Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-02-16 19:45

Geplaatst: 16-02-16 19:45

Laura_Zodine schreef:
Ja maar veel artsen willen ook geen onnodige boobjobs/ abortussen of euthanasie ed uitvoeren hoor.. Dat is hun goed recht. Je kan naar een andere dokter/ plastisch chirurg of een abortuskliniek gaan waar ze er wel voor open staan. Ik snap het probleem niet echt...

TS kan inderdaad zo naar een ander, maar brengt het dan ook niet aan als probleem voor raad, maar als discussiepunt. In een discussie moet je antwoorden en meningen onderbouwen en "er zijn er zoveel die" is geen acceptabel argument.
Het gaat er niet om dát ze het niet willen, maar waarom dan niet. En met name waarom men moeilijker doet bij vrouwen onder de 30.

**Geplaatst**: 22-02-16 11:55

Geplaatst: 22-02-16 11:55

Ik ben er nu net 34 en heb me vrijdag eens geinformeerd naar een sterilisatie,mijn gyn wil het gewoon doen, al hamert ze er wel erg op dat mijn partner het beter laat doen omdat het voor hem als een tandartsbezoekje is en voor mij toch wel ingrijpender. Maar mocht ik het echt willen,kan het zo gepland worden.

**Geplaatst**: 22-02-16 11:58

Geplaatst: 22-02-16 11:58

pretty schreef:
Ik ben er nu net 34 en heb me vrijdag eens geinformeerd naar een sterilisatie,mijn gyn wil het gewoon doen, al hamert ze er wel erg op dat mijn partner het beter laat doen omdat het voor hem als een tandartsbezoekje is en voor mij toch wel ingrijpender. Maar mocht ik het echt willen,kan het zo gepland worden.

En ook dat is niet persé waar, want mijn schoonvader heeft er toch wel veel problemen mee gehad en je hoort het stiekem wel vaker, al durven misschien de meeste mannen het niet te zeggen...

**Geplaatst**: 22-02-16 12:09

Geplaatst: 22-02-16 12:09

Ik riep als kind al dat ik mijn baarmoeder wou laten verwijderen. Natuurlijk, als kind roep je zoveel

Nou ik wordt dit jaar 30, en wil nog steeds ABSOLUUT GEEN eigen kinderen.

En idd, die opmerking 'wacht maar tot je ouder wordt' hoor ik ook veelste vaak.

**Geplaatst**: 22-02-16 14:00

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 22-02-16 14:00

Toen ik 18 was ben ik naar de huisarts gegaan met de vraag of ik m'n baarmoeder en eierstokken niet kon doneren aan iemand die geen kinderen kon krijgen :')

**Geplaatst**: 22-02-16 17:31

Geplaatst: 22-02-16 17:31

nu ben ik heel benieuwd hoe die dokter reageerde

**Geplaatst**: 22-02-16 17:50

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 22-02-16 17:50

Hij vond het heel lief maar het was helaas niet mogelijk

**Geplaatst**: 23-02-16 12:06

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 23-02-16 12:06

Ik haak er even op in...

Ik ben 28, heb een chronische ziekte aan mijn eierstokken en baarmoeder..
Dagelijks extreem veel pijn, 8 operaties gehad, kantje boord gelegen enzzzzz...

Ik wil dus alles eruit hebben... Geen enkel ziekenhuis stemt daar mee in, en ik heb al heel wat ziekenhuizen bezocht. Zelfs 1 eierstok verwijderen is een no go, terwijl ik dagelijks worstel met de ziekte.

Erg frustrerend, ik snap jou dus volkomen, je kan geen eigen baas zijn in je buik... Artsen beslissen...

**Geplaatst**: 23-02-16 17:26

Geplaatst: 23-02-16 17:26

VeniVidi schreef:
Ik haak er even op in...

Ik ben 28, heb een chronische ziekte aan mijn eierstokken en baarmoeder..
Dagelijks extreem veel pijn, 8 operaties gehad, kantje boord gelegen enzzzzz...

