Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-11-14 16:46

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 18-11-14 16:46

Als je zover bent, zou ik mezelf ook graag aanmelden. Ik zal een pb sturen. Ik ben niet heel actief online, maar ben blij om te zien en te lezen dat anderen tegen dezelfde dingen aanlopen. Dan voel je je toch iets minder alleen op de wereld met je gekke dingen.

**Geplaatst**: 18-11-14 17:34

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 18-11-14 17:34

Ik heb me facebookadres ook gestuurd.

Vandaag even bij mij moeder geweest, die is afgelopen vrijdag gebeld door mijn psycholoog.
Om van haar extra informatie over mijn jeugd te krijgen.
Schijnt behoorlijk pittig te zijn geweest.
Als het goed is krijg ik binnen nu en een 2 weken een oproep om het precieze behandelplan en diagnose te horen.

Ben er best wel zenuwachtig voor.

**Geplaatst**: 18-11-14 17:48

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 18-11-14 17:48

Kan me voorstellen. Is niet niks allemaal.
Binnenkort ga ik een gesprek hebben op school. Beetje mosterd na de maaltijd want mijn dochter zit in haar examenjaar, maar goed ik vind het wel nodig om ze een wake up call te geven.

Overigens gisteren bij DWDD kwam mindfulness ter sprake tijdens een interview met Sander Dekker (Onderwijs). Hij had er nooit van gehoord. Schande hahaha

**Geplaatst**: 18-11-14 18:27

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 18-11-14 18:27

Duurt iets langer dan gepland maar ben er mee bezig .. als ie er is dan voeg ik iedereen die me een pb heeft gestuurd even toe

**Geplaatst**: 18-11-14 18:38

Geplaatst: 18-11-14 18:38

Mindfulness.. Haha das echt niet aan mij besteed :')

**Geplaatst**: 19-11-14 15:19

Geplaatst: 19-11-14 15:19

Amaryllis schreef:
Mindfulness.. Haha das echt niet aan mij besteed

Hoezo niet?

**Geplaatst**: 20-11-14 16:02

Geplaatst: 20-11-14 16:02

Goeiemiddag,

Ik heb even een vraagje hoe ga je oma met een schoonmoeder die niet wil inzien dat haar kleinzoon add heeft.
En daardoor het kind heel erg kwetst en echt verdriet doet?
Het precieze verhaal/voorval ga ik hier niet helemaal uit de doeken doen daarvoor kun je mij een pb doen.
Groetjes

**Geplaatst**: 20-11-14 19:05

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 20-11-14 19:05

Schoonmoeder boycotten als ze niet normaal kan doen...
Ik heb er ervaring mee, is de enige oplossing als ze een beetje op die van mij lijkt.
Doet ze weer kwetsend waar je kind bij is, laat je kind dat direct weten dat oma zich niet helemaal lekker voelt en daardoor rare dingen roept, pak je spullen en ga naar huis.
Zit ze bij jou thuis dan kun je eisen dat ze haar excuses maakt naar je kind anders kan ze vertrekken.
Kort en duidelijk houden.

**Geplaatst**: 21-11-14 15:45

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 21-11-14 15:45

bij mij gaan ook alle haren overeind staan bij het woord Mindfullness! (naar mijn idee is het een commerciële hype geput uit verschillende wetenschappen die samengevoegd geen bewezen waarde hebben). Super als mensen daar maximaal baat bij hebben, maar ik blijf er door dat over-enthousiasme van bepaalde mensen er ver uit te beurt :')

Bea, wel fijn om nu te weten hoe en wat! Je hebt je aardig ingelezen (had ook niet anders verwacht van je

). Confronterende vraag: AD(H)D is grotendeels erfelijk. Herken jij geen dingen bij jezelf? Dat dit ook een reden is waarom het soms botst? Ik heb dat ook heel erg met mn moeder! Sowieso is moeder-dochter relatie altijd wat lastiger dan bv vader-dochter of met een zoon...

