Bokt.nl

Cyntje schreef:

Ik heb ook dat ik bepaald bestek niet pak omdat ik dan niet fijn kan eten Kan daar echt om zitten mieren en als mijn vriend dan toch dat 'niet fijne' bestek neerlegt dan ben ik weer snel geirriteerd

Ronja_b schreef:

Een paar dagen geleden heb ik dit topic gevonden en heb het eens doorgelezen. Ook op internet heel wat dingen opgezocht
Eerst dacht ik dat ik me maar aanstelde of dat het aanpraterij was, maar ik herken me er zó ongeloofelijk in.
Van ouders en leerkrachten hoor ik dan ook vaak dat ik altijd te snel voel aangesproken, dat ik arrogant kan overkomen etc.
Ik ga eigelijk (bijna) nooit uit. Vond het van mezelf altijd zo vreemd omdat mijn vriendinnen zich wel écht amuseren, maar ik word echt gek op zo'n fuif. Luide muziek, mensen die rond je hangen, die warmte!
Als klein kind (nu beslis ik zelf wat ik koop) moest mama me ook geen wollen truien of koltruien aantrekken. IEKES! Die bleven dan maar in de kast hoe schattig dat paarse ding er dan ook uitzag. En die labeltjes moesten er ook echt uit! Nu heb ik daar wel minder last van gelukkig. Maar ik heb wel nog steeds dat mijn kleren écht supergoed moeten zitten anders kan ik echt vervelend worden en kan ik me echt de ganse dag daaraan ergeren, hoe leuk die broek/blousje dan ook is. Kan sommige stoffen niet goed verdragen en dan krijg ik zo rode plekken in huidplooien.
Ik ben ook een échte denker, denkdenkdenk. Ik weet dat mensen zich daaraan kunnen storen, maar wat doe je eraan hé? Ik word ook snel onzeker als iemand iets over me zegt (ookal is het als grapje bedoelt) Dan denk ik vaak dat diegene dat toch écht wel een beetje meent ergens.
Ook ik herhaal gespreken tot vervelens toe in mijn hoofd. Elke zin heel nauwkeurig om erachter te komen of ik het wel juist heb geformuleerd.
Triestige zachte muziek (met zo'n aansprekende tekst) of een zielige film, nou dan ga ik aan het huilen en dan roept dat lied/film allemaal gedachten in me op.
Ik kijk nooit never naar een enge film (horror etc.) want dan kan ik daar echt nog dagen van wakker blijven!
Ik heb ook 'oplaadperiodes' nodig. Dan ga ik eens even naar buiten of ga ik rustig op m'n kamer met een muziekje zitten.
Voel me ook altijd erg rot als ik een ruzie heb, wil die meteen oplossen maar soms kan ik zo'n scène maken en het erger maken dan het is. Ik trek het me dan veel te hard aan. Vaak neem ik de schuld ook op mij omdat het anders misschien niet meer opgelost raakt. Na de ruzie kan ik er nog verdrietig over zijn of mij zelfs een beetje 'schamen'.
Als er ineens veel druk op me gelegd wordt, ik moet ineens veel doen op korte tijd of er is een plotse wijziging in mijn schema (heb ook wel zo'n structuur nodig af en toe, van dit tot dat uur doe ik dit, dan weer dit etc.) kan ik echt in paniek schieten en ook weer beginnen wenen.
Zelf heb ik altijd wel gezegd dat ik snel emotioneel kan worden en ook problemen van andere kan ik me zo hard aantrekken. Het gaat soms zo ver dat ik zelfs boos wordt op diegene met dat probleem omdat ik het zo graag op wil lossen omdat ik het écht rot vind, maar dat haalt natuurlijk weer niks uit!
Ik weet vaak ook wat iemand me wil vertellen voordat diegene het daadwerkelijk gezegd heeft. Ik zeg dan ook erg vaak: 'Ik wist dat je dat ging zeggen!'
Ik zie ook heel veel details, weet bijvoorbeeld precies te zeggen wat iemand aan had die dag, details in een ruimte, of hoe iemand zijn stemming is.
Ook ik heb me vaak voorgenomen om me niet zo snel aangesproken te voelen of gekwetst te voelen, maar als het moment dan weer daar was, kon ik me toch niet meer tegenhouden. Ik kan ergens enorm kwaad van worden en kan dan ook erg impulsief zijn wat slechte gevolgen kan hebben, maar als ik me dan een uurtje afzonder ben ik terug rustig maar dan zit ik wel met een stom gevoel waar ik dan ook weer uitgebreid over beginnen te denken.
Zo, dat is wat ik ervaar. Om het nu van de daken te schreeuwen dat ik hoog sensitief ben, ik weet niet...
Ik dacht gewoon dat ik een moeilijk karakter heb/had maar ineens krijgt het beestje een naam hé.
Wat denken jullie?

_Karlijn schreef:

Cyntje schreef:

Ik heb ook dat ik bepaald bestek niet pak omdat ik dan niet fijn kan eten Kan daar echt om zitten mieren en als mijn vriend dan toch dat 'niet fijne' bestek neerlegt dan ben ik weer snel geirriteerd

Haha, zo herkenbaar!
Ik wil thuis alleen eten van het oranje bord, en anders van de groene, anders smaakt het gewoon niet zo lekker

KylaLover schreef:

thnx!
Nog even een toevoeging... Weet niet of het zien van aura's (zo heet dat toch? een soort lichte kring om mensen heen) er ook bij hoort...