Ik wil dus alles eruit hebben... Geen enkel ziekenhuis stemt daar mee in, en ik heb al heel wat ziekenhuizen bezocht. Zelfs 1 eierstok verwijderen is een no go, terwijl ik dagelijks worstel met de ziekte.

Erg frustrerend, ik snap jou dus volkomen, je kan geen eigen baas zijn in je buik... Artsen beslissen...

ja en jou kan ik echt begrijpen vreselijk, is dat ook in het buitenland zo ?

**Geplaatst**: 23-02-16 21:18

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 23-02-16 21:18

Ja binnen en buitenland... Helaas....

Geen enkele arts doet het...

**Geplaatst**: 24-02-16 00:09

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 24-02-16 00:09

Vertellen ze ook waarom niet?

**Geplaatst**: 24-02-16 11:28

Geplaatst: 24-02-16 11:28

Santos_05 schreef:
Vertellen ze ook waarom niet?

Belangrijkste is de leeftijd, ze vinden dat je op deze leeftijd niet zon drastische keuze kan maken voor de rest van je leven...
Dat vind ik het ergste, transgenders mogen bv die keuze wel maken....

Ik snap goed wat de consequenties zijn, het is niet dat ik deze keuze ineens maak...

**Geplaatst**: 24-02-16 13:58

Geplaatst: 24-02-16 13:58

VeniVidi schreef:
Belangrijkste is de leeftijd, ze vinden dat je op deze leeftijd niet zon drastische keuze kan maken voor de rest van je leven...
Dat vind ik het ergste, transgenders mogen bv die keuze wel maken....

Daar gaat een circuit van psychiatrisch onderzoek aan vooraf om te bepalen of ze werkelijk transgender zijn.
Daarbij is een aanpassing van het lichaam minder drastisch voor de transgender als het voor de buitenwereld lijkt en het spijt perentage ligt byzonder laag waarbij het zelfmoord percentage als het niet gebeurt, byzonder hoog ligt.
En vergeet niet dat onvruchtbaar maken in Nederland een voorwaarde was om je geslacht officieel (dus bij de burgerlijke stand, heeft verder niks met uiterlijk te maken) te kunnen laten veranderen.
Inmiddels is dit veranderd en kan je je geslacht op papier veranderen, ook als er geen enkele ingreep is uitgevoerd. (Je moet hiervoor wel accoord krijgen van het genderteam, het is niet zo dat elke burger even het geslacht kan veranderen op papier.)

Een brief/verwijzing van een psycholoog of psychiater kan denk ik helpen als ze het niet zo van je aan nemen.
En anders een schriftelijk verklaring vragen waarom het niet gedaan wordt en een advokaat in de hand nemen en die het uit laten vechten. Misschien dat de dreiging met een advokaat al voldoende is. Ze hebben nl volgens mij helemaal geen echt recht om te weigeren op een losse inschatting of puur op leeftijd.
Ze moeten, lijkt mij, aan kunnen tonen dat het een slechte beslissing zou zijn.
Dat kan dus ook niet zonder ondersteuning van een diepgaander psychisch onderzoek. Ik zou daar sowieso voor gaan, al is het maar om ze er mee voor de oren te kunnen slaan dat ze je verkeerd inschatten.

En anders is het, lijkt mij "nog maar" twee jaar wachten voordat het makkelijker wordt om voor elkaar te krijgen, want om een of andere mysterieuze reden is dt voor hen dan de magische grens dt je plots wel mag beschikken over je eigen vruchtbaarheid.

**Geplaatst**: 15-02-17 07:44

Geplaatst: 15-02-17 07:44

Hallo,

Zijn er nog mensen die dit topic nieuw leven in zouden willen blazen?

Hoi, ik ben 22 jaar en ik ben een traject gestart om gesteriliseerd te worden.
Ik ben naar mijn huisarts geweest en heb nu een verwijzing gekregen naar een gynaecoloog.
De wachtlijst is, 4 dagen, ik ben dus benieuwd wanneer ik iets hoor, gisteren is de verwijzing de deur uit gegaan....

