Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-10-14 22:11

Geplaatst: 05-10-14 22:11

hoi allemaal,
een vriendin van mij loopt bij een psycholoog maar vroeg laatst iets vreemds, namelijk:
heb jij ook wel eens als je gespannen bent (wat zij trouwens heel veel is vanwege ptss en sociale angststoornis) dat een hele boze ik en een hele angstige ik in mijn hoofd met je gaan ruzien? ik wist niet zo goed wat te zeggen maar weten jullie misschien of dit onder stemmen horen valt?

**Geplaatst**: 05-10-14 22:15

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-10-14 22:15

Nee hoor, dat heeft niets met stemmen horen te maken. Het is een stemmetje wat iemand al jaren met zich mee kan dragen, een gewoonte/automatische gedachte. Rationeel stemmetje is er ook altijd en dat kan wel wat gevechten opleveren ja

**Geplaatst**: 05-10-14 22:16

Geplaatst: 05-10-14 22:16

Ligt eraan hoe ze het bedoeld. Ik zeg ook wel eens dat mijn ikjes ruzie hebben met elkaar, maar dat is meer het ene gevoel en het andere gevoel en dan proberen te kiezen.
Maar echt twee personen horen die echt ruzie maken, dat klinkt voor mij wel vreemd.

**Geplaatst**: 05-10-14 22:17

Geplaatst: 05-10-14 22:17

ook schijnen die stemmen van haar (dan die boze) te zeggen dat ze niks waard is en beter van een brug kan springen enzo, ik geloof niet dat ze daar gauw aan toe zou geven maar ik maak me wel zorgen.

**Geplaatst**: 05-10-14 22:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-10-14 22:24

Heeft ze wel hulp verder? (ze heeft ook diagnoses, dus lijkt me van wel, maar zegt ze dit dan ook tegen de hulpverlener?) Vind het toch niet helemaal klinken alsof het onschuldige stemmen zijn.
Hoewel ik in mijn depressie ook tegen mezelf zei dat ik het niet waard was etc. En daar kon ik ook erg gek van worden. Maar een psycholoog/psychiater kan bekijken of dit normaal is.

**Geplaatst**: 05-10-14 22:25

Geplaatst: 05-10-14 22:25

Riverrr schreef:
Heeft ze wel hulp verder? (ze heeft ook diagnoses, dus lijkt me van wel, maar zegt ze dit dan ook tegen de hulpverlener?) Vind het toch niet helemaal klinken alsof het onschuldige stemmen zijn.
Hoewel ik in mijn depressie ook tegen mezelf zei dat ik het niet waard was etc. En daar kon ik ook erg gek van worden. Maar een psycholoog/psychiater kan bekijken of dit normaal is.

ik geloof niet dat ze het tegen haar psycholoog durft te zeggen

**Geplaatst**: 05-10-14 22:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-10-14 22:40

Ja, dat is dan niet zo handig

Snap dat je je er zorgen over maakt, maar dat is helaas iets wat ze zelf moet doen.
Je zou haar kunnen vragen om het eens aan te geven. Wat vind ze er zelf van dat ze "stemmen hoort"?
(het is natuurlijk nog de vraag of het haar innerlijke stem is, of dat ze echt geteisterd word door psychoses, etc)

**Geplaatst**: 05-10-14 22:42

Geplaatst: 05-10-14 22:42

Riverrr schreef:
Ja, dat is dan niet zo handig
Snap dat je je er zorgen over maakt, maar dat is helaas iets wat ze zelf moet doen.
Je zou haar kunnen vragen om het eens aan te geven. Wat vind ze er zelf van dat ze "stemmen hoort"?
(het is natuurlijk nog de vraag of het haar innerlijke stem is, of dat ze echt geteisterd word door psychoses, etc)

ik geloof dat ze vooral heel bang is om opgenomen te worden omdat een leraar daar een keer mee gedreigd heeft toen hij wilde dat ze stopte met zichzelf beschadigen.

**Geplaatst**: 05-10-14 22:50

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-10-14 22:50

Een opname is niet prettig, maar als het je helpt...?
Lastig om zo aan de zijlijn te staan!
Het enige wat je kan doen is er voor haar zijn en haar proberen gerust te stellen en vertrouwen te hebben. Je word echt niet zomaar opgenomen.

