Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-08-17 16:49

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 16:49

nou ik zou daar wel eens een recent onderzoekje van willen zien. Of dat gedeelte werkelijk het grootst is.

**Geplaatst**: 22-08-17 16:51

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 16:51

Ik denk nog wel.
Maar veel minder groot dan er door vele gedacht word.

**Geplaatst**: 22-08-17 16:51

Geplaatst: 22-08-17 16:51

Ik denk dat het grootste gedeelte er helemaal niet bewust over nadenkt eigenlijk...

**Geplaatst**: 22-08-17 16:54

Geplaatst: 22-08-17 16:54

Wendy schreef:
Ik denk dat het grootste gedeelte er helemaal niet bewust over nadenkt eigenlijk...

Vooral mannen niet.
Ik wil absoluut geen kinderen en mijn man vindt dat prima (en nu jaren later zelfs fantastisch). Maar ik denk dat als ik ze wel gewild had jaren geleden, we ze zeker gehad hadden.

**Geplaatst**: 22-08-17 16:55

Geplaatst: 22-08-17 16:55

bruintje123 schreef:
Het is zeker het grootst maar om het natuur te noemen hier in onze rijke landen. Al lang niet meer.

Wat is onze natuur dan? En volgens mij gaat het in Afrika ook niet helemaal soepel. Maar dat terzijde.

Ik denk ook dat het grootste gedeelte er niet bewust over nadenkt, omdat het gewoon een drang is. Alsof je honger hebt en moet eten.

**Geplaatst**: 22-08-17 17:00

Geplaatst: 22-08-17 17:00

Onze natuur is jagen, uitbreiden van bezittingen (zij het land of spullen.)
Vroeger werd er ook niet nagedacht over voortplanten (alsin heel heel heel vroeger) omdat dat 1 nog niet echt een hype was en 2 de meeste toch stierven. bovendien was de gemiddelde leeftijd (en intelligentie én bewustzijn) een stuk lager.
Maar toen werd er ook geen in vitro toegepast. En als je gehandicapt of zwak was dan ging je te vroeg dood om kinderen op de wereld te zetten. (en daar bedoel ik verder niks gemeen mee want ik was ook al lang dood geweest in die tijd. :')

)

Ik denk dat veel idd gewoon "ik wil een kind" (net als: ik wil eten.) is en veel ook "mijn schoonmoeder/moeder wil..."

Wij zijn ook gekomen omdat mijn moeder haar moeder (die kanker had) nog een kleinkind wilde geven voor ze stierf. Ik heb haar trouwens niet meer gekend maar ik vermoed dat ik gekomen ben onder het mom van "één is geen."

**Geplaatst**: 22-08-17 17:30

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:30

Ik denk dat het zeker een deel maatschappij is, in plaats van natuur. Overal waar je bent, kijkt, leest of wat wordt je er immers mee geconfronteerd, en het gezin wordt weergegeven als het ideaal. En dat gezin, dat is paps+mams en een stapel(tje) kinderen. Het wordt notabene nog aangemoedigd door de overheid ook, want kijk maar wat het je op kan leveren om kinderen te hebben. Ik als alleenstaande vrouw wordt nergens in gecompenseerd, maar zodra je kinderen hebt gaat de geldkraan ineens los. Da's toch bizar? Kun je er niet voor betalen, begin er dan in godsnaam ook niet aan.

En dat is nog maar één kant. Want 'wie zorgt er voor je als je oud bent', 'het verrijkt je leven zo', 'zoveel onvoorwaardelijke liefde' en blahdiehblah. Mijn kat houdt ook onvoorwaardelijk van me :')

Ik voel zelf geen enkele drang om me voort te planten. Sterker nog, ik kan zoveel meer redenen bedenken om het níet te doen dan om het wel te doen. En toch is het maatschappelijk gezien 'vreemd' en 'anders' en 'egoïstisch' om geen kinderen te nemen.

**Geplaatst**: 22-08-17 17:36

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:36

Ik woon in een kinderrijke kerkelijk omgeving en ik moet zeggen dat als je geen kinderen hebt op mijn leeftijd wordt daar best vaak negatief op gereageerd....en dat is niet zozeer met woorden maar meer met gedrag of opmerkingen, blikken...
Hoe ervaren jullie dit?

**Geplaatst**: 22-08-17 17:44

Geplaatst: 22-08-17 17:44

Indestal schreef:
Ik woon in een kinderrijke kerkelijk omgeving en ik moet zeggen dat als je geen kinderen hebt op mijn leeftijd wordt daar best vaak negatief op gereageerd....en dat is niet zozeer met woorden maar meer met gedrag of opmerkingen, blikken...
Hoe ervaren jullie dit?

