Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-08-17 11:35

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-08-17 11:35

Hier gewoon iui gehad met 3 eitjes! En daarvan wordt over 1,5 week een jaar oud

Zou dat dus zeker als alternatief bespreken!

**Geplaatst**: 06-08-17 16:18

Geplaatst: 06-08-17 16:18

Bij mij werd IUI geweigerd toen er 3 eitjes waren, maar dat is dus bij verschillende ziekenhuizen anders blijkbaar, dan zou ik het idd voorstellen.

**Geplaatst**: 06-08-17 16:21

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-08-17 16:21

Je kan er ook altijd 1 laten wegprikken, dat wordt ook gedaan.

**Geplaatst**: 06-08-17 16:30

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-08-17 16:30

Hsg was idd allenaal goed.
Zaadonderzoek was ook goed dus daar kan het allemaal niet aan liggen
Nu hopen dat Door die hsg het allemaal wel wil lukken binnenkort

**Geplaatst**: 06-08-17 17:01

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 06-08-17 17:01

IUI komen wij denk ik niet voor in aanmerking aangezien het probleem bij mijn vriend ligt. Wij zijn nu bezig met ICSI omdat het zaad niet zelfstandig kan bevruchten. En ik lees dat bij IUI er sprake is van zelfinseminatie maar dat zou bij ons niks uitmaken.

Ze benadrukte dat het best drie hele goede eiblaasjes kunnen zijn maar ik heb er een hard hoofd in. Heb nog best wel een klap gehad van die twee cryo's die niet goed zijn ontdooit en dat dat onze 1e poging al was. Ik wil deze tweede poging wel gewoon goed door gaan en op dit moment heb ik geen vertrouwen in dat het goed gaat komen. Denk ook niet dat ze bij de echo morgen iets wonderbaarlijks gaan zien .. dus ik ben benieuwd wat ze dan gaan doen.

**Geplaatst**: 07-08-17 19:13

Geplaatst: 07-08-17 19:13

Hallo meiden!
Ik lees al heel lang mee en heb in het begin van het topic een keer wat geplaatst, toen was ik nog alleenstaand.
Nu ben ik ruim 2 1/2 jaar samen met mijn man en pas een jaar getrouwd. We hebben een jaar geleden besloten om zwanger te willen worden. Helaas is dit tot op heden nog niet gelukt. Ik ben nu net 38.
We hebben eind juni een spermaonderzoek laten doen, dit was allemaal goed. Vandaag ben ik voor het eerst naar de gynaecoloog geweest. Er is bloed afgenomen en ik moet nu eerst een ovulatietest doen.
Hij stelde een echo voor om te zien of e een eisprong is. Maar dit zou vrijdag zijn. Dan ben ik net een lang weekend weg dus stelde hij als alternatief een ovulatietest voor. Maandag kan ik hier mee beginnen. We staan dus nu aan het begin.

Meiden, ik moet zeggen dat ik enorm veel respect voor jullie heb, hoe jullie er mee om gaan!
Hoe doen jullie dat met afspraken? Ik werk onregelmatig dus voor mij is het makkelijk te plannen waarschijnlijk. Maar hoe is dat voor jullie? Ik heb al wel het een en ander gelezen maar ik ben er benieuwd naar. En gaan jullie partners bij alle afspraken mee? Voor mijn man is dat erg lastig plannen, waar het kan gaat hij mee maar het grootste deel van de afspraken zal ik alleen moeten ben ik bang.

**Geplaatst**: 07-08-17 20:32

Geplaatst: 07-08-17 20:32

Vandaag weer een echo gehad en het zijn nog steeds 3, wel hele mooie grote, follikels. De arts adviseerde me de punctie te doen. De reden waarom ze het schema hebben aangepast is omdat ze nu voor kwaliteit willen gaan ipv kwantiteit. Vorige keer had ik meer follikels maar daar bleef niet veel van over. Ze zegt er heel veel vertrouwen in te hebben dat ze er zoveel mogelijk uit kan halen en dat 9 van de 10 mensen die ze heeft gezien en minder follikels hadden toch een succesvolle punctie en terugplaatsing hebben gehad.