Willen jullie een sientje geven als de FB klaar is? Dan sluit ik ook aan

Ik vandaag eindelijk een keertje een goed gesprek gehad!!! Ik heb al 3 zogenaamde coach behandelingen gehad van een psycholoog, vreselijk. Die vrouw zit bij alles: owja, ohh, jeetje, pfff, nou, tja, ahhh. ZUCHT! Verder gaat ze naar volledigheid voorbij aan mijn zorgvraag, ze pakt gewoon (mijn perceptie van de situatie) een standaard pakket doelstellingen erbij en ik heb mij hier maar aan te conformeren. Laat ik daar nu net heel slecht in zijn, alle radertjes in mn hoofd gaan dan in hoge toeren aan de slag om alles wat zij zegt en doet van tafel te vegen; resultaat volledige weerstand.

Het gesprek vandaag was met een psychiater, mn behandeld arts. Ik heb aangekaart dat voor mij nog te veel onduidelijkheden zijn met betrokking tot de diagnose, of beter gezegd de relatie tussen de verschillende dingen die op een rijtje zijn gezet bij de diagnose. Zo is er een slaapstoornis vastgesteld, maar wie zegt dat mijn vermoeidheid relatie houdt tot een slaapstoornis en niet veroorzaakt wordt door overtraining (sport nogal veel), stress (drukke job), fysologische aspecten zoals de afwijking in mn nieren enz? Zij heeft alles super goed toegelicht en uitgelegd. Ze kwam met voorbeelden uit de verhalen van de intake waardoor ik het kon passen in mijn eigen situatie en liet zo mij bedenken wat mn doelen zijn ipv dat zij het voor me deed.

Die psycholoog blijft mn coach, dus volgende week ga ik met haar het gesprek aan. Ik ga aangeven waarom dit niet voor mij werkt en hoe ik het graag zou willen doen. als dat samen niet werkt, kunnen we er beter mee stoppen en dan kijken of het bij iemand anders wel lukt.

**Geplaatst**: 21-11-14 16:14

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 21-11-14 16:14

Ik liep de laatste paar weken zonder medicatie met mijn rijlessen toch tegen wat dingen aan. En de laatste 3 lessen(waarvan 1 met 36 en 2 met 54 mg) gingen bijna vlekkenloos! Zo relaxed, mooi overzicht, goed kunnen voorbereiden. net alsof ik mn rijbewijs al jaren heb. Zo lekker!

4 december heb ik opnieuw een rijtest, dit keer ivm medicatie.
Als deze goed gaat, kunnen we mijn tussentijdsetoets aanvragen en uiteindelijk ook mijn examen! $*\o/*$
Het voelt super dat er nu een eind aan zit te komen, zo fijn.

**Geplaatst**: 21-11-14 16:19

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 21-11-14 16:19

wat super grappig dat je zn verschil merkt! Waarom verschillende je doseringen zo? is dat bewust of kwam dat zo uit ofzo? En waarom had je vorige keer zonder medicatie?

**Geplaatst**: 21-11-14 16:22

Geplaatst: 21-11-14 16:22

Romyv schreef:
wat super grappig dat je zn verschil merkt! Waarom verschillende je doseringen zo? is dat bewust of kwam dat zo uit ofzo? En waarom had je vorige keer zonder medicatie?

Ik begon met 36 mg, toen ben ik overgestapt naar een hogere dosering om het op te bouwen zeg maar, en daar blijf ik nu voorlopig op

Ik heb een rijtest gehad omdat dat verplicht was voor dat ik examen mocht doen, maar ik kon pas begin november terecht voor een afspraak bij de psych voor medicatie, en dat examen moest wel afgelegd worden. Dus vandaar.

Op de kosten van het huren van de auto na(1x 1 uur rijles a 40 euro) kost het mij niks, en ik krijg er goede tips van hoe ik het beter kan doen wat mij veel overzicht en duidelijkheid geeft.

