iedereen te reageren. Lees nog wel mee, maar reageren wil niet lukken

! Wat niet betekent dat het niet goed gaat. Het gaat wel redelijk goed. Ga 3 dagen per week naar m'n werk, 2 uur per dag. Gaat prima. Vanaf komende week 3 uur per keer. Vind het weer fijn om op m'n werk te zijn, heb de gezelligheid en de mensen toch wel erg gemist. Bij de psych liep ik even vast, durfde het (ondanks aanmoedigen van PW) toch niet aan te geven. Bij een controle afspraak bij de huisarts durfde ik het wel bij hem aan te geven. Hij heeft binnenkort toch een doorspreekuurtje met de psych, dus gaat dan ook namens mij het een en ander vragen. Samen met de ha gekeken waar ik nog aan wil en moet werken. In het algemeen gaat het beter, voel me niet meer non-stop rot, kan genieten van kleine dingen, slaap beter.. dingen die maanden terug niet gingen. Alleen de onderliggende oorzaken (zelfbeeld en angst om te falen) die waarschijnlijk dit veroorzaken, zijn nog niet aagepakt. Hij gaat dat bij de psych neerleggen.. ik hoef pas over 3 weken naar de psych en als ik daar kom heeft de ha het besproken met de psych. Ben benieuwd.
Verder een erg pijnlijke rug, liep ik al een tijd mee, en afgelopen week toch ook maar bij de huisarts nagevraagd. Na jaren van therapie voor m'n rug nu weer fysio. Zag het eigenlijk niet zitten, maar hij verplicht me vriendelijk.. ga dus maar, heb geen zin dat het erger wordt. Heb van de week de voicemail ingesproken, hoop dat ze morgen terugbellen. Wel grappig, het is een fysio die ook een psycholoog is.. wie weet heb ik er nog meer aan dan alleen fysio

!

Aikon; Wat fijn dat je brace eindelijk klaar is, wat fijn zeg. Hoop dat het zal bevallen, je hebt er lang genoeg op moeten wachten. Logisch dat je die mensen afbelt, je hebt zolang naar je brace uitgekeken! Hoe gaat het verder met alle andere zaken?
Wat vervelend dat je hond ziek is! Gelukkig dat ie alweer wil eten, maar ik zou het toch even in de gaten houden allemaal.

Charlot: Wat vervelend dat je van die enge dromen hebt. Ik heb er met vlagen ook erg veel last van, is toch denk ik de onrust in je hoofd. Ik vond het vaak ook moeilijk om mezelf aan te zetten tot actie, maar je moet op een gegeven moment toch jezelf bij elkaar rapen. Al wandel je maar 10 minuten buiten of was je de auto. Wát je doet maakt niet uit, als je maar bezig bent. Succes dinsdag.

Bobomelo: Natuurlijk ben je ook welkom hier.

PW: Is je vriendin weg? Leuk weekend gehad met elkaar? Nu ook wel weer blij dat ze weg is? Morgen een druk programma?
Ik vind inderdaad ook dat ze laks reageerde toen haar hond jouw tafel beschadigde. Ik zou me doodschamen als het mijn hond was geweest. Leuk dat haar honden beter naar jou luisteren als ze weg is. Waarschijnlijk ben jij een stuk consequenter en duidelijker.
We lopen elkaar steeds mis dit weekend, hoop je binnenkort nog even uitgebreider te spreken

Zilla:

Citaat:
Wat jij hebt dat heb ik trouwens ook wel hoor..... op een minder goede dag ben ik geneigd om in mijn oude patroon terug te vallen. Dat komt namelijk omdat ik dan spanning voel in mijn lichaam en zolang ik dan bezig ben is die spanning weg. Je kunt wel bezig zijn maar dan op een rustige manier en met genoeg pauzes. Wat ik probeer te doen om niet in mijn oude ritme terug te vallen is bij alles wat ik doe mezelf afvragen of het echt nodig is. Als het niet echt nodig is vraag ik me af voor wie ik het doe; Voor mezelf of voor een ander? Als het voor mezelf is en ik vind het leuk doe ik het. Als het voor een ander is dan laat ik het. Dat betekent niet dat ik nooit iets voor een ander doe maar ik doe het alleen als het mij uitkomt en als ik het leuk vindt.