Wat een gedoe, zat ik daar in m'n eentje weer helemaal aan het twijfelen gebracht. Mijn vriend vroeg me vanavond of het anders voor me zou zijn als ik weet dat ik hierna nog meer pogingen zou kunnen doen. Na lang overleg hebben we toen besloten eventueel, mocht de derde poging dan ook niks worden, dan zelf nog een vierde poging te doen. Voor hem was het meer het 'punt' dat ik dan weer zo'n pijnlijke punctie mee moest maken en dat hij niet wist dat het blijkbaar de bedoeling was om nu minder follikels te 'kweken'.

(klinkt heel raar dit allemaal)

Wat zouden jullie doen? Punctie is dan woensdag.

Skvetta, wat goed dat je je hier ook meld! Zo kunnen we elkaar steunen, is toch altijd wel fijn. Spannend allemaal. Voor mij is het misschien iets anders, afspraken e.d. zijn geen probleem aangezien ik nu niet werk. Mijn vriend gaat mee naar afspraken als deze toevallig in het weekend vallen maar als het echt niet kan dan ga ik alleen. Punctie moet hij natuurlijk mee.

Heel veel succes alvast!

**Geplaatst**: 07-08-17 20:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 07-08-17 20:51

Goh, een moeilijke.
Ik had ook niet veel eicellen, maar 5. Maar 4 van de 5 waren weml bevrucht. 1 is toen op dag 3 terug geplaatst als het 10cellig was, de 3 andere hebben ze laten groeien tot dag 5 blasto s en dan ingevroren. Die waren allemaal van superkwaliteit.
[naam] komt uit de 2de terug plaatsing, nu ben ik zwanger can de laatste cryo. Dus allemaal van 1 poging.
Dus het kan, he. Maar je hebt geen glazen bol natuurlijk.

**Geplaatst**: 07-08-17 20:56

Geplaatst: 07-08-17 20:56

Bedankt voor je snelle reactie dromertje! Die glazen bol zou wel handig zijn haha. Zei het vanmiddag nog tegen die arts: 'kon je maar door die follikels heenkijken om te zien of er überhaupt iets in zit'. :Y)

Helaas .. Om even te vergelijken, de 1e poging had ik er 8 waar er toen maar 4 eicellen uit kwamen dus ik denk dat ze daarmee bedoelen dat de hoeveelheid in mijn geval niet zoveel zegt. Alleen denk ik dan: kun je dat na 1 poging dan al zeggen? Ze zijn bang dat als ze de dosering hormonen omhoog gooien ik door de bocht vlieg en overstimulatie krijg.

**Geplaatst**: 07-08-17 21:28

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 07-08-17 21:28

Skvetta, ik werk ook onregelmatig en ik heb gemerkt dat doordat ik heel open was over alles mijn collega's daar rekening mee hielden. Er werd zelfs gezegd dat als ik naar het ziekenhuis moest, het hun probleem was hoe ze de dienst op zouden lossen. Super fijn dus! Ook was er begrip voor mijn hormonen, soms had ik even een minuutje of 10 nodig om even tot rust te komen. Dat zei k dan en nam de collega even mijn groep over ( werk in de gehandicaptenzorg)

Mijn man is zzp'er en kon niet altijd mee met iedere echo, wel ging hij mee naar de inseminaties. Kostte dan wel ruim 300 euro voor zijn vrije dag maar we vonden het belangrijk dat echt samen te doen.

Nuggt, ik zou er denk ik toch voor gaan. Wellicht is de kwaliteit nu wel goed en kunnen er 3 bevruchte eitjes uit! En fijn dat jullie de vierde poging evt. zelf gaan doen, dat maakt het misschien iets makkelijker?

**Geplaatst**: 07-08-17 21:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 07-08-17 21:41

Wiebke, ja precies. Het verschil nu is dat we weten dat het (waarschijnlijk) de bedoeling was dat er nu minder follikels groeide. Alleen zei die arts gister wel zoiets van: ik hoop wel dat het er iets meer zijn .. Dus ja, je raakt zo in de war van wat die artsen zeggen. Je gaat zelfs denken dat ze maar wat roepen zodat je die punctie maar doet. Klopt, het idee dat we eventueel zelf nog een poging kunnen doen geeft wel wat meer rust. Dan ben je niet zo gebonden aan die drie keer.
Pregnyl is net gezet, rot spul blijft dat toch. Morgen word ik gebeld door het ziekenhuis om te vragen of we ermee door willen gaan. Nu komt die spanning weer .. hoeveel eicellen komen eruit, is het zaad van mijn vriend dan wel goed genoeg, vind er een bevruchting plaats?