**Geplaatst**: 21-11-14 16:29

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 21-11-14 16:29

owww ik snap het

**Geplaatst**: 22-11-14 10:33

Geplaatst: 22-11-14 10:33

He die manon, leuk je weer eens te spreken zo

Romyv schreef:
bij mij gaan ook alle haren overeind staan bij het woord Mindfullness! (naar mijn idee is het een commerciële hype geput uit verschillende wetenschappen die samengevoegd geen bewezen waarde hebben). Super als mensen daar maximaal baat bij hebben, maar ik blijf er door dat over-enthousiasme van bepaalde mensen er ver uit te beurt

Hmm het is volgens mij minder een hype dan jij denkt. En er is al aardig wat wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Hier http://aandachttraining.info/mindfulnes ... t-het.html vind je een waslijst aan onderzoeken naar de werking van mindfulness in verschillende toepassingen.
Persoonlijk vind ik het wel de moeite waard om ernaar te kijken.

Romyv schreef:
Bea, wel fijn om nu te weten hoe en wat! Je hebt je aardig ingelezen (had ook niet anders verwacht van je ). Confronterende vraag: AD(H)D is grotendeels erfelijk. Herken jij geen dingen bij jezelf? Dat dit ook een reden is waarom het soms botst? Ik heb dat ook heel erg met mn moeder! Sowieso is moeder-dochter relatie altijd wat lastiger dan bv vader-dochter of met een zoon...

Ik herken zeker dingen bij mezelf. Vooral het multitasken. Ik ben op mijn best als ik veel dingen tegelijk doe en er komt niks uit mn handen als ik het rustig heb. En ik kan me maar moeilijk zetten aan de routineklussen van het huishouden. Bij mij thuis is het dus altijd een (gezellige) rommel.
Het zit absoluut aan mijn kant van de familie. Mijn neefje heeft net de diagnose ADHD gekregen.
Maar ik zie ook wel dingen bij mijn man.
De reden dat het tussen mij en mijn dochter wel es kan vlammen is denk ik meer gelegen in karakter. Maar gaat wel stukken beter tussen ons doordat we elkaar veel beter "verstaan", omdat je je realiseert dat de ontvanger jouw boodschappen anders begrijpt dan jij ze bedoelt.

Romyv schreef:
Ik vandaag eindelijk een keertje een goed gesprek gehad!!! Ik heb al 3 zogenaamde coach behandelingen gehad van een psycholoog, vreselijk. Die vrouw zit bij alles: owja, ohh, jeetje, pfff, nou, tja, ahhh. ZUCHT! Verder gaat ze naar volledigheid voorbij aan mijn zorgvraag, ze pakt gewoon (mijn perceptie van de situatie) een standaard pakket doelstellingen erbij en ik heb mij hier maar aan te conformeren. Laat ik daar nu net heel slecht in zijn, alle radertjes in mn hoofd gaan dan in hoge toeren aan de slag om alles wat zij zegt en doet van tafel te vegen; resultaat volledige weerstand.

Het gesprek vandaag was met een psychiater, mn behandeld arts. Ik heb aangekaart dat voor mij nog te veel onduidelijkheden zijn met betrokking tot de diagnose, of beter gezegd de relatie tussen de verschillende dingen die op een rijtje zijn gezet bij de diagnose. Zo is er een slaapstoornis vastgesteld, maar wie zegt dat mijn vermoeidheid relatie houdt tot een slaapstoornis en niet veroorzaakt wordt door overtraining (sport nogal veel), stress (drukke job), fysologische aspecten zoals de afwijking in mn nieren enz? Zij heeft alles super goed toegelicht en uitgelegd. Ze kwam met voorbeelden uit de verhalen van de intake waardoor ik het kon passen in mijn eigen situatie en liet zo mij bedenken wat mn doelen zijn ipv dat zij het voor me deed.

Die psycholoog blijft mn coach, dus volgende week ga ik met haar het gesprek aan. Ik ga aangeven waarom dit niet voor mij werkt en hoe ik het graag zou willen doen. als dat samen niet werkt, kunnen we er beter mee stoppen en dan kijken of het bij iemand anders wel lukt.

