Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-11 23:24

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-11 23:24

ik ga over twee weken kijken bij stichting grip

psych snapte na een poosje ook dat ik daar niet alleen ging kijken, dus nu gaat ze mee

**Geplaatst**: 12-01-11 12:52

Geplaatst: 12-01-11 12:52

Dat is fijn hoor,goede hulp is altijd goed.Mijn dochter heeft stijl haar,het hangt altijd maar te hangen.Op school hebben ze liever dat ze een staart draagt of iets,op dovenonderwijs zien ze graag wat je zegt.Maar ze kan niks in der haar hebben,poeh vanmorgen ook weer een stijd gehad.

**Geplaatst**: 12-01-11 17:16

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 12-01-11 17:16

Fijn dat je psych mee gaat lady!

mijn moeder heeft een aanvraag voor pgb gedaan voor begeleiding, en een logeer/vakantie adres met begeleiding.
Dus ben al een beetje rond aan het kijken naar speciale reisorganisaties voor mensen met een handicap.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-11 18:59

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-11 18:59

en ja hoor voel me ondertussen weer klote, krijg weer te horen dat achter me rug om mensen me maar raar vinden
terwijl ik gewoon ben wie ik ben, en kan mezelf nou niet veranderen

voel me gewoon bah,

nu eerst maar klaarmaken om uit eten te gaan

was gister jarig.

**Geplaatst**: 15-01-11 19:24

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 15-01-11 19:24

ach ladypaard.. snap dat je je klote voelt.. Maar die mensen kijken niet verder. Dus lekker laten gaan.
Iedereen vindt iemand wel raar, helaas.

Nog gefeliciteerd! Hoop dat je het zo een beetje van je af kan zetten en je weer wat beter in je vel zit..

**Geplaatst**: 15-01-11 23:53

Geplaatst: 15-01-11 23:53

Ik ga binnenkort weer alles bijlezen

Momenteel gaat het echt zo slecht

Ik weet het niet zeker maar volgens mij begin ik echt depressief te worden. Misschien ben ik het al wel. Ik voel mij zo ongelofelijk slecht sinds ze bij mij thuis letterlijk in mijn gezicht hebben gezegd dat ik gestoord ben nadat mijn moeder mij flink had geslagen

... Ik moet zelfs van mijn begeleider, waar ik eens in de 2 weken kom, uit huis na mijn middelbare school. Dat is al dit schooljaar dus. Ik zie er zo erg tegenop en ik heb ook al zelfmoordpogingen enz. gehad en ik vind het gewoon zo vervelend dat ik dag in dag uit gekleineerd wordt door de mensen in huis. Dit weekend ben ik het huis even 'ontvlucht' en ik zit ook even bij familie, maar heeft iemand er ervaring mee met medicijnen ofzo? Of denken jullie dat ik geen medicijnen hiervoor zou kunnen krijgen?

@ladypaard;
Nog gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je het heel gezellig hebt gehad en ook zo een beetje bent opgeknapt :(:)

**Geplaatst**: 16-01-11 00:23

Geplaatst: 16-01-11 00:23

@locorette. :(:)

Thuis is dan misschien bekent terrein, maar veilig voel je je er niet als de volwassenen in dat huis niet goed voor je willen/kunnen zorgen.
Medicijnen zou ik afraden, depressief zou nl antidepressiva betekenen en een bijwerking daarvan kan zelfmoord neigingen zijn. Aangezien je die al hebt moet je dat niet willen versterken met medicijnen.

Je hebt net als iedereen een veilig plekje nodig. Ik ben het eens met je begeleider dat dat in jouw geval beter een eigen huisje kan zijn en dan liefst voordat je zo erg in de put zit dat je een opname of een beschermd wonenproject zou moeten.

Nieuw is eng en soms te spannend, maar er zijn situaties waar nieuw noodzakelijk is.
De mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest.