Hoe gaat het met jou ondertussen Wiebke?

**Geplaatst**: 08-08-17 04:59

Geplaatst: 08-08-17 04:59

Je hebt maar 1 goede nodig!

Bij ons met eiceldonatie zeiden ze inderdaad ook.
Hoe meer follikels de donor heeft hoe minder de kwaliteit word.
Dan denk je inderdaad ik wil er zoveel mogelijk maar dat is ook echt geen garantie.

Spannende tijden weer.
Duim heel hard voor jullie!

**Geplaatst**: 08-08-17 07:32

Geplaatst: 08-08-17 07:32

NuggT schreef:
Vandaag weer een echo gehad en het zijn nog steeds 3, wel hele mooie grote, follikels. De arts adviseerde me de punctie te doen. De reden waarom ze het schema hebben aangepast is omdat ze nu voor kwaliteit willen gaan ipv kwantiteit. Vorige keer had ik meer follikels maar daar bleef niet veel van over. Ze zegt er heel veel vertrouwen in te hebben dat ze er zoveel mogelijk uit kan halen en dat 9 van de 10 mensen die ze heeft gezien en minder follikels hadden toch een succesvolle punctie en terugplaatsing hebben gehad.

Wat een gedoe, zat ik daar in m'n eentje weer helemaal aan het twijfelen gebracht. Mijn vriend vroeg me vanavond of het anders voor me zou zijn als ik weet dat ik hierna nog meer pogingen zou kunnen doen. Na lang overleg hebben we toen besloten eventueel, mocht de derde poging dan ook niks worden, dan zelf nog een vierde poging te doen. Voor hem was het meer het 'punt' dat ik dan weer zo'n pijnlijke punctie mee moest maken en dat hij niet wist dat het blijkbaar de bedoeling was om nu minder follikels te 'kweken'. (klinkt heel raar dit allemaal)

Wat zouden jullie doen? Punctie is dan woensdag.

Skvetta, wat goed dat je je hier ook meld! Zo kunnen we elkaar steunen, is toch altijd wel fijn. Spannend allemaal. Voor mij is het misschien iets anders, afspraken e.d. zijn geen probleem aangezien ik nu niet werk. Mijn vriend gaat mee naar afspraken als deze toevallig in het weekend vallen maar als het echt niet kan dan ga ik alleen. Punctie moet hij natuurlijk mee. Heel veel succes alvast!

Als het voor jullie enigszins mogelijk is zou ik de volgende poging in ieder geval in Düsseldorf doen. En als je de Pregnyl vervelend vindt, gewoon Ovitrelle vragen, doet hetzelfde maar is niet vervelend.

**Geplaatst**: 08-08-17 07:36

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 07:36

Klopt. Hier ook een veel betere reactie op Ovitrelle. Wel erg emotioneel, maar ik begon dat te spuiten voelde echt dat het goed was. Was toen ook raak.

**Geplaatst**: 08-08-17 07:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 07:51

Het gaat goed met mij nuggt

. Niet teveel last van kwaaltjes, alleen veel moe en in de avond transformeer ik van een lieve positieve vrouw in een chagrijnig stuk vreten op de bank. Ben nu 9 weken en 4 dagen zwanger, heel bijzonder. De 16e gaan we voor een intake gesprek bij de gyno en echo, ik heb er zelf een goed gevoel over! Scheelt ook dat we al een hartje hebben zien kloppen bij 6 kloppen denk ik

**Geplaatst**: 08-08-17 09:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 09:51

Mijn man gaat eigenlijk nooit mee. Alleen bij belangrijke gesprekken probeert hij erbij te zijn. In de meeste gevallen kan hij ook niets doen behalve erbij staan dus ik heb er geen moeite mee ook. Onze dochter is op een nogal 'vreemde' manier geboren, en daar is mijn man dusdanig van geschrokken dat hij erg angstig is bij veel van de nu nodige onderzoeken. Zonder hem is het allemaal niet zo spannend, en voor de geruststelling hoef ik hem niet mee dus.

