

nee als ik zo"n hulpeloos ding zie wat ook nog eens lelijk is als het net geboren is krijg ik geen warme gevoelens.
Als ik later de stront en kots ruik nog minder.
Nou oke, wat later breken ze niet meer meteen de nek als je ze verkeerd vasthoud maar nog steeds is het janken en schijten en kosten. Hoe kunnen daar nu eierstokken van op hol gaan?
Dan kan het kruipen en lopen, maar nog steeds de broek vol tot aan de nek en janken om niks.
Dan zijn ze uit de luiers en kunnen ze wat praten, dat is een leeftijd die ik nog enigszins grappig vind.
Nog weer later leren ze van alles op school wat je niet wilt en krijg je van die brutale vlerken, die een hoop gaan kosten op school en spullen en sport.
Kosten die ik als egoist liever in een paard stop

En dan gaan ze puberen en studeren, wat heb je daar als ouders nu aan?
En dan ben je zelf ondertussen versleten en oud van de zorgen en gaan ze eens uit huis.
Hoe kunnen daar eierstokken nu blij van worden? Die verschrompelen aan de gedachte.