**Geplaatst**: 05-10-14 23:13

Geplaatst: 05-10-14 23:13

Npdgn wat sneu voor je vriendin dat ze niet durft te vertellen over de stemmen.
Het zou haar juist kunnen helpen om er achter te komen wat die stemmen precies zijn.
Je kunt namelijk heel goed een innerlijk conflict hebben waar bij je gedachten tegen elkaar aan het strijden zijn.
Of vechten van je gedachten tegen emoties.
Het kan zijn dat je echt stemmen hoort.
Het betekend niet meteen dat je opgenomen gaat worden. Met medicatie is ook een hoop mogelijk.
Wel moeilijk voor jou dat je machteloos hierin staat.

**Geplaatst**: 05-10-14 23:19

Geplaatst: 05-10-14 23:19

OsMo schreef:
Npdgn wat sneu voor je vriendin dat ze niet durft te vertellen over de stemmen.
Het zou haar juist kunnen helpen om er achter te komen wat die stemmen precies zijn.
Je kunt namelijk heel goed een innerlijk conflict hebben waar bij je gedachten tegen elkaar aan het strijden zijn.
Of vechten van je gedachten tegen emoties.
Het kan zijn dat je echt stemmen hoort.
Het betekend niet meteen dat je opgenomen gaat worden. Met medicatie is ook een hoop mogelijk.
Wel moeilijk voor jou dat je machteloos hierin staat.

ik vind het vooral vervelend dat ze een beter beeld naar buiten brengt dan ze zich vanbinnen echt voelt, ze zou eerlijker moeten zijn maar wilt niemand lastig vallen. vooral die leraar die dan wel heel streng voor haar is is heel belangrijk voor haar... maar hij is gewoon een leraar, toch is hij de enige die ze volgens mij echt vertrouwt en zelfs hem durft ze het niet te vertellen terwijl ze het wel graag wilt.

**Geplaatst**: 05-10-14 23:41

Geplaatst: 05-10-14 23:41

Even een vraagje tussendoor.
Ik merk (ook als ik terug kijk in het verleden) dat ik heel heftig reageer op druk.
Die druk kan van alles zijn, de druk voelen om te moeten werken, de druk om je huis schoon te maken, de druk op school vroeger, druk omdat je aan verwachtingen wil voldoen, etc.
Als de druk te hoog is in mijn ogen merk ik dat ik daardoor zeer gestrest raak en misschien daardoor ook sneller in depressie zak.

Is dit bij jullie bekend?

Het rare is dat ik wel druk voel om te werken, maar op mijn werk presteer ik weer prima als er een grote druk is op dat moment en kom ik heel stressbestendig over. (En dat denk ik dan ook te zijn)
Maar het idee dat ik MOET werken geeft mij wel weer een hele erge druk.
Maar ik heb evenveel last van de druk dat mijn huis schoon moet, ik mijn paard moet doen, ik mijn vriend tevreden wil houden, etc.

Niet dat ik dat allemaal erg vind om te doen, zeker mijn paard niet of mijn vriend blij houden, maar de druk die daarop ligt (in mijn ogen) beangstigd me.

Ik vraag me af of meer mensen dit zo extreem voelen?

**Geplaatst**: 06-10-14 00:10

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 06-10-14 00:10

Ik heb dat ook heel erg, River. Maar ik ben dan ook direct bang dat het niet lukt om te werken of naar school te gaan, dat het nooit meer gaat lukken en dat er dus ook nooit iets van me terecht komt. Dus ik leg de druk ook lekker hoog voor mezelf

. Daarom helpt de gedachte mij: 'Het moet niet, het mág.'
En wilde deze nog even met jullie delen

Afbeelding

**Geplaatst**: 06-10-14 09:31

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 06-10-14 09:31

Dat is een goede gruis!
Al is t met werken of school wel zo dat het moet,anders heb je geen inkomen. En daar kan ik echt van in paniek raken. Terwijl ik werken niet erg vind.
Verwachtingen en huishoudelijke dingen zou je nog even kunnen opschuiven.