Vind idd dat het erg moeilijk is een goede psy te vinden met ADD ervaring. Ik vind dat dat erg wordt onderschat. Bijv. je loopt vast door je ADD en ontwikkelt daardoor bijkomende stoornissen. Vervolgens wordt je voor die stoornissen behandeld tot ADD overblijft. En dan laten ze je daarmee zitten. Niet dat het "over" gaat maar het zou beter begeleid moeten worden. Nu is het toch vaak een pilletje erin en "klaar". Als je een goede psy hebt gevonden, laat het me weten. Ik zoek er nog eentje

**Geplaatst**: 22-11-14 12:54

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 22-11-14 12:54

Ik loop bij PsyQ hier in Den Haag, die zijn erin gespecialiseerd. Tijdens het onderzoek had ik hele fijne psychs maar die zaten toen vol en daarom voor mn behandeling een andere gehad. Het klikt gewoon niet tussen haar en mij, puur doordat zij bij alles gaat zuchten en steunen (je kent me, ik ben van het type niet banketstaaf maar doen!) desalnietmin weet ze dondersgoed waar ze het over heeft. Dat moet ik wel toegeven hahaha ik zou je het dus absoluut adviseren!

**Geplaatst**: 24-11-14 21:58

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-11-14 21:58

Ik zou graag jullie mening/advies willen..

Ik lees al een tijdje mee en herken me in veel van de door jullie vertelde dingen en lig soms in een deuk omdat het zo herkenbaar is. Ik heb geen diagnose ADD, voornamelijk omdat mijn ouders het niet nodig vinden en ik in hun ogen 'normaal' ben, alleen ongemotiveerd en mama zeurt dagelijks over mijn rommelige kamer/badkamer (terwijl ik er prima mee kan leven :')

).

Ik heb een 'vermoeden' dat ik ADD heb, waardoor ik dit topic juist ben gaan lezen en me veel dingen toch wel bekend voorkomen. Als kind al was ik erg stil en in mijn eigen wereld, een echte dromer en had 'fantasie' vriendjes. Mijn laatje op de basisschool was een gigantische bende en er werd regelmatig een peer van een paar maanden oud uit gehaald, terwijl ik zelf niet door had dat ie er in lag. Ik was een verlegen en onzeker kind, had weinig vrienden en werd veel gepest. Ik vond mijn rust in boeken en in tekenen. Iets waar ik helemaal in op kan gaan (nog steeds). Na de basisschool moest ik naar de middelbare school, had havo/vwo advies maar ben met mijn basisschoolvriendinnetjes naar de mavo gegaan. Dit ging me eigenlijk heel makkelijk af, alhoewel ik nooit huiswerk maakte (of op het laatste moment) of leerde voor toetsen. Nu zit ik op het HBO en is het toch wel aanpoten. Ik maak braaf een planning en neem me elke avond voor om écht aan mijn huiswerk te gaan, maar zonder het door te hebben is het zo ineens 23.00/24.00 uur en moet ik toch echt richting bed. Met als gevolg dat ik geen huiswerk heb gemaakt en moeite moet doen om bij te blijven. Ik ben snel afgeleid, leren 'kan' ik niet of kan ik me max 15 min concentreren. Ik ben snel overprikkeld en moet na een lange drukke schooldag de hele avond 'acclimatiseren'. Ook kan ik heel slecht tegen veranderingen op het laatste moment en kan ik helemaal overstuur raken, want dit past totaaaal niet in de planning (:')) die ik voor ogen had. Dit kan echt iets kleins zijn hoor, een half uur eerder weg dan waar ik op had gerekend bijv. Over rekeningen betalen of pakketjes terugsturen maar niet te spreken. Ik stel het het liefst zo lang mogelijk uit met als gevolg aanmaningen en spullen die ik niet meer terug kan sturen. Als ik me ergens echt voor interesseer (zoals boeken, maar ook voeding en koken) kan ik er prima een dag over lezen en sla ik ook alles op, interesseren dingen me niet, dan gaat het het ene oor in en het andere oor uit. In mijn hoofd is het altijd druk en heb ik nooit het gevoel ergens 'klaar' mee te zijn. Op tijd komen en autorijden zijn trouwens geen probleem, ik vind autorijden erg leuk dus dat gaat ook erg goed.