Blikken van reli's zou denk ik het laatste zijn waar ik mij zorgen om zou maken. Waarschijnlijk is te weinig kinderen fokken nog het minste van wat je allemaal fout zou doen in hun ogen.

**Geplaatst**: 22-08-17 17:48

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:48

Wij merken nauwelijks wat van dat mensen er negatief op reageren. Vaak krijg je dan terug 'oh ja, dat kan natuurlijk ook nog' of 'het is ook niet voor iedereen iets'

**Geplaatst**: 22-08-17 17:55

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:55

Maar dat het is ook niet voor iedereen iets klinkt vaak dan ook zo minderwaardig.

Hier geen gelovige mensen in de buurt.

Ik denk echt dat gewoonte veel meer de drang vertegenwoordigd dan de natuur.
Iedereen heeft ze dus wij ook.
En niet iedereen is sterk om tegen de sociale norm in te durven zwemmen.
De blikken en opmerkingen zijn zo netjes vaak ook niet.

**Geplaatst**: 22-08-17 17:57

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:57

Mwoah, misschien net wat je erin wil horen. Ik interpreteer het als: 'als je er niets mee hebt moet je het vooral niet doen'

**Geplaatst**: 22-08-17 17:57

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 22-08-17 17:57

net als dat skydiven niet voor iedereen iets is, of postzegels verzamelen

**Geplaatst**: 22-08-17 18:03

Geplaatst: 22-08-17 18:03

bruintje123 schreef:
Toen ik die leeftijd had zei ik altijd nu denk ik dat er nooit kinderen komen, mocht mijn gevoel daar later in veranderen zien jullie dat vanzelf een keer.
Dan waren ze tevreden.

Maar mijn gevoel was zo enorm sterk dat ik voor mezelf nooit de twijfel heb gehad dat het zou veranderen.
Maar andere zeiden dan zo vol overtuiging dat ze dat ook hadden gehad maar ineens ploep gaat dat om.
Dat je wel eens denkt, zou dat echt? Maar niets in me kon dat voorstellen.
Maar het is hier nooit veranderd alleen maar versterkt. Mijn gevoel van ik wil ze echt niet zat en zit gewoon te diep.
Nu heb ik een leeftijd dat het niet meer gezond is ze te krijgen maar spijt heb ik helemaal niet.

Dit heb ik dus ook, absoluut geen twijfel. Maar soms schiet de gedachte door mijn hoofd van wat als hun wel gelijk hebben? Maar daar kan ik me inderdaad niks bij voorstellen

**Geplaatst**: 22-08-17 18:12

Geplaatst: 22-08-17 18:12

Indestal schreef:
Ik woon in een kinderrijke kerkelijk omgeving en ik moet zeggen dat als je geen kinderen hebt op mijn leeftijd wordt daar best vaak negatief op gereageerd....en dat is niet zozeer met woorden maar meer met gedrag of opmerkingen, blikken...
Hoe ervaren jullie dit?

Wat kan jou dat schelen?
Ik kijk juist hoofdschuddend naar geexplodeerde families in huizen waar geen plek meer is voor privacy en de kinderen geen hobby hebben omdat ze voor de jongere telgen moeten zorgen.

Als ze je erop aan spreken gooi je gewoon met bijbelse spreekwoorden:
- Ik laat die beker aan me voorbij gaan – Matteüs 26:39
- Wat is waarheid? - Johannes 18:38
- ik wil mijn talenten niet verspillen - Matteüs 25:14-30

Etc

**Geplaatst**: 22-08-17 18:16

Geplaatst: 22-08-17 18:16

Indestal, ja op zich wel wel herkenbaar.
Familie komt uit(en woont nog bijna allemaal in) een vrij klein redelijk conservatief dorp.
En nu spreek ik ze amper, maar er zijn altijd wel dingetjes tussen de regels door, opmerkingen met een naar ondertoontje.
En ik vermoed dat mijn ouders er veel meer 'last' van hebben, die spreken de fam veel vaker.
Alles wat een beetje anders is (bijv een partner met een kleurtje, geen koophuis kinderen labrador en stationwagen, veel en ver reizen, niet hetero zijn etc.) is ja, niet goed.
Zo vroegen ze zich bij zowel mij als mijn zus af, toen we lang vrijgezel waren, of we dan niet lesbisch waren. Ja tuurlijk, want als hetero kan je niet single zijn en als lesbienne is dat blijkbaar doodnormaal.

De dubbele moraal is altijd wel grappig, want alleenstaand moeder zijn, twee scheidingen of gezinsvetes kunnen dan weer wel prima.