**Geplaatst**: 06-10-14 09:37

Geplaatst: 06-10-14 09:37

npdgm schreef:
ik vind het vooral vervelend dat ze een beter beeld naar buiten brengt dan ze zich vanbinnen echt voelt, ze zou eerlijker moeten zijn maar wilt niemand lastig vallen. vooral die leraar die dan wel heel streng voor haar is is heel belangrijk voor haar... maar hij is gewoon een leraar, toch is hij de enige die ze volgens mij echt vertrouwt en zelfs hem durft ze het niet te vertellen terwijl ze het wel graag wilt.

Probeer vooral niet teveel te veroordelen, maar probeer er voor haar te zijn. Het is allemaal heel frustrerend, natuurlijk wil je haar helpen, haar wakker schudden, maar dat gaat jou niet lukken, dat moet ze allemaal zelf doen. Probeer er dus gewoon voor har te zijn, en wanneer zij het wil besrpeken, bespreek je het, anders niet. Dat frustreert jouw alleen maar, en als je druk op haar gaat zetten dan kan ik je garanderen dat je haar alleen maar verder van je af duwt of verder de afgrond in duwt.
Zij zal niet zo snel veranderen, dat kan ze niet, want dat is lastig, dus zul jij in je houding naar haar moeten veranderen, hoe moeilijk dat ook is.

Het enige dat je tegen haar kunt zeggen is ´geloof niet alles wat je denkt'. Zoals eerder aangegeven.

River, ik had dat ook, zodra ik wat moest ging ik bijna automatisch in de ankers. Vooral wanneer ik ineens wat anders moest doen.
Wat ik wil zeggen, je wilt of moet heel veel van jezelf. Ga eens kijken wat je op dit moment het aller belangrijkst vind maar ook wat nu goed voor je is en stel dat als prioriteit. Kijk voor de andere dingen waar je hulp bij kunt krijgen of waar iemand je kan ondersteunen of iets. Wees mild voor jezelf.

**Geplaatst**: 06-10-14 09:48

Geplaatst: 06-10-14 09:48

Riverrr schreef:
Even een vraagje tussendoor.
Ik merk (ook als ik terug kijk in het verleden) dat ik heel heftig reageer op druk.
Die druk kan van alles zijn, de druk voelen om te moeten werken, de druk om je huis schoon te maken, de druk op school vroeger, druk omdat je aan verwachtingen wil voldoen, etc.
Als de druk te hoog is in mijn ogen merk ik dat ik daardoor zeer gestrest raak en misschien daardoor ook sneller in depressie zak.

Is dit bij jullie bekend?

Het rare is dat ik wel druk voel om te werken, maar op mijn werk presteer ik weer prima als er een grote druk is op dat moment en kom ik heel stressbestendig over. (En dat denk ik dan ook te zijn)
Maar het idee dat ik MOET werken geeft mij wel weer een hele erge druk.
Maar ik heb evenveel last van de druk dat mijn huis schoon moet, ik mijn paard moet doen, ik mijn vriend tevreden wil houden, etc.

Niet dat ik dat allemaal erg vind om te doen, zeker mijn paard niet of mijn vriend blij houden, maar de druk die daarop ligt (in mijn ogen) beangstigd me.

Ik vraag me af of meer mensen dit zo extreem voelen?

Hier heb ik ook last van. Ik leg me zelf die druk op. Dus ik moet en goed werken, en als ik thuis kom moet het huis schoon en en en en. Met als gevolg dat ik opeens helemaal niks meer kan. Alleen nog op de bank zitten en boos zijn op mezelf omdat ik het niet kan.

**Geplaatst**: 06-10-14 10:42

Geplaatst: 06-10-14 10:42

Vervelende, maar begrijpelijke situatie met die vriendin. Zoals je het hier omschrijft zou ik niet direct zeggen dat ze stemmen hoort en dus psychotisch is. Mensen die stemmen horen ervaren dat over het algemeen als iets wat van buitenaf komt. Met andere woorden het zijn niet hun eigen stemmen, maar stemmen van andere mensen die men hoort. Het feit dat je vriendin het heeft over stemmen van haar ik doen mij dus vermoeden dat ze niet psychotisch is. Echter zou ze dit wel best met haar psycholoog bespreken. Maar de keuze wat ze ermee doet is natuurlijk volledig bij haar. Wel kan je aangeven aan je vriendin dat je je zorgen maakt om haar en dat ze toch best open is naar haar psycholoog en erover vertelt. Deze kan haar immers helpen, zonder dat ze daardoor noodzakelijk wordt opgenomen. Opname is meestal trouwens "vrijwillig". Slechts in uitzonderlijke gevallen is het een gedwongen opname (maar dat gebeurt echt niet zomaar). En anderzijds: opname moet niet noodzakelijk iets negatiefs betekenen (al snap ik wel dat je vriendin het niet ziet zitten).

