Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-10 21:39

Geplaatst: 02-03-10 21:39

brendalevita schreef:
Het is niet negatief wat we typen ,we zijn lichtelijk geschokt maar daarom staan we achter haar keus ,ik zie hier namelijk geen onvertogen woord staan.

Nee zo bedoel ik het ook niet, maar zoals wat jij aanhaalt, de methode die ze gebruiken. En dat het heel erg is. Ik weet niet of dat wel gepast is om TS mee te confronteren aangezien dat vanmiddag al geweest is. I dunno. Misschien is mijn reactie overtrokken, excuus

**Geplaatst**: 02-03-10 21:39

Geplaatst: 02-03-10 21:39

Niemand is hier negatief, maar wel geschokt.
Ik denk dat dit een heel menselijke reactie van ons is, en daar kun je niet op af doen.
Verder valt er geen kwaad woord, wel lichtelijke verbazing, maar dat is met een topic als deze wel te verwachten.

Ik wens de TS wel sterkte en wijsheid toe

**Geplaatst**: 02-03-10 21:39

Geplaatst: 02-03-10 21:39

Inderdaad Dierfysio, dan zou ik die optie ook eens goed bekijken als ik in die situatie stond !

**Geplaatst**: 02-03-10 21:40

Geplaatst: 02-03-10 21:40

dierfysio schreef:
ulysse1 schreef:
Hier een stille meelezer en alleenstaande mama van een prachtige dochter :

Je kan je kindje, want dat is het al, al vanaf 16 weken soms al, voelen bewegen in je buik.

Ik zal je wat zeggen, jij denkt dat je een zwangerschap niet aankunt en bent bang dat je opnieuw in een depressie kan geraken, meid ik denk net het tegenovergestelde, dit is iets waar je niet mee zal kunnen leven, dit is al een kindje,met alles erop en eraan, zo gevoelloos kan (bijna) niemand zijn......

Ik kan me, als moeder van een prachtige zoon, hier volledig bij aansluiten. Ik voelde ons boefje met 14 weken al bewegen! Met 17 weken nog aborteren, jeeeeehhhh... ben er stil van. Ik snap het ook niet. Ik bedoel: het is een kindje, helemaal af al, moet alleen nog groeien. Hoe kun je? Mijn mening: als je zo ver bent, en er is niks met het kindje waardoor het nite levensvatbaar zou zijn, dan vind ik het gewoon moord. Harteloos en kil.

Heel veel sterkte, wijsheid en lieve mensen om je heen gewenst. Ik hoop oprecht dat je je bedenkt! Als je een kindje echt, echt niet ziet zitten, is adoptie dan niet een betere keus??

Aan adoptie zitten ook veel negatieve kanten. Hechtingsproblematiek enz. Alles heeft zijn pro's en con's.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:43

Geplaatst: 02-03-10 21:43

Kijk het is geen kwestie van niet mee (willen) leven. Maar dit is best iets schokkends. Kijk als jij een klompje cellen laat aborteren dan snap ik dat, daar kan ik bij met mijn hoofd. Maar een compleet kindje dat alleen nog maar hoeft te groeien dat is wel even van een heel andere orde.
Dat is voor veel mensen (inclusief mij) echt een TE grote stap om daar achter te kunnen staan.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:44

Geplaatst: 02-03-10 21:44

Ja jongens we weten ondertussen wel dat het al 17,5 week is en al een kindje is etc.. haar lichaam, hun keuze, ik zou precies hetzelfde doen omdat ik er gewoon niet voor kan zorgen. Maar zeggen dat je hoopt dat ze zich bedenkt vind ik niet helemaal terecht, sorry.
Zoveel redenen die jij kan hebben om het te houden, zoveel redenen kan een ander hebben om het juist niet te houden.