Hoe herkenbaar.. Vind het knap dat jij je bewust die vragen aan jezelf kunt stellen op het moment dat je voelt dat de spanning bij je toeneemt. Ik kan dat nog niet. Ik merk vaak dat ik te ver ben gegaan aan het eind van de dag.. als ik bekijk wat ik gedaan heb en voor wie en hoe kapot ik dan ben. Ik doe graag dingen voor anderen, maar er is een verschil wie je blij maakt, de ander of jezelf (en de ander dus ook). Nee zeggen is moeilijk en ik vind het ook moeilijk om dat te doen. Toch merk ik dat ik het nu een paar keer heb gedaan en dat een ander het echt niet erg vindt.

Zo, vrees dat ik niet iedereen gehad heb, maar laat het hier nu even bij. Zal het proberen een beetje bij te houden

!

**Geplaatst**: 30-05-10 19:29

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 30-05-10 19:29

Dank jullie wel!

Weet niet wat jullie allemaal weten, maar ik heb even "overspannen"thuis gezeten, om hele boel redens....
Onder andere door het welbekende pestverleden, waardoor je gewoon 20 jaar lang hebt overleefd, school was een hel en elke dag weer vol angst. Daardoor word je natuurlijk mega onzeker, mega verkeerd zelfbeeld, altijd doen wat een ander wil, altijd maar klaarstaan voor anderen omdat je geen nee durft te zeggen, altijd druk in je hoofd, hele gesprekken in je hoofd waar je dus ook voor een ander denkt, altijd druk druk druk....
Daardoor werd je ook depressief, nou neem aan dat jullie weten hoe dat voelt en hoe dat verloopt.
Het bommetje is bij mij in augustus 2009 ontploft, heb hulp gezocht bij een psycholoog, en die vond het al verwonderlijk dat die bom niet eerder ontploft was.
De reden waardoor de bom tot ontploffen kwam wil ik jullie wel pben, maar dat kwak ik niet hier op bokt omdat hier genoeg bekenden rondneuzen op bokt......maar voor diegenen die het willen weten vertel ik het graag, maar dan via pb.
Bij dit alles heeft mijn moeder nog es MS, en ook die angst beheerst mijn leven teveel omdat ik wel klachten vertoon die erbij horen, maar die ook goed bij andere dingen kunnen horen.

Voor de rest weet ik zo even niets meer te vertellen. Vraag gerust wat!
En heb hier wel het een en ander bijgelezen, maar is heel moeilijk om te onthouden wat bij wie hoort!

Mag ik vragen of iemand ook een soort samenvatting kan geven met namen van jullie en wat jullie ongeveer bezighoudt?Of dat het misschien al ergens beschreven staat?

Ben nu op verjaardag bij mijn schoonmoeder, had even de laptop gejat, maar lees morgen weer beter bij!

Groetjes Marian

**Geplaatst**: 30-05-10 19:51

Geplaatst: 30-05-10 19:51

Grrr. Net begonnen met typen, is mijn bericht opeens weg, terwijl ik nog zit te typen. Jammer hoor.
Nog maar een poging.

Charlotvanre: Bedankt voor je reactie. Ik vroeg me af of je wel gelezen had waarom je de cirkel moet doorbreken, want dat je van slapen alleen maar slechter wordt. Dat het moeilijk is weet ik uit eigen ervaring en dat heb je al vaker genoemd

Aikon: Hoe gaat het nu met Goofy? Een vriendin van me had een hond die rattengif binnen had gekregen. Deze hond is heel slecht geweest, maar er wel weer helemaal bovenop gekomen. Wel schrikken zeg!

Biieniie: Leuk zeg dat je hondje volgend weekend al komt! Snap wel wat je bedoelt over kinderen. Ik heb er ook niet zoveel mee. Vind mijn neefjes en nichtje wel leuk, maar zou zelf geen kinderen willen. Om meerdere redenen niet. Je zit er zo aan vast..

Maaike: Goed dat je het bij je huisarts besproken hebt. Hopelijk kan je psycholoog je na het gesprek met je huisarts beter helpen. Aan je zelfbeeld en faalangst moet goed te werken zijn!

Bobomelo: Welkom

Onzekerheid, laag zelfbeeld, eerst aan anderen denken en jezelf op de tweede plek zetten, geen nee durven zeggen, voor een ander denken... Allemaal zo herkenbaar. Ik had het kunnen schrijven en ik denk de meesten hier. Niet iedereen hier is trouwens ook depressief. Ik ben zelf overspannen thuis komen te zitten en daarna zwaar depressief geworden. Ik weet dus helemaal waar je het over hebt. Hoe lang loop je nu bij de psych? En hoe ziet je behandeling eruit? Werk je momenteel nog of zit je helemaal
thuis?