River, ja dat herken ik. Het is trouwens iets dat volkomen normaal is. Stress zorgt bij zowat iedereen voor de terugkeer of heftiger worden van de klachten. Het is dus kwestie om om te leren gaan met die stress en druk. Het is goed dat je zelf weet dat die druk voor een deel vanuit jezelf komt. Probeer minder hoge eisen aan jezelf te stellen en de druk voor jezelf wat te minderen. Moeilijk is dat wel, maar het zal je op lange termijn wel helpen. Succes in elk geval!

**Geplaatst**: 06-10-14 12:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 06-10-14 12:03

Die druk op jezelf leggen klinkt hier ook bekend
Zaterdag op mijn gemak zelf op de motor een stuk gereden, daarna motor ingeladen en op ze relaxed naar huis in de bus
Is goed bevallen en zo weer een beetje opbouwen

Wil me ook gaan inschrijven voor een mbct cursus mindfulnes iom een bevriende psychiater
Heeft hij positieve verhalen over moet alleen weer even geld bij elkaar rapen
Word niet vergoed door mijn verzekering
Heb dan ook weer een goede auto route om te oefenen

**Geplaatst**: 06-10-14 13:24

Geplaatst: 06-10-14 13:24

@ Duplo : Fijn dat je op die manier een beetje kan genieten. En interessant om een cursus mindfulness te gaan volgen. Hopelijk helpt het je verder.

@ druk algemeen

: bedankt voor jullie ervaringen en tips.
Ik moet misschien inderdaad niet van die hoge eisen stellen aan mezelf.

Net terug van gesprek bij GGZ en moet zeggen dat ze veel dingen heel duidelijk heeft uitgelegd. Heb het niet over druk gehad maar we kwamen wel weer terug op het feit dat ik harde eisen stel aan mezelf.
Dus net als Joolien zegt, ik mag best een beetje milder worden. Dat zal ook wel helpen qua stemming.

Ook kwamen we erachter dat ik ook een keer een ontstemde "manie" (ik schiet niet helemaal door in manie maar het is wel overdreven vrolijk waarbij er aardig de remmen los gaan) heb gehad in Augustus.
Wat dus weer steeds meer wijst op de bipolaire stoornis.
Heb ook gevraagd of het erfelijk is, gezien mijn oma een jaar is opgenomen geweest in een psychiatrische inrichting met een borderline + bipolaire stoornis met psychoses. En voornamelijk de bipolaire stoornis zit wel vaak in de genen, alleen of het tot uiting komt heeft weer te maken met je eigen omstandigheden.

Maar goed, we brengen het nog allemaal wat meer in kaart, zodat het allemaal steeds duidelijker wordt.

**Geplaatst**: 06-10-14 13:36

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 06-10-14 13:36

Als je de lat steeds maar te hoog legt, kun je er alleen maar onderdoor lopen

**Geplaatst**: 06-10-14 13:39

Geplaatst: 06-10-14 13:39

Wel ja, als je daar genoegen mee neemt is het goed :')

**Geplaatst**: 06-10-14 13:40

Geplaatst: 06-10-14 13:40

Hey, ik kom me even tussendoor melden. (heb niet meer dan de laatste pagina gelezen, sorry)
Ik dacht een dik half jaar dat ik van mijn depressie af was, maar dit is sinds begin dit schooljaar (eerste jaar HBO, opleiding waar ik niet persé tevreden mee ben, niet aangenomen op opleiding die ik wilde volgen) dubbel zo hard weer terug gekomen, en ik heb ook heel erg last van paniekaanvallen.
Hierbij breng ik onbewust mijn vriend heel erg naar beneden, dus heb ik besloten om ook in therapie te gaan.
Weet iemand hoe dit een beetje in zijn werk gaat?