Graag hoor ik van jullie als 'ervaringsdeskundige' of dit misschien een vorm van ADD is en hoe ik het nu verder aan moet pakken. En zo niet, dan ben ik inderdaad lui en laks en dan moet ik het toch echt bij mezelf gaan zoeken. :')

Bedankt voor het lezen in ieder geval!!

**Geplaatst**: 24-11-14 22:57

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-11-14 22:57

Uhm je beschrijft mij !!!!
Engerd :')

Kun je zelf geen bezoekje brengen aan de huisarts die je verwijst ?

**Geplaatst**: 24-11-14 23:03

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-11-14 23:03

Ik kom hier ook even om het hoekje kijken.
Elk woord van CCCCC beschrijft mij namelijk ook!

Heb meerdere malen overwogen om zelf erachter aan te gaan, maar ergens ben ik bang dat ik alleen maar excuses voor mezelf aan het bedenken ben en ik dus niks heb maar gewoon lui ben met een groot gebrek aan motivatie en concentratie.

**Geplaatst**: 25-11-14 09:49

Geplaatst: 25-11-14 09:49

CCCCC klinkt toch wel erg ADD hoor. Ook herkenbaar dat je ouders een diagnose niet nodig vinden omdat je in hun ogen "normaal" bent. Dat kom ik vaker tegen. Maar een diagnose maakt je niet "abnormaal". Het woord "stoornis" is al helemaal zo'n stigma. Je bent niet raar of vreemd maar gewoon anders dan anderen, omdat je hersens anders "bekabeld" zijn. Wat ook helpt om dat te accepteren: dit is gewoon wetenschappelijk bewezen, middels MRI scans.

Een diagnose is juist heel goed is mijn mening. Om ervoor te zorgen dat je niet vastloopt. Nodig om inzicht te krijgen in jezelf en nodig voor je omgeving om jou beter te begrijpen.
Zo verdwijnen irritaties bijvoorbeeld als sneeuw voor de zon, als je (als moeder) beseft dat het geen opzet is als al jouw spullen weer in de badkamer rondslingeren, etc etc. En een ADD coach of psychiater kan je heel goede handvatten geven om structuur in je leven aan te brengen zodat ook de routine klussen je beter afgaan.

Bijvoorbeeld: breek grote klussen op in kleinere klussen. Zoals iemand hier beschreef met het kamer opruimen. Kamer onderverdeeld in vakken en ging per vak opruimen. Best een goede tip vind ik dan.
En je dan aan de taak opruimen houden en niet alle foto's gaan bekijken die je bij het opruimen tegenkomt _O-

Ik vond een stukje in een Engels artikel dat ik heel mooi vond voor degenen die een relatie hebben met een ADD-er (of het nu partner, kind, vriend(in) ) is. (Overigens geldt niet alles in even sterke mate voor iedere ADDer maar het is een mooi overzicht.

ADD in relaties

Het is een feit: een persoon met ADD is moeilijk om lief te hebben. Omgaan met hen is als een wandelen door een mijnenveld. Je loopt op je tenen; niet zeker welke stap of welk woord een explosie van emoties in gang zal zetten. Iets dat je probeert te vermijden.

Mensen met ADD lijden. Het leven is voor hen moeilijker dan voor de gemiddelde persoon. Alles is intens en uitvergroot. Hun veelal intelligente geest is voortdurend in de versnelling: creëren, ontwerpen, denken en nooit rusten. Stel je voor hoe het zou voelen om een draaimolen in je hoofd te hebben die nooit stopt met draaien.