**Geplaatst**: 16-01-11 10:22

Geplaatst: 16-01-11 10:22

Locorette, je zou geen dag langer in die thuissituatie moeten zitten. Dat is voor niemand gezond, maar helemaal niet als je al zo slecht in je vel zit. :(:)

Wat zegt je begeleider hier verder van? Moet je zelf uitzoeken hoe je uit huis kunt komen, of helpt hij/zij met het vinden van een plekje, misschien inderdaad beschermd wonen of iets dergelijks?

**Geplaatst**: 16-01-11 12:47

Geplaatst: 16-01-11 12:47

locorette

Wat zou ik je graag willen helpen zeg! Ik kan je nu wel vertellen dat jij niet gestoord doet, maar de mensen in je thuissituatie, maar daar heb je natuurlijk niks aan. Ik schrok echt heel erg toen ik las dat ze je sloeg.. Meis, de beste oplossing is echt om daar weg te gaan, en dat is in het begin hardstikke eng natuurlijk! Heb je geen vriend(in) die je erbij zou kunnen helpen?
Ik ben een tijdje geleden door mijn vader uit huis gezet, moest toen bij mijn vriend gaan wonen..
Het is eng, maar het is iets wat moet gebeuren en als je het gedaan hebt, dan ben je zo blij dat je van huis weg bent..
Als je tenminste een goed plekkie had, en niet zoals ik.

**Geplaatst**: 22-01-11 01:04

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 01:04

Ik ben vandaag bij de dokter langsgeweest nadat ik woensdag aan mijn begeleider de vraag had gesteld of ik geen medicatie kon gebruiken. Nu moet mijn begeleider contact opnemen met mijn huisarts en ik krijg waarschijnlijk Risperdal of Abilify. Heeft iemand hier misschien ervaringen mee?

Verder is de thuissituatie nogsteeds niet verbeterd. Afgelopen dinsdag had ik de sleutel teruggevonden die mijn ouders waren 'verloren'. Ik wilde hem graag omdat ik hier zo goed als geen privacy heb. Mijn zus zag ook dat ik de sleutel weer had gevonden en ze was binnen een paar seconden beneden en ze had mijn vader ingelicht. Die kwam als een gek naar boven gestormd en ik kon nog net optijd mijn deur op slot draaien. Daarna heeft mijn vader 1,5 uur lopen drijgen en schreeuwen waarna hij tegen de deur aan sloeg en aan de deurklink begon te trekken en doen. Daarna heeft hij nog een paar keer flink tegen de deur aangeschopt (wat je nog een beetje kunt zien). Uiteindelijk is hij naar beneden gegaan en ben ik het huis uitgevlucht en heb ik een paar uur in het dorp rondgezworven.
Het erge is alleen dat mijn ouders zeggen dat ik nogsteeds de persoon ben die altijd dwars is enz. Mijn moeder zei het vandaag bij de dokter en woensdag bij mijn begeleider. Maar wat wil je? Ik kan toch niet enorm vrolijk doen tegen de mensen die zo met mij omgaan? Ik vind het eigenlijk niet zo gek dat ik zo afstandig en kortaf tegen ze ben...

Ik kan niet goed bij een vriendin in gaan trekken. Eerder vroeg ik wel eens aan mijn moeder wat ze zou doen wanneer ik bij een vriendin zou wonen. (Kennissen van ons hebben dat) Toen was haar antwoord direct; Dan sleur ik je aan je haren mee terug.

**Geplaatst**: 22-01-11 01:35

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 01:35

@ Locorette, mijn hemel wat een afschuwelijke situatie zit je in meid! Sterkte ermee!

Ik gebruik zelf Risperdal en voor mij is het heel prettig, het zorgt ervoor dat ik rustiger ben, dat ik wat beter tegen veranderingen kan en minder snel geirriteerd raak. Ben een stuk prettiger in de omgang en ook voor mezelf sinds ik Risperdal heb

Enige nadeel is dat als ik een dosering slik die super werkt ik de hele dag honger heb en ook enorm aankom, dus slik nu helaas weer wat minder, maar heb er wel nog veel baat bij.