**Geplaatst**: 06-10-14 13:44

Geplaatst: 06-10-14 13:44

Joolien schreef:
Als je de lat steeds maar te hoog legt, kun je er alleen maar onderdoor lopen

Moet dan meteen aan dat filmpje denken van dat konijn die de hindernis te hoog vind en dan een balk in het midden vastbijt en er dan tussen door springt

**Geplaatst**: 06-10-14 14:18

Geplaatst: 06-10-14 14:18

Riverrr schreef:
Even een vraagje tussendoor.
Ik merk (ook als ik terug kijk in het verleden) dat ik heel heftig reageer op druk.
Die druk kan van alles zijn, de druk voelen om te moeten werken, de druk om je huis schoon te maken, de druk op school vroeger, druk omdat je aan verwachtingen wil voldoen, etc.
Als de druk te hoog is in mijn ogen merk ik dat ik daardoor zeer gestrest raak en misschien daardoor ook sneller in depressie zak.

Is dit bij jullie bekend?

Het rare is dat ik wel druk voel om te werken, maar op mijn werk presteer ik weer prima als er een grote druk is op dat moment en kom ik heel stressbestendig over. (En dat denk ik dan ook te zijn)
Maar het idee dat ik MOET werken geeft mij wel weer een hele erge druk.
Maar ik heb evenveel last van de druk dat mijn huis schoon moet, ik mijn paard moet doen, ik mijn vriend tevreden wil houden, etc.

Niet dat ik dat allemaal erg vind om te doen, zeker mijn paard niet of mijn vriend blij houden, maar de druk die daarop ligt (in mijn ogen) beangstigd me.

Ik vraag me af of meer mensen dit zo extreem voelen?

Ja, hier. Een klein beetje druk kan ik al moeilijk verdragen. Ik kán het wel verdragen inderdaad, ik doe wat ik moet doen, maar het valt mij zo enorm zwaar. En daardoor vind ik het ook erg om die dingen te doen (wat jij dus weer niet hebt). Vooral het volhouden lukt vaak niet goed..

**Geplaatst**: 06-10-14 14:20

Geplaatst: 06-10-14 14:20

Geryon schreef:
Riverrr schreef:
Even een vraagje tussendoor.
Ik merk (ook als ik terug kijk in het verleden) dat ik heel heftig reageer op druk.
Die druk kan van alles zijn, de druk voelen om te moeten werken, de druk om je huis schoon te maken, de druk op school vroeger, druk omdat je aan verwachtingen wil voldoen, etc.
Als de druk te hoog is in mijn ogen merk ik dat ik daardoor zeer gestrest raak en misschien daardoor ook sneller in depressie zak.

Is dit bij jullie bekend?

Het rare is dat ik wel druk voel om te werken, maar op mijn werk presteer ik weer prima als er een grote druk is op dat moment en kom ik heel stressbestendig over. (En dat denk ik dan ook te zijn)
Maar het idee dat ik MOET werken geeft mij wel weer een hele erge druk.
Maar ik heb evenveel last van de druk dat mijn huis schoon moet, ik mijn paard moet doen, ik mijn vriend tevreden wil houden, etc.

Niet dat ik dat allemaal erg vind om te doen, zeker mijn paard niet of mijn vriend blij houden, maar de druk die daarop ligt (in mijn ogen) beangstigd me.

Ik vraag me af of meer mensen dit zo extreem voelen?

Ja, hier. Een klein beetje druk kan ik al moeilijk verdragen. Ik kán het wel verdragen inderdaad, ik doe wat ik moet doen, maar het valt mij zo enorm zwaar. En daardoor vind ik het ook erg om die dingen te doen (wat jij dus weer niet hebt). Vooral het volhouden lukt vaak niet goed..

Hier ook iemand! Als ik tijd genoeg heb werk ik in alle rust aan bv een schoolopdracht, maar als het heel veel werk met een korte deadline is dan begin in met uitstellen en raak ik ook heel erg gestresst. Ben nog een manier aan het zoeken om daarmee om te gaan