Van emotionele uitbarstingen tot tegenovergestelde uitersten; ADD uit zich in verschillende gedragingen die schadelijk kunnen zijn voor relaties . ADD is een mysterieuze aandoening van tegenstellingen en extremen. Bijvoorbeeld, als het gaat om concentratie: mensen met ADD kunnen zich niet concentreren als ze emotioneel zijn of wanneer hun gedachten worden afgeleid. Echter, wanneer ze geïnteresseerd zijn in een specifiek onderwerp, zinken ze daar zo diep in, dat het moeilijk is om ze daaruit te trekken. Het starten van een project is een uitdaging; maar het stoppen ervan een nog grotere.
Ware liefde is onvoorwaardelijk, maar ADD presenteert situaties die de grenzen van uw liefde op de proef stellen. Of het nu je kind, vriend, vriendin, echtgenoot of verloofde is, ADD test elke relatie. De beste manier om vrede in zowel jouw leven te brengen als in jouw relatie is om dagelijks met een nieuwe manier van denken om te gaan met de emotionele achtbaan die ADD heet.
Begrijpen wat een persoon met ADD voelt, zal je helpen om meer geduldig, verdraagzaam, meelevend, en liefdevol te zijn. Uw relatie zal aangenamer en rustiger worden.

Dit is wat er in de geest van een persoon met ADD omgaat:

1. Ze hebben een actieve geest
De ADD hersenen stoppen niet. Er is geen aan / uit schakelaar. Er is geen rem dat het tot stilstand brengt. Het is een last die men moet leren te beheersen.

2. Ze luisteren, maar absorberen niet wat er wordt gezegd
Een persoon met ADD zal naar je kijken, je woorden horen, je lippen zien bewegen, maar na de eerste vijf woorden is hun geest op reis. Ze kunnen je nog steeds horen spreken, maar hun gedachten zijn nu in outer space. Ze denken bijvoorbeeld na over hoe je lippen bewegen en hoe je haar zit, zonder te horen wat je zegt.

3. Ze hebben moeite zich aan een taak te houden.
In plaats van het focussen op wat er voor hen ligt, staren mensen met ADD naar de kleuren in het schilderij aan de muur. Als lopend door een doolhof bewegen ze zich in een richting maar veranderen ze bij het zoeken naar de uitgang steeds de routebeschrijving.

4. Ze worden gemakkelijk angstig
Net als veel diepe denkers, zijn ze zijn gevoelig voor alles wat er om hen heen gebeurt. Een druk restaurant kan klinken als het staan op de eerste rij bij een Metallica concert. En door slecht nieuws kunnen ze in een “einde van de wereld modus” raken.

5. Ze kunnen zich niet concentreren als ze emotioneel zijn
Als er iets verontrustend aan de hand is of als ze van streek zijn, kan iemand met ADD niet denken aan iets anders. In zo’n geval is het bijna onmogelijk om zich te concentreren op het werk, een of in sociale situaties.

6. Ze concentreren zich te intensief (hyperfocus)
Als de deuren van hun geest opengaan zal een persoon met ADD zich als een diepzeeduiker ten onder laten gaan.

7. Ze hebben moeite om te stoppen met een taak als ze hyperfocussen.
En in de diepzee blijven ze urenlang. Zelfs wanneer hun zuurstof opraakt, zullen ze – genietend van van het uitzicht – niet boven komen voordat de zuurstof bijna op is.

8. Zij zijn niet in staat om hun emoties te reguleren
Voor een persoon met ADD, vliegen hun emoties wild rond - buiten proportie - en kunnen moeilijk worden beheerst. De verkeerde bekabeling in hun hersenen zorgt ervoor dat gedachten en gevoelens moeilijk te verwerken zijn. Zij hebben behoefte aan extra tijd om hun systemen goed op de rails te krijgen.

9. Ze hebben verbale uitbarstingen
Hun intense emoties zijn moeilijk te reguleren. Omdat ze impulsief zeggen wat ze denken, zeggen ze vaak dingen die ze later spijt van krijgen. Het is bijna onmogelijk voor hen om eerst te denken en dan te spreken.