**Geplaatst**: 22-01-11 09:45

Geplaatst: 22-01-11 09:45

Locorette, wat zit je in een verschrikkelijke situatie...
Wat zeiden de dokter en begeleider toen je moeder zei dat het aan jou ligt? Kan je jouw kant van het verhaal ook wel delen?
Het is fijn dat je medicijnen kunt krijgen en ik hoop dat het zal helpen, maar ik denk ook echt dat je situatie zal moeten veranderen wil het beter gaan. In zo'n onveilige situatie kan het met niemand goed gaan. Is er een vriendin/familie waar je terecht zou kunnen, even buiten beschouwing latend dat het van je ouders niet mag?

**Geplaatst**: 22-01-11 11:28

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 11:28

*Komt uit de meeleesstand*

@lacorette: wat een enorm vervelende situatie zeg.. Is er op je school niet iemand die je vertrouwt en kan helpen? Ik help ook wel eens studenten aan (tijdelijke) woonruimte. Scholen hebben vaak wel wat contacten en financiële middelen hiervoor beschikbaar.

**Geplaatst**: 22-01-11 13:17

Geplaatst: 22-01-11 13:17

Ik heb Abilify.
Bijwerking bij Autisme die alleen steeds meer opduikt is vermoeidheid..
(Abilify is een vrij nieuw medicijn.)
En dat is dus de reden dat ik nu omlaag moet, ik zat eindelijk op 2 mg, nu moet ik weer naar 1.
Verder werkt het wel goed, ook hele kleine hoeveelheden bij mij.
Ik kan nu meer plaatsen wat er aan de hand is, en die mega ontploffingen hier thuis zijn verleden tijd.
Nu kan ik ook wat meer de drukkere situaties hebben zonder meteen bekaf te zijn. :Y)

Maar deze situatie is niet normaal Locorette, kan de psych inderdaad niets doen voor je?

Verder moet ik dus weer omlaag met de medicatie omdat nu weer alles stil ligt.
Ik kan niets meer zo langzamerhand, en dat is een bijwerking van de Abilify.
Verder ben ik goed pissig op de psychiater.

Ik moest volgens haar naar een instelling met 'lotgenootjes' omdat ik zgn niet accepteer dat het is hoe het is. :roll:

Zout even heel snel op zeg, puntje bij paaltje lijkt de oorzaak dus de medicijnen te zijn.
En dan moet je er nog naar vragen ook.

**Geplaatst**: 22-01-11 13:23

Geplaatst: 22-01-11 13:23

@locorette: volgens mij zou je ontzettend veel opknappen en rustiger worden als je even afstand kan nemen van je ouders en thuissituatie. Hebben je huisarts en begeleider (van wat voor instantie is die trouwens?) het daar niet over gehad? Zeker op jouw leeftijd vind ik het belachelijk dat je aan de medicatie zou moeten gaan omdat je eigen thuis geen rustpunt is, en zou een begeleid wonen project wellicht beter voor je kunnen zijn, zeker omdat je binnenkort 18 wordt. Een melding kindermishandeling klinkt hard, maar als ik jouw verhaal zo lees, zou alleen al een gesprek daarover met de juiste personen (jeugdzorg) al voldoende grond leveren om je -begeleid- uit huis te kunnen laten gaan.
Hebben jouw ouders ooit wel een oudertraining gevolgd over autisme? Hebben zij ook gesprekken c.q. begeleiding? Volgens mij zitten die ook met hun handen in het haar omdat ze niet weten hoe met je om te gaan.

**Geplaatst**: 22-01-11 13:31

Geplaatst: 22-01-11 13:31

Locorette, ik vind het echt vreselijk voor je..
Is dit niet iets voor je? http://www.thomashuis.nl/CustomModules/ ... pageId=910
Verder ben ik het eens met Marchak, je ouders slaan je en schelden je uit, ik vind dat echt mishandeling.. Ik zou echt jeugdzorg oid inlichten.
Heb je ook tijdelijk geen logeer adres? Al is het in het weekend? Of Als je een PGB ontvangt kan je daarvanuit bij verschillende organisaties een weekendje weg of zelfs hele vakantie's boeken.. Zoals beactive.. Dan ben je er tenminste even uit, en heb je mensen om je heen die wel met je om kunnen gaan.