Adoptie is ook niet alles, moord vind ik het ook niet. Kind heeft nog geen daglicht gezien en zal er ook niks van meemaken. Want ZO levensvatbaar is het nog niet. Hoe kun je? Dat vind ik geen vraag om te stellen en zeker niet in een topic dat gemaakt is voor STEUN en TOEVERLAAT. Daarmee praat je een misplaatst schuld gevoel aan. Want nou als door jou toedoen TS het kind houd terwijl ze er totaal niet, fysiek, mentaal etc niet voor kan zorgen. Is dat dan geen probleem voor het kind. Je kind laten adopteren? Wetende dat hij er op gegeven achter komt dat hij/zij geadopteerd is en zich ongewenst ter wereld zou voelen..

Meis, alle sterkte van de wereld, ik denk dat dit de juiste keuze voor je is, het zal wel zwaar worden dus hou echt een paar dagen erna voor jezelf! Maar sta erna er niet teveel (meer) bij stil. Ga met jezelf en je vent aan het werk want dat kan ook nog wel wat aandacht gebruiken misschien..

**Geplaatst**: 02-03-10 21:44

Geplaatst: 02-03-10 21:44

Ik vind het vreemd hoe sommige mensen denken te weten dat de TS zeker spijt zal hebben of net heel gelukkig zou zijn met kind.

Hoe kan je zulke uitspraken doen terwijl de TS heel sterk aangeeft dat haar leven (momenteel) niet kindwaardig is. Zowel niet voor haar als voor het kind.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:45

Geplaatst: 02-03-10 21:45

Misschien een overbodige en nutteloze vraag, maar wanneer je zo'n echo laat doen als dat TS heeft laten doen vandaag, krijg je dan ook direct te horen of het kindje gezond is e.d? Gewoon geinteresseerd hoor

Vind het een beetje moeilijk om het woord "kindje" te gebruiken voor de TS, maar van een embryo kun je ook niet meer spreken denk ik $:\$

**Geplaatst**: 02-03-10 21:45

Geplaatst: 02-03-10 21:45

MarcoBorsato schreef:
brendalevita schreef:
Het is niet negatief wat we typen ,we zijn lichtelijk geschokt maar daarom staan we achter haar keus ,ik zie hier namelijk geen onvertogen woord staan.

Nee zo bedoel ik het ook niet, maar zoals wat jij aanhaalt, de methode die ze gebruiken. En dat het heel erg is. Ik weet niet of dat wel gepast is om TS mee te confronteren aangezien dat vanmiddag al geweest is. I dunno. Misschien is mijn reactie overtrokken, excuus

Daar heb je weer helemaal gelijk aan.misschien was dat ook niet de slimste aktie van me.....

**Geplaatst**: 02-03-10 21:45

Geplaatst: 02-03-10 21:45

TS is de enige die weet in wat voor situatie zij zit.

TS beoordelen vanuit het gevoel dat je bij je eigen zwangerschap had is niet helemaal eerlijk, een gewenste zwangerschap of een zwangerschap in haalbare omstandigheden ervaar je heel anders.

Niet iedereen heeft hulp. Niet iedereen heeft ouders die achter je staan. Sommige mensen moeten het al jong zelf rooien en die hebben moeite hun eigen hoofd boven water te houden. Emotioneel (TS heeft nota bene een depressie gehad), financieel, alles.
Dan denk je niet dat je het niet aan kan, dan wéét je dat je het niet aan kan. En ten onder gaan en dan nog een kind meeslepen... nee... ik vind het dapper en verantwoordelijk en heel erg klote dat je er pas zo laat achter bent gekomen want dat maakt het idd heel moeilijk.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:46

Geplaatst: 02-03-10 21:46

Mij gaat het ook te ver ik zou persoonlijk de grens trekken met 11/12 weken.
Maar iedereen is daar anders in en vrij om haar beslissing daarover te maken.
Wat wij daar van vinden maakt dan geen zak uit.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:46

Geplaatst: 02-03-10 21:46

hier ook een geschrokken meelezer. Ik heb het idee dat je een slechte relatie hebt, waar alles van afhangt.. Vind dat je vriend je wel beter kan steunen. Het is ts haar eigen keuze, kan wel zeggen hoe dom ik het van haar vind, mja.. het is gebeurd en ik denk dat ze de beste keuze maakt..

