
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
DeBuurvrouw schreef:Even een irritatie hier delen.
Veel in mijn omgeving hebben (jonge) kinderen en als we dan gaan paardrijden pas ik mij dan meestal aan want ja,stukje natuur van mij dat ik mij aanpas aan een ander en ik snap best dat je met een kind veel meer gebonden bent aan tijd etc.
Vriendinnen blij dat ik met ze mee ga te rijden enzo en nu heb ik 1x hun hulp nodig met 1 van mijn paarden en niemand gewoon niemand die kan helpen.
Allemaal oei aaah druk met de kinderen,1 moet poepen andere moet slapen,eten etc etc.
Men ik vraag maar 5 min hulp... 5 minuten en misschien wel minder.
*zucht*
Ayasha schreef:Hier is het echt niet "normaal" om maar gewoon aan te kloppen en te melden dat je wil paardrijden als je weet dat iemand paarden heeft... Mijn moeder heeft haar uiteindelijk wel afgewimpeld gekregen maar kom op zeg...
fleurtjeuh schreef:c_alsemgeest schreef:En denk eens aan alle prachtige dingen die we zullen missen...
uitscheuren, striae, slapeloze nachten, snottebellen, poep, slopen...
[
En denk eens aan al die bergen geld die maar gewoon blijven liggen..
Wat moet je daar nou weer mee?
Bloodymary schreef:Maar dat is wel een ding ja. Ook als je eens af wil spreken met mensen met kinderen. Je moet je altijd maar aanpassen en naar hen toe gaan, want anders moeten zij een oppas regelen. Terwijl ik het juist leuk vind om hier mensen uit te nodigen. Bij ons kun je heel gezellig zitten onder de overkapping met een haardvuur aan en dan kunnen wij ook allebei een keer drinken. Maar nee kom maar naar ons zeggen ze dan, want dan hoeven we geen oppas. En dan blijven die kinderen nog langer op omdat er bezoek is, kun je pas vanaf 22.00 of 23.00 een fatsoenlijk gesprek voeren.
Of als je een feestje geeft of wat anders, op het laatst afbellen. "nee we hebben geen oppas" .