Vanaf mijn 14 denk ik al na over geen kinderen krijgen.
Ik heb daar verschillende redenen voor. Zo heb ik een diagnose, die maakt dat ik al zo mijn handen vol heb aan mijzelf. Ik heb al moeite om mijzelf onder controle te houden, sorry dat wil ik een kind niet aandoen. Je bent immers 24/7 Mama en kan dit niet aan de kant zetten van nu even niet, nu wil ik even rust aan mijn hoofd.
Mijn zussen hebben kinderen en ik kom uit een groot gezin, ik heb dus zeker wel voor baby's gezorgt en weet een beetje hoeveel dat is en hoe het eruit ziet.
Dit is dus een reden, ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn kind naar een pleeggezin zou moeten, omdat ik er niet voor kan zorgen en ik toch wel kinderen gekregen heb.

Mijn tweede redenatie is, deze wereld, jullie weten het zelf wel, rampen, oorlogsgeweld, onrust, overbevolking, milieu.... Voor mij reden genoeg om heel bewust geen kinderen op de wereld te willen zetten. Als het zou kunnen dat mijn moeder mij gevraagd had of ik op de wereld gezet had willen worden, had ik nee gezegd de wereld zit zo rot in elkaar, ik zou het gewoon geen kind aan willen doen.
Dat zou ik met mijn geweten niet kunnen rijmen.

Toch als ik deze redenen aan mensen vertel, word ik raar aangekeken, omdat ik nog zo jong ben enzo. Enzovoort.
En da't terwijl de wereld verschrikkelijk overbevolkt is en daaraan dreigt ten onder te kunnen gaan....

Bewust geen kinderen krijgen, past niet in het denkbeeld van mensen (oerinstict, voortplanten en voortplanten). Dit vind ik erg jammer, want ik ben echt niet gek, ik denk hierin gewoon out of the box.

Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan bij de gynaecoloog. Ik maak deze keuze heel bewust. Spijt kun je altijd krijgen, maar als ik toch zwanger zou worden, zou ik het simpelgezegd niet kunnen rijmen met mijn geweten, dat vind ik nog veel erger.

**Geplaatst**: 15-02-17 09:15

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 15-02-17 09:15

Ik vind het gewoon al absurd dat je jezelf moet verantwoorden waarom je geen kinderen wilt. Als jij het wil en je bent bekend met de risico's is het toch goed ? Desnoods nog 1 maand bedenktijd en het ondertekenen van papieren zodat je de arts vrijsteld van schuld als het ware.

**Geplaatst**: 15-02-17 09:30

Geplaatst: 15-02-17 09:30

Urona447 schreef:
Ik vind het gewoon al absurd dat je jezelf moet verantwoorden waarom je geen kinderen wilt. Als jij het wil en je bent bekend met de risico's is het toch goed ? Desnoods nog 1 maand bedenktijd en het ondertekenen van papieren zodat je de arts vrijsteld van schuld als het ware.

Eigenlijk zou de enige redelijke voorwaarde bij sterilisatie zonder medische noodzaak moeten zijn dat alle latere kosten bij eventueel spijt dan voor eigen rekening zijn.
Op die manier wordt de argumentatie "we doen het niet, want heel veel mensen krijgen er later spijt van" een stuk minder sterk.

**Geplaatst**: 15-02-17 09:32

Geplaatst: 15-02-17 09:32

Ik meld me ook... inmiddels al meerdere jaren bezig om sterilisatie voor elkaar te krijgen.
Geen kinderwens (weet ik al vanaf mijn kindertijd) en ook partner heeft deze wens absoluut niet, we zijn 16 jaar samen en hebben een stabiele relatie.
Daarbij genetisch is het voor mij niet slim om met anticonceptie te blijven rommelen. Ook met spiraal etc veel problematiek zoals bloedingen en risico's. Meerdere gevoeligheden op het gebied van kanker, maar ook qua hart/vaat problematiek. Het liefste zou ik behalve de reguliere sterilisatie ook mijn baarmoeder laten verwijderen (ivm meerdere gevallen van baarmoederhalskanker in de tweede lijn). Maar als ik dat benoem gaan helemaal de alarmbellen af bij de specialisten