**Geplaatst**: 02-03-10 21:48

Re: Ik kies voor abortus. Steun en hulp gezocht.

Geplaatst: 02-03-10 21:48

TS heb je het er al met je ouders over gehad? Hoe staan zij erin?

**Geplaatst**: 02-03-10 21:48

Geplaatst: 02-03-10 21:48

Biieniie schreef:
Kind heeft nog geen daglicht gezien en zal er ook niks van meemaken. Want ZO levensvatbaar is het nog niet.

Dit kan je ook niet zo stellen. Zoek maar eens op filmpjes van kinderen die geaborteerd worden... Maar daar gaat het hier idd niet om.

Over levensvatbaar: het is artsen al gelukt om kinderen van 22 weken in leven te houden. In principe zijn vrijwel alle onderdelen van de baby klaar, het moet alleen nog rijpen.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:49

Geplaatst: 02-03-10 21:49

Liezel1 schreef:
Als je het nu aan je vriend zou vertellen, zou dat niet alleen maar jullie relatie sterker maken?
Als je hem achteraf pas inlicht, loop je het risico dat hij zich buitengesloten voelt..... Daar schiet je niets mee op.

Een relatie lijm je niet met een kind lijkt mij, dan hou je elkaar voor de gek

**Geplaatst**: 02-03-10 21:50

Geplaatst: 02-03-10 21:50

Sterkte, ik hoop dat je hier redelijk ongeschonden doorheen komt...

**Geplaatst**: 02-03-10 21:50

Geplaatst: 02-03-10 21:50

Blijft Ts haar keuze, hoe erg sommigen het ook vinden....
Zij zit niet in de juiste situatie, en wat moet er van zo'n kindje terecht komen, je kunt wel roepen
met hulp kom je er wel, wie zegt dat dat ook zo is.
Hoe moelijk het voor iedereen is, het blijft haar keuze en ze heeft er niets aan dat anderen zeggen dat ze
iets gaat doen wat voor andere not done is.

Denk dat ze dat ook wel weet en geen behoefte heeft om dat keer op keer te lezen.

Ts, sterkte de komende tijd en hopelijk komt je leven met der tijd weer in orde.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:52

Geplaatst: 02-03-10 21:52

Sjee meis.. Wat een heftig verhaal... Wat moet je je rot en onzeker voelen..
Ik denk dat je de situatie heel goed overdacht hebt, en ik snap alle oordelen van medebokkers.. Zowel die van meelevende reacties, als degenen die er niet achter staan.. Het is inderdaad leven... Er zijn inderdaad genoeg 'ongeplande/ongewenste' levens van kinderen en mensen die opgebloeid zijn... Maar TS heeft zelf overwegingen gemaakt. Wij kunnen er niks aan doen, en ik denk ook niet dat deze situatie haar in de koude kleren gaat zitten...

Lastig, lastig.... De baby in je buik is inderdaad in een gevorderd stadium.. Het is echt..
Zou je het niet kunnen laten adopteren, of sta je hier ook niet achter? Het klinkt zoveel makkelijker dan het is.., maar ik denk dat je jouw besluit al genomen hebt. Ik denk dat je zelf een eerlijke beslissing kan maken, tegenover jou, je vriend, familie, maar ook het kindje. Ik hoop voor je dat je hieruit komt.. Veel sterkte met alles... Wat zal je dit nodig hebben :(:)

**Geplaatst**: 02-03-10 21:53

Geplaatst: 02-03-10 21:53

Caira schreef:
Kijk het is geen kwestie van niet mee (willen) leven. Maar dit is best iets schokkends. Kijk als jij een klompje cellen laat aborteren dan snap ik dat, daar kan ik bij met mijn hoofd. Maar een compleet kindje dat alleen nog maar hoeft te groeien dat is wel even van een heel andere orde.
Dat is voor veel mensen (inclusief mij) echt een TE grote stap om daar achter te kunnen staan.

