Nouks schreef:Edit; aanvulling:
- Ook in de professionele wereld is erg lang aangenomen dat het een kinderziekte is, en bovendien is ADHD pas in de jaren 90 opgenomen in de DSM. Daardoor hebben veel mensen die inmiddels volwassen zijn (say; 25+) geen diagnose gehad terwijl ze dat wel zouden moeten hebben gehad. Pas de laatste jaren is ADHD-onderzoek bij volwassenen steeds gangbaarder, en geloof mij: de juiste diagnose kan héél véél verklaren. Veelal zijn dit mensen met bijvoorbeeld veel schooluitval, niet afgemaakte opleidingen, die banen niet vol kunnen houden, met een burn-out thuis komen te zitten, grote fianciële problemen hebben doordat ze problemen hebben met administratie, vastlopen in relaties, hun hele leven gepest zijn, enzovoort enzovoort enzovoort. Zeker als je het hebt over volwassenen is er nog veel eerder sprake van een onder- dan overdiagnosticering. Er zijn nog heel veel volwassenen waarvan het gewoon wachten is tot ze instorten, omvallen, in de hulpverlening terecht komen en die dan pas de hulp krijgen die ze eigenlijk als kind al hadden moeten krijgen.
De juiste diagnose is zó waardevol, die zou ik persoonlijk niemand willen ontnemen.
Verkeerde diagnoses.... ja, daar moet wat mij betreft wat aan gedaan worden.
Ja en dit heb ik nu dus ook, en hopelijk gaat er nu wel verandering in komen, nu ik hulp heb gezocht, weliswaar te laat eigenlijk al, maar ben nog maar 25 dus er kan nog verandering in mn leven plaatsvinden