Eierstokken blijven zitten, dus als ze een beetje netjes snijden en laseren geen overgang... de bal ligt dus bij hun :')

nee flauw... :Y)

Ik heb al voorgesteld een behandeling te ondergaan bij een psycholoog, en meerdere second opinion adviezen in te winnen, dat ik een "behandelovereenkomst" onderteken dat ik bij mijn vollle vermogen ben en bewust ben van de gevolgen en complicatie risico's... een jaar bedenktijd... maar nopez... ik ben nu 32, en heb het nog altijd niet voor elkaar.

**Geplaatst**: 15-02-17 09:57

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 15-02-17 09:57

Ik vind 22 ook nog wel wat jong. Maar aan de andere kant; waar leg je dan wel de grens en wanneer mag het dan wel?

**Geplaatst**: 15-02-17 10:22

Geplaatst: 15-02-17 10:22

Ik vind jouw redenen wel goed beredeneerd en verstandig overkomen Loeisenpien4.

Maar ik vrees ervoor dat ze het op jouw leeftijd al gaan willen doen.
Niettemin zouden meer mensen die beredenering beter maken,vooral diegenen die maar kinderen op de wereld zetten zonder nadenken en er dan niet deftig voor zorgen..

c_alsemgeest beetje dezelfde problematiek hier. Sowiezo mag de pil niet in verband met tromboses en verder erfelijke hormoongevoelige kanker in de familie.
Mijn gyn maakt dus geen enkel probleem van een sterilisatie. (ben nu 35)
Echter heb ik ook extreme bloedingen,van mij zou de baarmoeder er ook uitmogen.

,alleen dat doen ze echt niet zo snel vrees ik.

**Geplaatst**: 15-02-17 10:27

Geplaatst: 15-02-17 10:27

@c_alsemgeest: nog steeds niet? Als ik dat zo hoor vind ik het bijzonder hoe makkelijk het bij mij is geweest om mijn baarmoeder te laten verwijderen. Natuurlijk was er medische noodzaak (door vleesbomen had de baarmoeder een omvang die vergelijkbaar is met een zwangerschap van 5 maanden), er moest iets gebeuren, maar de gynaecologen legden de opties uit en vroegen naar mijn kinderwens. Toen ik bevestigde dat ik deze niet had, werd vrij makkelijk besloten dat dus de baarmoeder er uit moest. En toen ik aangaf dat ik dat prima vond, ben ik een aantal weken later geopereerd.
Zelfde principe als wat jij omschrijft: baarmoeder er uit, eierstokken laten zitten. Helaas moest het bij mij wel via de buik, dus ben ik wel een groot litteken rijker. Op dat moment was ik 34

Die medische noodzaak zal het verschil wel gemaakt hebben dan.

@loisenpien: ik kan me het goed voorstellen hoor. Heel bot gezegd is wat jij beschrijft over jezelf ook gewoon een grote risicofactor bij kinderen. Dat is onderzocht en bewezen.
Je denkt in het belang van het kind, dat vind ik super! Eerlijk gezegd denk ik dat er meer mensen zo bewust mee om zouden moeten gaan, het is immers geen pakje boter wat je aanschaft.

Wat betreft het jezelf moeten verdedigen: bij mij valt dat eigenlijk wel mee, ik ben er altijd open en eerlijk in geweest, ik heb gewoon geen kinderwens. Ik hang er ook geen hele verhalen over op, als mensen er naar vragen vertel ik over het hoe en wat, maar meestal doe ik dat helemaal niet

Mijn moeder vertelde wel over een kennis van haar die er enorme problemen door had gekregen met vriendinnen. Die beschouwden de vrouw die geen kinderen wilde als egoistisch.
Nou, lekkere vriendin ben je dan...

**Geplaatst**: 15-02-17 10:32

Geplaatst: 15-02-17 10:32

Ik heb wel een kind maar ik begrijp niet hoe je iemand dan egoïstisch kunt vinden! Vaak is de keuze net heel weloverwogen,wat je van iemand mét kinderen niet altijd kunt zeggen.