**Geplaatst**: 22-08-17 18:18

Geplaatst: 22-08-17 18:18

Argh!!
Ik werk op dinsdag in plaatselijke bieb, en kinderen hoeven van mij echt niet stil op een stoel te zitten... maar kom op zeg, we zijn geen speeltuin!
Twee meisjes van 3 en 6 vonden het nodig om letterlijk krijsend rond te gaan rennen.... na wat vernietigende blikken van mij richting moeder (die niks deed) heb ik ze aangesproken dat ze niet mogen rennen en gillen in de bieb.
Wat zegt moeder? Ach mevrouw, ze mogen toch wel spelen?

**Geplaatst**: 22-08-17 18:19

Geplaatst: 22-08-17 18:19

Sanso
Mochten ze dan wel gelijk gekregen hebben was dat zo geweest.
Dat was dan ook prima.
Maar ik ben eigenlijk wel blij dat mijn gevoel me nooit in de steek heeft gelaten.

**Geplaatst**: 22-08-17 18:20

Geplaatst: 22-08-17 18:20

LadyMadonna schreef:
Wat zegt moeder? Ach mevrouw, ze mogen toch wel spelen?

Natuurlijk mogen ze dat. Ze mogen dan ook direct naar buiten.

**Geplaatst**: 22-08-17 18:27

Geplaatst: 22-08-17 18:27

bruintje123 schreef:
Sanso
Mochten ze dan wel gelijk gekregen hebben was dat zo geweest.
Dat was dan ook prima.
Maar ik ben eigenlijk wel blij dat mijn gevoel me nooit in de steek heeft gelaten.

Is ook zo maar mijn gevoel is dan zo dubbel. Nu wil ik ze absoluut niet, geen denken aan. Maar wat als dat later plots zou veranderen (waar ik echt van overtuigd ben dat dat niet gaat gebeuren) dan is dat toch ook niet 'gezond'?

**Geplaatst**: 22-08-17 18:30

Geplaatst: 22-08-17 18:30

Ik zit overigens nu in de Mcdonalds, en dan besef ik maar al te goed waarom ik ze niet wil :Y)

**Geplaatst**: 22-08-17 18:33

Geplaatst: 22-08-17 18:33

Waarom zou je later niet van mening mogen veranderen?
Zowel voor de mensen die eerst zeiden ik wil ze wel maar er geen hoeven uiteindelijk.
Naar ik wil niet en toch rammelende stokken krijgen.
Een ander heeft er niets mee te maken en niets raars aan dat meningen en gedachte veranderen door je leven heen.

Voor mij was en is het ook zeker gebleken.
Maar in andere dingen heb ik echt wel andere meningen gekregen dan toen ik 20 was.

**Geplaatst**: 22-08-17 19:19

Geplaatst: 22-08-17 19:19

Berdien schreef:
Ik denk dat het zeker een deel maatschappij is, in plaats van natuur. Overal waar je bent, kijkt, leest of wat wordt je er immers mee geconfronteerd, en het gezin wordt weergegeven als het ideaal. En dat gezin, dat is paps+mams en een stapel(tje) kinderen. Het wordt notabene nog aangemoedigd door de overheid ook, want kijk maar wat het je op kan leveren om kinderen te hebben. Ik als alleenstaande vrouw wordt nergens in gecompenseerd, maar zodra je kinderen hebt gaat de geldkraan ineens los. Da's toch bizar? Kun je er niet voor betalen, begin er dan in godsnaam ook niet aan.

En dat is nog maar één kant. Want 'wie zorgt er voor je als je oud bent', 'het verrijkt je leven zo', 'zoveel onvoorwaardelijke liefde' en blahdiehblah. Mijn kat houdt ook onvoorwaardelijk van me

Ik voel zelf geen enkele drang om me voort te planten. Sterker nog, ik kan zoveel meer redenen bedenken om het níet te doen dan om het wel te doen. En toch is het maatschappelijk gezien 'vreemd' en 'anders' en 'egoïstisch' om geen kinderen te nemen.

$_/-\o_$ Ik had het niet beter kunnen zeggen

Was van de week ook even gaan spieken op de site voor de kinderbijslag.... :oo

**Geplaatst**: 22-08-17 19:20

Geplaatst: 22-08-17 19:20

Indestal schreef:
Ik woon in een kinderrijke kerkelijk omgeving en ik moet zeggen dat als je geen kinderen hebt op mijn leeftijd wordt daar best vaak negatief op gereageerd....en dat is niet zozeer met woorden maar meer met gedrag of opmerkingen, blikken...
Hoe ervaren jullie dit?

Hier heb ik dan weer geen last van...maar dat heeft beslist ook wel met mijn leeftijd te maken ondertussen :')

**Geplaatst**: 22-08-17 19:26

Geplaatst: 22-08-17 19:26

Pandora2 schreef:
$_/-\o_$ Ik had het niet beter kunnen zeggen
Was van de week ook even gaan spieken op de site voor de kinderbijslag....