Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Karin schreef:Hoe vaak hoor je wel niet dat een zwangerschapstest 'niet werkt'? Dat men er pas achter komt na een onderzoek bij de HA?
Natuurlijk kun je zaken proberen uit te sluiten door regelmatig te testen. Maar er zal eens iets tussendoor glippen omdat de test onbetrouwbaar is of je lichaam 'nog niet zwanger genoeg is' ofzo. Niets is 100% betrouwbaar - behalve volledige onthouding. Maar ik weet me een gevalletje te herinneren van zo'n 2000 jaar geleden waarbij ook dat geen garantie bood.
mick75 schreef:Hannah-frouk, dat jij je irriteert aan dat ik MIJN mening geef is toch echt jouw probleem. Dat jouw vriendin meerdere ongewenste miskramen heeft gehad en daar veel verdriet van heeft kan ik inkomen, maar daar kan ik niets aan doen. Ik heb haar miskramen niet opgewekt. Ik ben blij dat ik een miskraam heb gehad en dat is mijn goed recht. In mijn ogen was het ook geen kind. En dat is MIJN mening, die hoef je niet te delen.
Alet74, ik kan intens genieten van dingen, maar me een seconde later doodongelukkig voelen. Het is geen geheim dat ik veel problemen heb.
mick75 schreef:Unicorn Kiss, als je dit topic goed had gelezen weet je dat ik heel bewust kinderloos ben. Omdat ik niets met kinderen heb, nooit rammelende eierstokken heb gehad of anderszins kinderwens, me geen raad weet met kinderen en doodsbang ben voor het fenomeen zwangerschap. Maar ook als de oorzaak van de aanrakingsangst er nooit was geweest had dat niet uitgemaakt, ik wil geen kinderen. Ik ben gewoon geen moeder, zou geen goede moeder zijn en wil dat ook niet.
Abortus is inderdaad geen optie wegens de angst voor aanraking, maar als ik die angst niet had gehad zou ik daar geen enkel bezwaar tegen hebben. En als ik een serieuze kinderwens zou hebben had ik me wel over die angst heen kunnen zetten denk ik.
HannahFrouk schreef:mick75 schreef:Hannah-frouk, dat jij je irriteert aan dat ik MIJN mening geef is toch echt jouw probleem. Dat jouw vriendin meerdere ongewenste miskramen heeft gehad en daar veel verdriet van heeft kan ik inkomen, maar daar kan ik niets aan doen. Ik heb haar miskramen niet opgewekt. Ik ben blij dat ik een miskraam heb gehad en dat is mijn goed recht. In mijn ogen was het ook geen kind. En dat is MIJN mening, die hoef je niet te delen.
Alet74, ik kan intens genieten van dingen, maar me een seconde later doodongelukkig voelen. Het is geen geheim dat ik veel problemen heb.
Nou ja, houd het er dan maar op dat ik er ook een mening over heb. Dat is wat anders dan een probleem.
Ik heb er geen probleem mee, ik heb er net als jij een mening over.
Oprtalj schreef:aikon schreef:Ik ben ook bewust kinderloos. Mijn ha wou mij niet door verwijzen voor een sterilisatie, ik was 21, want ik kon me nog bedenken. Ben inmiddels 35 en nog word een sterilisatie geweigerd. Ik heb verscheidene erfelijke aandoeningen (vele allergieën die veel voorkomen in mijn familie) waar ik als kind erg door geleden heb. Dat wil ik mijn kind niet aandoen. Ik vind kinderen, geen baby's, best leuk. Ik ben scouting leiding geweest en pas nog wel op kinderen. Ben toch altijd blij als ze weer weg gaan. Dan heb ik mijn vrijheid weer, die is erg belangrijk voor mij.
Ja, ook zoiets waaruit blijkt dat kinderen krijgen de norm is. Je wordt dus kennelijk niet in staat geacht om ergens tussen je 21e en 35e de definitieve keuze te kunnen maken om geen kinderen te willen. Want stel dat je er spijt van zou krijgen? Maar kom je in diezelfde periode bij diezelfde huisarts met de mededeling dat je zwanger bent, dan word je waarschijnlijk van harte gefeliciteerd, ondanks het feit dat het krijgen van een kind ook iets definitiefs en onomkeerbaars is waarvan je ook spijt zou kunnen krijgen.
Jollyjoy schreef:Even een reactie op sterilisatie voor je 35e. Dat dit zelden tot nooit wordt gedaan heeft te maken met het feit dat het gewoon bewezen is dat er dan toch een groot deel van de mensen spijt krijgt en de operatie ongedaan wil laten maken met alle gevolgen van dien. Het onderscheid tussen mensen die achter de keuze blijven staan en mensen die later toch van gedachten veranderen is eigenlijk niet te maken. En als je echt veilig wilt zitten kun je het beste een hormoonhoudend spiraal nemen. Blijft vijf jaar zitten en is nog betrouwbaarder dan sterilisatie.
Jollyjoy schreef:Even een reactie op sterilisatie voor je 35e. Dat dit zelden tot nooit wordt gedaan heeft te maken met het feit dat het gewoon bewezen is dat er dan toch een groot deel van de mensen spijt krijgt en de operatie ongedaan wil laten maken met alle gevolgen van dien. Het onderscheid tussen mensen die achter de keuze blijven staan en mensen die later toch van gedachten veranderen is eigenlijk niet te maken. En als je echt veilig wilt zitten kun je het beste een hormoonhoudend spiraal nemen. Blijft vijf jaar zitten en is nog betrouwbaarder dan sterilisatie.
Evelienepien schreef:@HannahFrouk: ik snap je reactie op de zin van Mick75. Kan me best voorstellen dat het niet helemaal rechtvaardig klinkt gezien de ervaring van jouw vriendin.
Maar ik begrijp Mick75 nog beter. Gelukkig ben ik nooit zwanger geweest want dat zou echt een ramp voor me zijn
en ik kan best begrijpen dat dan een miskraam ook positief kan zijn voor iemand.
Oprtalj schreef:Maar als je nou geen hormoontroep in je lichaam wilt hebben?
Daarbij heb ik jaren geleden mijn huisarts gevraagd om een spiraaltje. Dat wilde hij pas doen als ik eerst een kind had gekregen.
Karin schreef:Klopt, er is geen wetgeving voor wat betreft een minimum leeftijd voor sterilisatie. Een en ander zal dan ook best voor een groot deel samenhangen met de (al dan niet terechte) mening van de betreffende arts.