Hier (bij mijn man tenminste,ik wou er wél twee) is de keuze heel weloverwogen om maar één kind op deze wereld te zetten,dat vond hij wel genoeg namelijk.

Wendy hoe was het herstel bij een baarmoederverwijdering als ik mag vragen? Ondervind je daar later ook verschillen van tegenover als je hem wél nog hebt?

**Geplaatst**: 15-02-17 10:41

Geplaatst: 15-02-17 10:41

Dat mag je best vragen

Het herstel was heftig, maar dat had ook te maken met de vorm die bij mij is toegepast. Als het medisch mogelijk is, dan hebben ze de voorkeur om het via de vagina te doen. Als dat niet mogelijk is, dan kiezen ze meestal voor de horizontale snede in de buik (onder de bikinilijn). De meest heftige is degene die ik had: met een verticale snede van het schaambeen tot de navel.
De eerste dagen was ik echt heel zwak, maar dat schijnt heel normaal te zijn. Ik kon nog geen kopje oppakken en mijn eigen kont niet afvegen :')

Na 6 weken kon ik weer een heel klein rondje lopen om het huis. Na 6 maanden kon ik weer 10 km hardlopen $*\o/*$
Ik heb ook bewust de tijd genomen voor het herstel, zodat vervelende zaken als verzakkingen zoveel mogelijk voorkomen werden.
Verder denk ik dat ik echt geprofiteerd heb van mijn sportlijf, mijn lichaam kan echt heel veel aan en herstelt goed.

Nu is het eigenlijk beter dan voorheen. Ik heb geen klachten, word niet meer ongesteld, heb geen anticonceptie meer nodig, zit niet in de overgang en voel me heel erg goed. Ik heb alleen een groot litteken, maar dat hoort gewoon bij mij

**Geplaatst**: 15-02-17 10:44

Geplaatst: 15-02-17 10:44

Zo dat klinkt wel best pittig dat herstel!
Mijn oma was ook vrij vroeg haar baarmoeder kwijt (40) door vleesbomen. TOEN lag je nog gewoon 3 weken in het ziekenhuis na zo een ingreep.
Het lijkt me slim dat je het bewust rustigaan gedaan hebt,want inderdaad,die verzakkingen zijn niet mals als je ze hebt.

**Geplaatst**: 15-02-17 10:46

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 15-02-17 10:46

Haha, hier wilden ze me eigenlijk na 3 dagen naar huis sturen. Daar heb ik nog een extra dag bij aan gekletst omdat ik nog echt heel zwak was.
Toen ik daarna thuis kwam bleek ook hoe weinig ik nog kon eigenlijk. Bizar hoe snel ze je naar huis toe sturen tegenwoordig.

**Geplaatst**: 15-02-17 10:54

Geplaatst: 15-02-17 10:54

Wendy schreef:
@c_alsemgeest: nog steeds niet? Als ik dat zo hoor vind ik het bijzonder hoe makkelijk het bij mij is geweest om mijn baarmoeder te laten verwijderen. Natuurlijk was er medische noodzaak (door vleesbomen had de baarmoeder een omvang die vergelijkbaar is met een zwangerschap van 5 maanden), er moest iets gebeuren, maar de gynaecologen legden de opties uit en vroegen naar mijn kinderwens. Toen ik bevestigde dat ik deze niet had, werd vrij makkelijk besloten dat dus de baarmoeder er uit moest. En toen ik aangaf dat ik dat prima vond, ben ik een aantal weken later geopereerd.
Zelfde principe als wat jij omschrijft: baarmoeder er uit, eierstokken laten zitten. Helaas moest het bij mij wel via de buik, dus ben ik wel een groot litteken rijker. Op dat moment was ik 34
Die medische noodzaak zal het verschil wel gemaakt hebben dan.

Klopt, bij mij is er op dit moment niets mis met mijn baarmoeder... "en er is ook geen garantie dat dit gaat gebeuren" sprak de dokter :')