Ik vind het moeilijk om een samenvatting te geven van iedereen. Misschien dat iedereen zich wel even kort kan voorstellen. de rest komt vanzelf en pik je snel genoeg op als je een tijdje meeleest

Ik zit inmiddels 2 1/2 jaar thuis. Ben overspannen thuis komen te zitten en toen ik na een half jaar weer een beetje aan het werk ging, ging het mis. Liep weer tegen dezelfde problemen aan op het werk, waardoor ik geen hoop meer had. Ik werd depressief. Bn begonnen bij een bedrijfsmaatschappelijkwerker, daarna bij de bedrijfspsycholoog gekomen en die heeft me doorgestuurd naar het GGZ, omdat ze me niet kon helpen. Ik loop nu 1 1/2 jaar bij het GGZ en zit daar nu bijna een jaar in dagbehandeling. Dat is nu 3 volle dagen in de week, met diverse therapieën (gericht op de dingen waar jij je post mee begon en die ik hier net herhaald heb). Als je meer wil weten vraag het gerust

Zo, mijn vriendin is weer naar huis. Gelukkig. Vond het best lang zo. Was wel heel gezellig, maar vind het ook lekker dat ik weer even mijn eigen ding kan doen. Merk ook dat ze toch wel heel anders met haar honden om gaat en dat irriteerde me af en toe. Wanneer de honden weer blaften zei ze op gewone normale (zachte) toon hun namen. Dat helpt dus niet. Toen ik het zat was heb ik even een brul gegeven en het was meteen klaar.

Honden houden van duidelijkheid. Mijn vriendin zei er verder niks van. Verder valt me op dat ze maar korte rondjes met ze loopt. Dan heeft Dink het zo slecht nog niet denk ik. Ik heb met Dinky lekker mijn eigen plan getrokken

**Geplaatst**: 30-05-10 20:02

Geplaatst: 30-05-10 20:02

Maaike: Het lijkt of me dit makkelijk afgaat maar dat is niet zo hoor! Ik ga ook vaak nog de fout in. Het is alleen zo dat ik heel goed weet hoe het moet, maar helaas heb je het daarmee nog niet gedaan.
Het is wel zo dat hoe meer je ermee oefent hoe beter en hoe makkelijker het gaat.
Ik vond het bijvoorbeeld ook vreselijk om iemand feed-back te geven, vooral collega's. Nu ik leerlingen en stagiaires moet opleiden ben ik verplicht om iedereen feed-back te geven, ook de collega's waar zij mee samen werken. Dus dat gaat me al veel beter af dan ee paar weken geleden.

Charlotvenre: vervelend dat je dat gehad hebt. Ik hoop dat je vanacht een beetje zult kunnen slapen.

Aikon: Schrikken is dat zeg! Durf je nu je hond nog wel mee te nemen naar stal? Ik heb zelf ook 2 honden maar zou het niet zomaar meer durven. Ik zou ze dan in ieder geval niet uit het oog willen verliezen!
Vandaag was 1 groot drama op mijn draak

Bij ieder rondje in de bak schoot hij zeker 5 keer weg. Het waaide behoorlijk en het begon ook nog te regenen grrrrr........ Ik was er niet eens meer bang van als hij weg schoot, ik baalde er alleen van. Ik heb er een half uur opgezeten en bedacht me dat dit zo geen zin had. Ik heb m vadaag dan ook me slof gereden en iedere keer als hij schrok toch mijn spoortjes tussen z'n ribben gezet zodat hij wel voorwaarts zou blijven. Vaak helpt dit namelijk, maar vandaag dus echt niet.
Schijnt dat veel paarden bij ons last hebben van de sloot kant omdat het gras daar enorm lang is op dit moment. Er lopen ook veel muizen, ratten en konijnen die ineens wegschieten. Dus mijn allerliefste vriendje heeft voorgesteld om het gras daar dinsdag te maaien

PW: Fijn dat je dan nu weer lekker rust hebt thuis. Merkt je vriendin dan niet aan jou dat jij andere ideeen hebt over de honden dan zij? Bij mij zou dat wel te merken zijn en daardoor zou ook de hele sfeer achteruit gaan, ik hoop dat jij dat niet hebt!
Hoe is het nu tussen jou en je vriend?

Bobomelo: Welkom!
Ik heb een burnout sinds vorig jaar zomer. Eigenlijk is dit al veel langer aan de gang maar dat zul je zelf ook wel herkennen. Ik werk op dit moment 32 uur per week als praktijkopleider in de zorg. Ik ga ongeveer 1 keer per maand naar mijn psych toe.
Waar ik moeite mee heb is doseren. Ik wil altijd teveel doen in veel te korte tijd en dan doe ik het vaak ook nog voor anderen, waarmee ik mezelf dubbel voorbij loop.
Verder heb ik last van hyperventilatie en angst/spanning in mijn lijf.

