staroo schreef:@Chantal
Hoe is de begeleiding hierin vanuit de kazerne? Heb er zelf zo'n idee van dat ze geen inlevingsgevoel hebben of willen hebben in psychische klachten of sla ik de plank volledig mis? In die wereld lijkt alleen maar plaats te zijn voor mensen recht van lijf en leden en een sterk psychisch gestel. Ik hoop dat mijn beeld daarvan fout is want anders bevind jij je in een niet benijdenswaardige positie. Je hebt echt wel ruim de tijd nodig om uit een burn out te komen en als je weer te snel de draad oppakt dan kan je er vergif op innemen dat je vroeg of laat weer in hetzelfde probleem zakt. Toch knap dat je dan bij de genie bent gekomen waar toch ook het uiterste van je gevergd is. Heb je daar nog plezier in of zou je een ander bestaan willen opbouwen, ben daar erg benieuwd naar!
Nou je slaat de plank echt niet mis hoor. Want het is gaan gaan gaan, en als iemand niet lekker in zijn vel zit moet je er ook voor gaan. En als je tijd voor jezelf wilt hebben word het je totaal niet gegunt. Als je bij een maatschappelijk werker komt, dan zeggen ze standaard en wat wil je dat ik er aan ga doen
En overal die vraag bij stellen bij alles wat je verteld.
Ik heb zelf ook 4,5 maand in irak gezeten, en daar heb ik een hoop mee gemaakt, positief en negatief. Dingen die op je net vliezen gebrand staan. De mooie momenten verdring je, en de slechte blijven je zo goed bij.
Ik kijk heel nuchter bijv naar het feit dat ik daar mensen dood heb zien liggen langs de kant van de weg, en de uitvaart van een collega die is dood geschoten toen destijds. Dus dat is me altijd heel erg bij gebleven. Mijn ex heeft een toren hoge lening op mijn naam afgesloten. Echt gewoon zo klote. Ik baalde er van, en we hebben er alles aangedaan..
En dat zijn dingen die echt niet mee helpen. En dan zo'n maatschappelijk werker die dus eigenlijk geen f*ck voor je doet in zo'n geval.
Ik kwam vorig jaar ten val tijdens een bedrijfs uitje de sergeant in kwestie ging vrij uit, en ik zat met de gebakken peren dat ik 3 maanden niet normaal heb kunnen paard rijden.. Ik moet zeggen ik stort nog af en toe helemaal in hoor, in tranen ed.
En ik ben totaal geen prater dus dat maakt het voor me vriendje moeilijker om met mij te leven. En hij is al die tijd wel al bij me gebleven...