10. Ze hebben sociale angst
Het gevoel anders te zijn zorgt ervoor dat mensen met ADD zich vaak ongemakkelijk voelen in sociale situaties. Ze zijn bang dat ze iets stoms zeggen of op ongepaste wijze reageren. Je mond houden voelt dan veiliger.

11. Ze zijn diep intuïtief
Mensen met ADD, kunnen verder kijken dan de buitenkant. Deze eigenschap maakt hen creatief. Onder uitvinders, kunstenaars, muzikanten en schrijvers hebben bevinden zich veel ADD/ADHD-ers

12. Ze denken out of the box
Een andere prachtige aspect van ADD is dat, omdat ze op een andere manier denken, met andere meer abstracte oplossingen kunnen komen die de concrete denker niet kan bedenken.

13. Ze zijn ongeduldig en onrustig
ADD-ers zijn ongeduldig en onrustig. Ze willen dat dingen onmiddellijk gebeuren. Zitten voortdurend aan hun telefoons of aan hun haar te plukken. Of bewegen een been heen en weer.
Dit werkt kalmerend.

14. Ze zijn vaak ook fysiek hooggevoelig
Potloden voelen zwaar in hun hand. Vezels in de stof die de meeste mensen niet zouden voelen kunnen jeuken. Bedden zijn hobbelig. Net als De prinses op de erwt, kunnen ze een erwt voelen onder de twintig matrassen.

15. Ze zijn ongeorganiseerd
Stapelen is hun favoriete manier van organiseren. Zodra een taak is voltooid, worden documenten die hiermee te maken hebben op de stapel gelegd tot het moment dat de stapels zo hoog zijn dat het de persoon met ADD frustreert. Dan pas ruimt de ADD-er op. Mensen met ADD moet oppassen geen hoarders (verzamelaars) te worden. Het is moeilijk voor iemand met ADD om dingen op orde te houden, omdat hun hersenen niet functioneren op een ordelijke manier.

16. Ze hebben behoefte aan te “ijsberen”
Wanneer ze een gesprek voeren al dan niet aan de telefoon vinden mensen met ADD het prettig als ze als ze in beweging zijn. Beweging is kalmerend en brengt duidelijkheid aan hun gedachten.

17. Ze vermijden taken
Het nemen van beslissingen of het uitvoeren van taken of het halen van deadlines is een strijd. Niet omdat ze lui zijn of onverantwoordelijk, maar omdat hun gedachten zijn vol zijn van opties en mogelijkheden, terwijl er één al problematisch kan zijn. Het zijn “over-denkers”. Zijn vaak geobsedeerd en zinken dan weg in de diepten van hun eigen geest.

18. Ze kunnen geen eenvoudige taken herinneren
Een andere tegenstelling bij ADDers betreft het geheugen. Mensen met ADD kunnen zich vaak de eenvoudige routinematige handelingen niet herinneren zoals het ophalen van hun kleding bij de stomerij of boodschappen in de supermarkt. Anderzijds herinneren zij zich elk commentaar, citaat en telefoonnummer dat ze gedurende de dag hebben gehoord. Ongeacht hoeveel post-its of agendaherinneringen ze maken; hun verstrooide geest is altijd elders.
ADD zijn vaak “beelddenkers” Zichtbare zaken zijn gemakkelijker om te onthouden.
Daarom hebben zij vaak veel “windows“ openstaan op hun bureaublad.

19. Ze doen veel taken tegelijk
Door de constante activiteit in hun hoofd, zullen ADD-ers al met een nieuwe taak beginnen voordat de vorige af is. En maken daardoor veel taken niet af. Hoe meer activiteiten tegelijk, hoe beter ze zich voelen. Multi-tasking is een van hun favoriete activiteiten.