Hier clomid gehad en pregnyl. En dag later bloedverlies ( nu al 4/5 dagen), niet veel maar toch. Ik hoop dat het een ovulatiebloeding is, nog nooit gehad maar goed. Ik mag na de 19e testen. Test nog licht positief van de miskraam maar dat was volgens de gyn geen probleem, als de test dan maar donkerder is dan dat.

**Geplaatst**: 08-08-17 10:16

Geplaatst: 08-08-17 10:16

skvetta: welkom

Ik werk ook onregelmatig en een pagina terug of zo heb ik er nog wat over geschreven. Op basis van de Wet Arbeid en Zorg (WAZO) heb je voor de afspraken die niet planbaar zijn recht op kortdurend verlof. Ik heb ook wat PB's ontvangen van meelezers die dat bevestigen. Je kunt ook je CAO erop nakijken.
Ik probeer het nu maar gewoon zelf te plannen en misschien te ruilen waar mogelijk. Als het niet kan dan neem ik verlof op.

Nuggt: lastige keuze hoor! Maar als kwaliteit voor kwantiteit gaat en ze de kansen goed inschatten zou ik het gewoon doen.

wiebke: fijn dat de kwaaltjes meevallen, behalve je humeur dan!

caroline: hopelijk gauw een mooie positieve test!

Ik ben vanmorgen weer naar het ziekenhuis geweest. De Clomid 50mg heeft niks gedaan. Vandaag is dag 18. Vanaf morgen weer aan de Provera en dan ronde 2 met 2 tabletten Clomid.
Ik vroeg de gyn nog; uitgaande van het ergste - stel dat de Clomid niet werkt. Wat dan? Hij zei dat je dan op injecties uitkomt maar dat het nog maar de vraag is of ze daar aan gaan beginnen vanwege mijn bouw. Hij liet me zo'n model zien en overgewicht/hormonen uit vetmassa werken flink tegen dus hij zei we kunnen je volpompen met hormonen maar je lichaam kan nog tegenwerken. Hij zei dat hij zich wel opgelaten voelde om erover te beginnen bij patiënten omdat hij weet hoe vervelend het is en dat we er niet voor kiezen. Ik knikte al van nee omdat ik het snap dat hij erover begint maar hij werd vrij fel en zei 'jawel dat is mijn gevoel' et cetera. Toen ik wilde uitleggen dat ik het zó frustrerend vind om dit steeds te horen nadat ik al jarenlang een strijd voer tegen de kilo's incl. allerlei diëten, voedingsbegeleiding en verschillende personal trainers en dito trajecten snoerde hij me de mond. Ik zei toen van nou laten we maar niet meteen aan het ergste scenario denken maar eens kijken of dit wat doet zei hij niks en keek me alleen maar aan. Ik zei nog van ok dus u gaat daar niets op zeggen? Geen reactie? Nope, niks. Toen ben ik maar weggelopen. Mafkees.

**Geplaatst**: 08-08-17 10:54

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 10:54

Ow Kim wat een flapdrol! Ik heb zelf ook serieus overgewicht en het is inderdaad niet makkelijk om dat iedere keer onder je neus gewreven te krijgen. Ik heb een BMI van 41 trouwens, voor ons was het tijdens het behandelplan (nog) geen belemmering

**Geplaatst**: 08-08-17 10:58

Geplaatst: 08-08-17 10:58

Kim, zo dan dat is lekker zeg. Wat een weirdo, dan voel je je ook lekker begrepen.

Ben nog niet gebeld door het ziekenhuis, kan ook einde van de middag zijn. Vriend en ik zijn er uit, willen de punctie toch graag door laten gaan. Hij heeft morgen de hele dag vrij geregeld zodat ik daarna niet alleen ben. Ik zie zo ontzettend op tegen die verdovingen, wat een pijn deed dat de vorige keer. En natuurlijk hoop ik op een positief eindresultaat en niet weer dat ik daarna te horen krijg: 'nou we hadden er wel wat meer van verwacht.' Wat zijn artsen toch subtiel .. -O-

**Geplaatst**: 08-08-17 11:10

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 11:10

Fijn dat het niet echt aan mij ligt dat ik nogal viel over zijn reactie :')

Dat doet me goed. Ik ben nu vooral boos en verdrietig. In mijn hoofd was het geen optie dat de Clomid niet zou werken en ik had wel vertrouwen maar het feit dat hij niet wilde reageren maakt dat ik het negatief invul. Mijn BMI is zo'n beetje tussen de 37,5 en 38. Zo'n gevecht..