Ik heb constant het gevoel dat ik blijf hangen in mijn 'genezingsproces' Ik zal het even uitleggen.
Ik zie het als een emmer die op dit moment vol zit bij mij. Dit is al beter dan het geweest is want eerst liep hij continu over. Maar leger dan vol krijg ik hem niet. Om die reden blijf ik steeds een beetje spanning houden en ga ik dus weer snel te ver. Herkennen jullie dit?
Ik zou zo graag het gevoel hebben dat de emmer wat leger werd.....

**Geplaatst**: 30-05-10 20:23

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 30-05-10 20:23

Onze ideeën komen op zich wel overeen, maar haar ideeën komen niet overeen met haar handelen. Omdat ze er maar een weekendje was, stoor ik me er verder niet zo aan, ben alleen blij dat mijn hond een stuk rustiger is. En het gaf mij alleen maar weer duidelijk aan hoe honden behoefte hebben aan duidelijkheid.

Met mij en mijn vriend gaat het goed! Leuk dat je daar naar vraagt!

Ik herken wel wat je schrijft over het blijven hangen. Waarschijnlijk wil je te snel en verwacht je teveel van jezelf? Dat is bij mij vaak zo. Het geleerde en de nieuwe inzichten hebben namelijk ook tijd nodig om ingewerkt te raken zeg maar. Soms heb je daar even een periode van stilstand voor nodig. Hoewel het eigenlijk geen stilstaan is, maar dat idee heb je, omdat je zelf zo graag vooruit wil.

Kun je voor jezelf ook aangeven waarin je het idee hebt dat je blijft hangen?

**Geplaatst**: 30-05-10 20:28

Geplaatst: 30-05-10 20:28

Bobomelo, ik zit niet thuis, heb het ook niet gezeten. Wel overspannings verschijnselen. De combinatie van studeren, werken, paard, vriend en familie word me soms wegens allerlei omstandigheden te veel. Zoals Zillah al super gezegd heeft, ook voor mij is de emmer constant vol en is het een kwestie van tijd dat hij weer overloopt. In het verleden ben ik depressief geweest door oa pesterijen op school, depressieve en alcoholistische vader, de scheiding van mijn ouders en nog meer. Uit die depressie ben ik ondertussen alweer een hele tijd, maar naar mijn lijf luisteren, maar ook me ergens toe zetten soms vind ik erg moeilijk. Ik werk nu naar mijn tentamens toe en ga dan heerlijk van 2,5 maand vrij proberen te genieten.
Ik krijg hier enorm veel informatie over verschillende therapiën, maar ook kan ik soms even fijn mijn ei kwijt en een idee krijgen hoe anderen tegenover een bepaalde situatie staan.
Ik ben overigens wel geïnteresseerd in je verhaal, veel klinkt erg herkenbaar!

PW, gelukkig heb je het toch gezellig gehad ondanks dat de dingen met de honden niet helemaal gelijk liepen. Ik weet niet of ik dat vol zou kunnen houden. Ik vind het erg knap! Zillah maakte trouwens een goeie opmerking, hoe gaat het met jou en je vriend. Al een tijdje niets over gehoord..

Maaaike, fijn dat je weer wat laat horen

Goed dat je het toch naar je zin hebt op je werk! Ergens is het toch wel een vertrouwde omgeving waarin je jezelf prettig voelt. Vind het vervelend om vast te lopen bij je psych of heb je ook zoiets van, we zijn een stapje vooruit gegaan, een pas op de plaats mag ook wel even?

Zillah, wat jij zegt over die emmer is ook hoe ik mij voel. Ik had het werkelijk waar niet beter kunnen verwoorden en als jij de oplossing hebt. Let me know

Andersom overigens ook zo hoor. Heb op aanraden van een buurvrouw een homeopatisch goedje bij de natuurwinkel gehaald. Dit kan helpen wat rust in je hoofd en lijf te brengen waardoor je je beter kan focussen op wat er ECHT moet gebeuren, maar ook je hoofd niet continue in sneltreinvaart gaat en ook een betere nachtrust krijgt. Ik ga het proberen en hou jullie op de hoogte over het effect.

**Geplaatst**: 30-05-10 20:39

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 30-05-10 20:39

Met mijn vriend en mij gaat het heel goed! We praten goed, maar daarnaast en dat is ook heel belangrijk: maken we veel lol. het voelt echt goed