20. Ze doen alles wat ze doen op een gepassioneerde manier.
Bij iemand met ADD wordt alles uitvergroot: gedachten, woorden en aanrakingen. Wanneer iemand met ADD iets doet, doet hij dit met hart en ziel. Ze geven alles wat ze hebben. Ze zijn intens, opmerkzaam en diep. Dit kan een kwaliteit zijn wanneer dit gekanaliseerd is, maar een probleem als dit niet wordt beheerst.

Kortom, een persoon met ADD heeft moeite met het beheersen van hun impulsen. Maar ze hebben ook mooie kwaliteiten, waarvan je zal genieten als je eenmaal begrijpt hoe ze denken en voelen. Compassie, empathie en geduld zullen je door de moeilijke tijden moeten helpen.

Voor de ADD-er is het van belang om extra te zorgen voor zichzelf, de tijd te nemen voor zichzelf, te doen wat ze leuk vinden. Een praatgroep te vinden, een therapeut of een meelevende wijze vriend. Regelmatig met vakantie te gaan, te mediteren en hobby’s te vinden die ze gepassioneerd kunnen doen. Maar het belangrijkst van alles is te leren ademen.

Enkele van de grootste uitvinders, kunstenaars, musici, ondernemers en schrijvers hadden ADD of ADHD. Zij slaagden omdat ze een dierbare vonden net als jij, die hen ondersteunden in hun dagelijkse strijd. Vervang je woede met mededogen. Besef hoe ze worstelen om datgene te doen, wat jou gemakkelijk afgaat. Blijf bedenken dat de ADD hersenen anders “bekabeld” zijn.
De volgende keer dat je denkt dat ze lui zijn, onverantwoordelijk, ongeorganiseerd of weg lopen van hun verantwoordelijkheden, probeer dan te onthouden dat ze extra hard moeten werken om zelfs maar eenvoudige taken te doen.

Ja, het is geen gemakkelijke opgave om te houden van iemand met ADD maar zodra je begrijpt onder welke last zij gebukt gaan, zal je hart voor ze opengaan. Liefde en mededogen zal de plaats innemen van boosheid en je zul je in staat zijn om hun lieve, goede kanten te zien. De persoon die ze werkelijk zijn.

**Geplaatst**: 25-11-14 10:01

Geplaatst: 25-11-14 10:01

Babootje, mooi stukje waar ik me ook erg in herken. Ik ben iemand die (onbewust) echt de grenzen op zoekt in relaties en zeg alles wat ik mij op komt, terwijl ik later echt denk 'waarom zei ik dat in godsnaam'. Vriendlief wordt ook vaak helemaal tuureluurs van me :')

Ik denk dat ik mijn ouders dit stuk maar ga laten lezen, om te kijken of zij mij er ook in herkennen. Dat maakt de weg naar een diagnose makkelijker.

**Geplaatst**: 25-11-14 10:21

Geplaatst: 25-11-14 10:21

Ik herken me wel in het meeste babootje.

Dat ijsberen met de telefoon heb ik gisteren nog gehad, mijn vriendin snapt het alleen niet. :')

**Geplaatst**: 25-11-14 11:38

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-11-14 11:38

Ja dit is allemaal erg herkenbaar CCCCC, als je echt twijfelt en het zeker wil weten zou ik een bezoekje aan de huisarts brengen!

**Geplaatst**: 25-11-14 22:01

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-11-14 22:01

Wat een mooi stukje tekst, ik denk dat ik dat zal bewaren om te laten lezen als ik weer eens stuit op veel onbegrip van mijn naasten -O-

**Geplaatst**: 26-11-14 23:36

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 26-11-14 23:36

Mooi en herkenbaar stuk !!!

**Geplaatst**: 27-11-14 01:30

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 27-11-14 01:30

Fijn dat jullie het mooi vinden. Ik vind het ook een mooi en herkenbaar stuk. En te weten dat alleen al het begrijpen van ADD zoveel doet voor jezelf (om te ontdekken hoe je in elkaar zit en geen schuldgevoel te hebben omdat je "anders" bent) en vooral begrip van je omgeving zal zo'n stuk uitmaken.