Artsen zijn in sociaal opzicht niet altijd heel tactisch he. NuggT ik hoop dat het meevalt met de pijn deze keer en dat het een mooi resultaat geeft!

**Geplaatst**: 08-08-17 11:11

Geplaatst: 08-08-17 11:11

Nuggt, hopelijk belt het ziekenhuis snel en top dat vl morgen meegaat. De punctie is idd geen pretje, veel sterkte alvast gewenst. :(:)

Toen hier geen van de 7 goede eitjes bevrucht werden met de ivf, gaven de artsen ook zeer verbaasd te zijn en hadden gelukkig toen wel gelijk een aangepast plan voor de volgende poging, namelijk ICSI.
Medische wetenschap is helaas nog niet zo goed dat ze van te voren de uitkomst van de poging kunnen voorspellen. Ik vergeet nooit meer dat we aan het begin van het traject van verschillende artsen te horen kregen dat het bij ons vast een makkie zou worden want alles leek mee te zitten. Dat gaf flinke valse hoop.

Vl hoeft van mij ook niet bij ieder bezoekje erbij te zijn, maar wanneer hij het kan regelen met zijn werk probeert hij wel mee te gaan. Morgen weer een afspraak, hopelijk kunnen we daarna weer met een nieuwe ICSI poging starten.

Kim, wat een aparte arts. -O-

Skvetta, welkom.

**Geplaatst**: 08-08-17 11:27

Geplaatst: 08-08-17 11:27

NuggT schreef:
Kim, zo dan dat is lekker zeg. Wat een weirdo, dan voel je je ook lekker begrepen.

Ben nog niet gebeld door het ziekenhuis, kan ook einde van de middag zijn. Vriend en ik zijn er uit, willen de punctie toch graag door laten gaan. Hij heeft morgen de hele dag vrij geregeld zodat ik daarna niet alleen ben. Ik zie zo ontzettend op tegen die verdovingen, wat een pijn deed dat de vorige keer. En natuurlijk hoop ik op een positief eindresultaat en niet weer dat ik daarna te horen krijg: 'nou we hadden er wel wat meer van verwacht.' Wat zijn artsen toch subtiel ..

Wat voor verdovingen krijg je?

**Geplaatst**: 08-08-17 11:30

Geplaatst: 08-08-17 11:30

Kim, nou dat is me echt tegengevallen. Had verwacht dat artsen wel iets tactvoller zouden zijn maar helaas.

Cobiie, jeetje ja kan me voorstellen dat je daar valse hoop van krijgt. Bij ons hebben ze dat een beetje in het midden gelaten. Hoewel ze na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap wel zeiden dat de bevruchting dus wel kan en lukt. Zat ik op dat moment ook echt op te wachten haha.

Veerle, geen flauw idee. Twee spuiten van onder, maar wat voor verdoving dat is weet ik niet. Verder twee uur van tevoren paracetamol en op het moment zelf morfine.

Overigens heb ik net mijn lieve ouders gesproken en die stelde me gerust dat mochten deze drie pogingen niet lukken zij ons financieel willen helpen om een vierde en desnoods vijfde keer te kunnen doen. Zit nu weer te huilen als een klein kind, leuk die hormonen!

Hopelijk loop ik te hard van stapel en hebben we morgen toch een goed resultaat. Duimen jullie alvast met ons mee?

**Geplaatst**: 08-08-17 11:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 11:41

Wij duimen mee!

**Geplaatst**: 08-08-17 11:42

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-08-17 11:42

Lief, dank je wel Wiebke! En houd ons op de hoogte van hoe het gaat met jullie kleine wondertje. Je zal nog wel op een roze/blauwe wolk zitten denk ik?