Weet echt niet of je hier wat aan hebt, kom net mijn bed uitgevallen na een hele lange nacht..

**Geplaatst**: 22-01-11 19:29

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 19:29

@Licorette, hoe moeilijk ook maar zorg dat je zo snel mogelijk een andere woonplek krijgt. Dit is niet normaal en niet gezond. Medicijnen gaan dat echt niet oplossen.

En iets anders wat ik me afvraag over jouw ouders. Zijn zij zelf getest op autisme? Er is een deel erfelijkheid nl.

**Geplaatst**: 22-01-11 22:06

Geplaatst: 22-01-11 22:06

Wie kan er voor medicatie zorgen, dus hoe komen jullie er aan, via de huisarts? Hier gaat het ook niet goed,vrijdag had ze een les in de dierentuin, alleen maar uitdagen en zo.En op het laaatst in de gymzaal bij rots en water ging het ook verkeerd. Ze had gezegd ik neem maandag wel een mes mee, haar juf heeft alles meteen naar mij gemaild.Vrijdag morgen heeft ze stiekem de vissen en garnalen gevoerd,alleen ik mag dat doen.Ze heeft het verzwegen maar de bus voer schoot uit.Water zo giftig als wat en mijn waaierhand garnalen zijn dood

, ik ben nog steeds bezig het water goed te krijgen.Ze had het verzwegen omdat ze bang was dat ik erg boos zou worden.Daagje weg geweest en je rook het water al bij binnenkomst, dus als een gek verversen.Ik heb het echt gehad hoor,ze is druk onrustig luisterd niet enz.

**Geplaatst**: 22-01-11 22:50

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 22:50

Marleen, medicatie moet voorgeschreven worden door een psychiater

Maar bedenk wel heel goed dat het een hulpmiddel is en geen wondermiddel!! Heb je begeleiding van iemand bij het omgaan met je dochter? Je weet dat autisme vaak in de familie zit he, volgens mij heb ik je daar per pb ook al eens wat over gezegd maar heb je al eens overwogen om ook jezelf te laten testen?

**Geplaatst**: 22-01-11 23:05

Geplaatst: 22-01-11 23:05

Begeleiding is een wachtlijst,het gaat echt niet goed met haar.Ze heeft vrijdag avond na een rot dag een aansteker gepakt en op de wc een papiertje in de fik gestoken.Ze zat er helemaal door heen, van wie krijgen jullie begeleiding?

**Geplaatst**: 22-01-11 23:10

Geplaatst: 22-01-11 23:10

Heb je een verwijzing nodig voor een psychiater en is de wacht lijst lang?

**Geplaatst**: 22-01-11 23:16

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 23:16

Marleen, jij hebt gezegd dat je dochter een officiele diagnose autisme heeft, dat kan alleen een psych doen, dus als het goed is héb jij al een psych??

**Geplaatst**: 22-01-11 23:23

Geplaatst: 22-01-11 23:23

Klopt maar voor verdere begeleiding konden we naar iets anders toe dat was beter volgens haar.

**Geplaatst**: 22-01-11 23:26

Geplaatst: 22-01-11 23:26

Huisarts heeft wel verteld dat als de diagnose er is dan moest ik terug komen, want we hadden goede begeleiding nodig.Misschien doe ik dat wel,en kan hij misschien de wacht tijd verkorten.

**Geplaatst**: 22-01-11 23:28

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 22-01-11 23:28

Begeleiding moet je niet voor bij een psych zijn, maar voor je diagnose zat je bij een psych en dat is ook de aangewezen persoon als je medicatie zou willen

Waarom misschien? Als de huisarts dat gezegd heeft en je merkt zelf ook dat je die begeleiding hard nodig hebt dan moet je dat zeker doen lijkt me