Ik denk dat het voor ouders anders is dan voor niet-ouders, in het algemeen. Of ik het wel of niet zou doen is niet aan de orde, het is niet mijn verhaal. Maar ik denk dat TS niets heeft aan mensen die hun keus kenbaar maken. Er zijn genoeg topics met de discussie of je het wel of niet zou laten weghalen.

Ik voel heel erg mee voor TS, ik denk dat het zeker nog impact zal hebben en ik tja ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen anders dan: PB box staat open.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:55

Geplaatst: 02-03-10 21:55

Goede woorden Waves!!

**Geplaatst**: 02-03-10 21:55

Geplaatst: 02-03-10 21:55

Ik wil ook niet de keuze uitleggen, maar meer de gevoelens die rondwaart bij de mensen in dit topic. Als ik in haar profiel kijk zie ik een gezonde vrolijke meid, ik hoop dat ze dat snel weer wordt.

**Geplaatst**: 02-03-10 21:56

Geplaatst: 02-03-10 21:56

TS geeft aan dat ze het nu niet aan kan een kindje opvoeden. Als ik haar argumenten zo lees, dan begrijp ik dat heel goed. Je kan het ook omdraaien. Bij een moeder oerkrachten naar boven komen. En dat kan je juist stabiliteit en zelfvertrouwen geven.

TS geeft aan dat ze adoptie niet wil. Negen maanden een kind dragen en dan afstaan is natuurlijk ook mega zwaar. Maar mocht ze daar wel voor kiezen, dan zal iedereen trots op haar zijn, menigeen van ons zou het niet kunnen. Trots omdat ze dit leventje een leven heeft gegunt. Want ookal zou het kindje het moeilijk hebben met een adoptie, liever dat dan niet mogen leven denk ik. En het kindje weet dat haar biologische moeder hem/haar dan een leven heeft gegund.

Ik wist met 15 weken al dat ik een dochtertje zou krijgen. Dat kunnen gespecialiseerde echografisten al zien. Met 17,5 week nog een abortus vind ik ook not done. Met 16 weken kan het kindje zelfs al een beetje horen en straks moeders stem herkennen...

Ts ik ben ook bang dat je dit de rest van je leven met je mee draagt en er spijt van krijgt. Maar ik wens je hoe dan ook heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 02-03-10 21:58

Geplaatst: 02-03-10 21:58

jeetje wat heftig zeg
ikzelf ben ongepland zwanger geworden, maandag was mijn ongesteldheid al even uitgebleven en zeiden we nog, je zal toch niet zwanger zijn? dan halen we het wel weg he
woensdag deed ik een test, en het was zo... we waren in shock

maar mijn gevoel was meteen dat ik ervoor wilde gaan
mocht mijn vriend het anders hebben gewild, dan was ik alleen verder gegaan met mijn kindje
gelukkig wilde hij het kindje ook, en zijn we er samen voor gegaan.

achteraf het mooiste cadeautje (van moeder natuur) dat ik ooit heb gehad
ja het is zwaar.. maar het is heerlijk om een minime te hebben

natuurlijk is het jouw keuze, en ik zal hem ook respecteren, je besluit zoiets niet zomaar
heel veel sterkte gewenst in de toekomst
ik denk dat je ongeacht welk besluit je neemt er nog vaak in je leven aan moet terugdenken
sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-10 22:01

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-10 22:01

wel typerend dat de meningen van veel mensen bijdraaien na mijn post van hoeveel weken het is.
Voor mij maakt dit het niet moeilijker.
Aan de buitenkant is nog evenveel te zien als voordat ik wist hoever het was.
Wat ik doe is toegestaan bij Nederlandse wet en ik laat me ook niet gek maken.
Het zal moeilijk zijn, maar zal blij zijn als het achter de rug is.

Waves; Dankjewel voor je tegengas

Ik heb overigens de echo niet gezien.

**Geplaatst**: 02-03-10 22:01

Geplaatst: 02-03-10 22:01

mensen, elkaars belsuiten respecteren ondankt je eigen gevoel is ook een kunst

ik neem aan dat TS het er moeilijk genoeg mee heeft